تعداد زیادی از میوه های عجیب و غریب در مناطق استوایی وجود دارد که ممکن است قبلاً ندیده باشید. این میوه ها در قاره های خاصی رشد می کنند. می توانید این میوه ها را در رژیم غذای خود استفاده کنید. برخی از این میوخ ها نه تنها خوشمزه هستند ، بلکه دارای ویتامین ها ، آنتی اکسیدان ها ، فیبر و سایر مواد مغذی خوب برای شما هستند. من سعی کردم این میوه ها را برای شما بصورت کامل معرفی کنم اگر تجربه ای از خوردن آن داشته باشم برای شما حتما” در توضیحات هر میوه عنوان می کنم امیدوارم روزی تمام طعم این میوه ها رو تجربه کنید
پاپایا (خربزه درختی):
پاپایا با نام علمی Carica papaya از خانواده Caricaceae یکی از میوه‌های استوایی و بومی مناطق حاره‌ای قاره آمریکا است که اکنون در بسیاری از مناطق حاره‌ای ازجمله هند، آفریقای جنوبی، سریلانکا و فیلیپین کشت می‌شوند. کاشت میوه پاپایا در ایران برای نخستین‌بار در یزد و سیستان و بلوچستان انجام گرفته است. با این حال پاپایا در اکثر استان‌های جنوبی کشور مثل جنوب خوزستان، جنوب فارس، بوشهر، هرمزگان، جنوب کرمان، جنوب استان سیستان و بلوچستان، در مرکز کشور و شهر‌های گرم و خشک یزد، خراسان جنوبی (طبس)، سمنان و اصفهان به‌خوبی در فضای باز رشد می‌کند. درخت پاپایا را می‌توان در فضای آزاد شهر‌های حاشیه دریای خزر پرورش داد.
در مناطق سردسیر و کوهستانی ارقام پاکوتاه این درخت زیبا در محیط گلخانه به‌خوبی رشد کرده و میوه می‌دهد. پاپایا درختی معمولاً تک‌ساقه است که میوه‌ها بر روی بدنه اصلی گیاه رشد می‌کنند. برگ‌های گیاه بزرگ و پهن و با ساقه‌های نی مانند و توخالی به ساقه اصلی متصل هستند. علاوه‌بر ظاهر زیبای درخت میزان باردهی محصول آن بسیار زیاد است. ابعاد هر میوه پاپایا بین ۱۵ تا ۲۰ سانتیمتر است. پوست این میوه ابتدا به رنگ سبز و در هنگام رسیدن کمی نارنجی یا زرد می‌شود. میوه پاپایا خوش‌طعم، شیرین و آبدار است. در وسط میوه یک فضای تو خالی وجود دارد که مخزن بذر پاپایا است. دانه‌های سیاه رنگ کوچک رایج‌ترین روش برای تکثیر و ازدیاد این درخت شگفت‌انگیز است.
برای نگهداری از پاپایا به نور مستقیم آفتاب در طول روز، گرمای زیاد، خاک حاصلخیز و مملو از مواد مغذی و آب فراوان احتیاج دارید. طی تحقیقات صورت گرفته میوه پاپایا سرشار از آنتی اکسیدان‌هایی نظیر لیکوپن و کاروتنوئید، فیبر، ویتامین A، C و مواد معدنی است که در سلامت بدن نقش به‌سزایی دارد. این میوه دارای خواص فراوانی است که برای سلامت قلب، تقویت سیستم ایمنی بدن، سلامت دستگاه گوارش، تقویت بینایی، پیشگیری از سرطان، کاهش قند خون، موثر در لاغری و برای پوست و مو مفید است. اگر در شرایط اقلیمی مناسب برای کاشت پاپایا قرار دارید، می‌توانید بذر آن را از فروشگاه‌های مجاز فروش بذر درختان تهیه کنید. بهترین زمان کاشت بذر پاپایا اواسط فصل بهار است. بذر ارقام مختلف درخت پاپایا اعم از پاکوتاه و بلند قابل تهیه است.
Passion Fruit پشن فروت
زادگاه اصلی این میوه آمریکای جنوبی و هند و نیوزلند است. این میوه دارای دانه‌های ریز مانند انجیر، اما از انجیر شیرین‌تر است و در تهیه بستنی و شیرینی از آن استفاده می‌شود.
زادگاه اصلی این میوه آمریکای جنوبی و هند و نیوزلند است. این میوه دارای دانه‌های ریز مانند انجیر است، اما از انجیر شیرین‌تر است و در تهیه بستنی و شیرینی از آن استفاده می‌شود. میوه تقریبا گرد و بیضی شکل می‌باشد، پوست آن چرم مانند، که نرم و مومی شکل بوده و آرایش رنگ آن از ارغوانی تیره کمرنگ با خالهای سفید ریز تازرد روشن یا رنگ کدو حلوایی می‌باشد.
درون میوه یک حفره وجود دارد که کم و بیش بایک ماده معطر دو جداره پر شده است، کیسه‌های غشایی پرتقالی رنگ، عصاره گوشتی که محتوی بذر‌های حفره دار – سخت، کوچک، قهوه‌ای تیره یا سیاه می باشد. گونه زرد رنگ آن معمولا بزرگتر از ارغوانی می‌باشد و عطرو بوی آن شبیه گواوا و شیرینی زیادی دارد،
اما گوشت گونه ارغوانی دارای اسید کم، مزه و عطر بهتر می‌باشد و بخش عمده میوه را عصاره تشکیل می‌دهد. پشن فروت یا همان میوه گل ساعتی باعث کاهش رشد سلول های سرطانی می‌شود، ضد اضطراب و آرام بخش است، در کاهش وزن تاثیر زیادی دارد، برای بیماری‌های قلبی مفید می‌باشد
همچنین یک منبع غنی از ویتامین A و C است. میوه گل ساعتی فواید زیادی دارد و برای سلامتی بسیار مفید می‌باشد.
گواو (Guava)
گواو میوه‌ای آبدار، شیرین و اسیدی است. طعم آن تلفیقی است از گلابی و توت فرنگی. پوست این میوه به رنگ‌های سفید، زرد، صورتی و قرمز دیده می‌شود و امکان دارد که حاوی هسته‌هایی بی‌رنگ باشد. این میوه لزوما هسته ندارد. میوه گواو به شکل گلابی، بیضی یا گِرد می‌روید و حدود ۱۰ سانتیمتر است. از مواد مغذی موجود در این میوه استوایی می‌توان به ویتامین C، ویتامین A، فیبر، پتاسیم و فسفر اشاره کرد. می‌توانید از گواو مربا درست کنید یا آن را در انواع دسر و آب‌میوه به کار ببرید.
رامبوتان
این میوه قرمز و عجیب‌وغریب به‌اندازه توپ پینگ‌پنگ است و بومی کشور مالزی است و همچنین در تایلند، ویتنام جنوبی، اندونزی، فیلیپین، هند و سریلانکا نیز کشت می‌شود. رامبوتان دارای پوست نازک و چرمی است که در موهای صورتی و ریز پوشیده شده است. گوشت داخل این میوه به رنگ صورتی یا صورتی مایل به قرمز بوده که آبدار و شیرین است. رامبوتان غالباً در سالادها و اخیراً در کوکتل‌ها به‌صورت تازه یا کنسرو شده خورده می‌شود.
آسای (Acai)
آسای از خانوادهٔ میوه‌هایی شبیه تمشک و توت است و از درختان نخل واقع در جنگل‌های بارانی برزیلی به دست می‌آید. شکل و ظاهر آسای تقریبا شبیه بلوبری است؛ گِرد، سیاه و دارای هسته‌ای که خوردنی نیست. طعم این میوه ترکیبی است از شکلات و توت‌های وحشی. ترکیب بی‌نظیری به نظر می‌رسد، این‌طور نیست؟ می‌توان از آسای در اسموتی‌ها و انواع نوشیدنی استفاده کرد. همچنین می‌توان آن را خشک کرد و در ترکیبات گرانولا به کار برد. این میوه حاوی اسیدهای چرب ضروری و ماده‌ای موسوم به آنتوسیانین است که باعث ایجاد رنگ بنفش در آن می‌شود.
فیجوا:
فیجوا یکی دیگر از میوه‌های خوش‌طعم استوایی در مناطق گرم و مرطوب و معتدل دنیا است. این درخت میوه‌دار از خانواده Myrtaceae و بومی مناطق مرتفع جنوب برزیل، پاراگوئه، اروگوئه، آرژانتین و کلمبیا است. امروز فیجوا به یکی از درختان پراهمیت شمال کشور به‌خصوص استان‌های گیلان و مازندران تبدیل شده است. میوه فیجوا سبز رنگ و به اندازه گردو یا یک تخم‌مرغ کوچک است. این میوه گوشتی، آبدار، شیرین، معطر و ترکیبی از طعم آناناس، سیب و نعناع دارد. میوه فیجوا دارای طبع گرم و سرشار از ید، ویتامین C، ویتامین E و ویتامین گروه B است.
این میوه در تقویت سیستم ایمنی بدن، رفع گرفتگی شریان‌های قلب و درمان گواتر ناشی از کمبود ید موثر است. میوه فیجوا قابلیت نگهداری در انبار ندارد؛ چراکه پس از برداشت و استفاده نشدن، لکه‌های سیاه رنگی بر روی میوه ایجاد می‌شود. درنتیجه بلافاصله پس از چیدن میوه باید آن را مصرف کرد. به گزارش فرارو، ارتفاع درخت فیجوا تا ۷ متر می‌رسد. به جز تولید میوه از درخت فیجوا به طور گسترده به عنوان درخت زینتی یا به عنوان پرچین استفاده می‌شود. این درخت دارای برگ‌های چرمی و کمی شبیه به برگ زیتون است.
درخت فیجوا نسبت به گواوا در برابر سرما مقاوم‌تر است. شرایط گرمسیری و نیمه‌گرمسیری برای کاشت فیجوا در محیط باز مناسب است. فیجوا دمای منفی ۵ درجه سانتی‌گراد را در زمستان به‌راحتی تحمل می‌کند. بهترین روش تکثیر و ازدیاد درخت فیجوا بذر آن است. تاکنون درخت فیجوا در مناطق شمال و جنوب ایران عملکرد مثبتی داشته است. بذر فیجوا را می‌توان از فروشگاه‌های مجاز اینترنتی فروش بذر خریداری کرد.
