لسَّلامُ عَلَیْکَ یا حُجَّهَ اللّهِ وَابْنَ حُجَّتِهِ *
السَّلامُ عَلَیْکَ یا قَتیلَ اللّهِ وَابْنَ قَتیلِهِ *
السَّلامُ عَلَیْکَ یا ثارَ اللّهِ وَابْنَ ثارِهِ *
السَّلامُ عَلَیْکَ یا وِتْرَ اللّهِ المَوْتُورَ فِی السَّماواتِ وَالأَرْضِ *
اَشْهَدُ اَنَّ دَمَکَ سَکَنَ فی الْخُلْدِ وَاقْشَعَرَّتْ لَهُ اَظِلَّهُ العَرْشِ *
وَبَکى لَهُ جَمیعُ الْخَلائِقِ *
وَبَکَتْ لَهُ السَّماواتُ السَّبْعُ وَالاَْرَضُونَ السَّبْعُ وَما فیهِنَّ وَما بَیْنَهُنَّ*
وَمَنْ یَـتَـقَلَّبُ فی الْجَنَّهِ وَالنّارِ مِنْ خَلْقِ رَبِّنا * وَما یُرى وَما لا یُرى *
اَشْهَدُ اَنَّکَ حُجَّهُ اللّهِ وَابْنُ حُجَّتِهِ *
وَاَشْهَدُ اَنَّکَ قَتیلُ اللّهِ وَابْنُ قَتیلِهِ *
وَاَشْهَدُ اَنَّکَ ثارُ اللّهِ وَابْنُ ثارِهِ *
وَاَشْهَدُ اَنَّکَ وِتْرُ اللّهِ الْمَوْتُورُ فِی السَّماواتِ وَالاَْرضِ *
وَاَشْهَدُ اَنَّکَ قَدْ بَلَّغْتَ وَنَصَحْتَ وَوَفَیْتَ وَاَوْفَیْتَ *
وَجاهَدْتَ فی سَبیلِ اللّهِ وَمَضَیْتَ لِلَّذی کُنْتَ عَلَیْهِ
شَهیداً وَمُسْتَشْهَداً وَشاهِداً وَمَشْهُوداً *
اَنَا عَبْدُ اللّهِ وَمَوْلاکَ وَفی طاعَتِکَ وَالْوافِدُ اِلَیْکَ *
اَلْتَمِسُ کَمالَ الْمَنْزِلَهِ عِنْدَ اللّهِ وَثَباتَ الْقَدَمِ فِی الْهِجْرَهِ اِلَیْکَ *
وَالسَّبیلَ الَّذی لا یَخْتَلِجُ دُونَکَ مِنَ الدُّخُولِ فی کَفالَتِکَ الَّتی اُمِرْتَ بِها *
مَنْ اَرادَ اللّهَ بَدَأَ بِکُمْ *
بِکُمْ یُبَیِّنُ اللّهُ الْکَذِبَ *
وَبِکُمْ یُباعِدُ اللّهُ الزَّمانَ الْکَلِبَ *
وَبِکُمْ فَتَحَ اللّهُ *
وَبِکُمْ یَخْتِمُ اللّهُ *
وَبِکُمْ یَمْحَقُ ما یَشآءُ *
وَبِکُمْ یُـثْبِتُ *
وَبِکُمْ یَفُکُّ الذُّلَّ مِنْ رِقابِنا *
وَبِکُم یُدْرِکُ اللّهُ تِرَهَ کُلِّ مُؤمِن یُطْلَبُ بِها *
وَبِکُمْ تُنْبِتُ الاَْرْضُ اَشجارَها *
وَبِکُمْ تُخْرِجُ الاَْرْضُ ثِمارَها*
وَبِکُمْ تُنْزِلُ السَّماءُ قَطْرَها وَرِزْقَها *
وَبِکُمْ یَکْشِفُ اللّهُ الْکَرْبَ*
وَبِکُمْ یُنَزِّلُ اللّهُ الْغَیْثَ *
وَبِکُمْ تُسَبِّحُ الأَْرضُ الَّتی تَحْمِلُ اَبْدانَـکُمْ وَتَسْتَقِرُّ جِبالُها عَلى مَراسیها *
اِرادَهُ الرَّبِّ فی مَقادیرِ اُمُورِهِ تَهْبِطُ اِلَیْکُمْ وَتَصْدُرُ مِنْ بُیُوتِکُمْ*
وَالصّادِرُ عَمّا فُصِّلَ مِنْ اَحْکامِ العِبادِ *
لُعِنَتْ اُمَّهٌ قَتَلَتْکُمْ *
وَاُمَّهٌ خالَفَتْکُمْ *
وَاُمَّهٌ جَحَدَتْ وِلایَتَکُمْ *
وَاُمَّهٌ ظاهَرَتْ عَلَیْکُمْ *
وَاُمَّهٌ شَهِدَتْ وَلَمْ تُسْتَشْهَدْ *
اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذیجَعَلَ النّارَ مَأواهُمُ وَبِئْسَ وِرْدُ الْوارِدینَ *
وَبِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ *
وَالْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ.
پس سه مرتبه بگو:
وَصَلّى اللّهُ عَلَیْکَ یا اَبا عَبْدِاللّهِ،
پس بگو سه مرتبه:
اَنَا اِلَى اللّهِ مِمَّنْ خالَفَکَ بَریءٌ.
پس مى روى به نزد قبر فرزند آن حضرت علىّ بن الحسین(علیهما السلام) که در نزد پاى پدرش مدفون است و مى گویى:
السَّلامُ عَلَیْکَ یا بْنَ رَسُولِ اللّهِ * السَّلامُ عَلَیْکَ یَا بْنَ اَمیرِالْمُؤْمِنینَ، السَّلامُ
عَلَیْکَ یَابْنَ الْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ * السَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ خَدیجَهَ وَفاطِمَهَ.
پس مى گویى سه مرتبه:
صَلَّى اللّهُ عَلَیْکَ، و سه مرتبه: لَعَنَ اللّه مَنْ قَتَلَکَ *
و سه مرتبه: اَنَا اِلَى اللّهِ مِنْهُمْ بَریءٌ.
پس برمى خیزى و اشاره مى کنى با دست خود به سوى شهدا(رحمهم الله) و مى گویى سه مرتبه:
السَّلامُ عَلَیْکُمْ، پس مى گویى: فُزْتُمْ وَاللّهِ فُزْتُمْ وَاللّهِ فَلَیْتَ اَنّی مَعَکُمْ فَاَفُوزَ فَوْزاً عَظیماً،
ثواب خواندن زیارتنامه امام حسین علیه السلام
از بشیر دهان نقل شده است که به امام صادق (ع) عرض کردم که گاهی نمی‌توانم به حج بروم، روز عرفه را نزد قبر امام حسین (ع) مى‌گذرانم. امام فرمودند: کار خوبی می‌کنی. اى بشیر، هر مؤمنى که بامعرفت، به زیارت قبر امام حسین (ع) برود (در روزی به‌جز روز عید) براى او ثواب بیست حج و بیست عمره مقبول و بیست جهاد با پیغمبر مرسل یا امام عادل نوشته می‌شود و هر که آن حضرت را در روز عید زیارت کند، برایش ثواب صد حج و صد عمره و صد جهاد با پیغمبر مرسل یا امام عادل نوشته می‌شود.
سپس امام (ع) می‌فرمایند: و هر که آن حضرت را در روز عرفه (بامعرفت به حقشان) زیارت کند، براى او ثواب هزار حج و هزار عمره پسندیده مقبوله و هزار جهاد با پیغمبر مرسل یا امام عادل خواهد بود. بشیر از امام سؤال می‌کند: ثواب موقف عرفات چگونه نصیبم می‌شود؟ پس آن حضرت (مانند فرد خشمناک) به او نگاه می‌کنند و می‌فرمایند: اى بشیر، هرگاه مؤمنی در روز عرفه، به زیارت قبر امام حسین (ع) برود و در نهر فرات غسل کند و سپس به‌سوی قبر آن حضرت برود، حق‌تعالی از براى او به هر گامى که برمى‌دارد، حجى که با همه مناسک به عمل آورده باشد، بنویسد. بشیر در ادامه می‌گوید: چنین گمان دارم که فرمود و عمره وغزوه.
در روایت معتبر دیگری از رفاعه آمده است امام صادق (ع) به من فرمود که امسال حج انجام دادی؟ گفتم: فدایت شوم، مالی نداشتم که به حج روم ولیکن عرفه را نزد قبر امام حسین (ع) گذراندم. امام صادق فرمود که: تو هیچ کوتاهى نکردى… و اگر که کراهت نداشتم که مردم حج را ترک کنند، حدیثى براى تو مى‌گفتم که هرگز زیارت قبر آن حضرت را ترک نکنى. پس امام ساعتى ساکت شدند و بعدازآن فرمودند که: پدرم به من خبر داد که هر کس به‌سوی قبر امام حسین (ع) بیرون رود و عارف به حق آن حضرت باشد و با تکبر نرود، هزار ملک از جانب راست و هزار ملک از جانب چپ، همراه او مى‌شوند و برای او ثواب هزار حج و هزار عمره که با پیغمبر یا وصى پیغمبر انجام داده باشد، نوشته می‌شود.
در مفاتیح‌الجنان شیخ عباس قمی آمده است اگر خواستى آن حضرت را در این روز زیارت کنى و برایت امکان داشت، در آب فرات و یا هر آبى غسل کن و پاکیزه‌ترین جامه‌هاى خود را بپوش و قصد زیارت آن حضرت کن در حالتى که به‌آرامی و وقار و تأنى باشى.
