شعر یک بیتی در مورد حضرت علی

امام علی (ع) و عید غدیر خم – شعر

علی معنای عشق آفرینش

علی آن شیر میدان شجاعت علی آن مظهر زهد و عدالت

همان سرچشمه علم و فضایل به آن زیبا ترین شکل و شمایل

علی دریای علم بیکران ها که بود آگه به راه آسمانها

علی زیبا ترین نام دو عالم علی اولی ترین اولاد آدم

علی آن اولین مرد مسلمان که در جانش نشسته نور ایمان

به سیزده سالگی بهر پیمبر(ص) ولی گشت و وصی گشت وبرادر

علی آن وارث علم نبوت علی آن صاحب حق امامت

علی معنای عشق آفرینش چراغ روشن تقوا و بینش

—————————————————————————————————

——————————————————————————————————

پیمبر کز خلایق برترین بود بدانستی که حج آخرین بود

چو در خاک غدیر خم رسیدند بکردند صبر تا مردم رسیدند

تمام حاجیان را جمع کردند سخن های فصیحش سمع کردند

سپس دست علی بالای سر کرد وصیت کرد و گفتارش اثر کرد

که هر کس را که من مولای اویم ز بعد خود علی مولاش گویم

که هرکس دست من بالای اوهست ز بعد من علی مولای اوهست

وصی باشد برایم هم برادر ولی بهر شما مولا و رهبر

ز گفتار نبی طاعت نمودند تمام حاضران بیعت نمـودند

چو پیغمبر برفت از دار دنیا دل مولا شکست از کار دنیا

ولی انداخت رسم بی وفایی میان امت و مولا جدایی !

ضمان و بیعت خود را شکستند ز قدرت دست او کامل ببستند

خلافت را ز دست او ستاندند شتر در خانه ای دیگر نشاندند

ز دست او حکومت را گرفتند همه زین ماجرا اندر شگفتند

علی کز علم و حکمت هیبتی داشت خلافت کی به نزدش قیمتی داشت

خلافت را به نزدش قیمتی نیست به قدر لنگه کفش کهنه ای نیست

تمام همّ و غمّش بهر دین بود که دستورات قرآن کی چنین بود

سکوتش بهر حفظ دین اسلام که تا شاید بماند شیعه را نام

چنانکه خاری اندر چشم او بود و یا یک استخوانش در گلو بود

سکوت ازشیرغران بس عجیب است چرا؟ چون بین یارانش غریب است

بگفــتا صبر کردم بهر دینم که پیغمبر (ص) بفرمودی چنینم

تک بیت های سروده شده در وصف امیر المومنین علی علیه سلام

عبد الرحمان جامی

هرگز حدیث وصل تو کوته
نمیشود

این گفتگو
تا به قیامت ،مسلسل است

شاعر:ترمذی

مدح علی و آل علی بر زبان ماست

گویا برای همین، زبان
دردهان ماست

نارنجی سلطان

لطف احسان وکرم چون که به غایت دارم

هرچه دارم ،همه از شاه ولایت
دارم

ابوسعید ابولخیر

گرد باد ،به دوزخ برد از کوی
تو خاک

آتش همه آب زندگانی
گردد

ناشناس

به فرقش کی اثر میکرد شمشیر

یقینم بن ملجم یا علی گفت

غلام محمد شوق دکنی

ما فارغیم از غم طوفان روز گار

دریا توئی،سفینه توئی ،ناخدا توئی

ظهیر فاریابی

طایران خرد از سعی شناسائی تو

در بیابان طلب بال و پر انداختند

اوحدی یکتا

زآنرو، نظیر تو نجوئیم که هرگز

نقاش چو زد نقش تو بشکست قلم را

معین خرم آبادی

روید زتربتم ،گل بادام تا به حشر

برخاکم گر افتد ،نگه التفات تو

الفت بروجردی

ز کوی خویش چه رانی مرا ؟چو میدانی

که جز،تو در همه عالم کسی پناهم نیست

سعدی شیرازی

گر همه صورت خوبان جهان جمع کنند

روی زیبای تو ،دیباچه اوراق آید

روشن اصفهان

بعد صد سال برآیم زه لحد رقص کنان

بنویسند اگر نام تورا بر کفنم

بابا افغانی شیرازی

گر به شمشیر وفا ،پاره کنی سینه ما

همچنان مهر تو ورزد دل بی کینه
ما

نیاز اصفهانی

گوئی از خامه تقدیر ،غرض نقش تو بود

کز ازل تا به عبد این همه تصویر کشید

میر جمله شهرستانی

هر چه گوئیم عشق از آن برتر بود

عشق فقد امیرالمومنین ،حیدر بود

عباس ناس

هرکس که به خیال تو یکدم سر
برد

بوی بهشت از
نفسش میتوان کشید

انور همدانی

حاجی و طاف حرم ،ما وسر کوی دوست

کعبه کجا ما کجا ،کعبه ما کوی اوست

نجیب شیرازی

با دوستیت ،دوستی غیر محال است

بی کس شود آنکس که تورا داشته
باشد

ناشناس

چون مه برآسمان نبوت نهاد پای

اصنام را ،به کین زد چو
سنگ بر زمین

مصطفی سرائی

کی یدالله فوق ایدهم همی گفته خدای ؟

گر نمی آمد برون دست علی از
آستین

عرشی

به همین نکته عذر من بپذیر

که به غیر تو
،معترف نشدم

سعدی شیرازی

هر کسی را سر چیزی و تمنای کسیست

ما به غیر از تو نداریم تمنای دگر

دکتر رعدی آذرخشی

عزت سرای خانه بدوشان ،قبول
توست

ای قبله ی امید
،بسوزان قباله ها

سعدی شیرازی

در تن ما ،ز ازل عشق تو باجان بسرشت

تا عبد عشق تو بیرون نرود از سرما

محمد خرمشاهی

ضمیر من اکنده از محبت تست

مراست مهر تو آئین و،عشق توروی کیش

ناصرالدین شاه

باغ فردوس نخواهند مقیمان درت

نیست خوش تر زسر کوی تو دیگر جائی

نظام وفا

نیست ما را بجزاز نام تو برلب سخنی

جزئ حدیث تو نگوئیم، به هیچ انجمنی

ناشناس

میسر نگردد به کس این سعادت

به کعبه تولد ،به مسجد شهادت

شیر علیشاه شیرازی

اگر دست علی ،دست خدا نیست

چرا دست دگر مشکل گشا نیست

ناشناس

سایه پیغمبر ندارد ،هیچ میدانی چرا

آفتابی چون علی در سایه ی پیغمبر
است

ناشناس

ایزد به کعبه داد علی را به فاطمه

این بود معنیش که علی خانه زاد ماست

نقشی دهلوی

شکر خدا عمر عزیزم تلف نشد

دریا زلف و روی توشدريا،هر صبح
شام ما

واصف فرخ آبادی

در صومعه ها ،زاهد سجاده نشین را

غیر از خم ابروی تو مهراب دعا نیست

هاشم غندهاری

بجز خاک درت جائی ،نریزم اشک مژگان

بهر در آبروی خویشتن ،برخاک چون ریزم

وثوق الدوله

شاهکاری را هست هر صنعت گری را در جهان

شاه کار آفرینش ،خلقت زیبای توست

آتش اصفهانی

حاشا که آورد چو تو فرزند ، روزگار

گیرم که مه شود پدر و،مادر آفتاب

میرزا رحیم

روز قیامت هرکسی در دست گیرد نامه ای

من نیز حاضر میشوم ،تصویر حیدر در بغل

ام هانی یزدی

غرز زبت شکنی،غیر از این نبود نبی را

که دوش خود، بکف پای مرتضی بگذارد

نوری نیشابوری

کسی که سجده محراب ابروی تو نکرد

درست نیست نمازش ،اگر قضا نکند

حافظ

به ولای تو ،اگر بنده خویشم خوانی

از سر خواجگی کون ومکان برخیزم

نشاطی شوشتری

در پیش دست فیض رسان تو، گاه وجود

بحر محیط را ،نبود قطره وجود

نور بهو پالی

تن بی جان مرا عیش عبد میبخشد

یک نگه از تو که دارد اثر آب
حیات

نجیب کاشانی

عجب دارد ابررحمتت ، نومید بگذارد

که عمری را ،به امید تو تقصیر
ها کردم

ناظم الشعرای طوسی

هر که را از تو تمنای دگر باشد وما

از تو غیر از تو نداریم ،تمنای دگر

حافظ شیرازی

سبربسیار بباید پدر پیر فلک را

تا دگر مادر گیتی ،چو تو فرزند
بزاید

ناشناس

اهل عصیان به تولای تو گر تکیه کنند

معصیت ناز کند روز جزاء،برغفران

صفی قلی بیک

گردون پی شکسته دل ما فتاده است

این شیشه را، به ساقی کوثر
سپرده ایم

ناشناس

گوهر چو پاک بود و صدف نیز پاک بود

آمد میانه حرم کعبه در وجود

ابراهیم تسلی شیرازی

در این وحیط پر آشوب نیست قطره آبی

که ذوق ذکر تو در ،در خلوت حیات ندارد

محمد تقی شوشتری

گر نیست روی نور تودر کعبه جلو گر

ازبهر چیست اینهمه تعظیم خانه ای

کاظم شیوا

ای امیر کاروان سالکان راه حق

دستگیری کن که چون خر پای مانده در گلیم

مهدی ذکائی

صحبت ساقی و ساقر بسپردیم به باد

شعر یک بیتی در مورد حضرت علی