دست دوست شعر

شیرین دروغ و دختر ترسا دروغ بود
افسانه های حوری تنها دروغ بود

مجنون ، دو ساله بر اثر آسم در گذشت!
آوازه های حضرت لیلا دروغ بود

چندین هزار حضرت یوسف بیاورند
تا شک کنیم عشق زلیخا دروغ بود؟

در نقشه ، کوه، دور و بر بیستون نبود!
فرهاد وکوه و تیشه سراپا دروغ بود

العشقُ شـبهُ حادثـةٍ غیــرُ واقعیّ
اول نگاه آدم و حوا دروغ بود

یک بار هم به حرف دلت اعتماد کن
شاید که حرف مردم دنیا دروغ بود!؟

نزدیک صبح از تب کابوس می پرم؛
مثل همیشه قصه رؤیا دروغ بود

سرما که می خورم هذیان پخش می کنم
این بار هم نتیجه سرما دروغ بود

* شعرهایی که نام شاعر
ندارند، یادگار روزهایی هستند که شعر می گفتم. (علی.ش.ق)