پلاسما خون

پلاسمای خون

مقدمه

خون
بافت پیوندی تخصص یافته‌ای است که سلولهای آن در داخل ماده زمینه‌ای مایعی
به نام پلاسما شناورند. حجم خون در یک فرد بالغ بطور متوسط 5 لیتر می‌باشد. خون به واسطه گردش در داخل رگهای خونی اصلی ، توزیع مواد غذایی ، اکسیژن و حرارت در بدن و انتقال دی‌اکسید کربن
و مواد زاید حاصل از فعالیت سلولها به ارگانهای دفعی است. خون در محیط
خارج از بدن منعقد شده و به صورت لخته در می‌آید و قسمت محلول آن به صورت
مایعی زرد و روشن به نام پلاسما ، از آن جدا می‌گردد. برای جلوگیری از
انعقاد خون به منظور مطالعات خونی مقداری هپارین یا سیترات به آن افزوده می‌شود. از نظر حجمی حدود 55 درصد خون از پلاسما و 45 درصد آن از سلولهای خونی تشکیل شده است.

-=مواد تشکیل دهنده پلاسما : آب – یونهای معدنی – پروتئینهای پلاسما – گلوکز و چربی – مواد دفعی.=-

آب پلاسما

بخش اعظم پلاسما ، آب است. آب پلاسما دارای دو منشا غذایی و آب
متابولیک حاصل از آب میان بافتی سلولهاست. میزان آب بوسیله دستگاههای تنفس و
دفع به دقت تنظیم می‌شود. آب پلاسما ، فشار خون را تحت تاثیر قرار می‌دهد و وسیله انتقال عنصرهای سلولی ، مواد غذایی محلول و … است.

روش تعیین حجم آب پلاسما

برای تعیین آب پلاسما از ترکیباتی استفاده می‌شود که پس از تزریق داخل
وریدی نتوانند از دیواره عروق بگذرند. این ترکیبات بیشتر رنگهایی با
مولکولهای درشت مانند آبی اوانز (Blue Of Chicago) ‌آبی شیکاگو (Evans
blue) هستند که تعیین مقدار آنها از طریق رنگ سنجی بسیار آسان است و یا
ترکیباتی مانند آلبومین
دو دقیقه پس از تزریق یکی از ترکیبات فوق از بیمار خون گرفته و غلظت جسم
تزریق شده را تعیین کرده و از نسبت دقت آن جسم ، حجم خون را محاسبه
می‌کنند.

تصویر

غلظت الکترولیتی پلاسما

یونهای معدنی پلاسما از نوع یونهای معدنی موجود در آب میان بافتی و بطور کلی در سلولهاست. این یونها در حفظ موازنه نمک ، PH و فشار اسمزی بین پلاسما و آب میان بافتی و سلولهای بافتها دخالت دارند. یون سدیم ، کاتیون اصلی و یون کلر
، آنیون اصلی پلاسما است و در صورتی که غلظتها را بر حسب میلی اکی والان
در لیتر مشخص کنیم کاتیونها و آنیونهای پلاسما کاملا متعادل هستند.

تامپون پلاسما

تامپون اسید کربنیک – بی‌کربنات
، اگر چه حداکثر قدرت تامپونی را در حدود PH = 6 دارد. (Ph اسید کربنیک
6.1 است.) بنابرین مهمترین تامپون پلاسما محسوب می‌گردد. این اهمیت نه تنها
از نظر کمی ، بلکه بیشتر از نظر قابلیت تنظیم غلظت آن از طریق دفع گاز کربنیک توسط ریه‌هاست.

پروتئینهای پلاسما

این مواد تراکم قابل توجه در پلاسما دارند. جز موادی هستند که تراکمشان باید پایدار بماند. بیشتر این مواد در کبد
ساخته می‌شوند. مانند یونهای کانی ، در برقراری فشار اسمزی خون و PH آن
سهم مهمی دارند. پروتئینهای موجود در پلاسما به قرار زیر است.

  • آلبومینها: در کبد ساخته می‌شوند. ناقل هورمونها
    در خون بوده ، وجود آلبومین در خون موجب جذب آب به داخل خون می‌شود. اگر
    مقدارش کم باشد، خون را جذب نمی‌کند و آب خود را از موئین رگها خارج کرده .
    در زیر جلد تجمع کرده و باعث خیز می‌شود. مبنای نامگذاری این پروتئنیها شباهت آنها به سفیده تخم مرغ است.

  • گلوبولینها: مبنای تنوع گروههای خونی هستند، به صورت آنتی کور عمل می‌کنند. در بسیاری از بیماریهای کبدی ، بیماریهای عفونی و نفریت مقدار گلوبولین خون پلاسما خون زیاد می‌شود. و ازدیاد گلوبولین خون ، ته نشین شدن گلبولهای قرمز را تسریع می‌کند.
  • آلگوتینین: آلگوتینین که گلبولهای قرمز خون را به یکدیگر می‌چسباند و همچنین ماده ضد گروههای خونی RH , B , A است.
  • فیبرینوژن و پروترومبین که در انعقاد خون دخالت دارند.

پروتئینها در پلاسما فشار اسمزی کلوئیدی ایجاد می‌کنند

پروتئینها تنها مواد محلول در پلاسما و مایع میان بافتی هستند که از غشای مویرگی انتشار پیدا نمی‌کنند. علاوه بر این هنگامی که مقادیر اندکی پروتئین به داخل مایع میان بافتی انتشار می‌یابد به زودی از راه رگهای لنفاوی از فضاهای میان بافتی به خارج برده می‌شود. فقط موادی که نمی‌توانند از منافذ یک غشای نیمه تراوا عبور کنند فشار اسمزی تولید می‌کنند. پروتئینهای محلول در پلاسما و مایعات میان بافتی مسئول فشار اسمزی در غشای مویرگی هستند.

تصویر

قند پلاسما

قند به شکل گلوکز در پلاسما وجود دارد و مقداری آن 1.1 گرم در لیتر خون است. گلوکز خون از تجزیه مواد نشاسته‌ای و یا گلیکوژن کبد حاصل می‌شود.

مواد چربی پلاسما

مقدار چربی و لیپوئیدهای پلاسما مخصوصا در کلسترول ، متغیر است. پس از یک غذای پر چرب ، مقدار آن در پلاسما زیاد شده و رنگ پلاسما کدر می‌شود. مقدمه تصلب شرائین و فشار خون نشست ذرات چربی کلسترول به جدار عروق است.

مواد دفعی پلاسما

مواد دفعی سلولهای بدن در پلاسمای خون عبارتند از: ترکیبات نیتروژن‌دار ، آمونیاک ، اوره ، اسید اوریک، کراتین و بعضی از اسیدهای آمینه است.


پلاسما چیست؟

هر فرد بالغ حدود 5 لیتر خون دارد .خون از دو قسمت سلولی و پلاسمایی تشکیل شده است.

عناصر سلولی حدود 44%حجم خون را تشکیل می دهد که شامل :
گلبولهای قرمز با طول عمر 120 روز مسئول اکسیژن رسانی به سلول های بدن
گلبولهای سفید با طول عمر 9-3 روز مسئول دفاع بدن در مقابل عوامل خارجی
و پلاکتها با طول عمر 10-7 روزدر بند آوردن خونریزی دخالت دارند.

پلاسما 56%حجم خون را تشکیل می دهد که 90% آن آب و 10% بقیه شامل املاح،
قند، چربی و پروتئین هائی نظیر فاکتور های انعقادی، آنتی بادیها و …. می
باشد. همچنین عناصر سلولی در پلاسما شناورند. در حقیقت، پلاسمای خون مایع
زرد رنگ تشکیل دهنده خون پس از جداسازي خون از سایر اجزای سلولی خود
است..پلاسما به عنوان حامل سلول هاي خوني حاوي آب، نمک، آنزیم، آنتی بادی و
پروتئین است. پلاسمای انسانی منبع آنتی بادی ها و پروتئین هاي مختلفی
همچون: آلبومین، فاکتورهای انعقادی، ایمونوگلوبولین و فیبرینوژن می­باشد.
همین اجزای بسیار مهم پلاسما است که در تولید داروهای بسیار مهم و حیاتی
برای بیماران نیازمند کاربرد به سزایی دارد. بیماری­هایی همچون هموفیلی،
نقص سیستم ایمنی بدن و بسیاری دیگر از بیماری­های اتوایمیون .

پروتئین پلاسما همچنين در درمان شوک و سوختگی­های شدید کاربرد زیادی دارد.

بنابراین پلاسما منبع طیف گسترده ای از داروهای نجات بخش
بیماران می باشد که  بدون وجود پلاسماي انساني  امکان تولید آنها وجود
ندارد.

بیایید با اهدای پلاسمای خود گامی در جهت نجات جان بیماران نيازمند كشور برداريم.



دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Back To Top