صنایع کوچک تبریز

معرفی سازمان

مروری بر روند توسعه
صنعتی نشان می دهد که بیش از پنج دهه از نظام برنامه ریزی توسعه در
ایران     می گذرد. با بررسی اولین برنامه توسعه اقتصادی ، اجتماعی، فرهنگی
که در سال 1327 (برنامه هفت ساله) تدوین شده است، می توان دریافت که
محورهای اساسی برنامه توجه به زیر ساختهای مورد نیاز توسعه در کشور بوده
است.در این برنامه که از سال 1327 تا 1333 ادامه داشته است، برنامه مشخص و
روشنی در مورد صنعت دیده نمی شود. در آن زمان، برای اینکه صنعت، در اولویت
باشد، بسترهای لازم فراهم نشده بود.در آن برنامه اجرای چند طرح بزرگ دولتی
با مشارکت خارجی نیز مورد تاکید قرار گرفته بود. چهره اقتصادی جامعه نیز
اقتصاد کشاورزی بود و بخش زیادی از جمعیت در روستاها زندگی می کردند. در
برنامه هفت ساله دوم که از سال 1334 تا 1340 طول کشید، استراتژی توسعه
صنعتی مغفول مانده بود، زیرا  مواردی که در برنامه هفت ساله اول ارائه
گردیده بود، به دلیل عدم تجربه، کمبود امکانات، فقدان نظام برنامه ریزی و
حتی فقدان نظام ساماندهی، هدایت و نظارت دچار مشکلات اجرایی شده بود. لذا
بین عملکرد و برنامه مغایرتهای اساسی وجود داشت.

بعد از برنامه دوم،
نظام برنامه ریزی کشور به نظام برنامه ریزی پنج ساله که از سال 1341 تا
1345 ادامه داشت تبدیل گردید. در آن زمان، راهبردها و سیاستهای توسعه صنعتی
مشخص گردید. دولت با ایجاد برخی از زیر ساخت های توسعه ای،  به این نتیجه
رسید که باید بخش صنعت  تقویت گردد. عمده کاری را که برنامه ریزان  انجام
دادند، این بود که به واسطه درآمدهای نفتی، سرمایه گذاریهای دولتی به شدت
رشد یافت. در این برنامه بود که   ” سازمان نواحی صنعتی” بمنظور برنامه ریزی و اجرای طرحهای مربوط به نواحی صنعتی در مرداد ماه سال 1343 ایجاد شد. در برنامه چهارم و پنجم جهش نسبتا مناسبی در سرمایه گذاری و ایجاد واحدهای صنعتی شکل  می گیرد.

در سال 1347 (برنامه چهارم)، ” سازمان صنایع کوچک و نواحی صنعتی ایران”  تشکیل گردید و هدف این سازمان توسعه صنایع کوچک و بهبود وضع آن و کمک به سرمایه گذاران مربوط بود.

در دهه های 40 و 50،
کوشش های زیادی برای ایجاد شهرکها و نواحی صنعتی بعمل آمد که از آن جمله
می توان شهر صنعتی مشهد (طوس) ، اصفهان، همدان و اهواز را نام برد ولی در
نهایت چهار شهرک صنعتی البرز، باختران، کاوه و رشت بترتیب در سالهای 47،
50، 52، 53 پیش از سایر نواحی و شهرک ها به ثمر رسید. بعد از پیروزی انقلاب
اسلامی، تحولات جدیدی در نظام سیاست گذاری و برنامه ریزی و اجرایی توسعه
بخش صنعت و معدن بوجود آمد. با تصویب قانون حفاظت از توسعه صنایع بسیاری از
صنایع، ملی اعلام شد و مدیریت بخش صنعت به سه وزارتخانه صنایع سنگین،
معادن و فلزات و صنایع سپرده شد. سازمان صنایع  ملی شکل گرفت و برخی از
واحدهای صنعتی، تحت پوشش بنیادها و نهادها قرار گرفت. وقوع جنگ تحمیلی،
فرصت برنامه ریزی جامع و میان مدت را برای کشور از دست داد.

در سال 1362 پس از
ایجاد تغییرات در نظام صنعتی کشور، سازمان صنایع کوچک و نواحی صنعتی ایران
با کلیه وظایف در وزارت صنایع ادغام گردید و به منظور ایجاد هماهنگی و
استفاده مطلوب از امکانات شهرک های صنعتی و ایجاد هر چه بیشتر امکانات
زیربنایی و ارائه خدمات ضروری برای متقاضیان ایجاد واحدهای صنعتی، قانون”
شرکت شهرکهای صنعتی ایران” به تصویب رسید. نزدیک به دو” دهه شرکت شهرکهای
صنعتی” نسبت به ایجاد بیش از 400 شهرک صنعتی اقدام کرد و در ابتدای برنامه
سوم پس از ادغام وزارتخانه های صنایع و معادن قبلی سازمان صنایع کوچک تشکیل گردید ولی در سال 84، وظایف اجرایی آن به شرکت شهرکهای صنعتی ایران سپرده شده و عملا” سازمان صنایع کوچک و شهرکهای صنعتی ایران
از شهریور 1384 فعالیت خود را آغاز کرد و در نهایت براساس مصوبه شماره
877/469 مورخ 17/1/1390 مجلس شورای اسلامی، سازمان صنایع کوچک و شهرکهای
صنعتی ایران به عنوان سازمان توسعه‌ای تعیین شده است.

 

 



‏راهنمای متقاضیان‏ » ‏اخذ مجوزهای صنعتی‏

اخذ جواز تاسیس واحد تولیدی، طراحی و مونتاژ:

  • پس از طی مراحل مطالعاتی و انتخاب طرح، مراجعه به سازمان صنعت،‌معدن و تجارت استان و اخذ فرم جواز تاسیس

  • با آگاهی از مقررات ’’ صنعتی، زیست محیطی،
    کار و امور اجتماعی و در صورت لزوم وابسته به موضوع فعالیت طرح، نظارت بر
    مواد غذائی ، داروئی و بهداشتی، شبکه دامپزشکی ‘‘ ، فرم جواز تاسیس تکمیل و
    منضم به تصویر شناسنامه و یامدارک ثبت شرکت به سازمان صنعت،‌معدن و تجارت
    استان ارائه میشود.

  • اخذ جواز تاسیس از سازمان صنعت،‌معدن و تجارت

    مراحل صدور پروانه بهره برداری: 
    پرسشنامه پروانه بهره برداری توسط متقاضی
    از سازمان صنعت،‌معدن و تجارت استان ذیربط اخذ و پس از تکمیل به آن سازمان
    ارائه میگردد تا مورد بررسی و از نظر تکمیل بودن اطلاعات مورد تائید قرار
    گیرد.

  • ظرفیت سنجی برای تعیین حداکثر ظرفیت تولید
    براساس ماشین آلات منصوبه توسط کارشناس ذیربط برای سه شیفت کاری یعنی چهار
    هزار و پانصد ساعت مفید با راندمان 100 درصد برای
    کلیه صنایع در سال محاسبه میگردد. در مواردی که با توجه به ماهیت صنعت نیاز
    به محاسبه تمام اوقات سال به عنوان روزهــای کــاری میباشد. (نظیر کارخانه
    سیمان یا شیشه) این میزان به شش هزار و پانصد ساعت مفید با راندمان 100 درصد افزایش می یابد.

  • درمورد واحدهایی که دارای چند خط تولید
    جداگانه هستند در صورتی که تنها یک یا چند خط از کل خطوط تولید آماده بهره
    برداری باشد صدور پروانه بهره برداری برای آن خطوط بلامانع است.

  • صدور پروانه بهره برداری الزاما با توجه به قانون نحوه جلوگیری از آلودگی هوا مصوب 3/2/74
    منوط به موافقت سازمان حفاظت محیط زیست است و برای صنایع غذائی و بهداشتی
    ودارویی با توجه به قانون مواد خوردنی آشامیدنی و آرایشی و بهداشتی مصوب 28/4/46
    منوط به استعلام و اخذ موافقت وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی و برای
    صنایع دارویی و غذایی دام و طیور با هماهنگی سازمان دامپزشکی کشور یا
    واحدهای استانی آنها نیز خواهد بود.

  • هزینه صدور پروانه بهره بــرداری بــر اساس تصویــب نامه 18154 مورخ 3/4/1364هیات وزیران به حساب شماره 310 خزانه واریز میگردد.

  • پروانه بهره برداری بر اساس اطلاعات جمع
    آوری شده مورد نیاز در برگه رنگی مخصوص به همراه نامه ارسال پروانه بهره
    بــرداری تهیه و به متقاضی ارائه میگــردد.

    مراحل صدور جواز تاسیس واحد کشت و صنعت:

  • انجام بررسی مطالعه و ارزیابی جهت انتخاب زمینه فعالیت واحد کشت و صنعت و محل اجرای آن توسط سرمایه گذار

  • مراجعه به سازمان صنعت،‌معدن و تجارت استان ذیربط و یا سازمان جهادکشاورزی مورد نظر جهت دریافت پرسشنامه

  • تکمیل دو نسخه از پرسشنامه توسط متقاضی و اعاده یک نسخه از آن به سازمان جهاد کشاورزی و سازمان صنعت،‌معدن و تجارت استان مربوط

  • بررسی پرسشنامه توسط سازمان جهادکشاورزی و سازمان صنعت،‌معدن و تجارت استان ذیربط

  • طرح نتایج بررسی در کمیته مشترک متشکل از نمایندگان سازمان جهادکشاورزی و سازمان صنعت،‌معدن و تجارت استان ذیربط جهت اتخاذ تصمیم (درصورت عدم تطبیق با ضوابط ارسال پاسخ با ذکر دلایل از سوی سازمان جهاد کشاورزی )

  • تکمیل و امضای فرم جواز تاسیس توسط سازمان جهادکشاورزی استان و ارسال به سازمان صنعت،‌معدن و تجارت استان جهت امضاء و عودت آن به سازمان جهادکشاورزی ذیربط جهت صدور 

  • گواهی تحقیق و توسعه، مدرکی است که پس از
    بررسی کارشناسی و در صورت احراز شرایط از سوی سازمانهای صنایع و معادن
    استانها صادر می گردد و مدت اعتبار آن دو سال می باشد.

  • ارسال درخواست کتبی توسط واحد تولیدی به سازمان صنعت،‌معدن و تجارت استان ذیربط

  • بازدید از بخشهای تحقیق و توسعه واحد تولیدی توسط کارشناس سازمان صنایع و معادن استان و تکمیل فرم مربوطه

  • گذراندن دوره “مدیریت تحقیق و توسعه واحدهای تولیدی” توسط مسئول مرکز تحقیق و توسعه برگزار شده توسط سازمان صنعت،‌معدن و تجارت استانها و یا مرکز آموزش و تحقیقات صنعتی ایران

  • تکمیل و ارسال کلیه مدارک به سازمان صنعت،‌معدن و تجارت استان جهت صدور گواهی تحقیق و توسعه

  • مراحل صدور پروانه تحقیق و توسعه
    پروانه تحقیق وتوسعه، مدرکی است که جهت
    دارندگان گواهی تحقیق و توسعه و پس از بررسی کارشناسی با حفظ شرایط لازم و
    طی دوره آموزشی تکمیلی ویژه مدیران تحقیق و توسعه واحدهای تولیدی از سوی
    معاونت برنامه ریزی، توسعه و فناوری صادر می گردد.

  • ارسال درخواست کتبی توسط واحد تولیدی که
    دارای گواهی تحقیق و توسعه باشد به سازمان صنعت،‌معدن و تجارت استان ذیربط،
    بازدید از بخشهای تحقیق و توسعه واحد تولیدی توسط کارشناس سسازمان
    صنعت،‌معدن و تجارت استان و تکمیل فرم مربوطه

  • گذراندن دوره آموزشی تکمیلی ویژه مدیران تحقیق و توسعه واحدهای تولیدی توسط مسئول مرکز تحقیق و توسعه برگزار شده توسط سازمانهای صنعت،‌معدن و تجارت استان 

  • تکمیل و ارسال کلیه مدارک پس از تایید
    رئیس سازمان صنعت،‌معدن و تجارت استان به دفتر پژوهش فناوری و آموزش وزارت
    صنعت،‌معدن و تجارت جهت صدور پروانه تحقیق و توسعه



دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Back To Top