کمبود ویتامین B۱۲ در افراد مبتلا به اوتیسم و شیزوفرنی
محققان دانشگاه نووا ساوت استرن فلوریدا در مطالعه اخیر خود دریافتند
میزان ویتامین B۱۲ مغز به شکل قابل توجهی در افراد مسن کاهش می یابد و در
افراد مبتلا به اوتیسم و شیزوفرنی در مقایسه با افراد همسن و سالشان که
سالم هستند، به مراتب کمتر است.
دکتر ریچارد دث، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می گوید: «مطالعات ما
نشان می دهد میزان ویتامین B۱۲ در افراد زیر ۱۰ سال مبتلا به اوتیسم و
شیزوفرنی سه برابر کمتر از میزان موجود در افراد سالم است و از لحاظ میزان
با سطح ویتامین B۱۲ افراد در دهه ۵۰ زندگی یکسان است.»
طبق این یافته ها، باید مطالعات بیشتری انجام شود تا مشخص شود که آیا
استفاده از متیل B۱۲ و آنتی اکسیدان هایی نظیر گلوتاتون در قالب مکمل های
غذایی می توانند به پیشگیری از استرس کمک کرده و در درمان این بیماری ها
مفید واقع شوند.
به گفته دث، کمبود شدید B۱۲ مغز در افراد مبتلا به اوتیسم و شیزوفرنی می
تواند توضیح دهنده دلیل این موضوع باشد که چرا بیماران مبتلا به این
اختلال ها دارای علائم نورولوژیکی و عصبی هستند.
همچنین در این مطالعه مشخص شد که میزان B۱۲ مغز افراد مسن سالم در رده
سنی ۶۱ تا ۸۰ سال، سه برابر کمتر از رده سنی جوانان است. کاهش میزان این
ویتامین با بروز اختلال در یادگیری و حافظه مرتبط است.
بروز استرس اکسایشی در هر دو گروه افراد مبتلا به اوتیسم و شیزوفرنی
مشاهده می شود که نقش مهمی در افزایش سن دارد و در حقیقت استرس اکسایشی علت
اصلی کاهش میزان ویتامین B۱۲ در افراد است.
با دهان نفس نکشید!
اگر پس از بیدار شدن از خواب دهانتان خشک می‌شود، علت آن خوابیدن با دهان باز است.
اگرچه
می‌توان این مشکلِ به ظاهر ساده را با نوشیدن یک لیوان آب برطرف کرد اما
می‌تواند به بروز مشکلات دندانی در آینده منجر شود. در حقیقت افرادی که با
دهان باز می‌خوابند بیشتر در معرض پوسیدگی دندان‌ها هستند.
در این
بررسی پزشکان نیوزیلندی سطح PH بزاق 10 فرد سالم را برای مدت چهار روز
اندازه گیری کردند. PH می‌تواند میزان اسیدی و قلیایی بودن مایعات از جمله
بزاق دهان را تعیین کند. همچنین در این آزمایش از نیمی از شرکت‌کنندگان
خواسته شد که با مسدود کردن مجرای بینی، تنها از راه دهان نفس بکشند.
نتایج
به دست آمده نشان می‌دهد که وقتی این افراد از طریق دهان تنفس کردند متوسط
PH در محیط دهان آنان 6.6 بوده که نشانه اسیدی بودن است.
به گفته
پزشکان نیوزیلندی، زمانی که شرکت‌کنندگان مجبور بودند در طول شب از راه
دهان نفس بکشند سطح PH بزاق آنها به 3.6 کاهش یافت و این در حالی است که
وقتی سطح PH به کمتر از 5.5 برسد، دندان‌ها مواد معدنی خود را از دست
می‌دهند.
به طور معمول بزاق، دندان‌ها را در برابر پوسیدگی حفظ
می‌کند اما در صورت کاهش مواد معدنی دندان‌ها، تاثیرات حفاظتی بزاق نیز
کاهش می‌یابد. باکتری‌های تولیدکننده اسید در فقدان بزاق رشد می‌کنند و
اسید بیشتر با تجزیه دندان، موجب پوسیدگی آن و تحریک بافت‌های نرم حفره
دهانی می‌شود.
به گزارش مدیکال دیلی، متخصصان تاکید دارند که تولید
بزاق در شب کاهش می‌یابد و بنابراین افرادی که با دهان باز نفس می‌کشند در
معرض فزاینده خشکی دهان و پوسیدگی دندان هستند.
