وظايف يك مربي بهداشت در مدرسه

وظایف یک مربی بهداشت مدارس در یک سال تحصیلی؟

سرمایه گذاری جوامع در امر سلامت و آموزش دانش
آموزان امری زیر بنائی تلقی می گردد.از دیر باز مسئله آموزش و پرورش کودکان
در میان همه جوامع و اقشار، موضوعی حائز اهمیت و قابل بحث بوده است. بعد
از نهاد کوچک خانواده، مدرسه دومین نهادی است که کودک به خاطر فراگرفتن و
آموختن در سطح گسترده تر به آن قدم می گذارد. نقش معلم و دبیران این نهاد
آموزشی، در پرورش و ارتقای سطح علمی و اجتماعی کودکان بر هیچ کس پوشیده
نیست. اما در کنار آموزش علمی کودکان، بهداشت جسمی و روانی هر کودک، امری
ضروری است که مورد توجه قرار گرفتن آن از سوی مسئولین در سال های اخیر مؤید
این مطلب است. این امر موجب شد تا نقش خاموش و تا حدودی ناشناخته مربی
بهداشت، در کنار سایر کارکنان مدرسه پررنگ تر از پیش شود.
مربی بهداشت
در واقع یکی از نیروهای حوزه سلامت جسم و روان کودک در مدارس است که آموزش و
مشاوره دانش آموزان و والدین آنها برای ارتقای بهداشت جسمی و روانی، از
وظایف و نقش آنهاست. از آنجا که در اکثر موارد، تشخیص «علائم» یک بیماری-
چه جسمی و چه روانی- در کودکان از طریق معاینه و مشاهده رفتار آنان در
مدارس، از سوی مربی بهداشت صورت می گیرد، لازم است به این مسئله عمیق تر
نگاه شود.
فعالیت سالانه هر مربی بهداشت، همزمان با روز آغازین سال
تحصیلی دانش آموزان یا همان جشن شکوفه ها آغاز می شود. این شروع در واقع
همگام کردن والدین در مسیر ارتقای بهداشت کودکان در طول سال تحصیلی است که
مربی بهداشت این امر را در میان صحبت های روز اول مدرسه و با بیان اهداف و
برنامه های بهداشتی از والدین خواستار می شود. این ارتباط با والدین به روز
اول مدرسه منحصر نمی شود و در طی سال در قالب جلسات دوره ای و جلسات متعدد
روزانه، به صورت موردی درباره مشکلات بهداشت دانش آموزان ادامه پیدا می
کند. بررسی شناسنامه بهداشتی دانش آموزان، نوشتن دفاتر بهداشتی برای
معاینات دوره ای از وظایف مهم مربیان بهداشت مدارس است. این معاینات، شامل
معاینه چشم، گوش، دندان، قد و وزن و همچنین بررسی طبیعی بودن وضعیت ظاهری
کودک (بررسی علائم کم خونی، گواتر و اختلال ستون فقرات) می شود. نظارت بر
بهداشت فردی دانش آموزان و متصدیان خدمات مدارس، نظارت بر بهداشت محیط
مدرسه و بوفه از دیگر وظایف مربیان بهداشت مدارس به شمار می رود. شناسایی
کودکانی که مشکل رفتاری مانند بیش فعالی دارند از وظایف بسیار مهم مربی
بهداشت است؛ مربی بهداشت با تعیین و آموزش گروهی از دانش آموزان در قالب ۴
دسته بهداشتیار محیط، بهداشتیار کلاس، بهداشتیارمواد غذایی و آموزشیار
بهداشت، زمینه آموزش کودک به کودک (همسال به همسال) را فراهم می کند.
درباره بیماری های احتمالی دانش آموزان نیز وظیفه مربیان بهداشت تشکیک به
علائم و احتمال دادن وجود بیماری محدود می شود و این امر در واقع جلوگیری
از شیوع بیماری های مسری از طریق ارتباط کودکان با یکدیگر در مدرسه است.
شاید
بتوان این گونه گفت که درک عمیق مربیان بهداشت که به تحصیلات، تجربه و
کارآموزشی ـ تخصصی این مربیان برمی گردد؛ رشته تحصیلی بهداشت مدارس مربیان
بهداشت که اکثر مربیان بهداشت از آن فارغ التحصیل شده اند بسیار اثرگذار
بود.
به هر حال وجود نیرویی به نام مربی بهداشت با توانایی های لازم
برای انجام وظایف این نقش در مدارس، بسیار ضروری و غیرقابل انکار است و یکی
از مهمترین مزایای جایگزینی مربیان بهداشت با فارغ التحصیلانی همچون
پرستاری در حال حاضر این است که این نقش همچنان به قوت خود پابرجاست. اما
درباره مربیان بهداشت باید گفت کار با دانش آموزان بویژه در مقطع ابتدایی و
برقراری ارتباط با والدین آنها در زمینه بهداشت و مشکلات احتمالی جسمی و
روانی آنان، نیاز به مهارت های خاصی دارد که معمولاً و در بیشتر موارد با
کار با بزرگسالان متفاوت است.
به هر حال تجربه نشان داده است کار اصلی
مربی بهداشت مدارس آموزش است. در واقع علاوه بر آموزش به دانش آموزان، باید
به والدین و حتی به همکاران آموزشی بیاموزد که کار مربی بهداشت ممکن است
مانند تدریس کردن نباشد، اما کاری است در حیطه سلامت جسم و روان دانش آموز
تعریف بهداشت مدارس
کودکان
و نوجوانان بخش بزرگی از جمعیت پویا و آینده سازکشورها را تشکیل می دهند.
دانش آموزان قشر عظیم آسیب پذیر جامعه هستند که مراقبت بهداشتی آنان اگـــر
چه از نظر تعیین و درجه بندی این نیازها در جوامــع مختلف یکسان نیست .
اما اساسا برای همه دانـــــش آموزان مدارس صرفنظر از اختلافات نژاد آب و
هوا و منطقه جغرافیایی مسائل همسان و نقطه نظرهای مشترکی و جود دارد به
طوری که در اکثر کشـــــورهای جهان مراقبت های بهداشتی دانش آموزان و آموزش
آنها از اهم مسائل ویژه بهداشتی و مورد توجه اولیاء امور بوده است .
ضرورت
وجودی و فلسفه تشکیلات بهداشت مدارس ناشی از این واقعیت است که دانش
آموزان که اکثریت عظیمی از جمعیت را تشکیل می دهند به دلیل کامل نشدن
مهارتها و شرایط سنی آسیب پذیر در معرض ابتلا به بیماریهای عفونی خطرناک
حوادث، سوانح و خشونت می باشند . بنابـراین نیاز به توجه و تامین بهداشت
سلامت دارند؛ که این امر در ارتقاء سطح بهداشت جامعه و مملکت عزیزمان نقش
اساسی خواهد داشت .
با توجه به اینکه تعداد زیادی از جمعیت کشور مادر
دوره های دبستان تا دبیرستان قرار می گیرند و ازآنجا که دوران تحصیل همزمان
با دوران سریــع و حساس رشد و تکامل جسمی و روانی می باشد ؛لذا هر نوع
انحراف از حالت طبیعی و سلامت در این دوران باید در اولین فرصت کشف و درمان
گردد .
در این میان نقش اصلی را والدین بر عهده دارند و همگام با آنان
مسئولین خدمات بهداشتی و درمانی بخصوص متولیان بهداشت مدارس در این وظیفه
مهم سهیم می باشند و به عهده ایشان است تا بتوانند با تشخیص سریع نقایص
جسمی و روانی، دانش آموزان را شناسائی و درمان نمایند و سعی نمایند تا آنچه
که استعداد و قابلیت های دانش آموز رابه زحمت انداخته پیش بینی و بررسی
شود و حالات مرضی که منجـر به ناتوانی یا بی استعدادی او شده شناسائی گردد.
برنامه های بهداشت مدارس :
عبارتست
از یک سلسله فعالیتها و اقداماتی که هدف آن تشخیص ،تامین ، حفظ و ارتقاء
سطح سلامت دانش آموزان ،اولیاء آنان و کادر شاغل در مدرسه می باشد و شامل:
1-
آموزش بهداشت : آموزش بهداشت در کلیه مقاطع تحصیلی جهت دانش آموزان ،
والدین، کادر آموزشی و خدمتگزاران مدارس انجام می گیرد که برای هر یک از
گروهها موضوعات خاص در نظر گرفته می شود.
– هدف از آموزش بهداشت بالا
بردن سطح دانش بهداشتی و در نهایت ایجاد تغییر مطلوب در رفتاردانش آموزان و
انتقال آن به خانواده ها می باشد . دانش آموزان با توجه به اینکه در سن
فراگیری هستند و در مکان و زمان معینی تجمع دارند قادرند مطالب بهداشتی را
به خوبی بیاموزند و به کار گیرند و به اجتماع و خانواده انتقال دهند.
دانش آموزان قابل دسترسی ترین جمعیت بوده وا نجام کلیه برنامه های بهداشتی برای آنان آسان و با هزینه کمتر قابل اجرا است.
این
فرصت ویژه باعث می شود تا بتوانیم شیو ه های زندگی سالم را به نسلی که
آینده را رقم می زند و نیز تاثیری شگرف در اجتماع کنونی خود دارد آموزش
دهیم .
– شرکت در جلسات انجمن اولیاء و مربیان و آموزش به والدین دانش آموزان براساس موضوعات مهم روز یا موضوع درخواستی مدرسه .
– آموزش به کارکنان و معلمین مدرسه به منظور بالا بردن سطح آگاهی بهداشتی و موضوعات جدید روز .
– آموزش به خدمتگزاران مدرسه به منظور بالا بردن سطح آگاهی بهداشتی آنان و کنترل کارت تندرستی .

2- بررسی بهداشت محیط مدرسه شامل :
· محل احداث مدرسه
· وضعیت ساختمان مدرسه و ایمنی و حفاظت محیط مدرسه
· تامین آب آشامیدنی سالم
· بهبود سرویس های بهداشتی
· نحوه صحیح دفع زباله و فاضلاب
· بهداشت مواد غذائی و نظارت بر بوفه مدارس
· مبارزه با حشرات و حیوانات موذی

3- ارائه خدمات بهداشتی به دانش آموزان شامل :
کلیه دانش آموزان باید درطول سال تحصیلی یکبار از نظر سلامتی سنجیده شوند این سنجش شامل :
الف- اندازه گیری قد و وزن:
بهترین
روش برای پی بردن به وضعیت رشد دانش آموزان اندازه گیـری قد و وزن آنهاست .
قد و وزن دانش آموزان در طول سال تحصیلی یکبار انــدازه گیری می شود و
روند رشد در نمودارهای مربوط برای دختران و پسران جداگانه رسم می گردد.
دانش آموزانـــی که طبق این معیـار دچـار اختلال هستند شناسائی و باید مشکل
آنان پی گیری شود.
ب- معاینه ستون فقرات:
در این معاینه ستون فقرات از نظر اختلالاتی مانند قوز ، انحراف ستون مهره ها و گود پشتی مورد بررسی قرار می گیرند.
ج- ارزیابی و سنجش بینائی:
اختلالات
بینائی درسلامت دانش آموزان و پیشرفت تحصیلی آنها اثر منفی دارد. بنابراین
د انش آموزان هر سال باید مورد معاینه بینائی قرار گیرند.
د- ارزیابی و سنجش شنوائی:
تعدادی
از کودکانی که در مدرسه به عنوان شاگـرد تنبـل وکم استعـــداد معرفی می
شوند ممکن است کسانی باشند که به علت کاهش شنــوائی قـادر به استفاده از
کلاس نیستند بنابراین معــاینه شنـوائی دانش آموزان از اهمیت خاصی برخوردار
می باشد.
ه- ارزیابی تغذیه و اختلالات تغذیه ای:
با توجه به نقش و
اهمیت تغذیه در سلامت جسمی و فکری دانش آموزان لازم است وضعیت تغذیه آنان
مورد ارزیابی و بررسی قرار گیرد . در همین راستا اقدامات ذیل انجام می
گیرند:
· آموزش مسائل تغذیه به دانش آموزان والدیـن و کارکنان
· نظارت بر وضعیت تغذیه دانش آموزان و بوفـه مدارس و بررسی ارزش غذائی مجـاز یا غیر مجــاز بودن و مسائل مربوط به فساد مواد غذائی
· بررسی مشکلات و اختلالات تغذیه ای شایــع در سنین مدرسه از قبیل کم خونی فقر آهن ، گواترو ..
و- معاینه دهان و دندان:
با
توجه به اینکه درسنین 7 تا 12 سالگی دندانهـای شیری کودکان به تدریــــج
می افتند و جای آنـها دندانهای دائمی در می آیند و اگر دندانهای دائمی صدمه
ببینندو از بین بروند دیگر جایگزین نخواهند شد. بنـابراین لازم است که هر
دانش آموز حداقـل سالی یکبار از نظر سلامت دهان و دندان معاینـــه شود.
ز- معاینات پوست و مو و ناخن:
در
این معاینات به وجود ضایعات پوستـی از قبیل جوش – کهیـر تــاول – خشکی
پوست – پوست ریزی و …توجه می گردد و همچنیـن بیماریهایی از قبیل بیماریهای
قارچی مو ناخن- کچلی و شپش مورد توجه قرار می گیرند.
ح- ارزیابی اختلالات روانی و رفتاری:
رفتـــارهایی
مانند ناخـن جویدن – لکنت زبــان – بی اختیاری ادرار و گوشه گیـری و
پرخاشگری نشانه هایی از وجود اختلالات مهم روانی ور فتاری در دانش آموزان
می باشند که در معاینات مورد توجه قرار می گیرند .
ط- تشخیص و پیشگیری از بیماریهای واگیر:
از
بیماریهای مهم واگیــــر در سنین مدرسه می توان گلودرد چرکی انگلــهای
دستگاه گوارش – بیماریهای اسهالی – هپاتیت – کچلی سرماخوردگی آنفولانـــزا –
ژیاردیا – سرخجه – گال – شپش و آبله مرغان را نام برد.
ازبیماریهای مهم غیر واگیـــر می توان به بیماریـهای قلبی – دیابت – آسم – صرع و… اشاره کرد.
درزمینه
بیماریهای فوق اقداماتی از قبیل آموزش راههای پیشگیری – شناسائی – درمان و
در موراد لزوم ارجاع به مراکز تخصصی انجام می گیرد.
4- سنجش کودکان بدو ورود به مدرسه:
سنجش
کودکان ورودی ابتدائی طبق شناسنامه سلامت در پایگاههای سنجش مستقر در شهر
انجام می گیرد که این فعالیت در روستاها که امکان استقرار پایگاه سنجش
سلامت کودکان نیست توسط خانه بهداشت و بهورز صورت می گیرد.
معاینات
سایر پایه ها در مدارسی که دارای مربی بهداشت هستند توسط مربی بهداشت و در
مدارس فاقد مربی بهداشت توسط پرسنل درمانگاهها و بهورزان خانه بهداشت صورت
می گیرد.
درصورت مشاهده اختلال باید توسط والدین پیگیری و در برطرف شدن اختلال اقدام نمایند.

5-تشکیل پرونده بهداشتی جهت مدارس:
تشکیل
پرونده بهداشتی جهت کلیه مدارس و ثبت نتایج معاینات حاصل از سنجش دانش
آموزان و کلیه گزارشها مربوط به بیمار یهای واگیر ،حوادث واکسیناسیون و
نواقص بهداشت محیط و اقدامات انجام شده در تمام زمینه ها در فرم های مخصوص
موجود در پرونده.
6- واکسیناسیون:
تـکـمـیـل واکـسـیـنـاسـیـون دانـش
آمـوزان ورودی مــدرسه و هـمـچـنـیـن انجام واکسیناسیون توأم دانش آموزان
16- 14 ساله و پیگیری دانش آموزانی که نقص واکسیناسیون دارند طبق برنامه
واکسیناسیون کشوری.

7- بازآموزی پرسنل:
آموزش و بازآموزی بهورزان – کاردانها – کارشناسان و پزشکان مراکز شهری و روستائی در ارتباط با مسائل بهداشت مدارس .
8- نظارت:
· نظارت بر خانه های بهداشت و مراکز بهداشتی درمانی و بررسی مسائل بهداشت مدارس روستائی .
·
بازدید از شبانه روزیها همراه با کارشناسان بهداشت محیط جهت مسائل بهداشتی
– بررسی وضعیت خوابگاه – سلف سرویس – سرویسهای بهداشتی – آموزش دانش
آموزان و مشارکت در رفع مشکلات . نظارت بر طرحهای در حال اجرا در مدارس
مانند:
o طرح شیــر در مدارس
o طرح پدیکلوز ( شپش)
o طرح بهداشت نوجوانان( بلوغ)
o سنجش سلامت و آمادگی تحصیلی کودکان بدو ورود به دبستان
o طرح بهسازی بوفه های مدارس و طرح آهن یاری:
مجری واحد تغذیه بوده و بهداشت مدارس به عنوان همکار شرکت داشته است و آمار و ارقام آن توسط واحد تغذیه ارائه گردیده است.

9- برگزاری سمینار جهت کادر بهداشتی و مربیان بهداشت مدارس .
10- همکاری با واحد مبارزه با بیماریها در کنترل بیماریهای واگیر در مدارس.
11- شرکت در جلسه شورای بهداشتی:
نواحی آموزش و پروش.
12- همکاری با مربیان بهداشت مدارس:
در زمینه آموزش به دانش آموزان – آزمایشات مربوطه و پیگیری مشکلات دانش آموزان .
13- شرکت در کارگاههای آموزشی:
بهداشت مدارس ، همکاری در برنامه ریزی و برگزاری کارگاه آموزشی مشابه برای رده های مختلف کارکنان بهداشتی .
14- برگزاری نمایشگاه:
برگزاری
نمایشگاه در سطح شهر تهیه و نصب پلاکارد تهیه و توزیع پوستر با همکاری
آموزش بهداشت و توزیع به آموزش و پرورش و سایر ادارات در مناسبتهای مختلف
بهداشتی جهت آموزش و معرفی اهداف بهداشت مدارس به بازدید کنندگان .
15-توزیع فرم ویزیت رایگان در مدارس محروم به تعداد محدود.
16- توزیع فرام عینک رایگان به دانش آموزان بی بضاعت که ضعف بینائی دارند.
17- آمارها:
جمع بندی آمارها و بررسی آنها از نظر در باره آنها


چیزهایی که باید در مورد لباس زیر نوزاد بدانید !

چیزهایی که باید در مورد لباس زیر نوزاد بدانید ! تعداد بازدید: 265185 ماه پیشmain_1.jpgدر حال بارگذاری

در
فروشگاه های فروش لباس های بچه گانه، قفسه های شورت و زیرپوش کودکان از
بامزه ترین قفسه هایی هستند که معمولا نظر والدین را به خود جلب می کنند.
به همین دلیل لاپلاس چند پیشنهاد ساده و
کاربردی برای خرید و رعایت بهداشت شورت های بچه گانه برایتان دارد که
خواندن آنها را به والدین تمام نوزادان و کودکان توصیه می کنیم.

آیا لازم است برای نوزادان شورت بخریم؟0_1.jpgدر حال بارگذاری

خیلی
از والدین به بهانه پوشک کردن فرزند خود از خرید شورت برای او چشم پوشی می
کنند. در حالی که پوشیدن این لباس می تواند باعث ثابت ماندن پوشک های کامل
شود و جلوی باز یا نامرتب شدن پوشک و پس دادن ادرار یا مدفوع را بگیرد.
پوشیدن شورت برای نوزادانی هم که برایشان از پوشک های ساده و لاستیکی
استفاده می شود، ضروری است زیرا امکان باز شدن لاستیکی در اثر جنب وجوش،
سینه خیز یا چهار دست و پا رفتن وجود دارد.

شورت کودکانه چه رنگی بخریم؟1_1.jpgدر حال بارگذاری

خرید
شورت برای نوزادانی که هنوز پوشک می شوند، کار ساده ای است زیرا پارچه آن
با پوست بچه ها در تماس مستقیم قرار ندارد، بنابراین می توانید شورت های
رنگی یا عکس دار را با لباس های مختلف فرزندتان هماهنگ کنید. هماهنگ کردن
رنگ شورت با جوراب دختربچه هایی که پیراهن می پوشند، ظاهر مرتب تری به آنها
می دهد.
فقط اگر در ناحیه کشاله ران یا کمر نوزاد دانه های ریز قرمزی را دیدید یا
حس کردید این قسمت های بدن او قرمز و ملتهب شده اند، ممکن است پوست
فرزندتان به رنگ شورت حساسیت نشان داده باشد و شورت های سفید یا کرم به او
بپوشانید.

شورت چه مدلی بخریم؟2_1.jpgدر حال بارگذاری

بهتر
است شورت نوزادان کمی پادار باشد تا کشاله ران آنها را اذیت نکند. شورت
های عینکی موجود در بازار برای بچه های زیر ۱۸ ماه مناسب ترین هستند.
پوشیدن شورت های نخی ای که یک لایه توری پاپیون دار روی آنها دارد هم می
تواند دختربچه ها را از همسالانشان شیک تر کند. شورت هایی با کش پهن و نرم
برای پیشگیری از دل درد بچه ها نیز بهتر از شورت هایی با کش نازک و سفت
هستند.

چه سایزی بخریم؟3_1.jpgدر حال بارگذاری

شورت
بچه های بالای ۱۸ ماه یا بچه هایی که دیگر پوشک نمی شوند، باید درست به
اندازه تنشان باشد اما برای بچه هایی که هنوز پوشک می شوند، باید این لباس
را یک سایز بزرگ تر خرید، چون حجم پوشک باعث بزرگ تر شدن سایز دور کمر بچه
ها می شود.

چه جنسی بخریم؟4_1.jpgدر حال بارگذاری

سطح
وسیعی از پارچه این لباس با پوست نوزادانی که پوشک می شوند در تماس نیست و
معمولا می توان بدون دغدغه شورت های پلاستیکی یا غیر نخی هم برای آنها
تهیه کرد.
فقط حواستان باشد در روزهای گرم که امکان تعریق کودک افزایش می یابد، به
جای شورت هایی با پارچه های صناعی، شورت های نخی به کودک خود بپوشانید زیرا
گرما و تعریق می توانند تماس پوست و پارچه را افزایش دهند و باعث عرق سوز
شدن کمر یا کشاله ران بچه ها شوند و حتی قرمزی و التهاب این نواحی را در پی
داشته باشند.

شورت بچه ها را چطور بشوییم؟5_1.jpgدر حال بارگذاری

معمولا
رنگ شورت های بچه گانه روشن است و شستن نادرست آنها می تواند باعث چرک
مرده و بدشکل شدن آنها بشود. به همین دلیل این لباس را داخل ماشین لباسشویی
نیندازید و آن را با دست و پودر صابون بشویید.
آبکشی مناسب شورت بچه ها از باقی ماندن مواد شوینده داخل آنها و ایجاد
حساسیت پوستی جلوگیری می کند. بهتر است شورت های بچه گانه را برای آلوده
نشدن به قارچ و آلودگی های محیطی، برای خشک شدن در فضاهای آزاد پهن نکنید.
آنها را روی طناب رخت و پشت پنجره ای نورگیر قرار دهید.

بهداشت شورت آموزشی را چطور رعایت کنیم؟6_1.jpgدر حال بارگذاریشورت
های آموزشی، مخصوص بچه هایی است که می خواهید آنها را از پوشک بگیرید.
لایه داخلی این شورت ها شبیه به لایه داخلی پوشک های کامل است اما شکل
ظاهری و کلی آنها درست شبیه به شورت های معمولی است.
یعنی وقتی آنها را پای بچه ها می کنید، بچه احساس می کند پوشک ندارد اما
اگر ناخواسته کمی پس بدهد، ادرار به شلوار او یا فرش نمی رسد. شورت های
آموزشی برای بچه هایی که آمادگی لازم برای کنترل ادرار و مدفوع خود را پیدا
کرده اند مناسب است اما اگر کمی داخل این شورت ها ادرار یا مدفوع کرد،
باید بلافاصله آنها را از پای بچه خارج کنید و با آب گرم و پودر صابون
بشویید. شما می توانید شورت های آموزشی را از داروخانه ها تهیه کنید


دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Back To Top