سلولهای بنیادی و دیابت

درمان دیابت با سلول‌های بنیادی‌ عوارضی در پی دارد

مدیر آموزش و پژوهش بنیاد بین‌المللی پیشگیری و کنترل دیابت خراسان رضوی
گفت: درمان دیابت با سلول‌های بنیادی، عوارضی چون بیماری‌های عفونی و سرطان
را در پی دارد و در واقع کوشش این درمان بر حذف تزریق انسولین است.

به گزارش خبرنگار‌ خبرگزاری دانشجویان ایران‌(ایسنا)- منطقه خراسان، فرهاد
رجب‌پور صنعتی، صبح امروز30 آبان ماه، در همایشی که به مناسب روز جهانی
دیابت با عنوان «هفت‌گام برای تغییر دنیای دیابت» در فرهنگسرای ترافیک مشهد
برگزار شد، تصریح کرد: سلول‌های بنیادی قابلیت تبدیل به هر نوع سلولی را
دارند، اما در حال‌حاضر سلول‌های بنیادی برای درمان سرطان خون و غدد لنفاوی
استفاده می‌شود.

وی با بیان اینکه درمان دیابت با سلول‌های بنیادی، عوارضی در پی دارد؛
عنوان کرد: سلول‌های بنیادی قابلیت تبدیل به سلول پانکراس را دارند که این
سلول می‌تواند انسولین ترشح کند، اما بعد از درمان دیابت با سلول‌های
بنیادی، داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی به فرد داده می‌شود که این داروها
عوارضی چون سرطان خون و غدد لنفاوی را برای فرد به وجود می‌آورد.

رجب‌پور در خصوص سه نوع دیابت موجود، اظهار کرد: دیابت نوع یک که به دلیل
فقدان انسولین به وجود می‌آید و تقریبا بیماری خود ایمنی محسوب می‌شود
همچنین این نوع دیابت بیشتر در نوجوانان رخ می‌دهد.

وی ادامه داد: دیابت نوع 2 به سبب مقاومت به انسولین ایجاد می‌شود که از
عوامل به وجود آورنده‌ آن، افزایش وزن و عدم تحرک است که بیشتر در بالغین
رخ می‌دهد.

رجب‌پور با اشاره به اینکه دیابت بارداری نیز بر اثر مقاومت انسولین ایجاد
می‌شود، بیان کرد: از جمله عوارض عمده دیابت، بیماری‌های قلبی و عروقی،
چشمی و کلیوی است.

وی عنوان کرد: از جمله بیماری‌هایی که ممکن است همزمان با بیماری دیابت
بروز پیدا کند، کبد چرب، آپنه حین خواب «حملات مقطعی قطع تنفس» است.

رجب‌پور اظهار کرد: دیابت در 46 درصد افراد همچنان تشخیص داده نشده است و 50 درصد مبتلایان به دیابت از بیماری خود اطلاع ندارند.

وی با اشاره به اینکه طبق نظر فدراسیون جهانی دیابت، این بیماری یک معضل
اجتماعی است، بیان کرد: در حال حاضر 382 میلیون نفردر کل جهان به دیابت
مبتلا هستند که پیش‌بینی می‌شود در سال 2035، به 592 میلیون نفر خواهد
رسید.

ایران رتبه سوم ابتلا به دیابت در خاورمیانه

رجب‌پور با بیان اینکه تعداد افراد مبتلا به دیابت با توجه به رشد جمعیت
شهرنشینی رو به افزایش است، اظهار کرد: 5 کشوری که بیشترین آمار را در
بیماران دیابتی دارند مصر با 7.5 درصد، پاکستان 6.7 درصد، ایران 4.4 درصد،
عربستان 3.6 درصد و الجزایر 1.6 درصد شامل بیشترین بیماران دیابتی هستند.

رجب‌پور افزود: به طور کلی شیوع دیابت در زنان و مردان برابر است اما شیوع آن در مردان کمتر از سن 60 سالگی و زنان مسن بیشتر است.

وی عنوان کرد: توصیه می‌شود برای درمان دیابت از طریق پیوند سلول‌های
بنیادی استفاده نشود، زیرا این روش در حال‌حاضر در مرحله‌ تحقیق است و بهتر
است بیماران دیابتی قبل از انجام هر عمل درمانی با پزشک خود مشورت نمایند.

کارشناس بیماری دیابت:

مصرف نمک و شکر بیمار دیابتی، مساوی با هروئین

محمود اترشی، کارشناس بیماری دیابت در ادامه این همایش، تصریح کرد: تغذیه
در دیابتی‌ها به معنی نخوردن نیست بلکه به معنی صحیح خوردن است، همچنین
نمک، شکر، آرد سفید و هروئین جزو 4 ماده سفید خطرناک برای تمامی افراد به
خصوص بیماران دیابتی محسوب می‌شوند.

وی با اشاره به اینکه افراط در هر چیزی مضر است، بیان کرد: مصرف قند و شکر در ایران 6 برابر استاندارد دنیا است.

اترشی اظهار کرد: دیابتی‌ها باید از غذاهایی که حاوی فیبر زیاد، قند، چربی و
نمک کم است،‌ استفاده کنند، مانند غذاهای آب‌پز، بخار‌پز و کبابی و از
مصرف مواد غذایی سرخ‌کردنی که سرطان‌زا است، پرهیز کنند.

وی با بیان اینکه دیابتی‌ها باید از برنج قهوه‌ای و برنج سفید استفاده
کنند، افزود: برنج سفید حاوی قند بالایی است، اما عدس‌پلو، لوبیا پلو و
شوید پلو، برای کنترل قند بیماران دیابتی مفید است.

اترشی گفت: نان جو سفت و تلخ است، اما نان‌های عرضه شده در بازار این شاخص
را ندارند، به همین دلیل توصیه می‌شود از این نان‌ها استفاده نشود.

وی عنوان کرد: دیابتی‌ها می‌توانند از تمامی میوه‌ها اما با مقدار کم و با تنوع زیاد بهره ببرند.

یک کارشناس مذهبی:

‌خوددرمانی مانند اجتهاد در دین است

حجت‌الاسلام اسدی، کارشناس مذهبی نیز در ادامه این مراسم در خصوص موضوع
“دین و درمان دیابت” گفت: انسان در بین دو نیستی گذشته و آینده قرار دارد،
اما باید با واقعیت‌ها روبه‌رو شود و گذشته را نیز فراموش کند.

وی با اشاره به اینکه خوددرمانی مانند اجتهاد در دین است و هر کاری که منجر
به ضرر جسم می‌شود، نباید انجام شود، عنوان کرد: عوامل بیماری از دیدگاه
دین به دو دسته مادی و غیرمادی تقسیم می‌شود که عوامل مادی آن شامل ژنتیک،
تغذیه و بهداشت است و عوامل غیرمادی آن نیز شامل حریص بودن، خشمگینی و حسد
است.

این کارشناس مذهبی با اشاره به روایت حضرت علی (ع) اظهار کرد: حضرت علی (ع)
می‌فرمایند: پیاده‌روی، سوارکاری، شنا، نگاه به مناظر دیداری سبز، خوردن و
آشامیدن مطلوب و معقول، مسواک زدن، گفت‌وگو با دوستان و ارتباط با همسر
سبب سلامت در انسان می‌شود.



سلول درمانی

سلول
درمانی شاخه ای از پزشکی ترمیمی است که در آن از تزریق سلول های فرآوری
شده در خارج از بدن برای ترمیم بافت و یا اعضای بیمار استفاده می گردد.در
این روش که سابقه آن به بیش از دویست سال پیش ،زمانی که برای ترمیم بافت
خونی از تزریق گلبول های قرمز برمیگردد،ممکن است سلول ها قبل از تزریق کشت
ویا جداسازی نیز شوند.

کشف
و معرفی سلول های بنیادی و همچنین سلول های پیش ساز به خصوص سلول های
بنیادی خون ساز این روش را تبدیل به یک روش درمانی موثردر درمان بسیاری از
سرطان ها و نارسایی های تولید سلول های خونی در مغز استخوان نموده
است.نزدیک به 50سال است که پزشکان بعد از انجام شیمی درمانی در بیماران
مبتلا به سرطان که منجر به از بین رفتن سلول های خون ساز میشود،از پیوند
سلول های بنیادی خون ساز ازمنشا خود بیمار ویا دهنده غیرخودی استفاده
میکنند.اما مطالعات صورت گرفته اخیر نشان می دهد که از سلول درمانی نه تنها
در بیماری های خونی بلکه در سایر بیماری هایی که علت اصلی آن ها از دست
دادن بخشی از عملکرد بافتی است نیز میتوان استفاده کرد.در این روش درمانی
بعد از مشخص شدن منبع سلولی که ممکن است مغز استخوان ،قلب،بافت عصبی،ویا
سایر بافت ها باشد،ابتدا یک نمونه از بافت مورد نظر تهیه شده و سپس سلول
های درمان کننده آن جدا شده و با توجه به نیاز بیمار و همچنین سلول های
بدست آمده ممکن است که در نهایت سلول ها با یا بدون کشت در غضروف مورد نظر
تزریق شوند تا موجب ترمیم و افزایش عملکرد بافت آسیب دیده گردد.

 برای
تزریق سلول ممکن است که لازم باشد ،از مواد حامل ویا حتی از داربست های سه
بعدی استفاده شود.که به این روش در برخی متون،مهندسی بافت نیز گفته میشود
که یکی از روش های مورد استفاده از پزشکی ترمیمی است.

 

تعاریف:

سلول های بنیادی:به
سلول هایی که دو ویژگی تکثیر و تبدیل به سایر سلول ها را با هم دارند،سلول
 های بنیادی اخلاق میشود که عمده ترین منابع آن ها در حال حاضر عبارتند
از:

  • سلول های بنیادی جنین که از جنین های آزمایشگاهی (10تا 12 روز)قبل از مرحله لانه گزینی جدا شده و به دست می آیند.
  • سلول های بنیادی جنین سقط شده ،که از جنین های 6 تا 10 هفته ای که به دلیل غیر از بیماری سقط می شوند به دست می آید.
  • سلول های بنیادی جفت که از ضمائم جفت بعد از تولید جدا شده و تکثیر می آیند.
  • سلول های بنیادی خون بند ناف که از خون بندناف که بعد از تولد در بافت های بند ناف جریان دارد جدا شده و ذخیره میگردد.
  • سلول های بنیادی ویژه بافت که بعد از تولد از هر بافت دارای قدرت ترمیم و به طور عمده مغز استخوان جدا می شود.
  • سلول های خودی : در صورتی که سلول تزریق شده از خود بیمار بدست آمده باشد به آن سلول خودی یا اتولوگ گفته میشود.
  • سلول
    های غیر خودی:درصورتی که سلول تزریق شده از یک فرد دهنده به غیر از خود
    بیمار بدست آمده باشد به آن سلول غیرخودی یا آلوژن گفته میشود
    .



دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Back To Top