براي دردهاي ناشي از رشد چکار کنيم؟
دردهاي ناشي از رشد بيشتر در پاها تظاهر مي کنند و اغلب در هنگام عصر يا شب
تشديد مي شود. اين دردها کودکان سه تا 12 سال را بيشتر متاثر مي کند.
دردهاي هنگام رشد منجر به آسيب هاي طولاني مدت نمي شود.
دردهاي ناشي از رشد بيشتر به صورت احساس گرفتگي در هر دو پا خود را نشان مي
دهند و آن هم در ساق و يا مچ پا. اين دردها ران را نيز تحت تاثير قرار مي
دهند. اين دردها البته منجر به عدم توانايي کودک در راه رفتن نمي شود و هيچ
ارتباطي با لنگ زدن، آسيب و يا عفونت ندارد.
اگر درد فقط در يک پا بود، احتمالا درد ناشي از رشد نمي تواند باشد و در
اين موارد بايد حتما کودک خود را براي معاينه نزد پزشک ببريد.
چه چيز باعث دردهاي ناشي از رشد مي شود؟
علت اين دردها ناشناخته است هرچند اين دردها در کودکان فعال يا کودکاني که
مفاصل انعطاف پذيرتري دارند، بيشتر شايع است.
چه کار مي توان کرد؟
درد ناشي از رشد در خانه اغلب درمان مي شود و آنها با دادن برخي داروها
مانند پاراستامول يا ايبوپروفن. گاهي اوقات يک مسکن قبل از خواب و بعد از
يک روز فعال مي تواند درد در هنگام شب را کاهش دهد.
هيچ گاه از آسپيرين استفاده نکنيد، چون احتمال ابتلاي کودک به نشانگان راي
(يک عارضه نادر مغزي وخيم که به مصرف آسپيرين در کودکان مربوط است) وجود
دارد.
با اين حال ماساژ عضلات ساق پا و مفاصل و يا استفاده از بسته هاي گرما نيز
مفيد است.
کفش هاي حمايتي نيز منجر به پيشگيري از دردهاي ناشي از رشد مي شود.
به کودک تان بگوييد که اين دردهاي رشد براي هميشه ادامه نخواهند يافت و با
افزايش سن، خود به خود فروکش خواهند کرد.
چه زماني بايد نزد پزشک رفت؟
پزشک خود را ببينيد اگر:
درد فقط در يک پا باشد.
درد همچنين بازوها را تحت تاثير قرار دهد.
درد در طول روز به غير از شب ادامه داشته باشد.
تورم مفاصل ايجاد شود.
درجه حرارت بالاي بدن رخ دهد.
کودک اشتهايش را از دست بدهد.
کاهش وزن رخ دهد.
بي ميلي به راه رفتن يا لنگ زدن رخ دهد.
پزشک براي رد بيماري هاي ديگر مانند آرتريت، کمبود ويتامين دي، يا نرمي
استخوان يا حتي ابتلا به سرطان خون بايد ارزيابي هايي را روي کودک انجام
دهد.
پزشک همچنين کودک تان را معاينه خواهد کرد و ممکن است سوالاتي در مورد
برخي از بيماريهاي خاص که علايم مشابهي دارند، مانند «نشانگان پاهاي
بي‌قرار» بپرسد. اين نشانگان با حس ناخوشايندي در پاها و تمايل غيرقابل
کنترل براي تکان دادن پاها براي راحت شدن مشخص مي شود. به ندرت ممکن است
پزشک آزمايش خون، راديوگرافي با اشعه ايکس و ساير آزمون هاي تشخيصي را
براي تعيين علت پادرد کودک تجويز کند
دیابت
ديابت يكي از شايعترين علل نابينايي و قطع عضو است.
• ديابت زمينه ساز بيماريهاي قلبي عروقي، چشمي، كليوي، عصبي و حتي سياه شدن پا تا مرحله لزوم قطع آن است.
• تشنگي زياد و تكرر ادرار، گرسنگي مداوم، خستگي مفرط، تاري ديد، خارش پوست و بي حسي اندامها از علايم بيماري ديابت است.
• پرخوري ، تشنگي و پرنوشي ، ادرار زياد و تاري ديد و خارش پوست از علائم ديابت است.
• يكي از عوارض بيماري ديابت ايجاد زخمهاي خطرناك در ناحيه پاهاست.
• در صورتي كه در معرض خطر ابتلا به ديابت هستيد سالي يكبار قند خون خود را آزمايش كنيد.
• ديابت بيماري قابل پيشگيري است.
• كنترل وزن و جلوگيري از چاقي ، ورزش منظم ، تغذيه مناسب و عدم مصرف بي رويه چربيها از بروز ديابت پيشگيري مي كند.
• در صورت داشتن اضافه وزن با رعايت رژيم غذايي و ورزش ، وزن خود را به حد مطلوب برسانيد .
• از مصرف دخانيات پرهيز كنيد .
• از فشارهاي رواني دوري كنيد و در شرايط استرس زا (پرتنش) آرامش خود را حفظ كنيد
تغذيه افراد ديابتي
●
غذاهاي اصلي و ميان وعده ها را در زمان توصيه شده مصرف نماييد و شبها قبل
از خواب حتماً از يك ميان وعده مثل يك ليوان شير استفاده نماييد تا از افت
قندخون بعد از نيمه شب جلوگيري شود.
● داروهاي قندخون را هر روز در زمان معين استفاده كنيد.
● غذاهاي سالم مانند ميوه، سبزي، نان سبوسدار مانند سنگك، غلات كامل، لبنيات كم چرب و گوشت بدون چربي استفاده كنيد.
● روشهايي چون بخار پز ، كبابي و آب پز كردن را براي پخت انتخاب كنيد.
● مواد غذايي روزانه را در حد نياز خود بخوريد و آن را به وعدههاي بيشتر با حجم كمتر تقسيم كنيد.
● از خوردن غذاهاي آماده و رستوراني تا حد امكان بپرهيزيد.
●
غذاهاي با فيبر زياد مانند سبزيها و ميوهها را استفاده كنيد چون فيبرها
بخشهاي غيرقابل هضمي از غذاهاي گياهي ميباشند كه بدليل اثر روي لوله
گوارش، براي بهبود وضعيت قند و چربي مفيد ميباشند.
● به جاي سس مايونز از روغن زيتون، آبليمو يا سركه استفاده نماييد.
● از خوردن غذاهاي پرچرب و سرخ شده خودداري نماييد.
● به جاي قند از توت خشك، كشمش و يا خرما ( البته به ميزان اندك) استفاده نماييد.
● از مصرف انوع شيريني، نوشابه ، آبميوه) سانديس ) و كمپوت خودداري كنيد.
● از مصرف غذاهاي شور بپرهيزيد.
●
بدليل امكان بروز امراض كليوي به ويژه در ديابت نوع 1 ( ديابت وابسته به
انسولين) از مصرف بيش از اندازه مواد پروتئيني ( گوشت، تخم مرغ، لبنيات)
خودداري نماييد
• از اجراي هر گونه رژيم غذايي غيراصولي خودداري كنيد و با پزشك خود حتماً مشورت نماييد.
• از مصرف قند و شكر ، پولكي ، نبات ، مربا ، عسل ، نوشابه و خربزه و ميوه هاي شيرين تا حد امكان خودداري كنيد.
• چاقي باعث بدتر شدن ديابت ميشود .
• كاهش وزن باعث كنترل بهتر قند خون ميشود
• سالانه براي بررسي كاركرد كليههاي خود به پزشك مراجعه كنيد.
• همواره قند خونتان را درسطحي نزديك به محدوده طبيعي نگهداري نماييد.
نوروپاتي(آسيب به اعصاب محيطي )در افراد ديابتي
• يكي از عوارض بيماري ديابت، صدمه به اعصاب محيطي( يعني اعصاب خارج از مغز و نخاع) است و علائم آن درد و بیحسی در دست ويا پاست.
• يكي از عوارض بيماري ديابت ايجاد زخمهاي خطرناك در ناحيه پاهاست
•
روزانه پاهاي خود را از نظر وجود تاول . بريدگي . خراشيدگي يا ضايعات بين
انگشتان بررسي نماييد ( استفاده از آيينه در ديدن كف پا و پاشنه كمك
ميكند)
• 2- پاهاي خود را هر روز بشوييد و به خصوص بين انگشتان را به دقت خشك نماييد
• پاهاي خود را تميز نگه داشته و از پوشيدن كفشهاي تنگ و گشاد پرهيز نمايند.
قبل از شستشوي پاها درجه حرارت آب را با آرنج يا دماسنج بررسي كنيد.
• در صورت وجود اختلال ديد، يكي از اعضاي خانواده يا يكي از دوستان روزانه پاهايتان را مشاهده نمايد.
• هنگام شستشوي پا ضمن استفاده از آب با حرارت ملايم توجه داشته باشيد كه زمان اين استحمام طولاني نشود
• زيرا پوست پا بيش از اندازه نرم ميشود و امكان كنده شدن آن وجود دارد.
• در صورت خشكي پوست پاها، پس از شستشو و خشك كردن از كرم يا روغن نرم كننده استفاده نماييد ولي آنها را بين انگشتان نماليد.
• جوراب هاي مناسب نخي يا كتاني بپوشيد و روزانه آنها را تعويض كنيد. از پوشيدن جورابهاي رفو شده يا پاره خوداري كنيد
• هنگام خريد كفش دقت كنيد كه كاملاٌ اندازه باشد . به جا باز كردن بعدي اعتماد نكنيد.
• جنس كفش بايد چرمي باشد و خريد كفش در اواخر روز ( زماني كه پاها بزرگترين اندازه را دارند ) صورت گيرد.
• همچنين در فصل زمستان مطمئن شويد كه كفش هايتان براي جوراب ضخيم به اندازه كافي جا دارند.
• قبل از پوشيدن كفش، داخل و كنارههاي آن را از نظر وجود مواردي چون جسم خارجي و سنگ ريزه بررسي كنيد.
• ناخن ها را به صورت عرضي كوتاه كرده ، هيچ گاه آنها را از ته نگيريد.
• هر 4 تا 6 ساعت كفش هايتان را براي استراحت پاها درآوريد.
• از كيسه آب گرم براي گرم كردن پاها استفاده نكنيد.
• هيچ گاه پاي برهنه راه نرويد( حتي روي فرش و موكت ) زيرا حس كف پاي آنها كاهش يافته و ممكن است بدون
• اينكه بيمار متوجه شود پا دچار پارگي يا بريدگي شود.
• در صورت سردي پاها ، جوراب پوشيده ، پاها را در معرض حرارت مستقيم آتش يا بخاري قرار ندهيد.
• مواد شيميايي را براي برطرف كردن ميخچه و پينه به كار نبريد و از محلول هاي ضدعفوني كننده قوي استفاده نكنيد.
• بر روي سطوح داغ مانند شن هاي ساحل يا سيمان كنار استخر شنا با پاي برهنه راه نرويد.
در
صورت وجود يك ضايعه جديد . قرمزي ، تورم، درد پا يا هرگونه زخم يا تاول
فوراٌ پزشك خود را آگاه نماييد و تا زمان معاينه ، پاهاي خود را استراحت
دهيد.
ديابت و ورزش
• هر بيمار ديابتي بايد قبل از انتخاب نوع ورزش و زمان آن با پزشك خود مشورت نمايد.
• براي مبتلايان به ديابت پياده روي بهترين ورزش است.
•
بيماراني كه به عارضه چشمي ديابت مبتلاهستندازورزشهايي كه باحبس نفس
همراهندمانندبلندكردن وزنه هاي سنگين،وزنه¬برداري-خودداري نمايند0
• براي كليه بيماران بالاي 35 سال كه تمايل به شروع ورزش دارند بايد تست ورزش توسط متخصص قلب صورت گيرد
• ورزش را بايد به آهستگي شروع نمود و سرعت و زمان آن را به تدريج افزايش داد
• ورزش بايد مداوم باشد و جزئي از برنامه زندگي روزانه فرد شود.
• در صورتي كه فعاليت بدني بدون آمادگي اوليه باشد ممكن است منجر به افت قندخون به خصوص در افراد مبتلا به ديابت نوع 1 گردد.
• ورزشهاي در محيط باز مثل پياده روي ، شنا ، دوچرخه سواري و دويدن و اسكي براي بيماران ديابتي بسيار مناسب است.
•
بيماراني كه به عارضه چشمي ديابت مبتلا هستند از ورزشهايي كه با حبس نفس
همراهند مانند بلند كردن وزنه هاي سنگين ، وزنه برداري خود داري نمايند.
•
برنامه ورزشي منظمي داشته باشيد و پيش از انجام حركات ورزشي بايد مقدار
معيني مواد نشاستهاي مصرف كنيد تا دچار افت قندخون نشويد ( به ويژه اگر
انسولين دريافت ميكنيد)
• ميتوانيد با ايجاد تغييراتي در فعاليتهاي
روزانه خود بتدريج فعاليت خود را افزايش دهيد مثلاً به جاي آسانسور از پله
براي بالا رفتن استفاده كنيد يا اگر با اتوبوس به محل كار خود ميرويد چند
ايستگاه زودتر پياده شويد و مقداري پياده روي كنيد.
مواردي كه لازم است بيماران ديابتي در هنگام ورزش مورد توجه قرار دهند:
•
هميشه كارت هويت خود را به همراه داشته باشيد يا شخصي را كه با شما ورزش
ميكند از ديابت خود مطلع نماييد تا در صورت بروز مشكل در طول ورزش،
اقدامات لازم توسط اطرافيان صورت گيرد.
• قند خون بايد قبل از ورزش كنترل گردد.
• در هنگام ورزش كردن هميشه يك كربوهيدرات ساده مانند قند، آبنبات يا شكلات به همراه داشته باشيد
• از تعريق بيش از حد و در نتيجه از دست رفتن مايعات بدن بخصوص در روزهاي گرم خودداري نماييد.
• براي جلوگيري از ايجاد تاول در پا، از جوراب و كفش مناسب استفاده نماييد.
• با توجه به نوع و شدت فعاليتي كه انجام ميدهيد بايد بعد از ورزش مواد قندي اضافه مصرف كنيد
•
اگر تنها ورزش ميكنيد، مكاني را كه براي ورزش انتخاب كردهايد و زمان
بازگشت خود را به اطرافيان اطلاع دهيد هميشه به افت ناگهاني قند خون در طول
ورزش و يا چند ساعت پس از آن دقت نماييد بخصوص اگر انسولين مصرف ميكنيد
• حداقل هفته اي 3 بار به مدت 30 دقيقه ورزش كنيد .
