میکروبها در مدارس
غذای سالم
اخیرا
تحقیقی نشان داد که %90 درصد غذاهای آماده ای که بچه ها در مدارس می
خورند، در دمای نامناسب قرار دارند و به مرور زمان باعث رشد باکتری می
شوند. دانستن این موارد خالی از لطف نیست:
– برای سرد نگه داشتن غذا، به مقدار مورد نیاز از بسته های یخ استفاده کنید.
– نگه داری کردن از غذای بسته بندی شده در فریزر، مفید نیست چون با بسته بندی کردن غذا، هوای سرد در خارج از آن باقی می ماند.
–
پاکت های آبمیوه و مواد فاسدشدنی مثل ماست را منجمد کنید. این مواد تا
زمان ناهار ذوب شده و درضمن به سردماندن بقیه مواد کمک می کنند.
– مصرف غذاهای سالم، سبزیجات، میوه، تن ماهی، نان، بیسکوبیت، کره بادام زمینی و ژله را ترک نکنید.
میکروب های داخل مهدکودک
به
محض ورود به مهدکودک و خروج از آن دست ها را بشویید. حداقل 20 ثانیه یا به
اندازه دوبار خواندن “تولدت مبارک”، به دست های کودک صابون بزنید.
وقتی کودکان بیمارند، آن ها را در خانه نگهدارید. این روش، تنها راه محدودکردن بیمارهای واگیردار در مهدکودک است.
واکسن بزنید. این راه، روش اصلی پیشگیری از همه نوع بیماری های گوش و حلق و بینی مثل آنفولانزا است.
دوراندیش
باشید. کودکان و نوزادان زیاد بیمار می شوند و این مساله به این امر بستگی
ندارد که شما چقدر مراقب آن ها هستید. خبر خوب این است که ویروس هایی که
باعث بیماری می شوند، خودشان سیستم ایمنی را تقویت می کنند.
لباس های ورزشی بدبو
آیا لباس ورزشی ورزشکار محبوب شما، بوی بدی می دهد؟ مواردی است که رعایت آنها باعث می شود لباس ها خوش بو بمانند.
از
ایجاد سفیدک روی لباس جلوگیری کنید. اگر کودک شما نمی تواند بلافاصله
بعداز ورزش لباس های خود را بشوید، آن ها را آویزان کنید تا قبل از انداختن
آن در سبد لباس خشک شوند.
در ماشین لباسشویی از سرکه استفاده کنید. افزودن سرکه به پودر لباسشویی باعث خنثی شدن بوی بد بدن در لباس های ورزشی می شود.
از نرم کننده لباس استفاده نکنید. این امر مانع از بین رفتن بوی عرق لباس های ورزشی می شود.
بعد از هربار پوشیدن لباس های ورزشی، آن ها را بشویید ، زیرا باعث حساسیت پوستی می شوند.
پرهیز از تب خال یا مونو نوکلئوسیس ( بیماری بوسه!)
تنها
یک راه برای ابتلا شدن وجود دارد: از طریق بزاق دهان شخص دیگر. چون این
بیماری واکسن ندارد پس پیشگیری بهترین راه است. به کودکتان بگویید:
شخص مبتلا به مونو را نبوسد.
از نوشیدنی، غذا، چنگال، قاشق، نی، رژ لب، برق لب شخص مبتلا به مونو استفاده نکند.
هنگام عطسه یا سرفه کردن یک دستمال یا سه گوشه آرنج را ، جلوی دهان خود بگیرد نه کف دستانش را.
به
دنبال علایم بگردید. مونو معمولا با ازدست دادن انرژی و اشتها و چاییدن
آغاز شده و در ادامه با تب، گلودرد و تورم غدد لنفاوی همراه است.
کودکان و آنفولانزا
هنگام آغاز فصل آنفولانزا، کودکان عزیز:
در
بیشتر مواقع و همیشه قبل از غذاخوردن دست هایتان را بشویید و با صابون
زیاد و آب گرم به مدت 20 ثانیه کف مالی کنند. تعدادی دستمال یا ژل الکلی در
کیف خود بگذارید و زمانی که آب در دسترس نیست از آن ها استفاده کنید.
از غذا، نوشیدنی و وسایل مشترک دوست خود استفاده نکنید.
با یک دستمال یا سه گوشه آرنج خود، جلوی عطسه یا سرفه تان را بگیرید و از کف دست استفاده نکنید.
از سیستم ایمنی بدن خود محافظت کنید. غذای سالم بخورید، خواب کافی داشته باشید و زمانی را به استراحت کردن اختصاص دهید.
همیشه در فصل پاییز واکسن آنفولانزا بزنید.
موارد بهداشتی فصل سرما
نوزادان
و بچه های پیش دبستانی بدلیل خردسالی،جزء گروه افراد بهداشتی نیستند، اما
رعایت این چهار عادت خوب را، برای مراقبت از خود در زمان بیمارشدن، به
کودکان آموزش دهید:.
با
دستمال یا سه گوشه آرنج، جلوی عطسه یا سرفه تان را بگیرید. اگر کودکان
برای این کار از کف دست استفاده کنند، این میکروب ها در مدت چند دقیقه روی
هر سطحی از اتاق مالیده می شود.
فین کردن را به آن ها یاد بدهید و ابتدا به آن ها بگویید که چگونه هوا را با فشار از بینی خارج کنند.
دست کردن داخل بینی را متوقف کنید. فقط تذکر بدهید نه این که سرشان داد بزنید! اگر سر آن ها داد بزنید، این کار را تکرار خواهند کرد.
دستمال ها را دور بریزید. کودکان را تشویق کنید که خودشان دستمال ها را داخل سطل بیندازند.
میکروب های داخل اتوبوس
اتوبوس مدرسه ، محل مناسبی برای رشد میکروب هاست. به کودکان بگویید مراقب خودشان باشند.
در فصل سرما و آنفولانزا، به کودکان بگویید یک پنجره را باز بگذارند تا هوا در گردش باشد.
به
کودکان یادآوری کنید کیف هایشان را روی صندلی بگذارند نه کف اتوبوس. برخی
مطالعات نشان داده که صندلی اتوبوس ها میکروب نسبتا کمتری دارد.
طی حرکت اتوبوس برخی کودکان غذا یا نوشیدنی مشترک مصرف می کنند. آنها را از این کار نهی کنید.
مطمئن شوید که کودک به محض خارج شدن از اتوبوس، دست هایش را می شوید یا از ضدعفونی کننده دست، استفاده می کند.
آیا کم جمعیت کردن کلاسهای درس در بالا بردن بازده یادگیری مؤثر است؟
اختلاف نظر دربارۀ بازدهی کلاسهای کم جمعیت مرکز توجه بسیاری از
سیستمهای آموزشی دراقصی نقاط جهان است.جای تعجب نیست که کم جمعیت تر کردن
کلاسها و قرار دادن نیمکتهای کمتر در کلاسها ارزیابی دانش آموزان را برای
آموزگاران آسانتر کرده است. اما در مقاله ای جنجالی چاپ شده در مارس 2008
در مجلۀ مدارس ابتدایی تحت عنوان «آیا کم جمعیت کردن کلاسها شکاف آموزشی را
میان دانش آموزان با یادگیری بالا و دانش آموزان ضعیف تر پر می کند؟»
مدارکی توسط دانشگاه NorthWestern به دست آمده که نشان می دهند جمع بندی ها
و یافته های ما دربارۀ بازدهی بالای کلاسهای کم جمعیت چندان هم درست نیست.
کنستانتوپولوس که در پروژۀ STAR (پروژه ای که در آن عملکرد شاگرد-استادی
محاسبه می شد) با آمار و ارقام کار کرده است و این آمار را بر روی
11000دانش آموز در 79 مدرسۀ متفاوت آزموده و اثبات کرده است که کلاسهای کم
جمعیت تر موقعیت بهتری را برای کودکان در هر سطحی از آموزش فراهم می کند و
مطالعات نیز بالا رفتن میانگین بازده یادگیری را درآن زمان نشان داده اند
.در آن زمان برای بسیاری از پایه گذاران سیستم های آموزشی ،معلمان، و
والدین همین کافی بود اما هنگامی که کنستانتوپولوس در این مسئله دقیق تر شد
دریافت که دانش آموزان قویتر از کوچک شدن کلاسهای درس بیشتر سود می بردند و
تمرکزشان بیشتر می شد .دانش آموزان ضعیف تر نیز در مقایسه با کلاسهای پر
جمعیت تر میزان یادگیریشان بالاتر می رفت اما به اندازۀ دانش آموزان قوی تر
از حضور در کلاسهای کم جمعیت سود نمیبردند. متأسفانه او دریافت که کوچک
شدن کلاسها شکاف آموزشی میان این دو سطح را نسبت به زمانی که در کلاسهایی
با جمعیت متوسط حضور داشتند،عمیقتر می کند. این مسئله در مقاطع ابتدایی و
مهد کودک ها مشهودتر بود.
پس بالاخره آیا کلاسهای کم جمعیت بهترند؟ پاسخ هم بلی است هم خیر
.مشاهدات و یافته های کنستانتوپولوس نشان دادند که اگر چه تمام دانش آموزان
اعم از قوی و ضعیف از کم جمعیت شدن کلاسها به بازده یادگیری بالاتری می
رسند اما کوچکتر و کم جمعیت کردن کلاسها شکاف میان این دو گروه را عمیقتر
کرده است.وی در حال مطالعات بیشتری است و بسیاری متخصصان را برای حل این
مشکل جدی به همکاری فراخوانده است.چگونگی مبارزه با این معضل دغدغه ای جدی
برای سیاستگذاران سیستمهای آموزشیِ امروز است.
