چگونه مقاله نویسی را شروع کنیم؟
چگونه مقاله نویسی را شروع کنیم؟
اگر شما
دانشجو یا علاقمند به پژوهش هستید حتماً می‌دانید که این روزها تنها راه طی
کردن مسیر تحصیلات تکمیلی تسلط به مقاله نویسی است. ما با استفاده از
تجربیات تمام اساتید و پژوهشگران موسسه که رزومه پژوهشی آن‌ها بی‌نظیر است و
مقالات بیشماری در مجلات معتبر ISI دارند این مطالب را برای شما آماده
کرده‌ایم.
چطور مقاله نویس خوبی شویم؟
۱- تا می‌توانید مقاله بخوانید:
یک جمله قدیمی هست که می‌گوید اگر می‌خواهید موفق باشید فقط کافی است
کارهایی که افراد موفق انجام داده‌اند را تکرار کنید. برای اینکه مقاله
نویسی را شروع کنید باید ابتدا مقالات بسیاری را در حیطه خودتان بخوانید.
برای شروع به سایت sid.ir بروید و با جستجوی یک موضوع آسان در رشته خود چند
مقاله کامل را دانلود کرده و بخوانید.
۲- یک پژوهش را عیناً تکرار کنید:
شما می‌توانید یک مقاله را انتخاب و عیناً آن را انجام دهید. این کار در
دنیای علم بسیار مرسوم است چرا که هر پژوهشی باید بارها تکرار شود تا بتوان
در مورد آن با قطعیت نظر داد. شما می‌توانید ابزارها و پرسشنامه‌های آن
پژوهش را دوباره اجرا کرده و مطابق با آن مقاله، خودتان شروع به نوشتن
مقاله کنید.
۳- از همایش‌ها شروع کنید:
همایش‌ها را می‌توان یک کلاس آموزش مقاله نویسی دانست. برخلاف نظر برخی
افراد، همایش‌ها به درد نخور نیستند. حداقل فایده آن‌ها این است که بسیاری
از دانشجویان مقاله نویسی را از ارسال مقاله برای همایش شروع می‌کنند. در
همین سایت صدها همایش معرفی
شده است. یکی را انتخاب کنید و یک مقاله هر چند ضعیف را برای آن ارسال
نمایید. حداکثر چیزی که از دست خواهید داد این است که مقاله شما رد خواهد
شد. همچنین می‌توانید در چند همایش بدون ارائه مقاله شرکت کنید.
۴- هرچه زودتر یک مقاله بد بنویسید!:
منظور ما این است که نوشتن یک مقاله هر چند که ضعیف و بسیار ابتدایی باشد،
از ننوشتن آن بهتر است. حتی می‌توانید همین امروز یک مقاله بنویسید.
۵- از دانشجویان دیگر کمک بخواهید:
یک مقاله را با قلم خود بنویسید. از یک دانشجو یا همکلاسی که قبلاً مقاله
نوشته است بخواهید مقاله شما را بخواند و اشکالات آن را به صورت کامنت برای
شما بنویسد. این کامنت‌ها بهترین و بهترین ابزار برای یادگیری مقاله نویسی
هستند و شما با استفاده از این روش یک مقاله نویس عالی خواهید شد.
۶- یک چارچوب مقاله تهیه کنید:
اکثر مقالات ساختار استانداردی دارند. فقط کافی است ساختار یک مقاله را
پیدا کنید و مطالب تان را در آن بنویسید. ساختار مقاله علمی را می‌توانید اینجا ببینید.
۷- فعلا جزئیات را کنار بگذارید:
یک مقاله علمی جزئیات بسیار زیادی دارد. لازم نیست اولین مقاله شما
کامل‌ترین مقاله باشد. اینکه اسامی جداول یا نمودارها چگونه باشد، یک ابزار
را چگونه گزارش کنید، در مقدمه به چه پژوهش‌هایی اشاره کنید و مواردی از
این دست برای شروع نگارش یک مقاله لازم نیست. کم کم و با نوشتن هر مقاله
قدرت قلم شما بهتر خواهد شد.
۸- زیاد کمال طلب نباشید:
قرار نیست همه کارهای یک مقاله را به تنهایی انجام دهید. لازم نیست حتماً
تمام نرم افزارهای آماری را بلد باشید تا یک مقاله بنویسید. اگر قرار بود
یک نفر به تنهایی مقاله بنویسید پس چرا اکثر مقالات چندین اسم دارند؟ حتی
بسیاری از پژوهشگران بسیار مطرح هم نرم افزارهای آماری را بلد نیستند.
بنابراین سعی کنید از دوستان‌تان کمک بخواهید و اولین مقاله را به صورت
تیمی بنویسید.
۹- کارگاه مقاله نویسی خوب است اما….. :
شرکت در کارگاه‌ها یا دوره‌هایی که آموزش مقاله نویسی می‌دهند خوب است اما
به یک شرط. اینکه اول مقاله نویسی را شروع کنید و اصول اصلی آن را یاد
بگیرید و سپس برای تکمیل دانش خود در آن‌ها شرکت کنید. متاسفانه تجربه نشان
داده است که این کارگاه‌ها تاثیر زیادی در مقاله نویسی ندارند. البته نه
به دلیل کیفیت کارگاه، بلکه به دلیل اینکه خیلی‌ها بدون هدف و بدون داشتن
تجربه شروع مقاله نویسی در آن‌ها شرکت می‌کنند.
نکته پایانی در آموزش مقاله نویسی
خوب، اگر
شما به این نکات عمل کنید ما قول می‌دهیم که یک سال بعد چند مقاله خواهید
داشت. توصیه پایانی ما این است که هر چه زودتر دست به کار شوید و اولین
مقاله خود را بنویسید. فراموش نکنید که این کار خیلی هم آسان نیست اما سخت
هم نیست. اگر شما دانشگاه قبول شده‌اید پس هوش، استعداد، توانایی و دانش
نوشتن یک مقاله را دارید.
ضریب تأثیر مجلات و انواع آن
ضریب تأثیر
ضریب
تأثیر یا همان ایمپکت فکتور (Impact Factor) که به اختصار IF خوانده می‌شود
این روزها یکی از عوامل مهم در ارزیابی مجلات به شمار می‌رود.
در مطالب قبلی که به معرفی موسسه ISI یا همان تامسون رویترز اختصاص داشت درباره ضریب تأثیر و مزایا و معایب آن توضیاتی ارائه شد (در اینجا بخوانید). در این مقاله به بررسی انواع ضریب تأثیر خواهیم پرداخت.
انواع ضریب تأثیر
ضریب تأثیر:
ضریب تأثیر که بیشترین استفاده را دارد به میزان نفوذ یک مجله در دنیای
علم مربوط است. ضریب اثر به این صورت محاسبه می‌شود: تعداد مرتبه‌هایی که
در سال جاری به مقالات دو سال قبل آن مجله استناد شده است تقسیم بر تعداد مقاله‌های چاپ شده در آن دو سال.
ضریب تأثیر پنج ساله:
این ضریب تأثیر بیشتر برای رشته‌هایی کاربرد دارد که سرعت رشد علم کمتر
است و یک مقاله یا نظریه در طول زمان جایگاه خود را می‌یابد. از ضریب تأثیر
۵ ساله بیشتر در حوزه علوم انسانی استفاده می‌شود. نحوه محاسبه این عامل
به این صورت است: تعداد مرتبه‌هایی که در سال جاری به مقالات ۵ سال قبل آن
مجله استناد داده شده است تقسیم بر تعداد مقالات چاپ شده در آن پنج سال در آن مجله.
شاخص آنی (Immediacy index):
این شاخص نشان دهنده این است که آیا مقالات یک مجله به محض انتشار مورد
توجه قرار می‌گیرند یا نه. این شاخص بیشتر برای رشته‌هایی مورد استفاده است
که سرعت تولید علم در آن‌ها بسیار بالاست مانند بیولوژی یا ایمونولوژی.
نحوه محاسبه آن به این صورت است: تعداد استنادها به مقالات یک مجله در سال X
تقسیم بر تعداد مقالات
آن مجله در همان سال X. بنابراین در محاسبه این شاخص تعداد استنادها به
مقالاتی یک مجله در همان سال انتشار مورد توجه است.
ضریب تأثیر جمعی (Aggregate Impact Factor):
اگر بخواهیم ضریب اثر تمام مجلات یک رشته علمی را با رشته‌ای دیگر مقایسه
کنیم از این ضریب تأثیر استفاده می‌کنیم. یعنی ضریب اثر مجلات یک رشته جمع
شده و با رشته‌ای دیگر مورد مقایسه قرا می‌گیرد. البته با توجه به انتقادی
که به خود ضریب تأثیر وارد است و اینکه نمی‌توان رشته‌های مختلف را به دلیل
ماهیت آن‌ها با هم مقایسه کرد از این شاخص استفاده چندانی نمی‌شود.
شاخص H:
شاخص H را می‌توان به عنوانی ضریب اثر یک دانشمند و یا پژوهشگر دانست. این
شاخص که توسط یک فیزیکدان به نام هیرش (Hirsch) ابداع شد تفاوت بین محققان
پر نویس را از محققان تأثیر گذار نشان می‌دهد. بنابران یک پژوهشگر با ۵
مقاله اثر گذار شاخص H بیشتری از یک نویسنده با ۱۰ مقاله خواهد داشت. در
محاسبه شاخص H معمولاً مقالات پر استناد و کم استناد به ندرت روی کل شاخص
اثر می‌گذارند و بنابراین شاخص مناسبی برای مقایسه پژوهشگران است.
یافتن ضریب تأثیر
همانگونه
که در مطالب قبلی اشاره شد برای یافتن ضریب تأثیر یک مجله ISI که در فهرست
نشریات موسسه تامسون رویترز قرار دارد می‌توانید به سایت “جستجوی ضریب اثر” مراجعه نمایید. البته توجه داشته باشید که تمام مجلات ISI دارای ضریب تأثیر نیستند.
