چرا بارداری بعد از ۳۵ سالگی سخت تر است ؟
بارداری
بعد از سن ۳۵ سالگی ممکن است دشوارتر از سنین پایین باشد، اما غیر ممکن
نیست. اگر می خواهید بدانید چرا این گونه است و خطرات بارداری در سنین بالا
را بدانید، این مطلب را بخوانید.
اگر
اخبار را دنبال کنید، بی شک زنان مشهوری را خواهید دید که بعد از سی و پنج
سالگی منتظر بچه دار شدن هستند و برای این هدف مشکل دارند.
اولین
چیزی که باید بدانید این است که زنان و مردان در هر سنی می توانند بارور
باشند. زوج هایی که در دهه بیست زندگی شان هستند ممکن است به اندازه زوج
هایی که در دهه چهل عمرشان هستند با مشکل ناباروری مواجه شوند.
احتمال
باروری در بیشتر زنان در دهه بیست زندگی شان در بیشترین میزان ممکن است و
در اواخر دهه بیست، شروع به کاهش تدریجی می کند. بنابراین شانس حاملگی شما
در بیست و هشت سالگی، به اندازه این شانس در بیست و دو سالگی تان نیست.
حدود
سن سی و پنج سالگی، شانس باروری با سرعت بیشتری کاهش پیدا می کند؛ برای
مثال بعضی از محققان دریافته اند در سن سی سالگی، شانس بارداری در هر ماه
حدود بیست درصد می باشد، در حالیکه این شانس در سن چهل سالگی، فقط پنج درصد
است!
افزایش سن حاملگی، احتمال مشکلات ژنتیکی را هم بیشتر می کند. خطر ابتلا به سندرم داون در نوزادان با مادران بالای ۳۵ سال بیشتر است
این
مسئله را با شانس کلی باروری تان اشتباه نگیرید. این یک آمار ماهیانه است،
نه سالیانه. همچنین بسیاری از مطالعات بر سر این موضوع بحث و اختلاف دارند
که آیا کاهش شانس حاملگی به باروری مربوط است، یا به کاهش تعداد دفعات
رابطه جنسی در زوج ها.
در
تحقیقی، ۷۸۲ زوج تحت نظر بوده و طبق برنامه، پیش از تخمک گذاری هر روز
رابطه جنسی داشتند. این زنان برای تعیین دوره تخمک گذاری شان از نمودار
دمای بدن استفاده کرده بودند. هم برای زنان جوان تر و هم برای زنان سنین
بالاتر، دو روز پیش از شروع تخمک گذاری، بارورترین روزشان بوده است. در
مورد زنان ۱۹ تا ۲۶ ساله، رابطه جنسی در این روز، ۵۰ درصد شانس بارداری
داشته و برای زنان ۳۵ تا ۳۹ ساله این شانس تنها ۲۹ درصد بوده است.
یک هشدار مهم در مورد باروری مردان و سن شان
هر
چند بیشتر بحث ها در مورد تاثیر سن زنان در بارداری است، اما ذکر این نکته
بسیار لازم می باشد که سن مرد نیز به همان اندازه مهم است. روند کاهش
باروری مردان مانند زنان نیست، اما سن مردان عامل مهمی است.
در
همان مطالعه ای که گفته شد، معلوم گردید اگر همسر یک زن پنج سال از او
بزرگ تر باشد، شانس باروری زن تا ۱۵ درصد افت می کند. البته یادتان باشد که
این احتمالات و آمار مربوط به بسته شدن نطفه هستند، یعنی باردار شدن صرفا
به معنای تولد نوزاد نیست. آمار سقط جنین برای زوج های سن بالاتر، بیشتر
است.
چرا شانس باروری کاهش پیدا می کند؟
زنان
با بیش از یک میلیون تخمک متولد می شوند، اما تا سن بلوغ فقط سیصدهزارتای
آنها باقی می مانند. از این تعداد زیاد نیز تنها ۳۰۰ تخمک، بالغ شده و در
فرآیند تخمک گذاری رها می شوند.
بعضی
ها فکر می کنند یائسگی شروع کاهش باروری است، اما این طور نیست. قابلیت
های تولیدی بدن ما خیلی زودتر افت می کند و تخمدان ها در تولید تخمک های
سالم و بالغ ناتوان تر می شوند. با بالا رفتن سن و نزدیک شدن به دوره
یائسگی، کیفیت واکنش تخمدان ها نسبت به هورمون های محرک تخمک گذاری کمتر می
شود.
اما اگر سبک زندگی
درستی داشته باشید چطور؟ اگر ورزش کنید، تغذیه مناسب داشته باشید، وزن تان
متعادل باشد و از عادات بد اجتناب نمایید چه؟ حتی در این صورت هم، کاهش
طبیعی شانس باروری را تجربه خواهید کرد.
اما
خوب است بدانید که عادات بد می توانند تاثیر منفی روی باروری داشته باشند،
مثلا سیگار کشیدن فرآیند ناباروری در زنان را تسریع می کند.
افزایش خطر سقط جنین و تولد نوزاد معیوب
افزایش
سن حاملگی، احتمال مشکلات ژنتیکی را هم بیشتر می کند. خطر ابتلا به سندرم
داون در نوزادان با مادران بالای ۳۵ سال بیشتر است. در ۲۵ سالگی، یک زن از
۱۲۵۰ زن، نوزادی با سندرم داون به دنیا می آورند. در سن ۳۰ سالگی، این رقم
به یک زن از ۹۵۲ زن می رسد. در سن ۳۵ سالگی، این احتمال به یک زن از ۳۷۸ زن
می رسد.
احتمال سقط جنین هم
با بالا رفتن سن افزایش پیدا می کند. حدود ۱۰ درصد از بارداری ها در زنانی
که در اوایل بیست سالگی شان هستند، به سقط جنین منتهی می شود. در اوایل ۳۰
سالگی هم این رقم به ۱۲ درصد و در سنین بعد از ۳۵ سالگی این رقم به ۱۸ درصد
می رسد. در اوایل ۴۰ سالگی نیز ۳۴ درصد از زنان سقط جنین را تجربه می
کنند.
احتمال موفقیت درمان های ناباروری بعد از سی و پنج سالگی
شاید
فکر کنید می توانید ناباروری تان را درمان کنید و با وجود روش آی وی اف
(IVF) نباید نگران بالا رفتن سن تان باشید. اما متاسفانه این طور نیست.
همان طور که بدن شما به هورمون های خودتان واکنش چندان مناسبی نشان نمی
دهد، به داروهای هورمونی باروری نیز واکنش مفیدی نشان نخواهد داد.
طبق
آماری که توسط مرکز کنترل بیماری ها جمع آوری شده است، درصد تولدهای موفق
در روش آی وی اف با استفاده از تخمک های مادر، با بالا رفتن سن کاهش می
یابد.
در سن ۳۱ سالگی، درصد
تولدهای موفق به ۳۸ درصد می رسد. در ۳۹ سالگی این احتمال به ۲۲ درصد رسیده و
بعد از ۴۳ سالگی، این رقم به کمتر از ۱۰ درصد افت می کند. یکی از شیوه های
حل این مشکل، اهدای تخمک می باشد.
با
وجود اینکه موفقیت آی وی اف با استفاده از تخمک مادر برای زنان ۴۰ ساله،
کمتر از ۱۰ درصد است، اما زنان ۴۰ ساله ای که از تخمک های یک زن جوان تر
استفاده کرده بودند، درصد موفقیت شان حدود ۴۵ درصد بوده است.
برداشتن تخمدان در زنان؛ علل و عوارض
تخمدان
ها دو غده ی تخم مرغی شکل هستند که در دو طرف رحم قرار گرفته اند و از
طریق لوله فالوپ به رحم متصل هستند. آن ها حاوی تخمک های نارس هستند که پس
از رشد به تخمک بالغ تبدیل می شوند و توانایی لقاح را کسب می کنند.
تخمدان ها همچنین هورمون های جنسی زنانه یعنی پروژسترون و استروژن را می سازند که چرخه قاعدگی را تنظیم می کنند.
هر ساله تعداد زیادی از زنان در سراسر دنیا اقدام به در آوردن تخمدان از بدن می کنند. جلوگیری از بروز سرطان سینه و تخمدان (در زنان مستعد)، وجود کیست های خطرناک و دردهای ناشی از پیچ خوردن تخمدان از دلایل این نوع جراحی محسوب می شوند.
حدف
تخمدان با افت شدید هورمون های ضروری از جمله استروژن همراه خواهد بود.
بنابراین بهتر است این کار در صورت ضرورت و بر اساس تشخیص یک پزشک خبره
صورت بگیرد.
جراحی تخمدان آن قدرها هم پیچیده نیست
بی خطرترین راه برای برداشتن تخمدان ها، روش لاپاراسکوپی است. طی این روش، یک دوربین کوچک از طریق یک لوله باریک و یک شیار کوچک در ناف وارد بدن می شود تا بتواند جراح را هدایت کند.
انتخاب روش لاپاروسکوپی میزان خطر لخته شدن خون و ایجاد عفونت را کاهش می دهد. همچنین زمان کمتری را نسبت به جراحی باز نیاز دارد.
پزشکان
معتقدند مصرف دائمی استروژن در بین زنان بدون تخمدان می تواند بسیار مفید
باشد، اما بیشتر خانم ها چند ماه پس از جراحی، مصرف استروژن را متوقف می
کنند
این روش از جنبه ی زیبایی نیز بهتر است، زیرا بریدگی های کمتری نیاز دارد، اما در جراحی های باز نیاز است یک برش روی شکم ایجاد شود.
تشخیص اینکه کدام روش جراحی مناسب تر خواهد بود، بر اساس نوع مشکل و نظر پزشک است.
عوارض حذف تخمدان و راه های جبران
بزرگ ترین فایده ی برداشتن تخمدان ها این است که فرد کمتر در معرض خطر ابتلا به سرطان تخمدان و سینه قرار می گیرد، اما این بدان معنا نیست که حذف تخمدان از بدن بی ضرر است.
در
صورت برداشتن تخمدان، فرد در معرض خطر بیشتر بیماری های قلبی، پوکی
استخوان، افسردگی و در نهایت مرگ به هر دلیلی (اغلب به دلیل کاهش بیش از حد
استروژن) قرار می گیرد.
بررسی ها نشان می دهد زنانی که پیش از یائسگی
تخمدان هایشان را از بدن خارج کرده اند، تقریبا دو برابر سایر زنان در
معرض خطر زوال عقل و اختلالات شناختی قرار می گیرند. همچنین هفت برابر
بیشتر دچار بیماری های قلبی شده و هشت برابر بیشتر در معرض حملات قلبی قرار خواهند گرفت.
پزشکان
معتقدند مصرف دائمی استروژن در بین زنان بدون تخمدان می تواند بسیار مفید
باشد، اما بیشتر خانم ها چند ماه پس از جراحی، مصرف استروژن را متوقف می
کنند.
بنابراین هورمون درمانی
برای تمام زنانی که چنین مشکلی را دارند پیشنهاد می شود. هر چقدر این نوع
درمان را زودتر آغاز کنند، عوارض جانبی کمتری گریبان گیرشان می شود.
حتی در فقدان رحم نیز می توان تخمدان ها را حفظ کرد
اگر نیاز است به دلایلی مانند فیبروم و یا اندومتریوز،
رحم را از بدن تان خارج کنید، هیچ نیازی به حذف تخمدان ها وجود ندارد.
بهترین راه برای جلوگیری از اختلال هورمونی این است که در صورت خروج رحم و
سالم بودن تخمدان ها، آن ها را حفظ کنید.
با این وجود اگر هیسترکتومی
(عمل جراحی حذف رحم) را انجام داده اید، باید تحت نظر یک پزشک بوده و
مراقب تخمدان ها باشید. متأسفانه شش ماه پس از این جراحی، حدود 25 درصد از
کارایی تخمدان ها، آن هم اغلب به دلیل کاهش خونرسانی از دست می رود. این
مشکل در 40 درصد زنان رخ می دهد.
در هر صورت مهم این است که مطمئن باشید میزان استروژن بیش از اندازه افت نکرده باشد . البته اگر دچار علائمی مثل گر گرفتگی، مشکلات خواب و افسردگی هستید، بدانید که در شروع یائسگی قرار دارید.
همیشه نیاز نیست هر دو تخمدان حذف شوند
اگر
هدف شما از برداشتن تخمدان ها کاهش خطر ابتلا به سرطان باشد، نیاز است هر
دو تخمدان حذف شوند. اما اگر وجود کیست در یکی از تخمدان ها دلیل این تصمیم
شما شده است، بهتر است تنها یکی از دو تخمدان (تخمدان دارای کیست) از بدن
خارج شود.
یک تخمدان هم به اندازه ی کافی توانایی کنترل و عملکرد هورمونی را خواهد داشت و می تواند از بروز یائسگی زودرس جلوگیری کند و حتی قادر خواهید بود که باردار شوید.
حذف یک تخمدان به همراه لوله ی فالوپ متصل به آن
در
صورت خارج کردن تخمدان، لوله ی فالوپ نیز برداشته می شود، چون اصلا نیازی
به بودن آن نیست. وقتی تخمدان نباشد، وجود لوله ی ارتباط دهنده آن با رحم
هم بی معنی خواهد بود.
همچنین شواهد نشان می دهد سرطان همیشه از تخمدان شروع نمی شود، بلکه گاهی از لوله ی فالوپ آغاز می شود.
