علل التهاب تاندون کدامند؟

علل التهاب تاندون چیست

تاندون یا زرد پی طناب ضخیمی است که
استخوان را به ماهیچه وصل می کند. حرکت مکرر قسمتی از بدن باعث التهاب
تاندون های آن قسمت می شود و یا در اثر یک آسیب جدی به وجود می آید.

 

فعالیت های زیر باعث التهاب تاندون می شوند:
– باغبانی
– نجاری
– بیل زدن زمین
– رنگ کردن خانه
– ورزش تنیس
– ورزش اسکی
– پرتات کردن توپ
– شن کشی زمین
– ساییدن چیزی برای تمیز شدن مثل فرش

 

علل التهاب تاندون کدامند؟
– قرار گرفتن بدن در حالت نادرست هنگام کار در منزل یا محل کار، گرم نکردن
(آماده نکردن) بدن قبل از ورزش و انجام ورزش های حرفه ای خطر ابتلا به
التهاب تاندون را زیاد می کنند.

 

– حالت غیر طبیعی یا بیماری استخوان یا مفصل، مثل کوتاه و بلند بودن پاها و یا التهاب مفصل (آرتریت) روی تاندون ها فشار وارد می کند.

 

– عارضه ناشی از سایر بیماری ها مثل آرتریت روماتوئید، نقرس، آرتریت
پسوریازیس، اختلالات غده تیروئید و یا واکنش های غیر عادی داروها هم باعث
التهاب تاندون ها می شود.

 

– التهاب تاندون ها در افرادی که فقط در تعطیلی آخر هفته به سختی و زیاد ورزش می کنند، شایع است.

 

– گاهی اوقات یک عفونت باعث التهاب تاندون ها می شود، به خصوص اگر عفونت ناشی از گازگرفتن دست و یا انگشت ها توسط سگ یا گربه باشد.

 

چه کسی دچار التهاب تاندون می شود؟
هر کسی می تواند دچار التهاب تاندون شود، اما در افراد بزرگسال به خصوص بعد از سن ۴۰ سالگی شایع تر است.

 

با افزایش سن، تاندون نمی تواند فشار زیادی را تحمل کند و حالت کشسانی آن کمتر می شود و راحت تر پاره می شود.
ممکن است چند هفته تا چند ماه طول بکشد تا التهاب تاندون برطرف شود که بستگی به شدت آن دارد.

 

علل التهاب تاندون, اختلالات غده تیروئید

 

تاندون کدام قسمت بدن بیشتر ملتهب می شود؟
التهاب تاندون ها در هر قسمتی از بدن می تواند رخ دهد، ولی بیشتر در قسمت های زیر دیده می شود:
– شست پا
– آرنج
– شانه
– لگن
– زانو
– تاندون آشیل (استخوان پاشنه پا را به عضله ساق پا وصل می کند)

 

علائم التهاب تاندون چیست؟
– درد در محل تاندون و اطراف آن: درد می تواند به تدریج بروز کند و یا به
طور ناگهانی و شدید شروع شود، به خصوص اگر کلسیم در آنجا ته نشین شده باشد.

 

– کاهش حرکت دادن شانه

 

چگونه از التهاب تاندون جلوگیری کنیم؟
برای جلوگیری از التهاب تاندون ها، نکات زیر را هنگام انجام فعالیت های روزانه خود رعایت کنید:
– ابتدا به آرامی کار خود را انجام دهید و به تدریج میزان و شدت آن را افزایش دهید.
– میزان فشار به تاندون را کم کنید و حرکات تکراری تاندون را کاهش دهید.
– اگر دچار درد غیر عادی شدید کار خود را متوقف کنید و کار دیگری انجام دهید.
– بعد از مدتی دوباره آن کار را انجام دهید و اگر درد دوباره شروع شد، دیگر آن روز آن کار را انجام ندهید.

 

التهاب تاندون چگونه درمان می شود؟
درمان های ابتدایی عبارتند از:
– پرهیز از انجام کارهایی که مشکل را بدتر می کنند.
– محل آسیب دیده را استراحت دهید.
– گذاشتن کیسه یخ روی محل التهاب تاندون
– از داروهای ضد التهاب و یا ژل های ضد التهاب استفاده کنید.

 

اگر مشکل شما طی یک هفته خوب نشد به پزشک مراجعه کنید تا درمان های زیر را به شما توصیه کند:
– تزریق کورتون: این دارو به سرعت درد و التهاب تاندون را کم می کند
– فیزیوتراپی توسط متخصص این کار
– عمل جراحی

 

ممکن است چند هفته تا چند ماه طول بکشد تا التهاب تاندون برطرف شود که بستگی به شدت آن دارد.

 

در شرایط زیر نزد پزشک بروید:
– تب بالاتر از ۷/۳۷ درجه سانتیگراد
– احساس گرمی، قرمزی و ورم محل التهاب
– عدم توانایی برای حرکت دادن محل التهاب

 

نشانه های بالا می توانند علائم مشکلات دیگری در بدن باشند که نیاز به درمان سریع تری دارند.



این کودکان در آینده زندگی شادتری خواهند داشت

کارشناسان در طی تحقیقی متوجه شدند کسانی که در طول دوران کودکی،
والدینشان بیشتر از آنها مراقبت کرده و کمتر از نظر روانی آنها را کنترل
کردند، در بزرگسالی شادتر بوده و رضایتشان از زندگی بیشتر است.

 

میزان کنترل والدین بر کودکشان، سلامت روانی فرد را در آینده مشخص می
کند، البته مراقبت از فرزند ارتباط وسیع تری با سلامت روانی در زندگی آینده
شخص دارد. والدینی که کنترل روانی بیشتری روی فرزندشان اعمال کرده اند
باعث شده اند آنها در بزرگسالی سلامت روانی کمتری را تجربه کنند.

این تحقیق 5000 نفر را از تولد (در سال 1946) دنبال کرد. با انجام این
تحقیق برای اولین بار مشخص شد چگونه پدر و مادرها می توانند روی سلامت
روانی فرد در سنین بالاتر تاثیری بلند مدت داشته باشند. دکتر مای استافورد
می گوید: کسانی که والدینشان بیشتر با آنها صمیمی بودند، به طور کلی در
زندگی رضایت بیشتر و سلامت روانی بهتری داشته اند، و کسانی که کنترل روانی
بیشتری روی آنها اعمال شده بود کاهش قابل توجهی در رضایت از زندگی و سلامت
روانی داشتند.



دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Back To Top