نکاتی درباره طب سوزنی
روش ها و متدهای هرکس در انجام طب سوزنی منحصر به فرد است.
معمولاً ترکیبی از روش های شرقی و غربی در انجام طب سوزنی موثر است. مواردی
هستند که لازم است قبل از انجام طب سوزنی آنها را بدانید.
– باید به پزشک اعتماد داشته باشید.
– از داشتن گواهینامه پزشک جهت انجام طب سوزنی، اطمینان حاصل کنید. ممکن
است افرادی هم با وجود عدم تخصص پزشکی، گواهی معتبری جهت انجام طب سوزنی
داشته باشند.
– از پزشک درباره زمان درمان، میزان درد و هزینه انجام آن سوال کنید.
– بپرسید که آیا هزینه های این درمان تحت پوشش بیمه شما قرار دارد ؟ از این نکته نیز آگاهی حاصل کنید.
– ترسی از سئوال کردن در خصوص این روش درمانی از پزشک مربوطه نداشته
باشید. ممکن است او در خصوص میزان تاثیر طب سوزنی بر شما و بیماری تان
بگوید. بهتر است قبل از انجام آن، این موارد را بدانید.
زمان کافی برای درمان چقدر است ؟
تعیین نوع درمان برای شما نیاز به بررسی پزشک دارد. وی ممکن است سوالات
زیادی در خصوص نشانه ها و شیوه زندگی شما بپرسد. سوالات و معایناتی از این
قبیل :
– چه بخش هایی از بدن شما دچار درد است ؟
– بررسی شکل ، پوشش و رنگ زبان شما
– بررسی رنگ صورت و چهره
– قدرت ، تعداد و کیفیت نبض شما
این ارزیابی ممکن است تا یک ساعت به طول بیانجامد. البته در قرارهای بعدی
این زمان ممکن است به نیم ساعت کاهش یابد.معمولاً درمان بین 6 تا 12 جلسه
انجام می شود که ممکن است چند ماه به طول بیانجامد. پس از درمان نیز تا یک
سال، جلساتی برای مراقبت و بررسی تاثیرات درمان، توصیه می شود.
در طب سوزنی، سوزن ها ممکن است در تمام نقاط بدن وارد شوند. گاهی حتی در
نقاطی بسیار دورتر از نقاط درد، سوزن زده می شود. این امکان وجود دارد که
به خاطر سوزن زدن در بخش های مختلف، لازم باشد اغلب لباس های خود را در
آورید. پس از آن بر روی تختی دراز می کشید و سپس وارد کردن سوزن ها به پوست
شروع می شود.
وارد کردن سوزن :
سوزن های طب سوزنی بسیار باریک هستند و پس از وارد شدن به پوست، درد زیادی
ایجاد نمی کنند. در هر جلسه از درمان، معمولاً بین 5 تا 20 سوزن وارد بدن
می شود.
دستکاری سوزن ها :
ممکن است برخی اوقات، پزشک نسبت به حرکت و یا چرخاندن سوزن ها اقدام کند.
همچنین این امکان وجود دارد که سوزن های وارد شده گرم شوند و یا پالس خفیفی
از الکتریسیته بر روی آنها اعمال شود.
برداشتن سوزن ها :
معمولاً در حالی که شما دراز کشیده اید و مشغول استراحت هستید، سوزن ها
برای 15 تا 30 دقیقه در محل وارد شده باقی می مانند. در این زمان معمولاً
شما ناراحتی و دردی را به خاطر وجود سوزن ها احساس نمی کنید. پس از آن سوزن
ها ممکن است برداشته شوند و یا سوزن های دیگری در سایر نقاط بدن وارد
شوند. در این صورت دقت کنید که از یک سوزن برای دو بار استفاده نشود، چرا
که ممکن است منجر به ایجاد عفونت شود.
مرحله آخر
پس از اتمام کار، برخی از افراد احساس آرامش می کنند. عده ای نیز ممکن است
انرژی بیشتری در خود احساس کنند. البته همه به یک میزان نسبت به طب سوزنی
واکنش نشان نمی دهند.در صورتی که پس از چند هفته از شروع درمان، احساس
بهبود و کاهش درد داشتید، می توان گفت که طب سوزنی برایتان موثر بوده است.
نتیجه
اثرات طب سوزنی در افراد مختلف ممکن است متفاوت باشد. اما بسیاری از مردم
از آن به عنوان یک عامل موثر و مثبت یاد می کنند. به هر حال، مطالعات مختلف
نشان داده اند که طب سوزنی تاثیرات مطلوبی دارد. همچنین این درمان برای
افرادی که صبر بیشتری برای دریافت جواب دارند، جواب بهتری می دهد.از آنجا
که عوارض جانبی طب سوزنی بسیار کم است، امتحان کردن آن به شما توصیه می
شود.چنانچه دچار درد یا بیماری هایی هستید، شاید بد نباشد این روش را هم برای تسکین دردها و آرامش بیشتر خود امتحان کنید.
تاریخچه طب سوزنی (ACUPUNCTURE)
آنچه
سوزن درمانی می نامیم، درمانی متكی به این اصل است كه نوعی ارتباط عصبی
بین اندام‌های بدن و سطح خارجی بدن هست. آنگاه كه اندامی بیمار یا عضوی
دردناك می شود مكان‌هایی خاص روی سطح خارجی بدن یا به واقع زیر پوست بدن
كه آنها را نقاط سوزنی می نامند، حساس یا بهتر است بگوییم حساس‌تر می
شوند. شخص بیمار خود گاهی آن نقاط حساس تر شده را حس می كند یا ممكن است
تنها وقتی درمانگری ماهر آن نقاط را فشار می دهد، حالت برجسته و غیرعادی
آنها را حس كند. درمانگران چینی می گویند این نقاط حساس‌تر شده پس از
درمان، خواه درمان سوزنی یا درمان پزشكی متعارف یا درمان هومیوپتی و غیره
باشد، ناپدید می شوند. سوزن درمانی آن نقاط سوزنی را با سوزن‌هایی خاص
تحریك می كند و این تحریك به شكلی صورت می گیرد كه فعالیت آن نقاط را
تعدیل كند و از این طریق اندام بیمار شده را شفا دهد، یا درد بیمار را
تسكین دهد، یا او را بیهوش كند، یا آثار مطلوب دیگر تولید كند.
سوزن
درمانی یك دانش فنی باستانی چین است كه پیشنه‌اش به زمان آغاز تاریخ بشر
می رسد. حكایت شده است كه 3000 سال پیش از میلاد برخی هوشمندان چینی دیدند
كه بیماری‌های مزمن سربازانی كه زخم‌های سطحی با تیر و كمان خورده بودند،
به خودی خود خوب شدند. خواه آن حكایت حقیقت داشته باشد یا نه، چینیان
نظامی، طبی را كه با فرو كردن سوزن‌هایی خاص در نقاطی خاص از سطح بدن
انسان‌ها دردها و بیماری‌های آنان را درمان می كرد، پروردند.
گرچه
عنوان این روش اشاره به استفاده از سوزن‌ها دارد،ولی سوزن‌ها ضروری نیستند و
در روزگار كهن گاهی از تراشه‌های سنگی به جای آنها استفاده می شد. برخی
روستائیان آفریقایی با خاریدن شدید نقاطی خاص از سطح بدن بیماری‌ها را
درمان می كنند، قبایل اسكیمو از تكه سنگ‌های لبه تیز به همین قصد استفاده
می كنند، یك قبیله وحشی در جنگل‌های آمازون برزیل تیرهای سوزن مانند را با
نی دمیدنی، روی نقاط سوزنی سطح بدن شخص بیمار پرتاب می كند. سوزن‌های
آهنی در عصر آهن وارد این نظام طبی شدند ولی احتمالاً این روش پیش از عصر
آهن وجود داشته و درمانگران آن از تراشه چوب‌های نوك تیز یا خارهای بلند
گیاهان خاردار استفاده می كرده‌اند. برخی درمانگران چینی حدود 2500 سال
پیش از میلاد تصور می كردند كه فلزات متفاوت که در ساخت سوزن‌ها استفاده
می شدند، آثار متفاوتی در بدن می گذاشتند.
قرن‌ها پس از آن آشكار
شد كه آن تصور حقیقت ندارد و اكنون مسلم است كه نوع فلز سوزن‌ها، نقشی در
درمان سوزنی ندارد. آنچه مهم است شیوه استعمال سوزن‌هاست. سوزن‌هایی كه
امروزه در این درمان استفاده می شوند همگی از فولاد ضد زنگ ساخته می شوند
كه ضد عفونی كردن آنها بهتر باشد.
گرچه پیشینه سوزن درمانی به آغاز و
حتی شاید پیش از آغاز تاریخ بشر می رسد، نژاد چینی بود كه نخستین بار آن
را نظام مند كرد و نخستین كتاب واقعاً ارزشمند سوزن درمانی را حدود 200
سال پیش از میلاد نوشت و تكثیر كرد.
آن كتاب كه Hungdi Niging
Suwen نام دارد (معروف است به كتاب كلاسیك امپراتور زرد در بیماری‌های
داخلی) هنوز معتبر است و به طور وسیع استفاده می شود و دارای بسیاری
آگاهی‌های پزشكی است كه امروزه نیز چون آن زمان صادقند و ارزشمند‌ند.
سوزن
درمانی در این زمان در سراسر دنیا اجرا می شود ولی هنوز گسترده‌ترین
استفاده آن در چین و برخی دیگر كشورهای جنوب شرقی آسیا است كه تحت نفوذ
فرهنگ چینی هستند، دانشجویان پزشكی در این كشورها می توانند روش‌های پزشكی
مكمل را در همان دانشگاهی كه پزشكی متعارف تعلیم می شود، یاد گیرند.
در
بسیاری بیمارستان‌های چین پزشكانی از هر دو نظام نوین و سنتی كنار یكدیگر
طبابت می كنند. به این صورت كه جراحی تعلیم دیده در نظام نوین روی بیماری
كه با روش سوزنی بی حس شده جراحی می كند و پزشكی سنتی مراقب بیمار است كه
به ذات‌الریه و حبس ادرار پس از جراحی گرفتار نشود. خیلی به ندرت یك پزشك
هر دو شكل درمانی نوین غربی و سنتی شرقی را اجرا می كند.
ریشخندی
تلخ و پدیده‌ای تأسف‌آور است كه در این زمانه كه مردم غرب ارزش والای
مجموعه طب سنتی چین را كشف كرده‌اند و می كوشند آن مجموعه را یاد گیرند و
در غرب اجرا كنند برخی چینیان غرب شیفته به آن اهمیت نمی دهند و از آن
پرهیز می كنند. آنان به غلط تصور می كنند همانگونه كه چند جنبه فن‌آوری
غربی به حل مشكلات اقتصادی آنان كمك كرده‌اند فن‌آوری پزشكی نوین غربی نیز
می تواند حلال همه مشكلات بهداشتی جامعه آنان باشد. اینان افرادی هستند كه
ابتدای قرن بیستم هیاهو راه انداخته بودند كه آیین‌های تائو و كنفوسیوس
علل اصل عقب ماندگی چین هستند و از هر چه سنتی و ریشه‌دار بود نفرت داشتند و
سرانجام سرخوردگی‌های شخصی خود را ابتدا به صورت انقلاب 1911 و سی و پنج
سال بعد به صورت انقلاب ماركسیستی مائوتسه تونگ بر مردم چین تحمیل كردند.
امروزه
هزارها درمانگر سوزن درمانی در حال عرضه خدمات پزشكی در كشورهای غربی
هستند و گرچه آنان تا كنون حاشیه نشین پزشكی متعارف بوده‌اند، این وضعیت
در حال تغییر است.
یك نمونه را از ایالات متحده آمریكا ذكر می
كنیم. سازمان مدیریت غذایی ـ دارویی دولت فدرال سرانجام در ماه مارس 1996
قوانین مربوط به سوزن درمانی را از حالت آزمایشی خارج ساخت و این روش
درمانی را به عنوان یك رشته پزشكی مشروع و مجاز پذیرفت. اكنون طب سوزنی را
در حداقل 27 دانشكده پزشكی در سراسر ایالات متحده تدریس می كنند، و 16
دانشكده پزشكی، با تأیید و صدور پروانه طبابت از سوی دولت فدرال، طب سوزنی
را در دوره‌ای چهار ساله به غیر پزشكان نیز آموزش می دهند.
