علل مختلف قطع رابطه با افراد خاص
اگر قصد دارید با یکی ارتباط خود را قطع کنید بهتر است ابتدا دلایل خود را
برای این امر برای خود شرح دهید و سعی کنید به گونه ای این ارتباط را قطع
کنید که موجب کینه توزی بیشتر وی نشود مطمئنا جداشدن از فردی خاص موجب آسیب
به روحیه شما خواهد شد
رفاقت با بعضی آدم ها درست مثل این …
اگر قصد دارید با یکی ارتباط خود را قطع کنید بهتر است ابتدا دلایل خود
را برای این امر برای خود شرح دهید و سعی کنید به گونه ای این ارتباط را
قطع کنید که موجب کینه توزی بیشتر وی نشود مطمئنا جداشدن از فردی خاص موجب
آسیب به روحیه شما خواهد شد
رفاقت با بعضی آدم ها درست مثل این می ماند که صدها مورچه روی مغز
سرتان رژه بروند. گاهی اوقات نه راه پس دارید نه راه پیش. نه به دنبال دشمن
تراشی هستید و نه تمایل به ایجاد ارتباط با چنین افرادی دارید. اما اگر
سیاست را چاشنی ویژگی انسان دوستانه تان کنید، تحمل رژه مورچه ها را آسان
تر خواهید کرد.
دلیل قطع رابطه تان را بنویسید
قبل از هر چیز باید دلیل کافی برای قطع رابطه داشته باشید. نمی شود که
صبح ناگهان از خواب بیدار شوید و دیگر تمایلی برای ارتباط با کسی نداشته
باشید. ممکن است حس و حال شما مربوط به شام سنگین شام گذشته و یا جر و بحث
کوتاهی که با دوستتان کرده اید باشد و یا شاید خودتان دوست دارید مدتی تنها
باشید و حوصله هیچ کسی را ندارید.
ابتدا دلیل قطع رابطه با فردی خاص را فهرست کنید. در ابتدای این یادداشت این سوالات را هم از خودتان بپرسید:
چه مدت است که همدیگر را می شناسید؟
ویژگی که در دوستتان آن را تحسین می کنید چیست؟
چه زمانی متوجه شدید که دوستتان با خصوصیات اخلاقی شما هماهنگ نیست؟
بعد از اینکه به این سوالات جواب دادید و دلایل قانع کننده ای را
یادداشت کردید، بهتر است کاملا سیاستمدارانه قطع رابطه تان را عملی کنید تا
جای هرگونه دلخوری و احیانا انتقام گیری در آینده وجود نداشته باشد.
هرگز به شخصی که می خواهید با او رابطه نداشته باشید نگویید که از او
خوشتان نمی آید و او را به خاطر داشتن ویژگی که کاملا روی اعصاب شماست
سرزنش نکنید.
قبل از اینکه تصمیم خود را عملی کنید با یک دوست مشترک نیز صحبت کنید تا
از نقطه نظر دیگران نیز به این تصمیم تان نگاه کرده باشید. اگر قرار است
با دلایل کافی یک رابطه را قطع کنید و می خواهید دلایل نداشتن ارتباطتان را
برای فرد خاص توضیح دهید ابتدا با دوست صمیمی تان این نمایش را بازی کنید
تا در هنگام رو به رو شدن با آن فرد خاص آمادگی بیشتری داشته باشید.
یک روز بی مناسبت انتخاب کنید
نکته خیلی مهم انتخاب مکان و روز مناسب برای اعلام تصمیم تان است. در
اوقاتی که نیاز به ملاقات حضوری و یا توضیح تلفنی برای کنار گذاشتن شخصی
هستید هرگز این کار را به روزهایی که مناسبت های خاصی در آن وجود دارد
مانند روز تولد، سالگرد ازدواج و یا یک روز بسیار شاد آن فرد خاص موکول
نکنید چون این کار آتش خشم و کینه را در آن فرد شعله ور می کند و یک دشمن
تمام عیار برای خودتان درست خواهید کرد. سعی کنید در یک روز خنکی و بدون
مناسبت تر رابطه تان را قطع کنید.
عذاب وجدان ممنوع
اگر فقط به دلیل دلسوزی، ترحم و یا دلایل انسان دوستانه دیگر در ارتباطی
گرفتار شده اید که جز آسیب، خیری برایتان ندارد بهتر است همین حالا از
اینکه نقش قربانی را بازی کنید، انصراف دهید. یادتان باشد تا زمانی که
خودتان در آرامش روحی نباشید نمی توانید فردی مفید و دوست داشتنی باشید.
شما نمی توانید همه آدم های اطرافتان را از خودتان راضی نگه دارید و در یک
شرایط خاص، در نهایت باید خود و منافع تان را به دیگران ترجیح دهید.
نیازی به تو ندارم
ممکن است مدت ها به فکر قطع ارتباط بوده اید اما با اتفاقی خاص از سوی
آن فرد مورد نظر از کوره در رفته اید و می خواهید همین حالا به این رابطه
خاتمه دهید. بهتر است ابتدا براعصابتان مسلط باشد و فکر روزها و ماه های
دیگر هم باشید. اگر می خواهید بدون تنش این کار را انجام دهید بهتر است قطع
ارتباط را به تدریج انجام دهید تا جای هیچ خصومتی نماند. اگر تا به حال
دعوت دوستتان را برای شرکت در میهمانی و یا رفتن به سینما و یا خرید
پذیرفته اید می توانید ملاقات های حضوری تان را به حداقل برسانید.
اگر تا دیروز روزانه یک مکالمه تلفنی با یکدیگر داشته اید به بهانه های
مختلف آن را کمرنگ تر کنید. لازم نیست حتما دروغ بگویید. مشغله کاری می
تواند بهترین دلیل برای کمرنگ کردن مکالمه های تلفنی باشد.
اگر دوستتان اصرار زیادی برای دلیل کمرنگ شدن ارتباطتان داشت جزییات
زیاد در اختیار او قرار ندهید. برای مثال اگر به امید تغییر یک فرد در یک
رابطه مانده اید کار بی نتیجه ای است.
سعی کنید به فرد مورد نظر نشان دهید که با دوست دیگری در ارتباط هستید و
نیاز به همراهی او ندارید. نقش افراد ساکت و بی دفاعی که قادر به گفتن
«نه» نیستند را بازی نکنید. کمی جسارت و صراحت در بیان می تواند شما را از
شر افراد مزاحم و کسانی که مخل اعصابتان هستند نجات دهد.
قطع ناگهانی ارتباط و دشمن تراشی
دکتر شهربانو قهاری، دکترای روان شناسی بالینی- عضو هیات علمی انستیتوی
روانپزشکی ایران: گاهی اوقات ممکن است روابطی که با دیگران داریم از نوع
پرخطر باشد برای مثال اگر دوستان ما از دسته افرا پرخاشگران، بدبین،
بداخلاق، معتاد، بدنام و یا فرصت طلب باشند جز آسیب چیزی نصیبمان نمی شود.
در این شرایط بهتر است ارتباط را قطع کرد. این نوع دوستی ها ممکن است بین
یک زن و مرد هم اتفاق بیفتد. برای مثال ارتباط دوستی که هدفمند نیست و یکی
از طرفین تنها به دنبال منافع خود و یا حتی کسب لذت جنسی باشد و یا ارتباطی
برمنبای تحقیر و بی توجهی بنا شده، رابطه درستی نیست. در ارتباطی که تنها
براساس وعده و وعیدها و یا سوءاستفاده های مادی شکل گرفته باشد، ارتباط با
اشخاص به هیچ وجه توصیه نمی شود و باید دل از رابطه کند.
اما نکته اینجاست که بعضی از روابط را باید یک باره قطع کرد مانند
مواقعی که با یک فرد قاچاقچی، معتاد و یا پرخاشگر و بدنام رو به رو هستیم.
اما در بعضی روابط باید به تدریج این کار را انجام داد. برای مثال ممکن است
فردی مبتلا به یک نوع بیماری روانپزشکی باشد و نسبت به طرد کردن دیگران
حساس باشد. در این شرایط قطع ناگهانی رابطه ما ممکن است باعث آسیب جدی به
آن فرد شود. و یا ممکن است دوست شما یک فرد افسرده باشد که در این شرایط هم
قطع ناگهانی رابطه می تواند باعث آزار این فرد شود. در این شرایط باید به
صورت تدریجی رابطه را قطع کرد.
گاهی اوقات لازم است که در مورد قطع ارتباط توضیحاتی را به فرد مقابل
داد اما گاهی اوقات هیچ نیازی به توضیح نیست و می توان بدون دلیل رابطه را
قطع کرد. کارهایی مثل خاموش کردن گوشی و جواب ندادن به تلفن می تواند یکی
از راه های قطع ارتباط با افراد پرخطر برای مثال یک فرد معتاد باشد. اما
قطع ناگهانی رابطه خصوصا با کسی که با او مدتی را دوست بوده اید می تواند
منجر به دشمن تراشی شود. به همین دلیل باید این کار را به تدریج انجام داد.
حضرت علی (ع) می فرمایند اگر می خواهید ارتباط خود را با کسی قطع کنید این
کار را تدریجی انجام دهید.
• تا زمانی که خودتان در آرامش روحی نباشید نمی توانید فردی مفید و
دوست داشتنی باشید. شما نمی توانید همه آدم های اطرافتان را از خودتان راضی
نگه دارید.
• هرگز به شخصی که می خواهید با او رابطه نداشته باشید نگویید که از
او خوشتان نمی آید و او به خاطر داشتن ویژگی که کاملا روی اعصاب شماست
سرزنش نکنید.
• نکته خیلی مهم انتخاب مکان و روز مناسب برای اعلام تصمیم تان است.
هرگز این کار را به روزهایی که مناسبت های خاصی در آن وجود دارد موکول
نکنید.
عوارض احتمالی تولد نوزاد به روش زایمان طبیعی
در مدت زایمان طبیعی خانم ها
دچار یک سری عوارض بلند مدت و کوتاه مدت خواهند شد که برای افزایش اطلاعات
آنان در این مطلب به برخی از این عوارض اشاره کرده ایم.
فرآیند تولد یک نوزاد، اتفاق خاص و زیبایی است و
گزینه‌هایی برای نحوه انجام این فرآیند وجود دارد. خانم‌های باردار
می‌توانند با در نظر گرفتن جوانب و مشورت با پزشک متخصص، شیوه مناسب را از
بین دو روش زایمان طبیعی و سزارین برای تولد نوزادشان انتخاب کنند. اما
باید دقت داشته باشند که اگر نظر پزشک متفاوت از نظر آنها بود، بر انتخاب
خود اصرار نکنند و مطمئن باشند که پزشک متخصص تمام جوانب را در نظر گرفته و
صلاح او را می‌خواهد.
دکتر نگین رضاوند، متخصص
زنان و زایمان به مادران باردار توصیه می‌کند که برای زایمان به شیوه طبیعی
یا سزارین اصرار نکنند و تصمیم‌گیری درباره شیوه زایمان خود را به پزشک
واگذار کنند. او گفت: «طبیعتا زایمان طبیعی در مقایسه با سزارین روش بهتری
است، اما گاهی انجام این روش سلامت مادر و جنین را به مخاطره می‌اندازد و
همین مساله باعث می‌شود تا پزشک شیوه سزارین را برای مادر باردار تجویز
کند».از جمله عوارض کوتاه مدت زایمان طبیعی می‌توان به انقباض‌های رحم در
حین زایمان مادر، نامرتب شدن ضربان جنین، تحت فشار قرار گرفتن بند ناف
نوزاد در طول زایمان، تغییر فرم دستگاه تناسلی، عفونت، فشار خون بالا و درد
شدید اشاره کرد. خونریزی، افتادگی و شل شدن واژن و عدم کنترل ادرار و
مدفوع نیز از عوارض بلند مدت آن است.
دکتر رضاوند، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه افزود: «پزشکان
با انجام معاینات و آزمایش‌های لازم بهترین روش زایمان را به مادر باردار
توصیه کرده و از این طریق خطر زایمان را برای جنین و مادر پایین می‌آورند».
خانم رضاوند با تاکید بر اینکه اصرار مادران باردار بر انجام زایمان به
روش طبیعی یا سزارین کار درستی نیست، به زنان باردار توصیه کرد:
«تصمیم‌گیری در این خصوص را به پزشک خود محول کنند. در صورتی که پزشک روش
زایمان طبیعی را توصیه می‌کند و دلیل قانع کننده‌ای برای انجام سزارین وجود
ندارد، بر انجام این روش اصرار نکنند و با شرکت در کلاس‌های آمادگی از
روش‌های زایمان طبیعی بدون درد استفاده کنند».
عوارض کوتاه مدت سزارین شامل خونریزی شدید، عفونت، بیهوشی، فشارخون
بالا، چسبندگی داخل رحمی، صدمه به احشای داخل شکم مادر، تشکیل لخته در عروق
پاها و عدم موفقیت در شیردهی است. از عوارض بلند مدت آن نیز می‌توان به
دیرتر جمع شدن رحم، عفونت محل سزارین، ضایعات پستانی، افسردگی، ناباروری
ثانویه اشاره کرد.
او در ادامه با بیان اینکه مادران در زایمان‌های طبیعی کمتر با مشکل
مواجه می‌شوند و به راحتی می‌توانند به نوزاد خود شیر دهند، گفت: «این در
حالی است که زایمان به روش سزارین ممکن است برای مادر عوارض متعددی نظیر
مشکلات بیهوشی، خونریزی، چسبندگی داخل شکم و… را به همراه داشته باشد.
سزارین به عنوان یک عمل جراحی به بیهوشی و بی‌حسی نیاز دارد و با توجه به
عوارض زیاد آن فقط در موارد اورژانسی و زمانی که شرایط زایمان طبیعی وجود
نداشته باشد ارجحیت می‌یابد. زایمان به روش طبیعی از مزایای ویژه‌ای
برخوردار است و به تمامی مادران بارداری که شرایط آن را دارند، توصیه
می‌شود».
