◄شبکه چیست ؟ (2)
اساسا یک شبکه کامپیوتری شامل دو یا بیش از دو کامپیوتر وابزارهای جانبی
مثل چاپگرها، اسکنرها ومانند اینها هستند که بطور مستقیم بمنظور استفاده
مشترک از سخت افزار ونرم افزار، منابع اطلاعاتی ابزارهای متصل ایجاده شده
است توجه داشته باشید که به تمامی تجهیزات سخت افزاری ونرم افزاری موجود در
شبکه منبع1(Source) گویند.
در این تشریک مساعی با توجه به نوع پیکربندی
کامپیوتر ، هر کامپیوتر کاربر می تواند در آن واحد منابع خود را اعم از
ابزارها وداده ها با کامپیوترهای دیگر همزمان بهره ببرد.
” دلایل استفاده از شبکه را می توان موارد ذیل عنوان کرد2″ :
1 – استفاده مشترک از منابع :
استفاده
مشترک از یک منبع اطلاعاتی یا امکانات جانبی رایانه ، بدون توجه به محل
جغرافیایی هریک از منابع را استفاده از منابع مشترک گویند.
2 – کاهش هزینه :
متمرکز
نمودن منابع واستفاده مشترک از آنها وپرهیز از پخش آنها در واحدهای مختلف
واستفاده اختصاصی هر کاربر در یک سازمان کاهش هزینه را در پی خواهد داشت .
3 – قابلیت اطمینان :
این
ویژگی در شبکه ها بوجود سرویس دهنده های پشتیبان در شبکه اشاره می کند ،
یعنی به این معنا که می توان از منابع گوناگون اطلاعاتی وسیستم ها در شبکه
نسخه های دوم وپشتیبان تهیه کرد ودر صورت عدم دسترسی به یک از منابع
اطلاعاتی در شبکه ” بعلت از کارافتادن سیستم ” از نسخه های پشتیبان استفاده
کرد. پشتیبان از سرویس دهنده ها در شبکه کارآیی،، فعالیت وآمادگی دایمی
سیستم را افزایش می دهد.
4 – کاهش زمان :
یکی دیگر از اهداف
ایجاد شبکه های رایانه ای ، ایجاد ارتباط قوی بین کاربران از راه دور است ؛
یعنی بدون محدودیت جغرافیایی تبادل اطلاعات وجود داشته باشد. به این ترتیب
زمان تبادل اطلاعات و استفاده از منابع خود بخود کاهش می یابد.
5 – قابلیت توسعه :
یک
شبکه محلی می تواند بدون تغییر در ساختار سیستم توسعه یابد وتبدیل به یک
شبکه بزرگتر شود. در اینجا هزینه توسعه سیستم هزینه امکانات وتجهیزات مورد
نیاز برای گسترش شبکه مد نظر است.
6 – ارتباطات:
کاربران می توانند
از طریق نوآوریهای موجود مانند پست الکترونیکی ویا دیگر سیستم های اطلاع
رسانی پیغام هایشان را مبادله کنند ؛ حتی امکان انتقال فایل نیز وجود
دارد”.
در طراحی شبکه مواردی که قبل از راه اندازی شبکه باید مد نظر قرار دهید شامل موارد ذیل هستند:
1 – اندازه سازمان
2 – سطح امنیت
3 – نوع فعالیت
4 – سطح مدیریت
5 – مقدار ترافیک
6 – بودجه
مفهوم گره ” Node” وایستگاههای کاری ” Work Stations “]1] :
” هرگاه شما کامپیوتری را به شبکه اضافه می کنید ، این کامپیوتر به یک ایستگاه کاری یا گره تبدیل می شود.
یک
ایستگاه کاری ؛ کامپیوتری است که به شبکه الصاق شده است و در واقع اصطلاح
ایستگاه کاری روش دیگری است برای اینکه بگوییم یک کامپیوتر متصل به شبکه
است. یک گره چگونگی وارتباط شبکه یا ایستگاه کاری ویا هر نوع ابزار دیگری
است که به شبکه متصل است وبطور ساده تر هر چه را که به شبکه متصل والحاق
شده است یک گره گویند”.
برای شبکه جایگاه وآدرس یک ایستگاه کاری مترادف با هویت گره اش است.
مدل های شبکه[2]:
در
یک شبکه ، یک کامپیوتر می تواند هم سرویس دهنده وهم سرویس گیرنده باشد. یک
سرویس دهنده (Server) کامپیوتری است که فایل های اشتراکی وهمچنین سیستم
عامل شبکه که مدیریت عملیات شبکه را بعهده دارد – را نگهداری می کند.
برای
آنکه سرویس گیرنده ” Client” بتواند به سرویس دهنده دسترسی پیدا کند ،
ابتدا سرویس گیرنده باید اطلاعات مورد نیازش را از سرویس دهنده تقاضا کند.
سپس سرویس دهنده اطلاعات در خواست شده را به سرویس گیرنده ارسال خواهد کرد.
سه مدل از شبکه هایی که مورد استفاده قرار می گیرند ، عبارتند از :
1 – شبکه نظیر به نظیر ” Peer- to- Peer “
2 – شبکه مبتنی بر سرویس دهنده ” Server- Based “
3 – شبکه سرویس دهنده / سرویس گیرنده ” Client Server”
مدل شبکه نظیر به نظیر:
در
این شبکه ایستگاه ویژه ای جهت نگهداری فایل های اشتراکی وسیستم عامل شبکه
وجود ندارد. هر ایستگاه می تواند به منابع سایر ایستگاه ها در شبکه دسترسی
پیدا کند. هر ایستگاه خاص می تواند هم بعنوان Server وهم بعنوان Client عمل
کند. در این مدل هر کاربر خود مسئولیت مدیریت وارتقاء دادن نرم افزارهای
ایستگاه خود را بعهده دارد. از آنجایی که یک ایستگاه مرکزی برای مدیریت
عملیات شبکه وجود ندارد ، این مدل برای شبکه ای با کمتر از 10 ایستگاه بکار
می رود .
مدل شبکه مبتنی بر سرویس دهنده :
در این مدل شبکه ، یک
کامپیوتر بعنوان سرویس دهنده کلیه فایل ها ونرم افزارهای اشتراکی نظیر
واژه پرداز ها، کامپایلرها ، بانک های اطلاعاتی وسیستم عامل شبکه را در خود
نگهداری می کند. یک کاربر می تواند به سرویس دهنده دسترسی پیدا کرده وفایل
های اشتراکی را از روی آن به ایستگاه خود منتقل کند
مدل سرویس دهنده / سرویس گیرنده :
در
این مدل یک ایستگاه در خواست انجام کارش را به سرویس دهنده ارائه می دهد
وسرویس دهنده پس از اجرای وظیفه محوله ، نتایج حاصل را به ایستگاه در خواست
کننده عودت می دهد. در این مدل حجم اطلاعات مبادله شده شبکه ، در مقایسه
با مدل مبتنی بر سرویس دهنده کمتر است واین مدل دارای کارایی بالاتری می
باشد.
هر شبکه اساسا از سه بخش ذیل تشکیل می شود[3]:
ابزارهایی که به پیکربندی اصلی شبکه متصل می شوند بعنوان مثال : کامپیوتر ها ، چاپگرها، هاب ها ” Hubs “
سیم ها ، کابل ها وسایر رسانه هایی که برای اتصال ابزارهای شبکه استفاده می شوند.
سازگار کننده ها” Adaptor”]4] :
که
بعنوان اتصال کابل ها به کامپیوتر هستند . اهمیت آنها در این است که بدون
وجود آنها شبکه تنها شامل چند کامپیوتر بدون ارتباط موازی است که قادر به
سهیم شدن منابع یکدیگر نیستند . عملکرد سازگارکننده در این است که به
دریافت وترجمه سیگنال ها ی درون داد از شبکه از جانب یک ایستگاه کاری
وترجمه وارسال برون داد به کل شبکه می پردازد.
اجزا ءشبکه :
اجزا اصلی یک شبکه کامپیوتری عبارتند از :
1 – کارت شبکه : ” NIC- Network Interface Card]5]” :
برای
استفاده از شبکه وبرقراری ارتباط بین کامپیوتر ها از کارت شبکه ای استفاده
می شود که در داخل یکی از شیارهای برد اصلی کامپیوتر های شبکه ” اعم از
سرویس دهنده وگیرنده ” بصورت سخت افزاری وبرای کنترل ارسال ودریافت داده
نصب می گردد.
2 – رسانه انتقال ” Transmission Medium “]6]:
رسانه
انتقال کامپیوتر ها را به یکدیگر متصل کرده وموجب برقراری ارتباط بین
کامپیوتر های یک شبکه می شود . برخی از متداولترین رسانه های انتقال
عبارتند از : کابل زوج سیم بهم تابیده ” Twisted- Pair” ، کابل کواکسیال ”
Coaxial” وکابل فیبر نوری “Fiber- Optic” .
سیستم عامل شبکه ” NOS- NetworkOperating System”]7] :
سیستم
عامل شبکه برروی سرویس دهنده اجرا می شود و سرویس های مختلفی مانند: اجازه
ورود به سیستم “Login” ، رمز عبور “Password” ، چاپ فایل ها ” Printfiles”
، مدیریت شبکه ” Net work management ” را در اختیار کاربران می گذارد.
انواع شبکه از لحاظ جغرافیایی:
نوع شبکه توسط فاصله بین کامپیوتر های تشکیل دهنده آن شبکه مشخص می شود:
شبکه محلی ” LAN= Local Area Network”]8] :
ارتباط
واتصال بیش از دو یا چند رایانه در فضای محدود یک سازمان از طریق کابل
شبکه وپروتکل بین رایانه ها وبا مدیریت نرم افزاری موسوم به سیستم عامل
شبکه را شبکه محلی گویند. کامپیوتر سرویس گیرنده باید از طریق کامپیوتر
سرویس دهنده به اطلاعات وامکانات به اشتراک گذاشته دسترسی یابند. همچنین
ارسال ودریافت پیام به یکدیگر از طریق رایانه سرویس دهنده انجام می گیرد.
از خصوصیات شبکه های محلی می توان به موارد ذیل اشاره کرد:
1 – اساسا در محیط های کوچک کاری قابل اجرا وپیاده سازی می باشند.
2 – از سرعت نسبتا بالایی برخوردارند.
3 – دارای یک ارتباط دایمی بین رایانه ها از طریق کابل شبکه می باشند.
اجزای یک شبکه محلی عبارتند از :
الف – سرویس دهنده
ب – سرویس گیرنده
ج – پروتکل
د- کارت واسطه شبکه
ط – سیستم ارتباط دهنده
شبکه گسترده ” WAN = Wide Area Network” ]9]:
اتصال
شبکه های محلی از طریق خطوط تلفنی ، کابل های ارتباطی ماهواره ویا دیگر
سیستم هایی مخابراتی چون خطوط استیجاری در یک منطقه بزرگتر را شبکه گسترده
گویند. در این شبکه کاربران یا رایانه ها از مسافت های دور واز طریق خطوط
مخابراتی به یکدیگر متصل می شوند. کاربران هر یک از این شبکه ها می توانند
به اطلاعات ومنابع به اشتراک گذاشته شده توسط شبکه های دیگر دسترسی یابند.
از این فناوری با نام شبکه های راه دور ” Long Haul Network” نیز نام برده
می شود. در شبکه گسترده سرعت انتقال داده نسبت به شبکه های محلی خیلی کمتر
است. بزرگترین ومهم ترین شبکه گسترده ، شبکه جهانی اینترنت می باشد.
ریخت شناسی شبکه ” Net work Topology” ]10]:
توپولوژی
شبکه تشریح کننده نحوه اتصال کامپیوتر ها در یک شبکه به یکدیگر است.
پارامترهای اصلی در طراحی یک شبکه ، قابل اعتماد بودن ومقرون به صرفه بودن
است. انواع متداول توپولوژی ها در شبکه کامپیوتری عبارتند از :
1 – توپولوژی ستاره ای ” Star” ]11]:
در
این توپولوژی ، کلیه کامپیوتر ها به یک کنترل کننده مرکزی با هاب متصل
هستند. هرگاه کامپیوتری بخواهد با کامپیوتر ی دیگری تبادل اطلاعات نماید،
کامپیوتر منبع ابتدا باید اطلاعات را به هاب ارسال نماید. سپس از طریق هاب
آن اطلاعات به کامپیوتر مقصد منتقل شود. اگر کامپیوتر شماره یک بخواهد
اطلاعاتی را به کامپیوتر شماره 3 بفرستد ، باید اطلاعات را ابتدا به هاب
ارسال کند، آنگاه هاب آن اطلاعات را به کامپیوتر شماره سه خواهد فرستاد.
نقاط
ضعف این توپولوژی آن است که عملیات کل شبکه به هاب وابسته است. این بدان
معناست که اگر هاب از کار بیفتد، کل شبکه از کار خواهد افتاد . نقاط قوت
توپولوژی ستاره عبارتند از:
* نصب شبکه با این توپولوژی ساده است.
* توسعه شبکه با این توپولوژی به راحتی انجام می شود.
* اگر یکی از خطوط متصل به هاب قطع شود ، فقط یک کامپیوتر از شبکه خارج می شود.
توپولوژی حلقوی ” Ring ” ]12]:
این توپولوژی توسط شرکت IBM اختراع شد وبهمین دلیل است که این توپولوژی بنام IBM Tokenring ” مشهور است.
در
این توپولوژی کلیه کامپیوتر ها به گونه ای به یکدیگر متصل هستند که مجموعه
آنها یک حلقه را می سازد. کامپیوتر مبدا اطلاعات را به کامپیوتری بعدی در
حلقه ارسال نموده وآن کامپیوتر آدرس اطلاعات رابرای خود کپی می کند، آنگاه
اطلاعات را به کامپیوتر بعدی در حلقه منتقل خواهد کرد وبهمین ترتیب این
روند ادامه پیدا می کند تا اطلاعات به کامپیوتر مبدا برسد. سپس کامپیوتر
مبدا این اطلاعات را از روی حلقه حذف می کند.
نقاط ضعف توپولوژی فوق عبارتند از:
*اگر یک کامپیوتر از کار بیفتد ، کل شبکه متوقف می شود.
* به سخت افزار پیچیده نیاز دارد ” کارت شبکه آن گران قیمت است “.
* برای اضافه کردن یک ایستگاه به شبکه باید کل شبکه را متوقف کرد.
نقاط قوت توپولوژی فوق عبارتند از :
* نصب شبکه با این توپولوژی ساده است.
* توسعه شبکه با این توپولوژی به راحتی انجام می شود.
* در این توپولوژی از کابل فیبر نوری میتوان استفاده کرد.
توپولوژی اتوبوسی ” BUS”]13]:
در
یک شبکه خطی چندین کامپیوتر به یک کابل بنام اتوبوسی متصل می شوند. در این
توپولوژی ، رسانه انتقال بین کلیه کامپیوتر ها مشترک است. یکی از
مشهورترین قوانین نظارت بر خطوط ارتباطی در شبکه های محلی اترنت است.
توپولوژی اتوبوس از متداوالترین توپولوژی هایی است که در شبکه محلی مورد
استفاده قرار می گیرد. سادگی ، کم هزینه بودن وتوسعه آسان این شبکه ، از
نقاط قوت توپولوژی اتوبوسی می باشد. نقطه ضعف عمده این شبکه آن است که اگر
کابل اصلی که بعنوان پل ارتباطی بین کامپیوتر های شبکه می باشد قطع شود، کل
شبکه از کار خواهد افتاد.
توپولوژی توری ” Mesh”]14] :
در
این توپولوژی هر کامپیوتری مستقیما به کلیه کامپیوترهای شبکه متصل می شود.
مزیت این توپولوژی آن است که هر کامپیوتر با سایر کامپیوتر ها ارتباطی مجزا
دارد. بنابراین ، این توپولوژی دارای بالاترین درجه امنیت واطمینان می
باشد. اگر یک کابل ارتباطی در این توپولوژی قطع شود ، شبکه همچنان فعال
باقی می ماند.
از نقاط ضعف اساسی این توپولوژی آن است که از تعداد زیادی
خطوط ارتباطی استفاده می کند، مخصوصا زمانیکه تعداد ایستگاه ها افزایش
یابند. به همین جهت این توپولوژی از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نیست. برای
مثال ، در یک شبکه با صد ایستگاه کاری ، ایستگاه شماره یک نیازمند به نود
ونه می باشد. تعداد کابل های مورد نیاز در این توپولوژی با رابطه N(N-1)/2
محاسبه می شود که در آن N تعداد ایستگاه های شبکه می باشد.
توپولوژی درختی ” Tree” ]15] :
این
توپولوژی از یک یا چند هاب فعال یا تکرار کننده برای اتصال ایستگاه ها به
یکدیگر استفاده می کند. هاب مهمترین عنصر شبکه مبتنی بر توپولوژی در ختی
است : زیرا کلیه ایستگاه ها را به یکدیگر متصل می کند. وظیفه هاب دریافت
اطلاعات از یک ایستگاه و تکرار وتقویت آن اطلاعات وسپس ارسال آنها به
ایستگاه دیگر می باشد.
توپولوژی ترکیبی ” Hybrid”
این
توپولوژی ترکیبی است از چند شبکه با توپولوژی متفاوت که توسط یک کابل اصلی
بنام استخوان بندی ” Backbone” به یکدیگر مرتبط شده اند . هر شبکه توسط یک
پل ارتباطی ” Bridg” به کابل استخوان بندی متصل می شود.
پروتکل[16] :
برای
برقراری ارتباط بین رایانه ها ی سرویس گیرنده و سرویس دهنده قوانین
کامپیوتری برای انتقال ودریافت داده مشخص شده اند که به قرارداد یا پروتکل
موسومند. این قرارداد ها وقوانین بصورت نرم افزاری در سیستم برای ایجاد
ارتباط ایفای نقش می کنند. پروتکل با قرارداد ، در واقع زبان مشترک
کامپیوتری است که برای درک وفهم رایانه بهنگام در خواست وجواب متقابل
استفاده می شود. پروتکل تعیین کننده مشخصه های شبکه ، روش دسترسی وانواع
فیزیکی توپولوژی ها ، سرعت انتقال داده ها وانواع کابل کشی است .
پروتکل های شبکه :
ما در این دستنامه تنها دو تا از مهمترین پروتکل های شبکه را معرفی می کنیم:
” پروتکل کنترل انتقال / پروتکل اینترنت
“l/ Inernet Protocol Tcp / ip= Transmission ControlProtoc”
پروتکل فوق شامل چهار سطح است که عبارتند از :
الف – سطح لایه کاربرد ” Application “
ب – سطح انتقال ” Transporter”
ج – سطح اینترنت ” Internet”
د – سطح شبکه ” Net work”]17]:
”
از مهمترین ومشهورترین پروتکل های مورد استفاده در شبکه اینترنت است این
بسته نرم افزاری به اشکال مختلف برای کامپیوتر ها وبرنامه ها ی مختلف ارائه
می گردد. Tcp/ip از مهمترین پروتکل های ارتباطی شبکه در جهان تلقی می شود
ونه تنها برروی اینترنت وشبکه های گسترده گوناگون کاربرد دارد، بلکه در
شبکه های محلی مختلف نیز مورد استفاده قرار می گیردو در واقع این پروتکل
زبان مشترک بین کامپیوتر ها به هنگام ارسال و دریافت اطلاعات یا داده می
باشد. این پروتکل به دلیل سادگی مفاهیمی که در خود دارد اصطلاحا به سیستم
باز مشهور است ، برروی هر کامپیوتر وابر رایانه قابل طراحی وپیاده سازی
است. از فاکتورهای مهم که این پروتکل بعنوان یک پروتکل ارتباطی جهانی مطرح
می گردد، به موارد زیر می توان اشاره کرد:
1 – این پروتکل در چار چوب UNIX Operating System ساخته شده وتوسط اینترنت بکار گرفته می شود.
2 – برروی هر کامپیوتر قابل پیاده سازی می باشد.
3 – بصورت حرفه ای در شبکه های محلی وگسترده مورد استفاده قرار می گیرد.
4
– پشتیبانی از مجموعه برنامه ها وپروتکل های استاندارد دیگر چون پروتکل
انتقال فایل ” FTP ” وپروتکل دو سویه ” Point to point Protcol = PPP ” .
بنیاد
واساس پروتکل Tcp/ip آن است که برای دریافت و ارسال داده ها یا پیام
پروتکل مذکور ؛ پیام ها وداده ها را به بسته های کوچکتر وقابل حمل تر تبدیل
می کند ، سپس این بسته ها به مقصد انتقال داده می شود ودر نهایت پیوند این
بسته ها به یکدیگر که شکل اولیه پیام ها وداده ها را بخود می گیرد ، صورت
می گیرد.
یکی دیگر از ویژگی های مهم این پروتکل قابلیت اطمینان آن در
انتقال پیام هاست یعنی این قابلیت که به بررسی وبازبینی بسته ها ومحاسبه
بسته های دریافت شده دارد. در ضمن این پروتکل فقط برای استفاده در شبکه
اینترنت نمی باشد. بسیاری از سازمان وشرکت ها برای ساخت وزیر بنای شبکه
خصوصی خود که از اینترنت جدا می باشد نیز در این پروتکل استفاده می کنند.
[18]
– پروتکل سیستم ورودی وخروجی پایه شبکه ” [19]Net work basic
input/ outputSystem= Net Bios” واسطه یا رابطی است که توسط IBM بعنوان
استانداردی برای دسترسی به شبکه توسعه یافت . این پروتکل داده ها را از
لایه بالاترین دریافت کرده وآنها را به شبکه منتقل می کند. سیستم عاملی که
با این پروتکل ارتباط برقرار می کند سیستم عامل شبکه “NOS” نامیده می شود
کامپیوتر ها از طریق کارت شبکه خود به شبکه متصل می شوند. کارت شبکه به
سیستم عامل ویژه ای برای ارسال اطلاعات نیاز دارد. این سیستم عامل ویژه را
Net BIOS می نامند که در حافظه ROM کارت شبکه ذخیره شده است.
NetBIOS
همچنین روشی را برای دسترسی به شبکه ها با پروتکل های مختلف مهیا می کند .
این پروتکل از سخت افزار شبکه مستقل است . این پروتکل مجموعه ای از فرامین
لازم برای در خواست خدمات شبکه ای سطح پایین را برای برنامه های کاربردی
فراهم می کند تا جلسات لازم برای انتقال اطلاعات در بین گره ها ی یک شبکه
را هدایت کنند.
در حال حاضر وجود ” Net BIOS Net BEUI= Net BIOS
Enhansed User Interface” امتیازی جدید می دهد که این امتیاز درواقع ایجاد
گزینه انتقال استاندارد است و Net BEUI در شبکه های محلی بسیار رایج است.
همچنین قابلیت انتقال سریع داده ها را نیز دارد . اما چون یک پروتکل غیر
قابل هدایت است به شبکه های محلی محدود شده است.
مدل Open System InterconnectionOSI”]20]:
این
مدل مبتنی بر قراردادی است که سازمان استانداردهای جهانی ایزو بعنوان
مرحله ای از استاندارد سازی قراردادهای لایه های مختلف توسعه دارد . نام
این مدل مرجع به این دلیل ا اس آی است چونکه با اتصال سیستم های باز سروکار
دارد وسیستم های باز سیستم هایی هستند که برای ارتباط باسیستم های دیگر
باز هستند . این مدل هفت لایه دارد که اصولی که منجر به ایجاد این لایه ها
شده اند عبارتند از :
1 – وقتی نیاز به سطوح مختلف از انتزاع است ، لایه ای باید ایجاد شود.
2 – هر لایه باید وظیفه مشخصی داشته باشد.
3 – وظیفه هر لایه باید با در نظر گرفتن قراردادهای استاندارد جهانی انتخاب گردد.
4 – مرزهای لایه باید برای کمینه کردن جریان اطلاعات از طریق رابط ها انتخاب شوند.
اکنون هفت لایه را به نوبت از لایه پایین مورد بحث قرار می دهیم:
1 – لایه فیزیکی :
به
انتقال بیتهای خام برروی کانال ارتباطی مربوط می شود. در اینجا مدل طراحی
با رابط های مکانیکی ، الکتریکی ، ورسانه انتقال فیزیکی که زیر لایه فیزیکی
قراردارند سروکار دارد.
2 – لایه پیوند ها:
مبین نوع فرمت هاست مثلا شروع فریم ، پایان فریم، اندازه فریم وروش انتقال فریم . وظایف این لایه شامل موارد زیر است :
مدیریت
فریم ها ، خطایابی وارسال مجدد فریم ها، ایجاد تمایز بین فریم ها داده
وکنترل وایجاد هماهنگی بین کامپیوتر ارسال کننده ودریافت کننده داده ها.
پروتکل های معروف برای این لایه عبارتند از :
الف – پروتکل SDLC که برای مبادله اطلاعات بین کامپیوتر ها بکار می رود و اطلاعات را به شکل فریم سازماندهی می کند.
ب
– پروتکل HDLC که کنترل ارتباط داده ای سطح بالا زیر نظر آن است وهدف از
طراحی آن این است که با هر نو ع ایستگاهی کارکند از جمله ایستگاههای اولیه ،
ثانویه وترکیبی.
3 – لایه شبکه :
وظیفه این لایه ، مسیر یابی می
باشد ، این مسیر یابی عبارتست از : تعیین مسیر متناسب برای انتقال اطلاعات .
لایه شبکه آدرس منطقی هر فریم را بررسی می کند . و آن فریم را بر اساس
جدول مسیر یابی به مسیر یاب بعدی می فرستد . لایه شبکه مسئولیت ترجمه هر
آدرس منطقی به یک آدرس فیزیکی را بر عهده دارد. پس می توان گفت برقراری
ارتباط یا قطع آن ، مولتی پلکس کردن از مهمترین وظایف این لایه است. از
نمونه بارز خدمات این لایه ، پست الکترونیکی است.
4 – لایه انتقال :
وظیفه
ارسال مطمئن یک فریم به مقصد را برعهده دارد. لایه انتقال پس از ارسال یک
فریم به مقصد ، منتظر می ماند تا سیگنالی از مقصد مبنی بر دریافت آن فریم
دریافت کند. در صورتیکه لایه محل در منبع سیگنال مذکور را از مقصد دریافت
نکند. مجددا اقدام به ارسال همان فریم به مقصد خواهد کرد.
5 – لایه اجلاس :
وظیفه
برقراری یک ارتباط منطقی بین نرم افزار های دو کامپیوتر ی که به یکدیگر
متصل هستند به عهده این لایه است. وقتی که یک ایستگاه بخواهد به یک سرویس
دهنده متصل شود ، سرویس دهنده فرایند برقراری ارتباط را بررسی می کند، سپس
از ایستگاه ، درخواست نام کاربر، ورمز عبور را خواهد کرد. این فرایند نمونه
ای از یک اجلاس می باشد.
6 – لایه نمایش :
این لایه اطلاعات را از
لایه کاربرد دریافت نموده ، آنها را به شکل قابل فهم برای کامپیوتر مقصد
تبدیل می کند . این لایه برای انجام این فرایند اطلاعات را به کدهای ASCII
ویا Unicode تبدیل می کند.
7 – لایه کاربرد :
این لایه امکان دسترسی کاربران به شبکه را با استفاده از نرم افزارهایی چون E-mail- FTP و…. فراهم می سازد.
ابزارهای اتصال دهنده : ” Connectivity Devices” :
ابزارهای
اتصال به یک شبکه اضافه می گردند تا عملکرد وگستره شبکه وتوانایی های سخت
افزاری شبکه را ارتقاء دهند . گستره وسیعی از ابزارهای اتصال در شبکه وجود
دارند اما شما احتمالا برای کار خود به ابزارهای ذیل نیازمند خواهید بود:
1 – کنترل کننده ها” Reapeaters ” ]21]:
تکرار
کننده وسیله ای است که برای اتصال چندین سگمنت یک شبکه محلی بمنظور افزایش
وسعت مجاز آن شبکه مورد استفاده قرار می گیرد . هر تکرار کننده از درگاه
ورودی ” Port ” خود داده ها را پذیرفته وبا تقویت آنها ، داده ها را به
درگاهی خروجی خود ارسال می کند. یک تکرار کننده در لایه فیزیکی مدل OSI عمل
می کند.
هر کابل یا سیم بکار رفته در شبکه که بعنوان محلی برای عبور
ومرور سیگنال هاست آستانه ای دارد که در آن آستانه سرعت انتقال سیگنال کاهش
می یابد ودر اینجا تکرار کننده بعنوان ابزاری است که این سرعت عبور را در
طول رسانه انتقال تقویت می کند.
2 – هاب ها ” Hubs”]22] :
ابزاری
هستند در شبکه که برای اتصال یک یا بیش از دو ایستگاه کاری به شبکه مورد
استفاده قرار می گیرد ویک ابزار معمول برای اتصال ابزارهای شبکه است .
هابها معمولا برای اتصال سگمنت های شبکه محلی استفاده می شوند. یک هاب
دارای در گاهی های چند گانه است. وقتی یک بسته در یک درگاهی وارد می شود به
سایر در گاهی ها کپی می شود تا اینکه تمامی سگمنت های شبکه محلی بسته ها
را ببینند. سه نوع هاب رایج وجود دارد:
الف – هاب فعال :
که
مانند آمپلی فایر عمل می کند و باعث تقویت مسیر عبور سینگال ها می شود واز
تصادم وبرخورد سیگنال ها در مسیر جلوگیری بعمل می آورد . این هاب نسبتا
قیمت بالایی دارد.
ب – غیر فعال :
که بر خلاف نوع اول که در مورد تقویت انتقال سیگنال ها فعال است این هاب منفعل است.
ج – آمیخته :
که قادر به ترکیب انواع رسانه ها ” کابل کواکسیال نازک ،ضخیم و…..” وباعث تعامل درون خطی میان سایر ها بها می شود.
3 – مسیر یاب ها ” Routers ” ]23]:
در
شبکه سازی فرایند انتقال بسته های اطلاعاتی از یک منبع به مقصد عمل مسیر
یابی است که تحت عنوان ابزاری تحت عنوان مسیر یاب انجام می شود. مسیر یابی
یک شاخصه کلیدی در اینترنت
است زیرا که باعث می شود پیام ها از یک
کامپیوتر به کامپیوتر دیگر منتقل شوند. این عملکرد شامل تجزیه وتحلیل مسیر
برای یافتن بهترین مسیر است. مسیر یاب ابزاری است که شبکه های محلی را بهم
متصل می کند یا به بیان بهتر بیش از دو شبکه را بهم متصل می کند. مسیر یاب
بر حسب عملکردش به دونوع زیر تقسیم می شود:
الف – مسیریاب ایستا : که در این نوع ، جدول مسیر یابی توسط مدیر شبکه که تعیین کننده مسیر می باشد بطور دستی مقدار دهی می شود.
ب – مسیر یاب پویا : که در این نوع ، جدول مسیر یابی خودش را، خود تنظیم می کند وبطور اتوماتیک جدول مسیریابی را روز آمد می کند.
4 – دروازه ها “Gateways ” ]24]:
دروازه
ها در لایه کاربرد مدل ا اس ای عمل می کنند. کاربرد آن تبدیل یک پروتکل به
پروتکل دیگر است. هر هنگام که در ساخت شبکه هدف استفاده از خدمات اینترنت
است دروازه ها مقوله های مطرح در شبکه سازی خواهند بود.
پل ها ” Bridge ” ]25]”:
یک
پل برای اتصال سگمنت های یک شبکه ” همگن ” به یکدیگر مورد استفاده قرار می
گیرد. یک پل در لایه پیوند داده ها ” Data link” عمل می کند.
پل ها
فریم ها را بر اساس آدرس مقصدشان ارسال می کنند. آنها همچنین می توانند
جریان داده ها را کنترل نموده وخطاهایی را که در حین ارسال داده ها رخ می
دهد.
عملکرد این پل عبارتست از تجزیه وتحلیل آدرس مقصد یک فریم ورودی
واتخاذ تصمیم مناسب برای ارسال آن به ایستگاه مربوطه . پل ها قادر به فیلتر
کردن فریم ها می باشند. فیلتر کردن فریم برای حذف فریم های عمومی یا
همگانی که غیر ضروری هستند مفید می باشد، پل ها قابل برنامه ریزی هستند ومی
توان آنها را به گونه ای برنامه ریزی کرد که فریم های ارسال شده از طرف
منابع خاصی را حذف کنند.
با تقسیم یک شبکه بزرگ به چندین سگمنت واستفاده
از یک پل برای اتصال آنها به یکدیگر ، توان عملیاتی شبکه افزایش خواهد
یافت . اگر یک سگمنت شبکه از کار بیفتد ، سایر سگمنت ها ی متصل به پل می
توانند شبکه را فعال نگه دارند ، پل ها موجب افزایش وسعت شبکه محلی می
شوند.
سوئیچ ها” Switches ” ]26].:
سوئیچ نوع دیگری از ابزارهایی است
که برای اتصال چند شبکه محلی به یکدیگر مورد استفاده قرار می گیرد که باعث
افزایش توان عملیاتی شبکه می شود. سوئیچ وسیله ای است که دارای درگاه های
متعدد است که بسته ها را از یک درگاه می پذیرد، آدرس مقصد را بررسی می کند
وسپس بسته ها را به درگاه مورد نظر ” که متعلق به ایستگاه میزبان با همان
آدرس مقصد می باشد” ارسال می کند. اغلب سوئیچ های شبکه محلی در لایه پیوند
داده های مدل ا اس آی عمل می کند.
سوئیچ ها بر اساس کاربردشان به متقارن “Symmetric” ونامتقارن ” Asymmetric” تقسیم می شوند.
در
نوع متقارن ، عمل سوئیچینگ بین سگمنت هایی که دارای پهنای باند یکسان
هستند انجام می دهد یعنی 10mbps به 10mbps و…. سوئیچ خواهد شد. اما در
نوع نامتقارن این عملکرد بین سگمنت هایی با پهنای باند متفاوت انجام می
شود.
دو نوع سوئیچ وجود دارد که عبارتند از :
1 – سوئیچ Cut –
through : این نوع سه یا چهار بایت اول یک بسته را می خواند تا آدرس مقصد
آنرا بدست آورد ، آنگاه آن بسته را به سگمنت دارای آدرس مقصد مذکور ارسال
می کند این در حالی است که قسمت باقی مانده بسته را از نظر خطایابی مورد
بررسی قرار نمی دهد.
2 – سوئیچ Store- and – forward : این نوع ابتدا کل
بسته را ذخیره کرده سپس آن را خطایابی می کند ، اگر بسته ای دارای خطا بود
آن بسته را حذف می کند ، در غیر اینصورت آن بسته را به مقصد مربوطه ارسال
خواهد کرد. این نوع برای شبکه محلی بسیار مناسبتر از نوع اول است زیرا بسته
های اطلاعاتی خراب شده را پاکسازی می کند و بهمین دلیل این سوئیچ باعث
کاهش بروز عمل تصادف خواهد شد.
شارژر همراه چیست ؟ راهنمای خرید پاور بانک
جدیدا اگه بازار رفته باشید یا تو سایت های فروشگاهی چرخیده باشید
احتمالا اسم پاور بانک یا شارژر همراه رو دیدید . امروز می خوام در
مورد شارژر همراه و انواع اون صحبت کنم که موقع خرید شارژر همراه یا پاور
بانک بدونید که کدوم یکی رو انتخاب کنید . پس با من همراه باشید .
شارژر همراه ( پاور بانک ) چیست ؟
شارژر همراه یا پاور بانک
شارژر همراه یا پاور بانک Power Bank یا باتری اکسترنال هر ۳ تاشون یه
معنی رو میده . شارژر همراه یا پاوربانک همونطور که از اسمشون معلومه برای
شارژ کردن دستگاه های الکترونیکی مثل تبلت ، گوشی موبایل ، لپ تاپ ، mp4 و mp3 و … هست . مثلا فرض کنید جایی که دسترسی به پریز برق ندارید یا شارژر گوشی
همراتون نیست شارژ گوشی هم تموم بشه یا در شرف تموم شدن باشه . راه حل
اینه که از شارژر همراه یا پاور بانک استفاده کنید . شارژر همراه یا پاور
بانک ها در ابعاد و اشکال و همچنین کارایی مختلفی تولید میشن که در ادامه
توضیح میدم .
داخل شارژر همراه – اساس کار پاور بانک
اگه بتونید یکی از شارژر های همراه رو باز کنید و داخلش رو ببینید متوجه
میشید که کل داستان یه مدار کنترل کننده باتری و شارژه و یه قسمت هم یه
باتری لیتیوم یونی با یه ظرفیت مشخص . باتری داخل شارژر همراه خوش از نوع
باتری قابل شارژ هست که با این کار انرژی مورد نیاز برای شارژ کردن گوشی یا
تبلت شما رو فراهم میکنه . مثل این می مونه شما یه سطل آب دارید ( شارژر
همراه ) بخواید دو تا شیشه نوشابه رو پر کنید ( گوشی یا تبلت ) . پس کار
اون باتری داخل شارژر همراه اینه که شارژ رو تو خودش نگه داره و روی باتری
تبلت یا گوشی تخلیه کنه .
قطعات داخلی شارژر همراه
اینکه شارژر همراه چقدر می تونه شارژ به گوشی یا تبلت برسونه بستگی به
ظرفیت خود پاوربانک داره . ساختار شارژر همراه طوری طراحی شده که بتونه
شارژ رو درون خودش تا چندین ماه نگه داره مثلا پاوربانک شما می تونه ۳ بار
یه موبایل رو شارژ کنه ، اگه یک بار موبایل رو شارژ کنید ، اندازه دو تا
شارژ دیگه داخل شارژر همراه یا همون پاور بانک شارژ باقی می مونه تا
استفاده بعدی .
جدیدا شارژر های همراه رو جوری می سازن که بعد از شارژ باتری ، شارژدهی رو قطع و خودش رو خاموش میکنه .
مشخصات شارژر همراه یا پاور بانک
شارژر همراه مشخصات فنی خیلی پیچیده ای نداره . دو سه تا چیز رو بدونید کافیه .
ولتاژ و جریان ورودی و خروجی شارژر همراه
شارژر همراه یه پورت ورودی برق داره که با استفاده از اون خودش رو شارژ
میکنه و یک یا دو ( معمولا بیشتر از ۲ تا نیست ) پورت خروجی داره که تبلت
یا گوشی رو شارژ میکنه . معمولا ورودی شون ۵ ولت ۱ آمپر یا ۲ آمپر ( بستگی
به نوع باتری داخل شارژر همراه داره ) هست و خروجی شون ۵ ولت ۱ آمپر یا ۵
ولت ۲ آمپر یا ۵ ولت ۱.۵ آمپر هست . در بعضی پاور بانک ها دو تا پورت خروجی
هست که معمولا یکی ۱ آمپری و یکی هم ۲.۱ آمپری هست . اون ۱ آمپری برای
گوشی و گجت های کوچیک تر و اون ۲.۱ آمپری برای تبلت و گجت های بزرگتر تعبیه
شده . ضمن اینکه شما می تونید گوشی رو هم به اون ۲.۱ آمپری وصل کنید اما
اگه باتری گوشی این ظرفیت رو بتونه بکشه مفیده وگرنه همونقدر جریانی که
نیاز داره رو از ۲.۱ آمپری میکشه .
پورت های شارژر همراه
توان شارژدهی شارژر همراه
مهمترین مشخصه یه پاور بانک یا شارژر همراه اینه که توان خروجی چقدره
یعنی چقدر می تونه شارژ بده که این مسئله رو به میلی آمپر ساعت یا آمپر
ساعت میگن . مثلا مدل ۴۴۰۰ میلی آمپر ساعتی یا ۱۱۶۰۰ میلی آمپر ساعتی .
یعنی چی ؟ یعنی تا یه ساعت می تونه ۱۱۶۰۰ میلی آمپر رو تحویل بده . اما
معنی عمومی ترش واسه شما اینه که اگه باتری گوشی مثل گلکسی اس ۵
که ۲۸۰۰ میلی آمپری هست باشه ، با یه پاور بانک ۱۱۶۰۰ میلی آمپر ساعتی می
تونید تقریبا ۴ بار شارژش کنید . این ۴ از تقسیم عدد ۱۱۶۰۰ بر ۲۸۰۰ حاصل
شده . یا مثلا با یه پاور بانک ۲۵۰۰ میلی آمپر ساعتی می تونید باتری ۱۰۰۰
میلی آمپری یه گوشی یا MP4 رو ۱.۶ بار شارژ کنید . پس موقع خرید شارژر
همراه حواستون به میزان شارژدهی اون باشه . البته هیچ وقت این مقادیر دقیق
اتفاق نمیفتند چون مقداری تلفات داریم . این اعداد بیشتر توی تئوری درست
هستن و در عمل یه مقدار ضریب خطا وجود داره .
چرخه شارژ پاور بانک
قبلا در مورد چرخه شارژ یا سیکل شارژ
نوشتم . داخل پاور بانک ، یه باتری هست که اونم چرخه شارژ محدود داره یعنی
۵۰۰ یا ۳۰۰ یا ۱۰۰۰ بار می تونه شارژ و دشارژ بشه . این ویژگی ارتباط
مستقیم با نوع باتری داخل پاور بانک داره . هر چی جنس باتری بهتر باشه ،
دیر تر خراب میشه . اما مسئله مهم اینه که هی پاوربانک رو بی دلیل شارژ و
دشارژ نکنید چون از عمرش کم میشه .
خرید شارژر همراه ( پاور بانک ) – نکات مهم
■ توجه داشته باشید که هر چی تعداد پورت خروجی یا میزان جریان دهی شارژر همراه بیشتر باشه قیمت اون هم بیشتر میشه .
■ شارژر همراه مخصوص تبلت با شارژر همراه مخصوص گوشی فرق داره ، منظورم
جریان دهی پاور بانک هست . ظرفیت باتری تبلت ها بیشتره و طبعا به شارژ
بیشتری هم نیاز دارن . اگه واسه تبلت خودتون می خواید پاور بانک بگیرید
مدلی رو بگیرید که پورت ۱.۵ آمپری یا ۲ آمپری داشته باشه . پورت ۱ آمپری
مناسب تبلت نیست یعنی یا تبلت رو شارژ نمی کنه یا با سرعت لاک پشتی شارژ
میکنه .
■ بعضی از پاور بانک ها پورت هوشمند یا به انگلیسی Smart Port دارن یعنی
به جای استفاده از ۲ تا پورت با دو جریان متفاوت ، یک پورت گذاشتن که نسبت
به دستگاهی که شما بهش وصل می کنید جریان خروجی رو تنظیم می کنه .
■ بعضی از پاور بانک ها پورت مالتی ولتاژ ( خروجی متغیر ) دارن که برای
بعضی از دستگاههایی که به ولتاژ ۹ تا ۱۲ ولت نیاز دارن تعبیه شده . مثل
بعضی تبلت های سونی و ایسر
پورت هوشمند در شارژر همراه
■ درسته که هرچی ظرفیت شارژر همراه بیشتر باشه تعداد دفعات بیشتری می
تونید گوشی یا تبلت تون رو شارژ کنید اما زیاد بودن ظرفیت پاور بانک یه
مشکل دیگه درست میکنه . اینکه خب خود باتری داخل پاوربانک هم باید شارژ بشه
که بتونه شارژ تحویل بده دیگه . هرچی ظرفیت بیشتر ، زمان انتظار برای شارز
شدن باتری داخلی شارژر همراه بیشتر .
■ سعی کنید تا جایی که میشه همزمان شارژر همراه رو شارژ و دشارژ نکنید ،
منظورم اینه در حین اینکه دارید توسط پاوربانک ، گوشی تون رو شارژ می کنید
، شارژر خود پاور بانک رو بهش وصل نکنید . اینجوری عمر باتری داخلی پاور
بانک کم میشه .
■ شارژر همراه با پورت ورودی Micro USB بگیرید ، یه مدل هایی هست که
ورودی شون سوزنیه ( مثل آداپتور های قدیمی ) از اون مدل سوزنی ها تا جایی
که میشه نگیرید چون پیدا کردن جایگزینش سخته اما Micro USB یه استاندارده .
■ توجه داشته باشید که پاور بانک هایی که دو تا پورت خروجی دارن مثلا ۲
تا ۲ آمپر ، وقتی همزمان دو تا گوشی رو بهشون وصل کنی دقیقا هر کدوم ۲ آمپر
تحویل نمیدن ( ۴ آمپر کشیده نمیشه ) مثلا ۳ آمپر کشیده میش ( هر گوشی ۱.۵
آمپری ) مگر اینکه شارژر همراه با مارک پدر مادر دار بخرید که اگه اینجوری
باشه گرونه .
■ حتما قبل از خرید شارژر همراه به مشخصات باتری گوشی یا تبلت و همچنین
مشخصات پاور بانک دقت کنید ببینید که با هم سازگار هستن یا نه . گول ظاهر و
اینجور چیزارم نخورید .
■ بعضی از شارژر های همراه روی خودشون لامپ های LED دارن که نشون دهنده
وضعیت شارژ و باتری هست . تا جایی که می تونید از این مدل چراغ دارها بخرید
.
■ تقریبا میشه گفت راه حلی برای اینکه بفهمید چه مارک باتری داخل شارژر
همراه به کار رفته نیست اما بدونید که پاناسونیک ، سونی و سامسونگ بهترین
باتری های دنیا رو تولید می کنن .
■ قیمت شارژر همراه یا پاور بانک از ۲۰ ۳۰ هزار شروع میشه تا ۵۰۰ هزار هم داریم . دیگه بستگی به مدل و مارک و امکاناتش داره .
