فاصله سنی مناسب برای ازدواج چند سال است؟
زمانی تناسب سنی برای ازدواج چندان مهم نبود و ازدواج‌هایی با تفاوت سنی
بسیار بالا صورت می‌گرفت. اما امروزه اهمیت این تناسب بیشتر مشخص شده است.
اگر تفاوت سنی میان زن و مرد سه تا چهار سال باشد، از یک حد معمولی
برخوردار است. این مورد بستگی به این دارد که چقدر زن و مرد بتوانند این
فاصله را باور داشته باشند. این مسئله را نمی‌توان به همه تعمیم داد و به
این معنا نیست که همه کسانی که چنین اختلاف سنی‌ای دارند، زندگی خوبی هم
دارند. البته هرچه فاصله سنی زوجین کم‌تر باشد احتمال تفاهم بیشتر است.
چرا که دو نفر با تفاوت سنی زیاد در دو مرحله متفاوت از زندگی هستند و
نیازها و خصوصیات آنها بالطبع متفاوت است.
بنابراین بیشتر افراد بر این باورند که رشد عقلی از رشد جسمی و سنی خیلی مهم‌تر است و چندان اهمیتی به تفاوت سنی نمی‌دهند.
اگر سن مرد خیلی بیشتر باشد
تفاوت
سنی بیش از اندازه در این حالت، مشکل‌آفرین است. مرد به همسرش به دید دختر
بچه‌ای خام و بی‌تجربه نگاه می‌کند و زن نیز به‌جای این‌که همسرش را شریک و
هم‌پای زندگی‌اش بداند، او را به‌جای پدرش می‌نگرد و در این‌صورت احساس زن
و شوهری میان آنها به‌درستی برقرار نمی‌گردد. در چنین ازدواج‌هایی احتمال
دوری و سردی روابط و حتی طلاق عاطفی وجود دارد.
اگر سن دختر بیشتر باشد
شاید
ازدواج‌هایی را دیده باشید که در آن سن دو طرف برابر و یا حتی دختر از پسر
بزرگتر است و از زندگی خود راضی هستند و مشکلی هم در زندگی‌شان وجود
ندارد. هرچند شاید طرفین به رشد عقلی و فکری لازم رسیده باشند و به‌راحتی
بتوانند با این قضیه کنار بیایند و خوشبخت هم باشند، اما هنوز عرف جامعه ما
بر این باور است که باید سن پسر از سن دختر بیشتر باشد تا بدین‌گونه
احساس مسئولیت‌پذیری بیشتری در او تجلی یابد و همسرش نیز او را به عنوان
فردی مدیر و مدبر و کسی که می‌تواند به او تکیه کند، بپذیرد.
زن کوچکتر از مرد باشد
از نظر روان شناسی زن ها
زودتر از مردها نسبت به مسائل زندگی عاقل تر می شوند و درکشان از مسائل
درون خانواده و زندگی عمیق تر است؛ بنابراین مسئولیت پذیرند و یا بیشتر در
این زمینه ها فکر می کنند.
فرهنگ سنتی ایران می گوید بزرگتر بودن مرد در
ازدواج یک ارزش است و حتی در محافل و مناطق روستایی هم، شعرهایی در این
خصوص سروده اند، بنابراین این گونه به نظر می رسد که اگر این ازدواج ها
محکم نباشد، در مدت کوتاهی با شکست مواجه می شود.
جامعه شناسان دلایل
گوناگونی را در این خصوص برمی شمارند. آنان معتقدند رشد علمی و فرهنگی زنان
و به دست گرفتن بازار کار و کسب و دیگر موفقیت های اجتماعی در رشد آنان
نقش داشته است؛ اما از سوی دیگر، افزایش سن ازدواج و بعد اقتصادی، از
مهمترین عوامل چنین پیوندهای زناشویی است.
ازدواج زن با مردی که از خودش
کوچکتر است، از دید جامعه شناسان غیر از بُعد اقتصادی، به مسائل عاطفی و
احساسی منوط است. برخی جوانان با توجه به بالا بودن درایتی که زن در برخی
موارد دارد، ممکن است تحت تأثیر قرار بگیرند و ترجیح بدهند با زنی ازدواج
کنند که حتی تا 10 سال از خودشان بزرگتر است. بخصوص که در یک سن خاص زن
خیلی بهتر می تواند مرد را رام کند. اگر آن زن از موقعیت اجتماعی و اقتصادی
خوبی هم برخوردار باشد که این کار آسان تر انجام می گیرد، زیرا پسرانی که
حداقل لوازم زندگی را دارند برای فرار از به دست آوردن این امکانات، ترجیح
می دهند چنین ازدواج هایی داشته باشند.
در ازدواجی که مرد بر پایه
عشق و یا ثروت خود را راضی کرده است که با زنی بزرگتر از خود ازدواج کند دو
حالت پیش می آید: یا زن حاکم خانواده می شود و یا این مرد است که از قدرت
برخوردار است. زیرا مردی که با توجه به شرایط اقتصادی زن ازدواج کرده است،
برنامه ریزی می کند که چگونه از آن استفاده کند. در چنین شرایطی معمولاً
جوان بودن خود را بهانه ای برای اخاذی قرار می دهد و زن نیز کوتاه می آید.
چند سال فاصله خوب است؟
توصیه
می‌شود زن بین یک تا 10 سال کوچکتر از مرد باشد. دخترها زودتر از پسرها
بالغ می‌شوند. از طرف دیگر، آنها وظایف سخت بارداری، شیردهی و… را بر دوش
دارند و زودتر از مردها شکسته می‌شوند، پس برای ایجاد برابری میان زن و
مرد، در این مورد بهتر است زن کوچکتر از مرد باشد. از طرف دیگر، تفاوت سنی
بیشتر از 10 سال هم میان زن و مرد مناسب نیست چون هر دهه از زندگی انسان
دوره خاصی است و ویژگی‌ها، شرایط و نیازهای ویژه‌ای را دارد که منحصر به آن
دوره است. دو نفر با تفاوت زیاد در دو مرحله متفاوت از زندگی هستند و
نیازها و ویژگی‌های آنها متفاوت است.
آثار ازدواج با تفاوت سنی نامناسب:
– عدم درک مطلوب
– عدم تناسب در توانایی‌های جسمی
– انعطاف‌پذیری کم‌تر فرد بزرگتر
– عدم ارضای غرایز
– امر و نهی مداوم از جانب فرد بزرگتر
– رو در بایستی با همسر
– ایجاد مداوم سوء‌تفاهم
در
ازدواج‌هایی که با رعایت تفاوت سنی مناسب صورت می‌گیرد کم‌تر شاهد
کشمکش‌ها، بگومگو‌ها و اختلافات هستیم و از لحاظ ارتباطات ذهنی، عاطفی و
زناشویی مشکلات کم‌تری دیده می‌شود.
با تمام این ها نه می‌توان گفت
اختلاف سنی مانعی است برای ازدواج و نه می‌توان گفت هیچ مشکلی در مسیر
زندگی ایجاد نمی‌کند. دو نفر باید همه ملاک‌ها را کنار هم قرار دهند و
ببینند این اختلاف سن چقدر تاثیر بر روابط فی‌مابین دارد و اگر مشکلی ایجاد
نمی‌کرد می‌توانند ازدواج کنند.
وقتی والدین با ازدواج شما مخالفند
زمانی که والدین شما با ازدواج با فرد مورد
نظرتان مخالف هستند، روابط شما و آنها تحت تاثیر قرار گرفته و تخریب
می‌شود. در این شرایط بایدها و نبایدهایی وجود دارد که باید به آنها توجه
کنید:
– با
والدین خود صادق باشید و دلایل خود را برای انتخاب آن فرد بیان کنید. و
فرصتی را برای آشنایی آنها با فرد مورد نظرتان فراهم آورید.
– یادتان
باشد که اگر چه از حرفهایی که پدر و مادر شما راجع به فرد انتخابی شما
می‌زنند، ناراحت می‌شوید، اما باز هم به صحبت‌های آنها گوش بدهید. شنیدن
حرفهای آنها به این معنی نیست که با آنها هم عقیده هستید. اما در عین حال
وقت گذاشتن برای این کار می تواند ذهن شما را روشن تر کند و دل خانواده تان
را آرام تر.
مطالعات نشان می‌دهند که مخالفت خانواده با ازدواج فرزند، بی اعتمادی،
انتقاد و کشمکشی ایجاد می کند که به سادگی قابل حل نیست. بنابراین
با یک مشاور ازدواج مشورت کنید
– اگر
کم سن و سال هستید و یا والدینتان شما را کم سن تر از آنچه هستید تصور می
کنند، باید احساس نارضایتی پدر و مادر خود را درک کنید. سعی کنید
خواسته‌های آنها را مورد توجه قرار دهید و با آنها مشورت کنید. اگر شما و
آن فرد واقعا یکدیگر را دوست دارید و از صلاحیت هم مطمئنید، مدتی منتظر
بمانید تا والدینتان کم کم به بلوغ شما ایمان بیاورند و موانع از سر راه
شما کنار بروند. در این دوران فراموش نکنید که باید بیش از گذشته خودی نشان
بدهید و ثابت کنید که بزرگ شده اید و از پس زندگی تان بر می آیید.
– می
توانید در کلاس‌های آمادگی ازدواج شرکت کنید. این موضوع در رفع ترس والدین
شما از ازدواج زود هنگام، یا دلایل اشتباه مؤثر است و می تواند به آنها
آمادگی دهد که دارید خود را برای رویارویی با یک زندگی واقعی آماده می
کنید.
– مطالعات نشان می‌دهند که مخالفت خانواده با ازدواج
فرزند، بی اعتمادی، انتقاد و کشمکشی ایجاد می کند که به سادگی قابل حل
نیست. بنابراین با یک مشاور ازدواج مشورت کنید.
هرگز
اجازه ندهید که همسر آینده تان باعث جدایی شما از پدر و مادرتان شود.
بدانید که جدایی شما از دوستان و خانواده‌تان علامت خطری در ازدواج شما است
– اگر
به دلیل حمایت نشدن از سوی خانواده نگرانید یا ذره ای احتمال می دهید که
فرد مورد نظرتان واقعا همانی که شما فکر می کنید نباشد، برای جایگاه دادن
به او نزد خانواده تلاش بیش از حد نکنید و ازدواج خود را کمی به تاخیر
بیاندازید. بگذارید زمان به شما و خانواده تان در مورد فردی که در نظر
دارید، شناخت بدهد.
– هرگز اجازه ندهید که
همسر آینده تان باعث جدایی شما از پدر و مادرتان شود. بدانید که جدایی شما
از دوستان و خانواده‌تان علامت خطری در ازدواج شما است.
دلایل نادرست ازدواج
به نظر شما این دلایل، دلایل قانع كننده ای برای ازدواج با فردی است كه
از همان ابتدا و در دوران نامزدی با او دچار مشكل هستیم؟ آیا یك عمر تنهایی
بهتر از بودن با فردی نیست كه از ابتدا با او دچار مشكل هستیم؟
*فشار سن و فشار اجتماع باعث
می شوند كه شما از خواسته های به حق خود چشم پوشی كنید و خود را در یك
چرخه معیوب گرفتار كنید. خلاصه كلام این كه برای داشتن یك ازدواج موفق،
نگران بالا رفتن سن خود نباشید و بدانید كه بسیاری از افراد موفق و زوج های
موفق در سن بالا ازدواج كرده اند و چون پختگی لازم را در امر ازدواج داشته
اند، كمترین میزان طلاق را به خود اختصاص داده اند.
هم چنین نسبت به
صحبت های اطرافیان هم بی تفاوت باشید و حتی اگر آنها از شما دلگیر شوند،
دلگیری آنها پس از مدتی از بین می رود، ولی اگر شما به خاطر آنها از
معیارها و ملاك های خود چشم پوشی كرده باشید، زندگی را باخته اید.
*مورد
دیگر فردی است كه در امر ازدواج (چه دختر و چه پسر) احترام گذاشتن به
دیگران به خصوص پدر و مادر برایش معنایی دیگر پیدا كرده و در انتخاب همسر
به جای مشورت و راهنمایی از والدین، از آنها می خواهد كه به جای او تصمیم
گیری كنند و وقتی انتخابی صورت می گیرد حاضر به سرپیچی نیست و از والدین
خود اطاعت محض می كند. البته قابل ذكر است كه اطاعت از دستورات والدین امری
پسندیده است، اما اگر این امر برای راضی كردن آنها باشد، و از ملاك های
خود برای ازدواج بگذرد عاقبت خوشی را در پیش رو نخواهد داشت، چرا كه ملاك
ها و معیارهای هر فرد با دیگری متفاوت است و به این ملاك ها و معیارها سن
افراد، (منظور سن والدین و ملاك های آنها برای انتخاب همسر ) و جنسیت افراد
(منظور انتخاب بی چون و چرای مادر در انتخاب همسر برای پسر می باشد) را
نیز اضافه كنید.
پدر و مادر مدیر و مدبر می توانند راهنما و مشاور
خوبی در ازدواج فرزندان خود باشند، چرا كه آنها دارای تجربیاتی هستند كه
فرزندان می توانند از این تجربیات بدون تكرار آنها استفاده كرده و از زندگی
خود لذت بیشتری ببرند، اما انتخاب در هر صورت به عهده كسی است كه قصد
ازدواج دارد. اگر والدین با ازدواج شما مخالفت كردند، ابتدا صحبت ها و
دلایل آنها را گوش كنید و در مورد آنها فكر كنید. اما اگر شما را برای
ازدواج با فردی كه تمایلی به او ندارید اجبار كردند، سعی كنید با دلایل
منطقی آنها را راضی كنید و سعی كنید روابط صمیمانه خود را با خانواده تان
حفظ كنید، زیرا ازدواج مشكلات خاصی دارد كه نیاز به حمایت و مشورت بزرگترها
بسیار زیاد حس می شود.
*مورد دیگر احساس تنهایی است
كه باعث می شود فرد تصمیمات عجولانه ای گرفته و پس از ازدواج پشیمانی به
بار آورد. در اطراف ما دوستانی وجود دارند كه زمانی كه در مورد معیارهای
انتخاب همسر صحبت می كنند با عملكرد آنها كاملاً متفاوت است. به نظر شما
آیا معیارهای آنها به این سرعت تغییر كرده؟ خیر بلكه آنها فقط به خاطر
احساس تنهایی با اولین كسی كه به خواستگاریشان آمده یا به خواستگاری رفته
اند ازدواج كرده اند فقط به خاطر رهایی از تنهایی.
*نیاز جنسی یكی
از موارد دیگر است كه نیازی بسیار قوی است كه باید به طریقی ارضا شود و
بهترین روش برای ارضا این نیاز ازدواج است. اما هدف از ازدواج ارضای نیاز
جنسی نیست، ارضای نیاز جنسی از نتایج ازدواج است آن هم ازدواج ثمربخش.
ازدواج هایی كه به علت شدت نیاز فرد را به سوی انتخاب نادرست متمایل می
كند، ازدواجی عجولانه است كه چشم عقل را كور می كند وتمام قدرت تصمیم گیری
را از فرد می گیرد و زمانی كه عطش جنسی فروكش كرد فرد به اشتباهات خود پی
می برد.
فاصله سنی مناسب برای ازدواج چند سال است؟
زمانی تناسب سنی برای ازدواج چندان مهم نبود و ازدواج‌هایی با تفاوت سنی
بسیار بالا صورت می‌گرفت. اما امروزه اهمیت این تناسب بیشتر مشخص شده است.
اگر تفاوت سنی میان زن و مرد سه تا چهار سال باشد، از یک حد معمولی
برخوردار است. این مورد بستگی به این دارد که چقدر زن و مرد بتوانند این
فاصله را باور داشته باشند. این مسئله را نمی‌توان به همه تعمیم داد و به
این معنا نیست که همه کسانی که چنین اختلاف سنی‌ای دارند، زندگی خوبی هم
دارند. البته هرچه فاصله سنی زوجین کم‌تر باشد احتمال تفاهم بیشتر است.
چرا که دو نفر با تفاوت سنی زیاد در دو مرحله متفاوت از زندگی هستند و
نیازها و خصوصیات آنها بالطبع متفاوت است.
بنابراین بیشتر افراد بر این باورند که رشد عقلی از رشد جسمی و سنی خیلی مهم‌تر است و چندان اهمیتی به تفاوت سنی نمی‌دهند.
اگر سن مرد خیلی بیشتر باشد
تفاوت
سنی بیش از اندازه در این حالت، مشکل‌آفرین است. مرد به همسرش به دید دختر
بچه‌ای خام و بی‌تجربه نگاه می‌کند و زن نیز به‌جای این‌که همسرش را شریک و
هم‌پای زندگی‌اش بداند، او را به‌جای پدرش می‌نگرد و در این‌صورت احساس زن
و شوهری میان آنها به‌درستی برقرار نمی‌گردد. در چنین ازدواج‌هایی احتمال
دوری و سردی روابط و حتی طلاق عاطفی وجود دارد.
اگر سن دختر بیشتر باشد
شاید
ازدواج‌هایی را دیده باشید که در آن سن دو طرف برابر و یا حتی دختر از پسر
بزرگتر است و از زندگی خود راضی هستند و مشکلی هم در زندگی‌شان وجود
ندارد. هرچند شاید طرفین به رشد عقلی و فکری لازم رسیده باشند و به‌راحتی
بتوانند با این قضیه کنار بیایند و خوشبخت هم باشند، اما هنوز عرف جامعه ما
بر این باور است که باید سن پسر از سن دختر بیشتر باشد تا بدین‌گونه
احساس مسئولیت‌پذیری بیشتری در او تجلی یابد و همسرش نیز او را به عنوان
فردی مدیر و مدبر و کسی که می‌تواند به او تکیه کند، بپذیرد.
زن کوچکتر از مرد باشد
از نظر روان شناسی زن ها
زودتر از مردها نسبت به مسائل زندگی عاقل تر می شوند و درکشان از مسائل
درون خانواده و زندگی عمیق تر است؛ بنابراین مسئولیت پذیرند و یا بیشتر در
این زمینه ها فکر می کنند.
فرهنگ سنتی ایران می گوید بزرگتر بودن مرد در
ازدواج یک ارزش است و حتی در محافل و مناطق روستایی هم، شعرهایی در این
خصوص سروده اند، بنابراین این گونه به نظر می رسد که اگر این ازدواج ها
محکم نباشد، در مدت کوتاهی با شکست مواجه می شود.
جامعه شناسان دلایل
گوناگونی را در این خصوص برمی شمارند. آنان معتقدند رشد علمی و فرهنگی زنان
و به دست گرفتن بازار کار و کسب و دیگر موفقیت های اجتماعی در رشد آنان
نقش داشته است؛ اما از سوی دیگر، افزایش سن ازدواج و بعد اقتصادی، از
مهمترین عوامل چنین پیوندهای زناشویی است.
ازدواج زن با مردی که از خودش
کوچکتر است، از دید جامعه شناسان غیر از بُعد اقتصادی، به مسائل عاطفی و
احساسی منوط است. برخی جوانان با توجه به بالا بودن درایتی که زن در برخی
موارد دارد، ممکن است تحت تأثیر قرار بگیرند و ترجیح بدهند با زنی ازدواج
کنند که حتی تا 10 سال از خودشان بزرگتر است. بخصوص که در یک سن خاص زن
خیلی بهتر می تواند مرد را رام کند. اگر آن زن از موقعیت اجتماعی و اقتصادی
خوبی هم برخوردار باشد که این کار آسان تر انجام می گیرد، زیرا پسرانی که
حداقل لوازم زندگی را دارند برای فرار از به دست آوردن این امکانات، ترجیح
می دهند چنین ازدواج هایی داشته باشند.
در ازدواجی که مرد بر پایه
عشق و یا ثروت خود را راضی کرده است که با زنی بزرگتر از خود ازدواج کند دو
حالت پیش می آید: یا زن حاکم خانواده می شود و یا این مرد است که از قدرت
برخوردار است. زیرا مردی که با توجه به شرایط اقتصادی زن ازدواج کرده است،
برنامه ریزی می کند که چگونه از آن استفاده کند. در چنین شرایطی معمولاً
جوان بودن خود را بهانه ای برای اخاذی قرار می دهد و زن نیز کوتاه می آید.
چند سال فاصله خوب است؟
توصیه
می‌شود زن بین یک تا 10 سال کوچکتر از مرد باشد. دخترها زودتر از پسرها
بالغ می‌شوند. از طرف دیگر، آنها وظایف سخت بارداری، شیردهی و… را بر دوش
دارند و زودتر از مردها شکسته می‌شوند، پس برای ایجاد برابری میان زن و
مرد، در این مورد بهتر است زن کوچکتر از مرد باشد. از طرف دیگر، تفاوت سنی
بیشتر از 10 سال هم میان زن و مرد مناسب نیست چون هر دهه از زندگی انسان
دوره خاصی است و ویژگی‌ها، شرایط و نیازهای ویژه‌ای را دارد که منحصر به آن
دوره است. دو نفر با تفاوت زیاد در دو مرحله متفاوت از زندگی هستند و
نیازها و ویژگی‌های آنها متفاوت است.
آثار ازدواج با تفاوت سنی نامناسب:
– عدم درک مطلوب
– عدم تناسب در توانایی‌های جسمی
– انعطاف‌پذیری کم‌تر فرد بزرگتر
– عدم ارضای غرایز
– امر و نهی مداوم از جانب فرد بزرگتر
– رو در بایستی با همسر
– ایجاد مداوم سوء‌تفاهم
در
ازدواج‌هایی که با رعایت تفاوت سنی مناسب صورت می‌گیرد کم‌تر شاهد
کشمکش‌ها، بگومگو‌ها و اختلافات هستیم و از لحاظ ارتباطات ذهنی، عاطفی و
زناشویی مشکلات کم‌تری دیده می‌شود.
با تمام این ها نه می‌توان گفت
اختلاف سنی مانعی است برای ازدواج و نه می‌توان گفت هیچ مشکلی در مسیر
زندگی ایجاد نمی‌کند. دو نفر باید همه ملاک‌ها را کنار هم قرار دهند و
ببینند این اختلاف سن چقدر تاثیر بر روابط فی‌مابین دارد و اگر مشکلی ایجاد
نمی‌کرد می‌توانند ازدواج کنند.
