تأثیر هر ویتامین بر پوست ما چگونه است؟
وجود تمام ویتامین ها برای زیبایی پوست ما لازم است. امروزه ویتامین ها وارد دنیای لوازم آرایشی نیز شده اند چرا که باعث می شوند پوست خوش آب و رنگ شود و جوانی خود را حفظ کند.
ویتامین ها به موادی گفته میشود که وجودشان برای عملکرد بدن ما ضروری است. این مواد ضروری را با عنوان های ویتامین A B C D E : و … میشناسیم. در بین ویتامین های مختلف فقط ویتامین D توسط بدن سنتز نمیشود و باید روزانه جذب بدن شود. داشتن یک تغذیه ی مناسب، کافی است تا از کمبود ویتامین جلوگیری شود.
در این مقاله سعی داریم تأثیر ویتامین ها را روی پوست نشان دهیم
و شما را تشویق کنیم به جای استفاده از لوازم آرایشی مختلف، ویتامین
بدنتان را بالا ببرید تا هم پوست زیبایی داشته باشید و هم سلامتی بدنتان
تضمین شود.
ویتامین A
ویتامین A را همچنین
بتاکاروتن یا رتینول نیز مینامند. این رنگدانه ی نارنجی رنگ در بیشتر میوه
ها و سبزیجات وجود دارد. این ویتامین برای تقویت بینایی و زیبایی پوست لازم
است.
ویتامین A کیفیت پوست را بالا میبرد، سنتز کلاژن پوست را تحریک و پوست را ضخیم تر می کند. این ویتامین التیام بخش است و باعث احیای سلول های مرده می شود. ویتامین A در جگر، کره، لبنیات، زرده ی تخم مرغ، خیار، سبزیجات سبز رنگ، انواع ماهی ها و…. وجود دارد.
ویتامین B2
ویتامین B2 کیفیت بافت های پوستی را حفظ می کند و برای وجودش برای تبدیل چربی ها و پروتئین به انرژی ضروری است.
اگر بدن با کمبود این ویتامین مواجه باشد، پوست به ویژه در ناحیه لب
ها ترک میخورد یا کشیده میشود. این ویتامین به ویژه در جگر و مواد غذایی
دیگری از قبیل تخم مرغ، میوه های خشک، قارچ، لبنیات، اسفناج و نخودفرنگی
وجود دارد. علاوه بر این ویتامین B2 در گوشت، آووکادو، نان کامل و موز نیز وجود دارد.
ویتامین B5
ویتامین B5 با پیری پوست مقابله می کند و باعث احیای بافت های پوستی می شود.
برای افرادی که پوست حساس یا خشک دارند این ویتامین یک نوازش پوستی دلپذیر محسوب میشود. ویتامین B5 علاوه بر این که برای پوست مفید است، برای مو و ناخن ها نیز بسیار مفید است. این ویتامین در زرده ی تخم مرغ، دانه های کامل، گوشت، ماهی ها، محصولات لبنی و …. وجود دارد.
ویتامین B3
این ویتامین از پدید آمدن لکه های رنگی روی پوست جلوگیری میکند و مرطوب کننده ی خوبی به حساب میآید.
ویتامین C
فواید بی شمار ویتامین C بر همه روشن است. این ویتامین معجزه گر
در بیشتر مکانیسم های بدن شرکت دارد و باعث جذب آهن موجود در مواد غذایی
میشود و خواص آنتی اکسیدانی دارد یعنی این که با رادیکال های آزاد مقابله
می کند.
ویتامین C را میتوان ویتامین زیبایی هم نامید زیرا باعث میشود رنگ چهره روشنتر شود. ویتامین C خاصیت ضدپیری دارد و پوست را تمیز می سازد. این ویتامین از پوست در برابر اشعه های ماورای بنفش حفاظت کرده و خال های قهو های را کم رنگتر میکند. ویتامین C در سبزیجات و میوه هایی مثل کیوی، اسفناج، انبه، کلم بروکسل، سیب زمینی، پرتقال، لیموترش، گریپ فروت، گوجه فرنگی و هلو وجود دارد. برای خوش آب و رنگ شدن پوستتان از هر فرصتی برای جذب این ویتامین استفاده کنید.
ویتامین E
ویتامین E آنتی اکسیدان، ضدالتهاب و مرطوب کننده است. این ویتامین همچنین در سنتز گلبول های قرمز شرکت دارد. ویتامین E
به دلیل دارا بودن خواص ضدرادیکالی، ویتامین ضدپیری فوق العاده ای محسوب
می شود. این ویتامین، پوست را برای قرار گرفتن در معرض آفتاب آماده میکند و
در عین حال مقاومت پوست را بالا میبرد.
ویتامین E در گردو، سبزیجات سبزرنگ، عسل، کره، روغن جوانه گندم، مارگارین، ذرت و سویا به وفور وجود دارد.
ویتامین F
این ویتامین باعث میشود که پوست جوان بماند. افرادی که با کمبود ویتامین F (اسید لینولئیک) مواجه هستند پوست خشکی دارند، و بیشتر در معرض ابتلا به اگزما قرار میگیرند.
ویتامین E به دلیل دارا بودن
خواص ضدرادیکالی، ویتامین ضدپیری فوق العاده ای محسوب میشود. این ویتامین،
پوست را برای قرار گرفتن در معرض آفتاب آماده می کند و در عین حال مقاومت
پوست را بالا میبرد
کمبود این ویتامین باعث میشود زخم ها دیرتر التیام یابد و بافت
های پوست به سختی احیا شوند. این ویتامین در ماهی های چربی مثل ماهی آزاد،
روغن های گیاهی، روغن گل مغربی، ذرت و … وجود دارد.
11 دوست پوست
ویتامین ها ترکیبات ارگانیکی هستند که از نظر بیولوژیکی فعال و برای
فعالیت های فیزیولوژیکی بدن ضروری هستند. ویتامین ها به عنوان کوآنزیم
متابولیکی نقش حیاتی در رشد و عملکرد طبیعی بافت ها دارند. کمبود یا زیادی
ویتامین ها در بدن می تواند منشأ بسیاری از مشکلات پوستی شود. البته
مصرف بیش از اندازه ویتامین ها فقط در گروه ویتامین های محلول در چربی
یعنی ویتامین A، E، D و K ممکن است رخ دهد و در ویتامین های محلول در آب
یعنی ویتامین C، B مشاهده نمی شود.
1- ویتامین A: یک
ویتامین محلول در چربی است که عمدتا در چربی های حیوانی، شیر و کبد و با
مقدار کمتر در برگ سبزیجات سبز و مقدار بیشتر در هویج یافت می شود. مهم
ترین نقش ویتامینA در پوست، نرمال کردن عملکرد اپیدرم پوست است به نحوی که
کمبود آن می تواند باعث خشکی و زبری پوست شود. شکنندگی و تنک شدن موها و
هیپرکراتوز فولیکولی پوست که پوست نمای پوست مرغ پیدا کند نیز از سایر
عوارض کمبود ویتامین A در بدن است. زیادی ویتامین A در پوست می تواند باعث
خشکی، زبری، خارش و پوسته ریزی و ترک لب ها شود.
2- ویتامین D:
این ویتامین كه در کره، تخم مرغ، کبد و روغن کبد ماهی وجود دارد، باعث
تنظیم متابولیسم کلسیم و فسفر شده و در پوست به دنبال تابش اشعه ماورای
بنفش خورشید نیز ساخته می شود. بنابراین به کسانی که آفتاب کافی به پوست
شان نمی رسد به علت استفاده از پوشش کامل بدن و همزمان استفاده از ضد
آفتاب ها، توصیه می شود که ویتامین D را به صورت مکمل غذایی دریافت کنند.
ویتامین D و آنالوگ های آن در تمایز سلول های اپیدرم نقش مهمی دارند به
نحوی که از آنالوگ های ویتامینD در درمان پسوریازیس یا بیماری داء صدف
استفاده می شود.
3- ویتامینE :
که در روغن های گیاهی و مغزها(آجیل) یافت می شود، یک آنتی آکسیدان قوی
است و در ترمیم زخم ها و حفاظت پوست در مقابل آفتاب و جلوگیری از پیری
زودرس پوست نقش مهمی دارد.
4- ویتامین C:
اسید آسکوربیک یک ویتامین محلول در آب است که به وفور در میوه و سبزی ها
یافت می شود و نقش مهمی در تشکیل کلاژن و جذب آهن، متابولیسم اسیدفولیک و
عملکرد صحیح گلبول های سفید ایفا می کند. در جامعه ما به خاطر وجود و
وفور منابع غنی از ویتامین C، کمبود آن به ندرت دیده می شود.
مهم ترین نقش ویتامین A در پوست، نرمال کردن عملکرد اپیدرم پوست است
به نحوی که کمبود آن می تواند باعث خشکی و زبری پوست شود
کمبود
ویتامین C باعث هیپرکراتوز(زبر شدن) دهانه فولیکولی پوست اندام ها و تنه و
شکنندگی موها، خون ریزی زیر پوستی، لثه ها و ضخیم شدن لثه می شود. این
ویتامین به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی نقش مهمی در جلوگیری از پیری زودرس
پوست و مقاومت بیشتر پوست در مقابل نور خورشید دارد و مصرف موضعی آن باعث
روشن تر شدن پوست می شود.
5- ویتامین های گروه B:
از جمله ویتامین های محلول در آب و شامل 8 ویتامین ضروری برای فعالیت بدن
هستند. کمبود آن ها در سوء تغذیه شدید و در مواردی که کمبود روی و کمبود
اسیدهای چرب ضروری وجود دارد، دیده می شود.
6- کمبود ویتامین B1 (تیامین):
باعث بروز بیماری بری بری می شود. منابع غنی از ویتامین B1، گوشت،
مخمرها، جگر، تخم مرغ و سبزیجات هستند. تغییرات پوستی مخاطی از جمله ادم،
التهاب و درد زبان از علائم کمبود آن است.
7- ویتامین B2 یا ریبوفلاوین:
در شیر و غذاهای حاوی ویتامین B2 یافت می شود. کمبود آن در پوست، بیماری
پوستی شبیه درماتیت سبورتیک ایجاد می کند. از بین رفتن پرزهای زبان می
تواند از دیگر علائم پوستی مخاطی آن باشد.
8- ویتامین B3 یا نیاسین: در
جگر، ماهی سالمون و گوشت یافت می شود. نقش مهمی در واکنش های
اکسیداسیون و احیای بدن ایفا می کند. نیاسین نقش مهمی در بیوسنتز لیپیدهای
پوستی که نقش مهمی در عملکرد حفاظتی پوست دارند ایفا می کند. بیماری
پلاگرا که شامل درماتیت، اسهال و فراموشی است ناشی از کمبود این ویتامین
است. درماتیت ناشی از کمبود نیاسین به صورت قرمزی قرنیه در نواحی در معرض
نور خورشید، همراه با پوسته ریزی و هیپرپیگمانتاسیون پوست آن نواحی است.
9- ویتامین B6 یا پیروکسیدین: به
وفور در طبیعت یافت می شود. داروهایی مانند قرص های جلوگیری از بارداری،
هیدرالازین و پنی سیلامین می توانند باعث کمبود آن شوند. کمبود آن باعث
درماتیت دور دهان، التهاب دهان و زبان می شود.
10- ویتامین B12: در
فرآورده های حیوانی به وفور یافت می شود. نقش مهمی در سنتز DNA دارد.
یافته های پوستی کمبود ویتامین غیرشایع هستند ولی قرمزی و درد زبان، تیرگی
بیشتر پوست در چین های بدن و کم خونی مگالوبلاستیک دیده می شود.
11- ویتامین B9 یا اسیدفولیک: در
جگر، گوشت، شیرینی و برگ های سبز سبزیجات یافت می شود. مانند ویتامین
B12 در سنتز DNA نقش دارد. کمبود آن نیز باعث التهاب لب، زبان و مخاط و
تغییر رنگ تیره پوست نواحی در معرض آفتاب می شود. کم خونی مگالوبلاستیک
از علائم آن است.
کمبود ویتامین B5، علائم پوستی مخاطی ندارد.
بیوتین یا ویتامین H، به وفور در جگر و به مقدار کمتر در گوشت، زرده تخم مرغ، مخمرها
و گوجه فرنگی یافت و به علاوه در روده انسان توسط باکتری ها نیز ساخته
می شود. کمبود بیوتین باعث ریزش مو، اگزمای پوست و گزگز پوست خواهد شد.
