فرم ها و آیین نامه ها > آیین نامه های آموزشی
مقدمه:
بيش از 6 سال از اجرای آيين نامه آموزشی دوره های کاردانی و کارشناسی مصوب
اسفند ماه 1369 شورای عالی برنامه ريزی (نشريه 101) می گذرد. و اين مدت،
فرصت کافی بود تا نقاط ضعف و قوت آن بررسی و مورد توجه قرار گيرد.
بر اين اساس کميسيون تدوين آيين نامه ها ماموريت يافت، تا با استفاده از
نظرات دانشگاهها و کارشناسان مسايل آموزشی خصوصاً معاونين آموزشی
دانشگاهها، آيين نامه مزبور را بررسی نموده برخی از مواد را اصلاح و تجديد
نظر و اشکالات آنرا برطرف نمايد. اين کار صورت گرفت و آيين نامه جديد تدوين
و جهت تصويب نهايی به شورای عالی برنامه ريزی پيشنهاد شد و شورای عالی
برنامه ريزی نيز طی جلسات 316 الی 339 خود آنرا بررسی و اصلاح و سپس در
جلسه 339 به تصويب نهايی رسانيد که بصورت متن پيوست جهت اجرا ابلاغ می شود.
اين آيين نامه، مجموعه ضوابط و مقررات آموزشی مصوب حاکم بر آموزش عالی در
مقاطع کاردانی، کارشناسی ناپيوسته و کارشناسی پيوسته است که با هدف ايجاد
هماهنگی در فعاليتهای آموزشی دانشگاهها و به منظور ارتقای کيفيت آموزشی
تدوين يافته است.
لکن آنچه در نيل به اين هدفها اهميت بسيار دارد، نحوه اجرا و بکار بستن
دقيق ضوابطی است که در آيين نامه، پيش بينی شده است. و اين مقصود فقط با
هماهنگی مسئولان اجرايی و دانشگاهها، و همکاری استادان و دانشجويان متعهد
حاصل خواهد شد.
با اميد تحقق اين همکاری و هماهنگی و توجيه و تبيين اين موضوع، تذکر چند نکته ضروری به نظر می رسد.
1- در اين آيين نامه، تنها به ذکر اصول اکتفا شده است. آنجا که ساکت است
تصميم گيری بر عهده شورای آموزشی دانشگاه مربوط است لکن تغيير اصول و يا
تفسيری مغاير با اصول آيين نامه، مجاز نيست و اگر ابهامی در عبارت مشاهده
شود رفع آن بر عهده کميسيون تدوين آيين نامه های شورای عالی برنامه ريزی
است.
2- مسئوليت اجرای اين آيين نامه بر عهده دانشگاهها و موسسات آموزش عالی
اعم از دانشگاهها، مجتمع های دانشگاهی، مراکز آموزش عالی، دانشکده ها و
ديگر انواع واحدهای آموزش عالی وابسته و تابعه وزارت فرهنگ و آموزش عالی و
وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی است.
3- مسئولان اجرايی، اساتيد راهنما، مدرسان و دانشجويان، ملزم به رعايت و
اجرای اين آيين نامه هستند. هر عملی که خلاف اين آيين نامه در جايی صورت
گيرد از درجه اعتبار ساقط است و آن عمل به هيچ وجه در جای ديگر قابل استناد
نخواهد بود.
4- لازم است دانشگاهها، دانشجويان را از آغاز تحصيل با مواد اين آيين نامه
آشنا سازد و به هنگام نام نويسی در نخستين نيمسال تحصيلی و ابتدای هر سال
تحصيلی، اهم مواد آن را در اختيار دانشجويان قرار دهند.
5- دانشگاهها موظفند با تعيين استاد راهنما، دانشجويان را در انتخاب
واحدهای درسی و آشنايی کامل با اصول اين آيين نامه ياری دهند. و ترتيبی
برقرار سازند که انتخاب درس دانشجويان با مشورت و تاييد استاد راهنما صورت
گيرد. و استادان راهنما موظف باشند هر نکته ای را که در بهبود وضع تحصيلی و
کشف ذوق علمی دانشجويان موثر است به آنان يادآوری نمايند.
6- استادان و دانشگاهها بايد نهايت دقت و توجه را در تصحيح اوراق امتحانی
دانشجويان مبذول دارند و در مهلت مقرر در آيين نامه، نمرات نهايی امتحانات
دانشجويان را به آموزش تحويل نمايند. چه بی توجهی به اين مهم، بخش قابل
توجهی از آيين نامه آموزشی را معطل گذاشته احتمالاً موجب تضييع حقوق
دانشجويان خواهد شد.
7- چنانچه استادان محترم و مسئولان آموزشی آگاهند در برنامه های آموزشی
مصوب شورای عالی برنامه ريزی، ريز مواد و محتوای بسياری از دروس پايه و
بعضی از دروس اصلی برای چندين رشته با گرايش تحصيلی هم خانواده از يک يا
چند گروه آموزشی مشترک است. مثل محتوای رياضی 1 و 2 که برای تمام رشته های
فنی و مهندسی، رياضی، فيزيک، کامپيوتر و آمار يکسان است، لازم است مسئولان
آموزشی دانشگاهها با مشورت بخش کامپيوتر به اين دروس مشترک کد واحد اختصاص
دهند و دانشجويان را به طور مساوی در کلاسها تقسيم نمايند تا از امکانات
آموزشی به نحو بهتر، بيشتر و به طور بهينه استفاده شود.
8- کليه دانشگاهها و ملزم به اجرای دقيق و کامل برنامه های آموزشی مصوب
شورای عالی برنامه ريزی می باشند و هيچ تغييری در عنوانها، تعداد و محتوای
دروس و تغيير در دروس پيشنياز مجاز نيست. چنانچه استادان و گروههای آموزشی
در اين گونه موارد نظری داشته باشند، می توانند نظر خود را در اين زمينه به
شورای عالی برنامه ريزی پيشنهاد نمايند.
9- در حاليکه نياز کشور به نيروی انسانی متخصص و آزموده بسيار زياد ولی
امکانات آموزش عالی در کشور محدود است، بر عهده دانشگاهها است که از
امکانات آموزشی حداکثر استفاده را به عمل آورند تا بياری خداوند متعال در
آينده شاهد شکوفايی فرهنگ و رشد کيفی آموزش عالی در سطح کشور اسلامی خود
باشيم.
در پايان وزارت فرهنگ و آموزش عالی اميدوار است با تصويب و ابلاغ اين آيين
نامه بسياری از مشکلات دانشگاهها از لحاظ مقررات آموزشی برطرف شود. با اين
اميد نظرات مجريان، استادان، و دست اندرکاران آموزش عالی در خصوص نتايج
حاصل از اجرای اين آيين نامه، می تواند در جريان تجديد نظرهای بعدی، مورد
استفاده و استناد قرار گيرد.
دکتر سيد محمد رضا هاشمی گلپايگانی
وزير فرهنگ و آموزش عالی
و رئيس شورای عالی برنامه ريزی
تعاريف*
در اين آيين نامه تعاريف زير پذيرفته شده است.
1- دانشگاه:
به همه دانشگاهها، موسسات آموزش عالی اعم از آموزشی و پژوهشی، روزانه و شبانه دولتی و غير دولتی، ‹‹ دانشگاه›› گفته می شود.
2-دانشکده:
دانشکده واحدی از يک دانشگاه است که در رده خاصی از علوم فعاليت دارد.
مانند دانشکده علوم، دانشکده برق، دانشکده الهيات و نظاير آن.
3-گروه آموزشی :
گروه آموزشی واحدی از يک دانشکده با يک دانشگاه است، که در يک رشته خاص يا
چند رشته متجانس فعاليت دارد. مانند گروه رياضی، گروه معارف اسلامی و
نظاير آن
4- گروه برنامه ريزی :
منظور از گروه برنامه ريزی يکی از گروههای نه گانه شورای عالی برنامه ريزی است که در وزارت فرهنگ و آموزش عالی استقرار دارند.
5- گروه آزمايشی:
منظور از گروه آزمايشی يکی از گروههای آزمايشی سازمان سنجش آموزش کشور در
امتحانات سراسری دانشگاهها است، که داوطلبان را بر حسب رشته های انتخابی به
گروههای خاص تقسيم می کند.
6- دوره:
منظور از دوره در نظام آموزش عالی، مدت زمانی است که دانشجو وارد دانشگاه
شده و در يک رشته خاص تحصيل می کند و در آن رشته فارغ التحصيل می شود.
مانند دوره کاردانی، دوره کارشناسی و …
* اين تعاريف که عموماً به تصويب مراجع ذی ربط رسيده است مورد تاييد شورای
عالی برنامه ريزی است بنابراين جزو لاينفک اين آيين نامه است و هر نوع
تغيير يا تفسير مغاير با آن مجاز نيست.
7- اداره آموزش :
منظور از اداره آموزش، يک واحد اداری در يک دانشکده يا دانشگاه است که همه
امور آموزشی مربوط به دانشجويان از قبيل نام نويسی، انتخاب واحد، انجام
امتحانات، جمع آوری نمرات و اعلام نتايج را بر عهده دارد.
8- استاد:
هر عضو هيات علمی که مسئوليت تدريس دروس نظری يا عملی را در دانشگاه بر عهده دارد استاد ناميده می شود.
9- رشته :
رشته يکی از شعب فرعی از گروههای علمی( علوم پزشکی، علوم انسانی، علوم
پايه، فنی و مهندسی، کشاورزی، هنر، تربيت معلم و علمی- کاربردی ) است که از
لحاظ موضوع کاملاً مشخص و از ديگر موضوعات متمايز بوده و حداقل به يک
کارايی مشخص می انجامد. دروس مشترک در دو رشته متفاوت، نبايد از 30 درصد کل
واحدها در هر دو رشته تجاوز کند.
10-گرايش :
هر يک از شعب يک رشته که ناظر بر يک تخصص باشد، گرايش ناميده می شود.
اختلاف دروس در دو گرايش از يک رشته نبايد از 7 درصد کل واحدهای رشته کمتر و
از 30 درصد کل واحدها بيشتر باشد.
فصل اول
شرايط ورود و نام نويسی
شرايط ورود
ماده 1:
شرايط ورود در دوره های کاردانی، کارشناسی(پيوسته و ناپيوسته)، کارشناسی
ارشد پيوسته و دوره های دکتری عمومی پزشکی، داروسازی، دندانپزشکی و
دامپزشکی، اعم از دوره های روزانه و شبانه به شرح زير است:
1- مجاز بودن به تحصيل از نظر قوانين و مقررات جاری کشور و داشتن شرايط
عمومی ورود به آموزش عالی، برابر مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی.
2- داشتن گواهينامه پايان دوره متوسطه از داخل يا خارج کشور،مورد تاييد
وزارت آموزش و پرورش(با توجه به نظام جديد آموزش متوسطه) يا برابر آن برای
آموزش های حوزوی (مطابق مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی) و يا داشتن
گواهينامه دوره کاردانی برای ورود به دوره کارشناسی ناپيوسته که حسب مورد
به تاييد وزارت فرهنگ و آموزش عالی يا وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی
رسيده باشد.
3- پذيرفته شدن در آزمون ورودی.
4- سپردن تعهد خدمت بر اساس ضوابط و قانون آموزش رايگان يا پرداخت شهريه
مطابق تعرفه و مقرراتی که از طريق مراجع ذی ربط صادر می شود.
نام نويسی
ماده 2:
پذيرفته شدگان آزمون ورودی، موظفند در مهلت هايی که توسط دانشگاه اعلام می
شود، برای نام نويسی و انتخاب واحد مراجعه نمايند. عدم مراجعه برای نام
نويسی در نخستين نيمسال تحصيلی پس از اعلام نتايج آزمون، انصراف از تحصيل
تلقی خواهد شد.
ماده 3:
دانشجو موظف است در هر نيمسال، در زمانی که دانشگاه اعلام می کند، برای
ادامه تحصيل و انتخاب واحد به اداره آموزش مراجعه کند. عدم مراجعه دانشجو
برای نام نويسی بدون اطلاع و عذر موجه، در يک نيمسال، بمنزله انصراف از
تحصيل است. در صورت تاخير و يا عذر موجه، حق انتخاب واحد و ادامه تحصيل را
در آن نيمسال ندارد.
ولی آن نيمسال جزو مدت مجاز تحصيل وی محسوب می شود.
تبصره:
دانشجو موظف است عذر موجه خود را در خودداری از نام نويسی، با دلايل
مستند، بطور مکتوب در اولين ماه بعد از آغاز هر نيمسال تحصيلی، به اداره
آموزش دانشگاه اطلاع دهد.
منع تحصيل همزمان
ماده 4:
دانشجو در يک زمان حق نام نويسی و ادامه تحصيل در بيش از يک رشته و در هر
رشته بيش از يک گرايش در يک يا چند دانشگاه را نخواهد داشت. در صورت تخلف،
از ادامه تحصيل در يکی از رشته های انتخابی به تشخيص کميسيون بررسی موارد
خاص وزارت محروم و سوابق تحصيلی وی باطل اعلام می شود و دانشجو در اين حال
موظف است کليه هزينه های مربوط به رشته حذف شده را مطابق تعرفه های تعيين
شده به دانشگاه ذی ربط بپردازد.
تبصره :
دانشجويان ممتاز(استعدادهای درخشان)، از شمول اين ماده مستثنی هستند.
تعريف دانشجوی ممتاز، و ضوابط اجرايی اين تبصره، توسط شورای هدايت استعدادهای درخشان در آموزش عالی تعيين و ابلاغ می شود.
فصل دوم
نظام آموزشی
تعريف واحد درسی
ماده5:
آموزش در تمام دانشگاههای کشور مبتنی بر نظام واحدی است.
در نظام واحدی، ارزش هر درس با تعداد واحدهای آن درس سنجيده می شود و قبولی يا عدم قبولی دانشجو در يک درس، به همان درس محدود است.
هر واحد درس، مقدار يا ميزان درسی است که مفاد آن به صورت نظری 16 ساعت،
عملی(يا آزمايشگاهی) 32 ساعت، کارگاهی(يا عمليات ميدانی) 48 ساعت، کارآموزی
و کارورزی (يا کار در عرصه) 64 ساعت، در طول يک نيمسال تحصيلی (يا دوره
تابستانی) و طبق برنامه مصوب شورای عالی برنامه ريزی تدريس می شود. در مورد
رشته هايی که دارای پروژه هستند مدت اجرای پروژه متناسب با واحد آن، توسط
استاد مربوط تعيين می شود.
سال تحصيلی
ماده 6:
هر سال تحصيلی مرکب از دو نيمسال تحصيلی و عنداللزوم يک دوره تابستانی است
و هر نيمسال تحصيلی شامل 16 هفته و هر دوره تابستانی شامل 6 هفته آموزش
است.
تبصره :
مدت امتحانات پايانی نيمسال يا پايان دوره تابستانی جزو مدت آموزش محسوب نمی شود.
حدود اختيارات دانشگاه در مورد برنامه درسی
ماده 7:
تمام دانشگاهها موظفند برنامه های درسی مصوب شورای عالی برنامه ريزی را اجرا نمايند.
ترتيب دروس با رعايت پيشنيازها، روش تدريس، و جابه جا کردن ريز مواد و طرح
مطالب جديد در يک درس و انتخاب منابع بر عهده دانشگاهها است.
دروس انتخابی
ماده 8:
دانشگاهها می توانند در هر رشته به تشخيص گروه مربوط تعدادی از دروس مرتبط
با رشته را تعيين و به عنوان دروس انتخابی به دانشجويان ارائه دهند. مشروط
بر آنکه تعداد واحدها از سقف مجاز در هر رشته تجاوز نکند.
ساعات حل تمرين
ماده 9:
دانشگاهها می توانند، در صورت لزوم، به تشخيص گروه آموزشی، در هر رشته از
دوره های کارشناسی، تا 20 ساعت، در دوره های کاردانی و کارشناسی ناپيوسته
تا 10 ساعت به عنوان حل تمرين به ساعات تدريس رشته، در طول دوره بيفزايند.
فصل سوم
واحدهای درسی و طول مدت تحصيل
تعداد واحدها
ماده 10:
تعداد واحدهای درسی لازم برای گذراندن هر يک از دوره های تحصيلی به شرح زير است:
دوره های کاردانی بين 68 تا 70 واحد.
دوره های کارشناسی پيوسته غير از رشته های فنی و مهندسی:130 تا 135 واحد.
دوره های کارشناسی پيوسته فنی و مهندسی :130 تا 140 واحد.
دوره های کارشناسی ناپيوسته :67 تا 70 واحد.
دوره های کارشناسی ارشد پيوسته :172 تا 182 واحد.
ماده 11 :
هر دانشجو می تواند در هر نيمسال تحصيلی حداقل 12 و حداکثر 20 واحد درسی را انتخاب کند.
تبصره 1:
در آخرين نيمسال تحصيلی، دانشجو از رعايت شرط انتخاب حداقل 12 واحد معاف است.
تبصره 2:
در صورتيکه دانشجو برای فراغت از تحصيل تنها يک درس باقيمانده داشته باشد،
با نظر دانشگاه و تاييد استاد مربوط، می تواند امتحان آن درس را در طول
نيمسال از طريق معرفی به استاد بگذراند.
تبصره 3:
اگر دانشجويی در يک نيمسال ميانگين کل نمراتش حداقل 17 باشد می تواند با
نظر دانشگاه در نيمسال بعد حداکثر تا 24 واحد درسی را انتخاب کند.
تبصره 4:
در مواردی که دانشجو برای فراغت از تحصيل حداکثر 24 واحد باقی داشته باشد،
حتی اگر مشروط باشد، با نظر دانشگاه، می تواند تمامی واحدهای باقی مانده
را در يک نيمسال انتخاب کند.
تبصره 5:
تعداد واحدهای انتخابی در دوره تابستانی حداکثر 6 واحد درسی است.
دروس پيشنياز
ماده 12:
آن دسته از پذيرفته شدگان آزمون سراسری ورودی دانشگاهها در دوره های
کاردانی، کارشناسی و کارشناسی ارشد پيوسته در همه رشته های تحصيلی که نمره
خام امتحان آنها، در آزمون ورودی، در يک يا چند درس، به تشخيص شورای آموزشی
دانشگاه پذيرنده، از حد نصاب معينی کمتر باشد، موظفند حسب نياز رشته دروسی
را که آن دانشگاه تعيين می کند به عنوان دروس جبرانی يا( پيشنياز
دانشگاهی) علاوه بر دروس مندرج در برنامه مصوب بگذرانند.
تبصره 1:
تعيين نوع درس، تعداد واحد، ريز مواد، نحوه ارائه، و زمان تدريس دروس پيشنياز دانشگاهی بر عهده شورای آموزشی دانشگاه پذيرنده است.
تبصره 2:
سازمان سنجش و آموزش کشور، موظف است پس از اعلام نتايج آزمون ورودی،
کارنامه پذيرفته شدگان مشتمل بر نمره خام آنها را در هر يک از مواد امتحانی
در اختيار دانشگاههای ذی ربط قرار دهد.
تبصره 3:
ارائه دروس پيشنياز دانشگاهی و چگونگی اجرای آنها در دانشگاهها، از هر حيث، مانند دروس دانشگاهی و تابع مقررات آموزش عالی است.
نمره اين دروس در کارنامه دانشجو ثبت و در ميانگين نمرات پايان نيمسال و
همچنين در ميانگين کل نمرات دانشجو، محاسبه می شود و در مشروطی، قبولی يا
ردی دانشجو نيز تاثير دارد.
تبصره 4:
به حداکثر طول دوره تحصيل دانشجويانی که حداقل 8 واحد از دروس پيشنياز دانشگاهی را گذرانده باشند، يک نيمسال تحصيلی افزوده می شود.
طول دوره
ماده 13:
حداکثر مدت مجاز تحصيل در دوره های کاردانی و کارشناسی ناپيوسته 3 سال و
در دوره های کارشناسی پيوسته 6 سال است. در صورتی که دانشجو نتواند واحدهای
دوره را در حداکثر مدت مجاز تحصيل با موفقيت بگذراند از دانشگاه مربوط
اخراج می شود.
فصل چهارم
حضور و غياب
حضور در جلسات درس
ماده 14:
حضور دانشجو در تمام جلسات مربوط به هر درس الزامی است و ساعات غيبت
دانشجو در هر درس نبايد از مجموع ساعات آن درس تجاوز کند، در غير اين صورت
نمره دانشجو در آن درس صفر محسوب می شود.
تبصره 1:
در صورتيکه غيبت دانشجو در هر درس بيش از باشد ولی غيبت او موجه تشخيص
داده شود، آن درس حذف می شود. در اين حال رعايت حد نصاب 12 واحد در طول
نيمسال برای وی الزامی نيست. ولی نيمسال مذکور به عنوان يک نيمسال کامل جزو
سنوات تحصيلی دانشجو محسوب می شود.
تبصره 2:
غيبت در جلسات دو هفته اول هر درس، به دليل حذف و اضافه يا به هر دليل
ديگر مجاز نيست و در صورت پيشامد جزو غيبت مجاز دانشجو محسوب می شود.
غيبت در امتحان
ماده 15:
غيبت غير موجه در امتحان هر درس به منزله گرفتن نمره صفر در امتحان آن
درس است و غيبت موجه در امتحان هر درس موجب حذف آن درس می گردد.
ماده 16:
تشخيص موجه بودن غيبت در جلسات درس و در امتحان بر عهده شورای آموزشی دانشگاه يا کميته منتخب آن شورا است.
فصل پنجم
حذف و اضافه
ماده 17:
دانشجو می تواند در هر نيمسال تحصيلی، فقط در مهلتی کمتر از دو هفته، پس
از شروع نيمسال تحصيلی حداکثر دو درس ديگر انتخاب يا دو درس انتخابی خود را
حذف يا دو درس انتخابی خود را با دو درس ديگر جابه جا نمايد، مشروط برآنکه
تعداد واحدهای انتخابی وی از حد مقرر تجاوز نکند.
ماده 18:
در صورت اضطرار، دانشجو می تواند تا 5 هفته به پايان نيمسال تحصيلی
مانده، فقط يکی از درسهای نظری خود را با تاييد گروه آموزشی مربوط حذف کند،
مشروط بر آنکه اولاً غيبت دانشجو در آن درس بيش از مجموع ساعات آن درس
نباشد و ثانياً، تعداد واحدهای باقيمانده وی از 12 واحد کمتر نشود.
ماده 19:
حذف کليه درسهای اخذ شده در يک نيمسال، تنها در صورتی مجاز است که بنا به
تشخيص شورای آموزشی دانشگاه، دانشجو قادر به ادامه تحصيل در آن نيمسال
نباشد. در اين صورت نيمسال مزبور جزو حداکثر مجاز تحصيل دانشجو محسوب خواهد
شد.
فصل ششم
ارزيابی پيشرفت تحصيلی دانشجو
معيارهای ارزيابی
ماده 20:
ارزيابی پيشرفت دانشجو در هر درس بر اساس ميزان حضور و فعاليت در کلاس،
انجام تکاليف درسی و نتايج امتحانات بين نيمسال و پايان نيمسال صورت می
گيرد و استاد هر درس مرجع ارزيابی دانشجو در آن درس است.
تبصره:
برگزاری امتحان پايان نيمسال برای هر درس الزامی است.
ماده 21:
معيار ارزيابی پيشرفت تحصيلی دانشجو نمره درس است و نمرات دانشجو در هر درس به صورت عددی بين صفر تا بيست تعيين می شود.
ماده 22:
حداقل نمره قبولی در هر درس 10 است. دانشجويی که در هر يک از دروس الزامی
مردود شود، در اولين فرصت، ملزم به تکرار آن است. با اين حال نمرات کليه
دروس اعم از قبولی و ردی در کارنامه دانشجو ثبت و در محاسبه ميانگين منظور
می شود.
تبصره:
اگر دانشجويی در يک درس اختياری مردود شد، به جای آن درس می تواند از جدول دروس انتخابی در برنامه مصوب، درس ديگری را انتخاب کند.
درس ناتمام
ماده 23:
در موارد استثنائی، نمره تمرين دبيری، کارآموزی و کارورزی، عمليات
صحرايی، کار در عرصه و دروسی که در برنامه آموزشی مصوب، توام با پروژه
ارائه می شود، در صورتی که به تشخيص استاد و تاييد گروه آموزشی مربوط،
تکميل آنها در طول يک نيمسال تحصيلی ميسر نباشد، ناتمام تلقی می گردد. نمره
ناتمام بايد حداکثر تا پايان نيمسال بعد به نمره قطعی تبديل گردد.
اعلام نمرات
ماده 24:
استاد موظف است گزارش نمره نهايی هر درس را حداکثر ظرف 10 روز پس از
برگزاری امتحان آن درس به اداره آموزش دانشکده يا واحد مربوط تسليم نمايد.
ماده 25:
اداره آموزش هر دانشکده يا واحد ذی ربط در هر دانشگاه موظف است نمرات
دانشجويان را حداکثر تا دو هفته پس از برگزاری آخرين امتحان هر نيمسال و
بعد از رسيدگی به اعتراضات دانشجويان و رفع اشتباهات احتمالی، به آموزش کل
دانشگاه تسليم نمايد.
تبصره:
نمره پس از اعلام به آموزش کل دانشگاه غير قابل تغيير است.
ميانگين نمرات
ماده 26:
در پايان هر نيمسال تحصيلی، ميانگين نمرات دانشجو در آن نيمسال و ميانگين
کل نمرات او تا پايان آن نيمسال و در پايان دوره تحصيلی، ميانگين کل نمرات
دانشجو، محاسبه و در کارنامه وی ثبت می شود.
تبصره1:
برای محاسبه ميانگين نمرات، تعداد واحدهای هر درس در نمره آن درس ضرب می
شود و مجموع حاصل ضربها در تمام دروسی که دانشجو برای آنها نمره گرفته
است(اعم از ری يا قبولی) بر تعداد کل واحدهای اخذ شده تقسيم می شود.
تبصره 2:
دوره تابستانی، به عنوان نيمسال تحصيلی محسوب نمی شود. نمرات دروسی که
دانشجو در دوره تابستانی می گذراند، تنها در محاسبه ميانگين کل دانشجو
محسوب می شود. به همين نحو نمرات دانشجو، در نيمسالی که الزاماً کمتر از 12
واحد انتخاب می کند، و کسر بودن واحدها خارج از اراده او است نيز مانند
دروس تابستانی در ميانگين کل او محاسبه می شود، ولی آن نيمسال جزو حداکثر
مدت مجاز تحصيل دانشجو محسوب خواهد شد.
نام نويسی مشروط
ماده 27:
ميانگين نمرات دانشجو در هيچ نيمسال تحصيلی نبايد کمتر از 12 باشد، در
غير اين صورت، نام نويسی دانشجو در نيمسال بعد، به صورت مشروط خواهد بود.
تبصره:
هر دانشگاه موظف است موضوع مشروط بودن دانشجو را هر بار به وی، کتباً
اطلاع دهد. و يک نسخه از آن را در پرونده دانشجو ضبط نمايد. با اين وصف
قصور در اخطار به وی از طرف دانشگاه و يا اظهار بی اطلاعی دانشجو از اين
امر، مانعی در اجرای مقررات نخواهد بود.
ماده 28:
دانشجويی که به صورت مشروط نام نويسی می کند، جز در آخرين نيمسال تحصيلی حق انتخاب بيش از 14 واحد درسی در آن نيمسال را ندارد.
اخراج دانشجوی مشروط
ماده 29:
در صورتی که ميانگين نمرات دانشجو در دوره های کارشناسی و کارشناسی ارشد
پيوسته در سه نيمسال متوالی يا 4 نيمسال متناوب و در دوره های کاردانی و
کارشناسی ناپيوسته در دو نيمسال تحصيلی، اعم از متوالی يا متناوب، کمتر از 12 باشد در هر مرحله ای که باشد، از ادامه تحصيل محروم می شود.
ماده 30:
دانشجويی که به لحاظ مشروط شدن بيش از حد، از ادامه تحصيل در دوره
کارشناسی محروم می شود، در صورتی که واحدهای مقطع پايين تر رشته مربوط را
تا سقف مجاز، با موفقيت گذرانده باشد و ميانگين کل او در اين واحدها کمتر
از 12 نباشد، می تواند با رعايت ساير ضوابط مربوط، مدرک مرسوم مقطع پايين
تر را در آن رشته دريافت کند.
تبصره:
در صورتی که رشته تحصيلی دانشجو در مقطع پايين تر وجود نداشته باشد و آن
رشته فاقد برنامه مصوب باشد، دانشجو می تواند با نظر گروه آموزشی مربوط، به
يکی از رشته های موجود نزديک به رشته تحصيلی خود، در مقطع پايين تر، در آن
دانشگاه يا دانشگاه ديگر، تغيير رشته دهد و پس از تطبيق واحدها با رشته
جديد و گذراندن واحدهای کمبود، در آن مقطع فارغ التحصيل شود. بديهی است که
تطبيق واحدها و تعيين دروس کمبود، بر عهده گروه آموزشی دانشگاه پذيرنده است.
ماده 31:
دانشجويی که به دليل مشروط شدن بيش از حد، از ادامه تحصيل محروم می شود،
در صورت انجام يا لغو تعهداتی که در دوران تحصيل سپرده است، می تواند برای
تحصيل مجدد، در آزمون سراسری شرکت کند. و در صورت قبولی در رشته مورد علاقه
خود ادامه تحصيل دهد.
دانشگاه پذيرنده می تواند، واحد هائی را که دانشجو در رشته قبلی گذرانده
است، با برنامه رشته جديد تطبيق داده و طبق ضوابط اين آيين نامه بعضی يا
تمام آنها را به پذيرد.
شمول آيين نامه به دوره کارشناسی ارشد پيوسته
ماده 32:
دانشجوی دوره کارشناسی ارشد پيوسته، در طول تحصيل تا سقف واحدهای قابل
قبول دوره کارشناسی (135 تا 140) تابع مقررات اين آيين نامه است و در دروس
تخصصی، پروژه و پايان نامه که در برنامه مصوب با علامت ستاره مشخص شده اند
تابع آيين نامه کارشناسی ارشد ناپيوسته خواهد بود.
فصل هفتم
مرخصی تحصيلی و انصراف از تحصيل
مرخصی تحصيلی
ماده 33:
دانشجو می تواند در هر يک از دوره های کاردانی و کارشناسی ناپيوسته
حداکثر يک نيمسال و برای کارشناسی پيوسته برای 2 نيمسال متوالی يا متناوب
از مرخصی تحصيلی استفاده کند.
تبصره:
مدت مرخصی تحصيلی، جزو حداکثر مدت مجاز تحصيل دانشجو در هر دوره محسوب می شود.
ماده 34:
تقاضای مرخصی تحصيلی بايد به صورت کتبی، حداقل دو هفته قبل از شروع نام
نويسی هر نيمسال، توسط دانشجو به اداره آموزش دانشکده يا دانشگاه تسليم
گردد.
تبصره:
اداره آموزش موظف است پس از کسب نظر از گروه آموزشی ذی ربط قبل از اتمام
مهلت نام نويسی، موافقت يا عدم موافقت با درخواست دانشجو را کتباً به وی
ابلاغ نمايد.
انصراف از تحصيل
ماده 35:
ترک تحصيل بدون کسب اجازه از دانشگاه محل تحصيل، انصراف از تحصيل محسوب می شود. و دانشجوی منصرف از تحصيل، حق ادامه تحصيل ندارد.
تبصره:
در موارد استثنايی، که دانشجو ترک تحصيل خود را موجه می داند، بايد دلايل
آن را حداقل يک ماه قبل از پايان همان نيمسال به دانشگاه ارائه دهد. در
صورت تاييد موجه بودن ترک تحصيل توسط دانشگاه، آن نيمسال جزو مرخصی تحصيلی
دانشجو محسوب می شود.
ماده 36:
دانشجويی که بخواهد از تحصيل منصرف شود، بايد درخواست انصراف خود را
شخصاً به اداره آموزش دانشگاه تسليم نمايد. اين دانشجو مجاز است فقط برای
يک بار در فاصله يک ماه از تاريخ درخواست، تقاضای انصراف خود را پس بگيرد.
پس از انقضای اين مهلت، حکم انصراف از تحصيل وی صادر می شود و دانشجو پس از
آن، حق ادامه تحصيل در آن دوره را ندارد.
تبصره 1:
دانشجوی منصرف از تحصيل موظف است به کليه تعهداتی که در دوران تحصيل سپرده است، عمل کند.
تبصره2:
تحصيل مجدد دانشجوی منصرف از تحصيل موکول به شرکت و قبولی در آزمون سراسری بر اساس ضوابط مربوط است.
مرخصی تحصيلی همسر دانشجوی بورسيه و همسر کارکنان دولت
ماده 37:
دانشجويی که به عنوان همسر يکی از کارکنان دولت، يا همسر يکی از
دانشجويان بورسيه، به عنوان همراه، به خارج از کشور اعزام می شود، می تواند
با ارائه حکم ماموريت همسر و به تشخيص و تاييد شورای آموزشی دانشگاه،
علاوه بر استفاده از ميزان مرخصی استحقاقی در طول دوره تحصيل، تا 4 سال
ديگر نيز از مرخصی تحصيلی بدون احتساب در سنوات بهره مند گردد.
فصل هشتم
انتقال
تعريف انتقال
ماده 38:
انتقال به معنی تغيير محل تحصيل دانشجو از يک دانشگاه به دانشگاه ديگر در همان رشته و همان مقطع تحصيلی است.
ماده 39:
انتقال دانشجو به هر يک از دانشگاههای تهران ممنوع است جز در موارد زير:
1- شهادت، فوت يا معلول شدن سرپرست خانواده دانشجو، به طوری که وی به تشخيص مراجع قانونی، به عنوان کفيل خانواده شناخته شود.
2- معلوليت موثر دانشجو، به نحوی که به تشخيص شورای عالی پزشکی به طور مستقل قادر به ادامه زندگی نباشد.
3- ازدواج رسمی و دائمی دانشجوی دختر، که محل تحصيل يا اشتغال شوهر در تهران باشد. به تاييد مراجع ذی ربط.
تبصره 1:
هر يک از موارد مذکور در اين ماده بايد بعد از قبولی دانشجو در دانشگاه صورت گرفته باشد.
تبصره 2:
برای کارمندان رسمی يا پيمانی دولت، ارائه حکم اشتغال ضروری است. و اگر
شغل همسر آزاد است گواهی اشتغال و سکونت او در تهران بايد به تاييد مراجع
قانونی يا نيروی انتظامی رسيده باشد.
تبصره 3:
در موارد استثنايی که دانشگاه تشخيص می دهد، چنانچه محل تحصيل دانشجوی
دختر در تهران باشد و شوهر او نيز در شهرستان، دانشجو باشد، اگر رشته
تحصيلی دختر در شهرستان(محل تحصيل شوهر) موجود نباشد، شوهر او می تواند به
تهران منتقل شود.
تبصره 4:
به منظور توزيع دانشجويان انتقالی به تهران و جلوگيری از سرگردانی آنان
در تعيين محل تحصيل، کميته ای در معاونت دانشجويی وزارتين فرهنگ و آموزش
عالی و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به نام کميته انتقال تشکيل می
شود. اين کميته می تواند برای پذيرش دانشجوی انتقالی در هر يک از
دانشگاههای تهران، سهميه تعيين کرده و دانشجويان انتقالی را مطابق سهميه
جايابی کند.
ماده 40:
انتقال دانشجو از دانشگاهها و موسسات آموزش عالی تهران به شهرستانها و از
شهرستانها به يکديگر، در يک رشته و در يک مقطع، به شرط موافقت دانشگاههای
مبدا و مقصد، بلامانع است.
ماده 41:
انتقال از دوره های شبانه به روزانه، از دانشگاه پيام نور به دانشگاههای
حضوری(اعم از روزانه و شبانه) و از دانشگاههای غير دولتی به دانشگاههای
دولتی ممنوع است ولی انتقال به عکس آن، با موافقت مبدا و مقصد، بلامانع است.
انتقال فرزندان اعضای هيات علمی
ماده 42:
انتقال همسر و فرزندان اعضای هيات علمی به محل اشتغال آنها طبق ضوابط
ويژه، صورت می گيرد. و اين ضوابط توسط وزارتين فرهنگ و آموزش عالی و
بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تهيه و تدوين و ابلاغ می شود.
انتقال دانشجويان ايرانی خارج از کشور
ماده 43:
انتقال دانشجويان ايرانی شاغل به تحصيل در خارج از کشور به دانشگاهها و
موسسات آموزش عالی داخل مطابق آيين نامه ای صورت می گيرد که در جلسه 229
مورخ 28/3/1374 شورای عالی برنامه ريزی تصويب و ابلاغ شده است. (ضميمه 3)
ماده 44:
دانشجوی متقاضی انتقال بايد درخواست انتقال خود را با ذکر مورد، حداقل 6
هفته قبل از شروع نيمسال تحصيلی به اداره آموزش دانشگاه مبدا تسليم نمايد.
ماده 45:
دانشگاه مبدا در صورت موافقت با انتقال، موظف است حداکثر، ظرف يک هفته،
موافقت خود را همراه در خواست دانشجو و ريز نمرات او به دانشگاه مقصد ارسال
دارد. و دانشگاه مقصد مکلف است، حداقل دو هفته قبل از شروع نام نويسی، نظر
خود را به دانشگاه مبدا اعلام نمايد.
تبصره:
در صورت موافقت با انتقال، کليه سوابق دانشجو از دانشگاه مبدا به دانشگاه مقصد ارسال و ارتباط دانشجو با دانشگاه مبدا قطع می شود.
ماده 46:
در صورت انتقال فقط واحدهای گذرانده شده دانشجو که نمرات آنها 12 و يا
بالاتر است پذيرفته می شود و پذيرفتن واحدهايی که نمره آنها کمتر از 12
است، بر عهده دانشگاه مقصد است. در هر حال حذف احتمالی واحدهای درسی
دانشجوی انتقالی در حدودی مجاز است که وی امکان گذراندن واحدهای باقيمانده
خود را در طول مدت مجاز تحصيل داشته باشد.
تبصره:
تمام نمرات درسی دانشجو در دانشگاه مبدا اعم از قبولی و يا ردی و سوابق
آموزشی دانشجوی انتقالی از لحاظ مشروطی، عيناً در کارنامه دانشجو ثبت و
نمرات دروس پذيرفته شده، فقط در محاسبه ميانگين کل او محاسبه می شود.
ماده 47:
مدرک فراغت از تحصيل دانشجوی انتقالی توسط دانشگاه مقصد صادر می شود. و
در آن مدرک، تعداد واحدهای گذرانده شده دانشجو و مجموع واحدها در
دانشگاههای مبدا و مقصد، با ذکر ميانگين نمرات آنها و سوابق تحصيلی دانشجو
قيد می شود.
معاون پژوهش و فناوری وزیر علوم :بزودی دانشگاه های کشور با اینترنت پرسرعت به شبکه علمی کشور متصل می شوند
معاون پژوهش و فناوري وزير علوم گفت : بزودي 18دانشگاه و مركز پژوهشي به
شبكه علمي كشور متصل مي شوند و مي توانند با 5برابر سرعت و پهناي باند
كنوني و از طريق فيبر نوري از اينترنت پرسرعت بهره مند شوند.
به گزارش
روابط عمومي وزارت علوم، دكتر وحيد احمدي در دومين روز از نشست سراسري
معاونان پژوهشي دانشگاه ها،پژوهشگاه ها و پارك هاي علمي و فناوري در
دانشگاه تحصيلات تكميلي و فناوري پيشرفته كرمان گفت :براي سرعت بخشيدن و
تسهيل مديران دانشگاهي با مسئولان ستاد وزارت علوم ، استفاده از ابزار
ويديو كنفرانس در اين وزارت آغاز شده است.
وي افزود: هم اكنون چند دانشگاه كشور از جمله دانشگاه هاي صنعتي امير
كبير،
صنعتي اصفهان ،صنعتي شريف و پژوهشگاه دانش هاي بنيادي از امكانات رايانه
اي محاسبات با حجم و سرعت بالا برخوردار هستند كه با همكاري وزارت علوم،
وزارت ارتباطات و معاونت علمي رياست جمهوري ، اين امكانات به شكل شبكه اي
در اختيار همه دانشگاه ها قرار خواهد گرفت.
دبير كل شوراي عالي عتف با
اشاره به ضرورت ثبت عملكرد پژوهشي دانشگاه ها ومراكز پژوهشي در سامانه سمات
گفت : بر اساس مصوبه شوراي معاونان و ابلاغ وزير علوم ، همه دانشگاه ها
بايد 15 درصد اعتبارات خودرا به حوزه پژوهش اختصاص دهند كه اين اقدام پيش
شرط تصويب گزارش تفصيلي بودجه آنها در هيئت امناي دانشگاه ها مي باشد.
وي
افزود : بررسي گزارش عملكرد پژوهشي دستگاه هاي اجرايي در سامانه سمات مشخص
كرد صرفاً يك و نيم درصد اعتبارات پژوهشي اين دستگاه ها صرف انعقاد
قرارداد پژوهشي با دانشگاه هاي كشور شده است.
معاون پژوهش و فناوري وزير علوم ضمن تاكيد بر بررسي ديدگاه هاي معاونان
پژوهشي
حاضر در اين اجلاس در برنامه ريزي و سياست گزاري هاي وزارت علوم گفت :
استفاده از خرد جمعي رويكرد مهم معاونت پژوهش و فناوري وزارت علوم است ودر
اين راستا با برگزاري اجلاس سراسري معاونان پژوهشي به صورت دوبار در هرسال،
همايش مناطق پژوهشي 9گانه كشور و نشست هاي ويژه پژوهشگاه ها و پارك هاي
علم و فناوري از نظرات معاونان پژوهشي در تدوين برنامه ها و اصلاح آيين
نامه ها استفاده مي كند.
