مقايسه تاَثير دو روش انحراف فکر با استفاده از موسيقی و تکنيک تنفس منظم
| مقدمه: ترس از درد و صدمه يکی از مهمترين مشکلات کودکان بيمار است و در صورتيکه هنگام اقدامات تشخيصی و درمانی دردناک از روشهای تسکين دهنده مناسب استفاده نشود، اين امر نتايج منفی قابل توجهی را به بار خواهد آورد. اين کارآزمايی بالينی به منظور تعيين و مقايسه تاَثير دو روش انحراف فکر با استفاده از موسيقی و تکنيک تنفس منظم هی-هو بر شدت درد ناشی از رگ گيری در کودکان 12-6 ساله انجام شده است. مواد و روشها: 30 کودک مبتلا به تالاسمی بر اساس مشخصات واحدهای مورد پژوهش از بين کودکان مراجعه کننده به بيمارستان شهيد مدنی خرم آباد به روش نمونه گيری در دسترس ومبتنی بر هدف انتخاب شدند، از پرسشنامه مشخصات فردی، مقياس خودگزارشی اوشر و مقياس رفتاری چئوپس جهت جمع آوری اطلاعات استفاده شد. هر يک از نمونه ها در سه مرحله يعنی در سه مراجعه متوالی جهت ترانسفوزيون مورد بررسی قرار گرفتند.در مراجعه اول رگ گيری به روش معمول يعنی بدون استفاده از انحراف فکر،در مراجعه دوم با استفاده از موسيقی جهت ايجاد انحراف فکر و در مراجعه سوم با استفاده از تکنيک تنفس منظم هی-هو جهت ايجاد انحراف فکر،اجرا شد.در هر سه مراجعه شدت درد رگ گيری با استفاده از معيار چئوپس حين رگ گيری و معيار اوشر 5-3 دقيقه بعد از رگ گيری تعيين شد. يافته ها: نتايج نشان داد که براساس هر دو معيار، در روش معمول شدت درد رگ گيری، متوسط بود؛ اما در روشهای استفاده از موسيقی و تکنيک تنفس منظم هی-هو شدت درد خفيف بود.همچنين مقايسه شدت درد رگ گيری به سه روش فوق نشان داد که هر دو روش موسيقی و تنفس منظم هی-هو شدت درد رگ گيری کمتری نسبت به روش معمول داشتند (0005/0P<) و در اين ميان موسيقی دارای کمترين شدت درد بود. نتيجه گيری: پيشنهاد می شود پرستاران ازاين روش تسکين درد جهت مراقبت ازکودکانی که مکررا ًتحت اقدامات درمانی و تشخيصی کوتاه مدت قرار می گيرند استفاده کنند. به اين ترتيب از اثرات منفی درد بر کودکان جلوگيری و همکاری آنها را در انجام اقدامات درمانی بيشتر نموده و باعث بهبود کيفيت زندگی و رشد و تکامل کودکان بيمار شوند. |
کاهش درد واکسيناسيون در شيرخواران: مقايسه دو روش انحراف فکر و ساکاروز خوراکی
چکيده مقاله:
زمينه و هدف :
واکنش شيرخواران به درد بيش از بزرگسالان است. لذا شناخت و به کارگيری روش
های کنترل درد توسط اعضای تيم بهداشتی از ضرورت‌ها می‌باشد. واکسيناسيون
يکی از شايع‌ترين وقايع دردناک دوران شيرخواری می باشد که در اکثر اوقات
بدون اداره درد انجام می‌شود. هدف اين مطالعه بررسی تأثير تکنيک انحراف فکر
و ساکاروز خوراکی بر درد ناشی از تزريق واکسن به شيرخواران می باشد.
روش بررسی :
اين مطالعه يک کارآزمايی کنترل شده تصادفی بود که بر روی 114 شيرخوار 4
ماهه سالم که برای تزريق واکسن سه گانه به مراکز بهداشت آورده شده بودند،
انجام شد. نمونه‌ها از طريق گمارش تصادفی به سه گروه 38 نفره انحراف فکر،
ساکاروز خوراکی و کنترل تقسيم شدند. در گروه انحراف فکر از جلب توجه
شيرخوار به جغجغه 30 ثانيه قبل تا 15 ثانيه بعد از واکسيناسيون توسط
پژوهشگر استفاده شد. در گروه ساکاروز خوراکی 2 سی سی ساکاروز خوراکی 2
دقيقه قبل از واکسيناسيون تجويز شد و در گروه کنترل، شيرخواران طی
واکسيناسيون طبق روال معمول مراکز فوق، بر روی تخت واکسينه شدند. ابزار
گردآوری اطلاعات شامل مقياس تعديل شده واکنش رفتاری درد MBPS بود. داده‌ها
توسط نرم‌افزار SPSS و با استفاده از آزمون‌های توصيفی و تی مستقل مورد
تجزيه و تحليل آماری قرار گرفت.
يافته ها :
ميانگين و انحراف معيار واکنش‌های رفتاری درد با استفاده از تکنيک انحراف
فکر و ساکاروز خوراکی نسبت به گروه کنترل کمتر می‌شود(0001/0= p )، اما بين
دو گروه ساکاروز خوراکی و انحراف فکر تفاوت معنی دار وجود ندارد(58/0= p
).
نتيجه گيری کلی : از آنجا که
واکنش رفتاری درد بعد از تزريق واکسن در گروه انحراف فکر و ساکاروز خوراکی
به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل بود، پيشنهاد می‌شود مداخلات ساده
انجام شده در اين مطالعه در مراکز واکسيناسيون مورد استفاده قرار گيرد.
