آفات ذرت

مهمترین آفات ذرت

مبارزه – مبارزه زراعی نظیر از بین بردن بقایای محصول و علف های هرز ، شخم و یخ آب در کاهش آفت مؤثر می باشد .

 مبارزه شیمیایی با
استفاده از آلدرین 40 % به میزان 5/2 تا 3 لیتر خالص در هکتار قبل از کاشت و
یا بعد از کاشت و قبل از جوانه زدن می باید انجام شود . هم چنین طعمه پاشی
با گامکسان ، سم پاشی با دیپترکس 50 % به میزان 2 لیتر در هکتار هنگام
تفریخ تخم ها و یا استفاده از توکسافن به میزان 5/2 تا 3 لیتر برای ذرت
دانه ای در هر هکتار توصیه می گردد .

 

* برگ خوار چغندر قند

                   Spodoptera (Laphygma, Caradrina) exigua Hbn

لارو این آفت همه چیز خوار ( پولی فاژ ) است و
یکی از آفات مهم چغندر قند می باشد و در بعضی از مناطق کشور نظیر استان
های شمالی خسارت زیادی به ذرت وارد می آورد .

 

مناطق انتشار – تقریبا ً در تمام مناطق ذرت کاری ایران انتشار دارد .

 

خسارت – برگ ها به صورت توری در آمده و سفید می شوند ، ولی در مراحل بعدی تغذیه لارو ها ، برگ ها به صورت مشبک در می آیند .

 

مبارزه – علاوه بر مبارزه زراعی و کشت به موقع
محصول از فسدرین 24 % به میزان 2 لیتر ، تیودان 35 % به میزان 5/2 لیتر ،
دیپترکس 50 % به میزان 2 تا 3 لیتر و آزودرین 24 % به میزان 5/2 تا 3 لیتر
در هکتار به محض تفریخ اکثریت تخم ها می توان استفاده نمود .

 

* پروانه گاما                            .Plusia ( phytometra ) gamma L

لارو ها دارای سه جفت پای سینه ای بوده و
مانند لارو های پروانه های خانواده Geometridae وجبی راه می روند ( اصطلاحی
است در مورد راه رفتن لارو پروانه های این خانواده . ) .

 

مناطق انتشار – این آفت به طور وسیع در اکثر
مناطق ذرت کاری کشور انتشار داشته و لارو آن معمولا ً به طور مخلوط با لارو
سایر پروانه ها روی ذرت فعالیت دارد .

 

خسارت – از تمام قسمت های برگ تغذیه می کنند .

مبارزه – مبارزه شیمیایی که علیه سایر آفات
ذرت انجام می گیرد ، جمعیت این آفت را نیز کنترل می نماید ، زیرا لارو های
این پروانه نسبت به سموم فسفره خیلی حساس می باشند . در صورتی که احتیاج به
مبارزه جداگانه علیه این آفت باشد می توان از لبایسید 50 % به میزان 5/2
لیتر ، فسدرین 24 % به میزان 2 لیتر و یا از سمومی که بر علیه برگ خوار
چغندر قند به کار می روند ، هنگامی که لارو های سنین اولیه ظاهر می شوند
استفاده کرد .

 

* کرم قوزه یا کرم بلال                              Heliothis armigera Hub

 

این آفت میزبان های متعددی دارد ولی بیش از
همه ذرت ، پنبه و گوجه فرنگی را مورد حمله قرار می دهد . خسارت این آفت در
سال های اخیر روی ذرت رو به فزونی گذاشته و در اکثر مناطق ذرت کاری جزء
آفات اقتصادی به حساب می آید .

 

مناطق انتشار – در اکثر مناطق ذرت کاری به خصوص در استان های مازندران و گیلان و در اردبیل ( دشت مغان ) انتشار دارد .

 

خسارت – در مراحل اولیه رشد نبات سوراخ های
تقریبا ً گرد روی برگ های جوان ایجاد و در مراحل بعدی از گل آذین نر ، نوک
بلال و دانه ها تغذیه می کنند .

 

مبارزه – شخم عمیق پاییزه و یخ آب زمستانه
باعث از بین رفتن ذخیره زمستانی آفت شده و از انبوهی جمعیت در سال بعد
خواهد کاست  . سموم شیمیایی کم دوام مانند دیپترکس 80 % به نسبت 5/1تا 2
کیلوگرم در هکتار توصیه می شود . سموم دیگری نظیر فسدرین 24 %  به میزان
5/2 لیتر ، گوزاتیون ۵/۲ لیتر ، آرودرین 24 % به میزان 5/2 لیتر نیز توصیه
شده اند . موقع مبارزه هنگامی است که اکثر تخم ها تفریخ شده و لارو ها وارد
میوه نشده باشند .

 

* پروانه تک نقطه ای برنج                          Cirphis unipuncta Haw

مناطق انتشار – در استان های گیلان و مازندران به شدت پراکنده می باشد .

 

خسارت – تمام قسمت های نرم برگ ها را خورده و
فقط رگبرگ اصلی را باقی می گذارند . این حشره طغیان دوره ای دارد . خسارت
این آفت روی ذرت در استان گیلان شدید است .

 

مبارزه – در مزارع پرعلف ، خسارت آن زیاد است .
خشک کردن باتلاق ها ، مرداب ها و آبگیرها توصیه می شود . سموم فسفره
هنگامی که لارو های سن یک مشاهده می شوند . روی آفت مؤثر هستند . چون
لاروها هنگام روز غالبا ً در پای بوته ها و زیر علف ها مخفی می شوند لذا
باید میزان آب مصرفی در هکتار را هنگام سم پاشی بالا برد .

 

* پروانه ساقه خوار ذرت           Ostrinia ( pyrausta ) nubilalisHbn

---

مناطق انتشار – این آفت در سال های اخیر اهمیت
ویژه ای پیدا کرده و در استان های گیلان و مازندران روی ذرت خسارت شدیدی
دارد . صدمه زیاد آفت از ذرت کاری دشت مغان اخیرا ً گزارش شده است .

 خسارت – در مراحل
اولیه تغذیه لارو ها ، برگ های وسط بوته سوراخ می شوند . در مراحل بعدی ،
لارو ها مخصوصا ً از محل اتصال بلال به ساقه می شود . لارو ها داخل چوب
بلال نیز می گردند . بوته آلوده در اثر وزش باد و با کوچکترین تکان می شکند
.

 

مبارزه – زدن شخم های عمیق و از بین بردن علف
های هرز و بقایای ذرت ضروری است . استفاده از دیازینون 20 % به میزان 5/2 %
لیتر ، سومیتیون 50 % به میزان 5/1 لیتر و یا دیمیکرون 50 % به میزان 5/1
لیتر در هکتار هنگام تفریخ تخم ها و قبل از وارد شدن لارو ها به داخل ساقه
توصیه می شود .

دستورالعمل رهاسازی عوامل کنترل بیولوژیک در مزارع ذرت

 

در برنامه IPM و کنترل بیولوژیکی آفات ذرت ،
آفات استرینیا و هلیوتیس در مراحل تخم و لاروی و سزامیا فقط در مرحله لاروی
هدف می‌باشند (تخم سزامیا شرایط مطلوب برای استقرار زنبور تریکوگراما را
ندارد) لذا با توجه به مجموعه آفات ذرت و به ویژه آفات کلیدی و با توجه به
مجموعه اطلاعات در مورد محصول فوق دستورالعمل رهاسازی عوامل کنترل طبیعی به
شرح زیر تدوین می‌گردد

 – بررسی وضعیت حالات رشدی آفت با بررسی مشاهده ای

 – نصب تله‌های نوری یا فرمونی به تعداد حداقل 2 تله برای هر حوزه عمل و ثبت روزانه آمار پروانه‌های شکار شده استرینیا

 – رهاسازی زنبور تریکوگراما برای کنترل نسل 2 استرینیا در مرحله تخم و زنبور براکون برای کنترل جمعیت لاروی

 – رهاسازی اول با مشاهده اولین پروانه ماده
ساقه‌خوار اروپایی ذرت همراه با جستجو و مشاهده دسته تخم آفت با 100
تریکوکارت در هر هکتار .

 – رهاسازی دوم در مرحله 50% شفیره مصادف با حدود 5% پوسته با 100 تریکوکارت در هر هکتار .

 – رهاسازی سوم در مرحله پیک پرواز استرینیا با 200 تریکوکارت در هر هکتار .

 – حدود 10 روز بعداز رهاسازی مرحله پیک پرواز
، در زمان پیک سن 3 لاروی استرینیا و بازدید کارشناسی 1000 زنبور ماده
براکون در هر هکتار رهاسازی می‌شود .

 – رهاسازی برای کنترل جمعیت نسل 3 ساقه‌خوار اروپایی ذرت :

با توجه به اینکه بجز در نسلهای اول و دوم
حالت تفکیکی بین سایر نسلهای استرینیا وجود ندارد لذا بر اهمیت ثبت وزانه
پروانه‌های شکار شده در تله‌ها تاکید و برای کنترل جمعیت نسل سه استرنیا 4
رهاسازی به شرح ذیل توصیه می‌شود.

 – رهاسازی اول به محض شروع صعود شاخه منحنی تغییرات جمعیت پروانه نسل سوم با 100 تریکوکارت در هر هکتار .

 – رهاسازی دوم در مرحله 50 درصد شفیره در ساقه‌های ذرت با 100 تریکوکارت در هکتار .

 – رهاسازی سوم در مرحله پیک پرواز استرینیا با 200 تریکوکارت در هکتار .

 – حدود 7 تا 10 روز بعداز رهاسازی مرحله پیک
پرواز استرینیا رهاسازی 1000 زنبور ماده براکون در هر هکتار با جمع‌آوری و
بررسی اطلاعات از سنین لاروی استرینیا ، سزامیا و هلیوتیس انجام می‌شود .

 – رهاسازیهای تداخل نسل آخر فصل :

حدود 12-10 روز بعد از رهاسازی براکون نسل قبل
رهاسازی زنبور تریکوگراما شروع و با توجه به فنولوژی ذرت (تا حالت خمیری)
بفاصله هر 5 روز (حداکثر 3 الی 4 نوبت) هر نوبت 100 تریکوکارت ادامه خواهد
یافت.

 ارزیابی :

 – بررسی تریکوکارتهای نصب شده در بوته‌های
ذرت به ازاء هر 10 هکتار یک تریکوکارت بصورت کاملا تصادفی و تعیین میانگین
تعداد تخم پارازیته و درصد خروج .

– تعیین درصد پارازیتیسم تخم و لارو استرینیا با بازبینی 500 بوته ذرت در1 درصد سطح اجرا 7 روز بعداز آخرین نوبت رهاسازی .

---

مبارزه با حلزونها و رابهای زیان آور

---

 

نرمتنان شاخه‌ای از جانوران هستند که شامل 5 رده آمفی‌نورا ، شکم‌پایان ،
ناوپایان ، دوکفه‌ایها و سرپایان هستند. حلزونها جزء رده شکم پایان
می‌باشند. حلزونها ، دریازی ، ساکن آب شیرین و یا خشکی‌اند. توده احشایی
اصولا پیچ خورده است و درجه تابیدگی آن یکسان نیست. معمولا صدف دارند. در
سر چشم و یک یا دو جفت شاخک وجود دارد و 35000گونه دارند.
فعالیت شبانه
حلزون ها، ارتباط فعالیت با زمان در سال و شرایط جوی مانند دما و رطوبت،
تاثیر آب و هوا بر دوره زندگی، تراکم جمعیت، سرعت تولید مثل و رشد بر جای
می گذارد. نور و همچنین غذای در دسترس دیگر عوامل اثرگذار در زندگی حلزون
ها هستند. زمستان ملایم موجب افزایش نرخ زنده مانی و نمو سریع تخم و حلزون
های جوان می گردد. حلزون ها خاک را حفر نمی کنند، بنابراین تغذیه بر سطح
خاک را ترجیح می دهند،جایی که برای آنها جابجایی و یافتن غذا راحت تر است.
بیشتر حلزون ها بین 1 تا 15cm طول دارند و بدن آنها از چهار قسمت تشکیل شده
است.

قسمت های مختلف بدن حلزون

1-سر: این بخش بدن به صورت مشخص نیست، تنها حضور چهار زائده حساس آن را
برجسته می کند. روی زائده های بالایی چشمان حلزون قرار دارند و زائده های
پایینی نقش عضو بویایی و عضو لامسه را ایفا می کنند. این زائده ها برای
تشخیص غذا از فواصل دورتر تخصص یافته اند. دهان دارای دو آرواره است،
دندانهای کوچک بر روی هر آرواره ردیف شده است. علاوه بر این بر روی زبان هم
دندانهای ریزی وجود دارند. این زبان رادولا نامیده می شود. تعداد دندان
های موجود در روی آرواره ها و زبان بالغ بر 27000 عدد تخمین زده می شود.

2-
گرده: یک قسمت کاملا مشخص پشت سر، که شش حلزون را در بر می گیرد. در برخی
گونه ها گرده تمام بخش های بدن را که بیرون از صدف قرار می گیرند در بر می
گیرد. در قسمت راست گرده سوراخ تنقسی حلزون قرار دارد، که تحت عنوان
pneumostome. شناخته می شود.

3- پا: عضلانی ترین قسمت بدن حلزون،
تامین کننده وسیله تحرک جانور است. حلزون به وسیله این اندام بر روی زمین
می خزد. با ترشح موکوس از غدد انتهای شکم، تحرک حلزون بر روی زمین تسهیل می
شود. این ترشحات کل بدن حیوان را می پوشانند و به حفظ رطوبت بدن و جلوگیری
از اتلاف آب کمک می کنند.

4- بخش دم: پشت گرده قرار دارد و اغلب به وسیله شکافها مشخص می شود. کمابیش واجد یک برآمدگی پشتی-میانی است.
آب وهوای معتدل و مرطوب استان های شمالی ایران، شرایط را برای فعالیت این
جانوران در تمام طول سال فراهم می آورد. به علت معتدل بودن هوا در طول
زمستان خسارت و فعالیت این موجودات در تمام سال و بر روی محصولات مختلف
گزارش شده است.
اگرچه حلزون ها دارای ویژگی خودلقاحی هستند، ولی این
پدیده در آنها به ندرت دیده می شود. زیرا فرآیندی طولانی و پیچیده است.
بسته به گونه حلزون ها می توانند تا 400 تخم در سال بگذارند. برخی از آنها
هم دو سال یکبار برخی سالانه و برخی هم مانند حلزون خاکستری 5 تا 6 بار در
سال تخمگذاری می کنند.
.چنانچه میزان رطوبت برای تخم ها مناسب نباشد،
تفریخ تخم ها تا زمان تامین رطوبت کافی به تعویق می افتد. بسته به گونه،
حلزونها از طول عمری بین 9 تا 18 ماه برخوردارند و الیته آب و هوای محلی بر
روی دوره زندگی آنها موثر است.
نوع خاک و در دسترس بودن غذا همچنین
اندازه جمعیت را تحت تاثیر قرار می دهد. خاک های سنگین یا خاکهایی که به
طور منظم مورد استفاده قرار نمی گیرند و دارای مقادیر بالای رطوبت هستند،
برای زندگی و تولید مثل این جانوران ایده­آل می باشند. علاوه بر این پوشش
گیاهی متراکم یا ماده آلی فراوان منبع غذایی مناسبی را برای نوزادان فاهم
می آورند.
کلزا مورد علاقه حلزون ها می باشد و به وسیله این جانوران در سطح وسیعی متحمل خسارت می شود.

چرخه زندگی حلزون

حلزون ها از توانایی خارق العاده ای برای سازگاری با تغییر شرایط محیطی برخوردارند.
حلزون های بالغ تا 500 تخم می گذارند. به طور معمول بسیاری از تخم ها و
نوزادان در اثر خشک شدن بدن از بین می روند و این پدیده جمعیت را ثابت نگه
می دارد. چنانچه شرایط آب و هوایی مساعد باشد و مرگ و میر اندک، جمعیت ممکن
است تا حد زیادی افزایش یابد.
حلزون ها به صورت اختیاری روی دامنه
وسیعی از گیاهان تغذیه می کنند و در طول دوران بلوغ از نر به ماده تغییر
جنسیت می دهند. در شرایط آب و هوایی نامناسب فعالیت حلزون ها کاهش می یابد و
در هنگام معتدل و مرطوب شدن هوا دوباره از سر گرفته می شود.

گونه های مهم ایران:

1- راب گلخانه ­ای (Lehmannia valentina (Fer 

طول بدن این حلزون در حداکثر رشد به 30 تا 40 میلیمتر می­رسد. رنگ آنها
خاکستری تیره و دارای چین خوردگی نسبتا کوتاه می­ باشند. پشت بدن در امتداد
گنبد پشتی دو نوار تیره نسبتا واضح دیده می­ شود. این گونه بیشتر در اوایل
بهار و به خصوص در پاییز در چمن­ کاری­ ها و سبزی­ کاری­ ها فراوانند، ولی
در گلخانه­ های مرطوب همه اوقات سال دیده می­ شوند. تخم­ها در دسته­های
70-80 عددی گذاشته می­شوند. تخم­ها سفید شکری و به قطر 2 میلیمتر است

2- راب خانگی Parmacella iberica Eich.

این گونه در سواحل دریای خزر انتشار دارد. رنگ آن در نواحی ساحلی
خاکستری متمایل به قهوه­ای و در ارتفاعات چالوس متمایل به زرد است. صدف در
این گونه به صورت صفحه کوچکی است، که قسمت برجسته آن از انتهای گنبد پشتی
خارج شده است. اندازه بدن در حالت کشیدگی کامل تا 100 میلیمتر می­رسد. این
جانور در منازل فراوان است و به سبزی­ها و گل­های زینتی صرمه وارد
می­کند.این جانوران در اواخر بهار و تابستان فعالیت چندانی ندارند و ظاهرا
پوره­های نسل دوم، حدود شهریور ماه هراه با خنکی هوا فعالیت تغذیه ای خود
را شروع می­کنند.

3- راب زرد Agriolimax agrestris

دارای بدن صاف به رنگ زرد مایل
به سفید یا نخودی­رنگ است، طول بدن حدود 30- 60 میلیمتر است و در روی بدن
نوارها و یا نقطه­های نامشخص دیده می­شود. در این گونه برآمدگی پشتی کوتاه و
پخ است. عموما آفت سیب ­زمینی، کلم، یونجه، شبدر و تعدادی دیگر از گیاهان
زراعی هستند. دستجات تخم50-150 عددی است، دوره رشدی از تخم تا مرحله بلوغ
حدود 8-12 ماه است. بیشتر در پائیز و بهار فعال است. در کشور ما این گونه
فقط از نوار ساحلی دریای خزر گزارش شده است.

 

4- حلزون قندهاری (Helicella candeharica (L. Pfr

صدف­ هایی به رنگ خاکستری متمایل به سفید با نوارهای قهوه ­ای می
­باشند، این نوارها ابتدا پهن است و هرچه به قله صدف نزدیک می­ شوند،
باریک­تر می ­گردند. این صدف­ها به عرض 12-15 میلیمتر و ارتفاع 7-9 میلیمتر
هستند. تعداد پیچ هر صدف 5/5 شمارش شده است. این نرم­تن علاوه بر نواحی
شمالی کشور، از اطراف تهران، کرج، آذربایجان، خراسان، اصفهان و شیراز گزارش
شده است. این جانوران بیشتر از برگ گیاهان یکساله و پوشش گیاهی زیر درختان
میوه تغذیه می­ کنند و در هنگام روز به تعداد زیاد روی تنه درختان استراحت
می­ کنند. به ندرت دیده شده است، که از پوست تنه یا برگ درختان تغذیه
نمایند.

 

 

5-  حلزون قهوه ­ای مرکبات  (Caucasotachea lencoranea Mouss) 

صدف هایی درشت به رنگ قهوه ­ای متمایل به زرد و دارای پنج نوار
قهوه ­ای تیره در طول مارپیچ است. صدف دارای 5 پیچ است، پهنای آن حدود 34
میلیمتر و ارتفاع آن حدود 23 میلیمتر می­ باشد. دهانه صدف مدور یا بیضی و
به رنگ قهوه­ ای تیره یا سیاه است. این نرم­ تن در سراسر مناطق دریای
مازندران وجود دارد و به خزانه­ های مرکبات و نیز درختان زینتی در پائیز و
بهار خسارت می ­زند.

 

 

6- حلزون قهوه­ای بزرگ L. Helix lucorum

رنگ صدف در اصل سفید
است و قسمت عمده آن را نوارهای قهوه­ ای مواج فرا گرفته است. دهانه صدف به
رنگ سفید یا قهوه­ ای شفاف است. وجود این حلزون بیشتر در اطراف رودخانه ارس
گزارش شده است. این حلزون واجد بزرگترین صدف در ایران است.

 

7- حلزون صدف شفاف Pfv)  Monacha schotti)

این حلزون از خوزستان و جیرفت گزارش شده است و در خزانه مرکبات به
خصوص برگ­های ریخته شده در پای درختان به وفور دیده می­ شود. دوره فعالیت
آن در اهواز از اواخر مهر تا اوایل اردیبهشت می­ باشد و با شروع فصل خشکی و
گرما، دهانه صدف با ترشحات لزج پوشانده می­ شود. تخم­ریزی در اوایل زمستان
صورت می­ گیرد. صدف این نرم­ تن کوچک و به رنگ شفاف با دیواره­ های نازک
است.

راههای مبارزه با حلزون­ها و راب­های زیان­ آور

روش­های زراعی:

1- شخم خاک موجب به سطح آوردن تخم­ ها و خشکی آنها می­ گردد. علاوه بر
این حرکت حلزون­ها بر روی خاک به دشواری صورت می­ گیرد و کلوخ­ها که یکی از
پناهگاه­ های این نرم­تنان است، نابود می­ شوند.

2- مدفون کردن مواد گیاهی باعث کاهش مواد غذایی در دسترس حلزون­ها می­ شود و این امر به کاهش جمعیت آنها منجر می­ گردد.

3- تناوب: همان­طور که اشاره گردید، برخی گیاهان مانند کلزا مطلوبیت
بیشتری برای حلزون­ها دارند، بنابراین در صورت خسارت این آفات، تناوب کشت
با محصولاتی که مطلوبیت زیادی برای حلزون­ها ندارند، می­ تواند از جمعیت
این جانوران بکاهد.

4- رعایت عمق مناسب کشت: کشت بذرها در عمق زیاد مانع دستیابی حلزون­ها
به آنها می­ گردد. این روش به خصوص در مورد خاک­هایی که از درصد رس بالایی
برخوردارند و یا تهیه بستر کشت بذر دشوار است، قابل توصیه می ­باشد.

5- تغییر زمان کشت: تغییر زمان­بندی کاشت بذور به نحوی که بذرها پیش از
خسارت حلزون­ها و راب­ها دوره حساس جوانه ­زنی را پشت­ سر بگذارند، می
­تواند تا حد زیادی مانع خسارت شدید این نرم­تنان گردد. در واقع با این
روش، هم­ زمانی فعالیت زیاد جمعیت این جانوران با شروع جوانه ­زنی بذور به
هم می­ خورد.

روش شیمیایی:

در این روش از آفت­کش­هایی مانند متیوکارب، تیودیکارب، سولفات
آلومینیوم، سولفات آهن، سولفات مس و متالدهید اسفاده می­ شود. در ادامه
آفت­کش متالدهید از نظر سمیت، چگونگی تاثیر و انواع فرمولاسیون مورد اشاره
قرار می­ گیرد.

متالدهید

این حلزون کش که نام ایوپاک آن
r-2,c-4,c-6,c-8-tetramethyl-1,3,5,7-tetroxocane;
2,4,6,8-tetramethyl-1,3,5,7-tetraoxacyclo-octane می­باشد، تترامری از
استالدهید است. نخستین بار در سال 1936 به بازار مصرف معرفی شد. و جزء
پرمصرف­ ترین حلزون کش­ها در طول چند دهه گذشته بوده است.

چگونگی تاثیر
این حلزون­ کش دارای تاثیر تماسی گوارشی می باشد.
حلزون­های مسموم شده مقادیر زیادی مایع لزج از خود ترشح می­ کنند، خشک می­
شوند و می­ میرند. در واقع سلول­ های تولیدکننده ماده مخاطی آنها نابود می
شوند . مکانیسم شیمیایی این فرآیند به این صورت است، که در داخل سلول­ها
متالدهید به استالدهید تبدیل می­ شود و سلول در اثر میزان بالای الکل می­
میرد. این اثر در سه محل از سلول یعنی غشا، هسته و دستگاه گلژی بروز می
یابد. بدین ترتیب خطر بروز مقاومت کاهش می یابد، زیرا احتمال بروز فرآیند
کاهش حساسیت در جایگاه تاثیر بسیار کم می­ شود.

به محض جذب ماده سمی حلزون سعی می کند، تا از طریق تولید موکوس بیشتر
فرآیند سم زدایی را پیش ببرد. اما نمی تواند اثر سمی را خنثی کند و بی
تحرکی حلزون رخ می نماید. به مجرد عدم تحرک حلزون، عدم تغذیه و خشک شدن بدن
اتفاق می افتد. باور غلطی در این زمینه وجود دارد، مبنی بر اینکه جذب آب
توسط حلزون می تواند علایم مسمومیت را برطرف نماید. اما آزمایشاتی که توسط
تریبسکوم و همکاران (1998) انجام شد، نشان داد که متالدهید غشا تولیدکننده
موکوس را کاملا از بین می­ برد و به همین علت حلزون قدرت حرکت، محافظت از
پوست و بازسازی خود را از دست می ­دهد. علاوه بر این در مورد کارآیی این سم
در شرایط مرطوب نیز سوءتفاهم هایی وجود دارد. چگونگی تاثیر این سم در این
شرایط تحت تاثیر قرار نمی گیرد. آزمایش ها نشان دهنده عدم تاثیر آب اضافی
روی بازسازی حلزون است. بدین ترتیب حلزون هایی که دز سمی این آفت­کش را
دریافت کرده باشند ،امکان ندارد که زنده بمانند. در آزمایشات دمایی مشخص
شده است که در دماهای پایین مانند 2 درجه سانتیگراد که حلزون قادر به
فعالیت نیست، متالدهید تاثیر خود را برجای می گذارد (ملت و بوگاران، 1971).

انواع فرمولاسیون

طعمه مسموم، مایع، طعمه گرانوله و پلت

در مورد نوع فرمولاسیون باید افزود، طعمه می­ بایست برای حلزون جذب­
کننده، حاوی مقدار کافی ماده موثر باشد. طعمه می ­بایست به گونه ­ای ساخته
شود، که شکل آن در خاک خیلی مرطوب هم حفظ شود. اندازه پلت و نحوه توزیع آن
(به کیلوگرم) باید به صورتی باشد، که تراکمی در حدود 40-50 پلت به ازاء هر
مترمربع به دست آید. طعمه ­هایی که علیه حلزون­ها و راب­ها استفاده می­
شوند، دارای مقادیر متفاوتی از ماده موثر هستند. باید افزود که اگرچه نام
فرمولاسیون­ های دیگر هم در بالا آمده است، اما معمول­ترین و موثرترین نوع
فرمولاسیون برای این آفات طعمه­ های مسموم می­باشد. در ساخت این طعمه­ ها
از مواد جلب­ کننده­ ای مانند سبوس غلات یا آرد استفاده می­گردد.

سمیت:
در مورد این آفت­کش سمیت گوارشی حاد برای موشهای صحرایی 283 و
برای موشهای خانگی mg/kg 425 گزارش شده است. سمیت حاد پوستی برای موشهای
صحرایی > mg/kg 5000 می­ باشد، اما اثر ناهنجارزایی یا جهش­ زایی از این
ترکیب گزارش نشده است. حد مجاز جذب روزانه برای این آفت­کش mg/kg 025 /0
وزن بدن است. طبقه ­بندی سمیت ماده موثر این ترکیب طبق استاندارد WHO درجه
دو و طبقه بندی سمیت فرمولاسیون طبق استاندارد EPA درجه سه است.

تاثیر بر روی موجودات غیرهدف
مطالعات نشان داده اند که پلت های متالدهید در صورت کاربرد صحیح برای جوجه تیغی ها، زنبورعسل، پرندگان، جوندگان تاثیر سویی ندارند.

تاثیر روی دشمنان طبیعی

تدوین استراتژی کنترل حلزون­ها باید با توجه به دشمنان طبیعی آنها صورت
گیرد تا علاوه بر حفظ محصول سطح جمعیت حلزون در حد طبیعی باشد. وقتی روشهای
کنترل شیمیایی به کار می رود، همواره باید تاثیر آن روی موجودات غیرهدف
بررسی گردد.

---