در مورد غیبت

احادیثی درباره غیبت

احادیثی درباره غیبت

حضرت محمد (ص) :
هرکه مرد یا زن مسلمانی را غیبت کند ، خداوند تعالی چهل روز و شب نماز و
روزه او را قبول نکند ، مگر اینکه کسی که غیبتش را نموده از وی در گذرد. 
جامع الاخبار صفحه ۱۰۹

—————————————-
 امام صادق (ع) :
غیبت ،حسنات ( خوبی ها و نیکی ها ) را از بین می برد همانطور که آتش هیزم
را از بین می برد. خداوند بزرگ به موسی وحی می فرمود : غیبت کننده اگر توبه
کند آخرین کسی است که وارد بهشت میشود و اگر توبه نکند نخستین کسی است که
وارد آتش می گردد.  بحارالانوار جلد ۷۵ صفحه ۲۵۷ حدیث ۴۸

—————————————-
امام صادق (ع) :
غیبت نکن که غیبتت می کنند ( غیبت کسی را نکن که غیبتت می کنند ) برای
برادرت چاه مکن که در آن می افتی چون همانطور که برخورد می کنی با تو
برخورد میشود. ( هر جوری رفتار کنی همانطور باخودت رفتار می کنند )
بحارالانوار جلد ۷۵ صفحه ۲۴۸ حدیث ۱۶
—————————————-
ابوذر می گوید به رسول خدا گفتم :
غیبت چیست ؟ فرمود : برادرت را به آنچه دوست ندارد یاد کنی.گفتم ای رسول
خدا اگر آنچه ( خصلتی ) که می گوییم در او باشد چه ؟ فرمود : بدان ، اگر
آنچه را که در او هست یاد کنی ( بگویی ) غیبت او را کردی ، و اگر آنچه را
که در او نباشد ( بگویی ) یاد کنی پس به او بهتان ( تهمت ) زدی.  وسائل
الشیعه جلد ۸ صفحه ۵۹۹ حدیث ۹

 

—————————————-
حضرت محمد (ص) : هرکه در ماه رمضان مسلمانی را غیبت کند به روزه اش پاداش داده نمیشود.جامع الاخبار صفحه ۱۰۹

—————————————-
حضرت محمد (ص) : روزه دار اگرچه در رختخوابش خوابیده باشد در حال عبادت است مادامی که مسلمانی را غیبت نکند. سفینة البحار جلد ۲ صفحه ۳۳۷

—————————————-
حضرت محمد (ص) : هرکه برادر مومن خود را در حضورش مدح گوید و در پشت سرش غیبت کند عصمت میان آن دو قطع میشود. امالی صدوق مجلس ۸۵ حدیث ۲۱

—————————————-
حضرت محمد (ص) : از غیبت و سخن چینی بر حذر باش زیرا غیبت روزه را میشکند و سخن چینی موجب عذاب قبر است.تحف العقول مواعظ النبی (ص)

—————————————-
حضرت محمد (ص) :
از غیبت دوری کنید که غیبت سخت تر از زنا است زیرا مرد زنا میکند و توبه
می نماید و خداوند توبه او را می پذیرد ولی غیبت کننده آمرزیده نشود مگر
آنکسی که غیبت او را نموده وی را ببخشد.مجموعه ورام جلد ۱ صفحه ۱۱۵

—————————————-
حضرت محمد (ص) :
هرکه از آبروی برادر ( دینی ) خود در موقع غیبت دیگران دفاع نماید بر
خداوند حق است که او را از آتش دوزخ آزادش کند.مجموعه ورام جلد ۱ صفحه ۱۱۹

—————————————-
حضرت محمد (ص) :
حد غیبت آنست که بگوئی درباره برادرت آن صفتی را که او دارد ( و او از
شنیدنش بدش آید ) پس اگر آنچه را که او ندارد بگوئی بهتان و تهمت است.ارشاد
القلوب دیلمی صفحه ۱۹۰

—————————————-
حضرت محمد (ص) : کفاره غیبت این است که برای کسی که غیبت او را نموده ای ( از خدا ) طلب آمرزش کنی.  طرائف الحکم جلد ۲ صفحه ۳۵۵ نقل از امالی طوسی

—————————————-
 حضرت محمد (ص) :
زبانت را نگهدار زیرا نگهداری زبان صدقه ایست که به خودت می دهی سپس
فرمود: هیچ بنده ای حقیقت ایمان را نشناسد تا مقداری از زبانش را نگهدارد (
هرچه خواست نگوید ) اصول کافی جلد ۳ باب الصمت و حفظ اللسان حدیث ۷

—————————————-
 حضرت محمد (ص) : هرکه سخنش را از عملش نشمارد خطاهایش زیاد شود و عذابش فرا رسد.  اصول کافی جلد ۳ باب الصمت و حفظ اللسان حدیث ۱۵

 

—————————————-
حضرت محمد (ص) : کسی که مردم از زبان او بترسند پس او از اهل دوزخ است.بحارالانوار جلد ۷۷ صفحه ۴۶
—————————————-
حضرت محمد (ص) : از فحش و بدگویی دوری گزینید زیرا که خداوند عزوجل بدگوی بد زبان را دوست ندارد.  خصال صدوق باب الثلاثه حدیث ۲۰۳

—————————————-
حضرت علی (ع) : دردناکترین مردم ( در قیامت ) غیبت کننده است.  غررالحکم جلد ۲ صفحه ۳۸۱ حدیث ۲۹۱۱
—————————————-
امام صادق (ع) :
کسی که آنچه را از مومنی دیده یا شنیده بگوید ، او از کسانی است که خدا
درباره آنان فرمود : کسانی که دوست دارند گناه و فساد در بین مومنان پخش
شود عذاب دردناکی برای آنان خواهد بود.  وسائل الشیعه جلد ۸ صفحه ۵۹۸ حدیث ۶

—————————————-
حضرت محمد (ص):از
بدترین بندگان خدا کسی است که مجالست او برای بدگوئیش ناخوشایند باشد (
مردم از همنشینی او بیزار باشند ).   طرائف الحکم جلد ۲ صفحه ۱۵۷

—————————————-
حضرت محمد (ص) :
خداوند زبان را طوری عذاب فرماید که هیچ یک از اعضاء را آنچنان عذاب نکند ،
زبان گوید پروردگارا مرا عذابی نمودی که چیز دیگر را عذاب نکردی ، پس به
آن گفته میشود از تو کلمه ای خارج شد که به مشارق و مغارب زمین رسید و به
وسیله آن سخن ، خون محترم ریخته شد و مال محترم غارت گردید و ناموس محترم
دریده شد،به عزت و جلالم سوگند تو را عذابی کنم که هیچ یک از اعضاء دیگرت
را آنچنان عذاب نکرده باشم.اصول کافی جلد ۳ باب الصمت و حفظ اللسان حدیث ۱۶
و ۱۷

 

—————————————-
حضرت محمد (ص) فرمود:
وقتی در انجمنی که تو هستی درباره مردی بد می گویند آن مرد را یاری کن و
آن گروه را از بد گویی باز دار و از آنجا برخیز.  نهج الفصاحه حدیث ۲۴۷

—————————————-
حضرت محمد (ص) فرمود : زبان خود را از بدگویی مسلمانان باز دارید ، اگر کسی مُرد درباره او به نیکی سخن گویید.  نهج الفصاحه حدیث ۲۶۴

—————————————-
حضرت محمد (ص) فرمود :
از غیبت بپرهیزید که غیبت از زنا سخت تر است ، کسی که زنا میکند و توبه
میکند خدا توبه او را می پذیرد ، ولی آنکه غیبت میکند گناهش آمرزیده نمیشود
تا آنکه غیبت او را کرده است از گناهش بگذرد.  نهج الفصاحه حدیث ۹۹۶

—————————————-
حضرت محمد (ص) فرمود :
روزه دار از آن هنگام که صبح میکند تا به شب در رود مادام که غیبت نکند در
عبادت است و همین که غیبت کرد روزه او پاره شود. نهج الفصاحه حدیث ۱۸۵۵

—————————————-

حضرت محمد (ص) فرمود : غیبت آن است که برادر خود را به چیزی که دوست نداری یاد کنی.  نهج الفصاحه حدیث ۲۰۴۴

—————————————-
حضرت محمد (ص) فرمود : کفاره کسی که عیب وی کرده ای این است که برای او آمرزش بخواهی.  نهج الفصاحه حدیث ۲۱۴۳

—————————————-
حضرت محمد (ص) فرمود: هر چیزی که دوست نداری رو بروی برادر خویش کنی غیبت است. نهج الفصاحه حدیث ۲۶۵۵
—————————————-
حضرت حضرت محمد (ص) فرمود :
هرکه برادر مسلمانش را در حضور او غیبت کنند و تواند یاریش کند یاری وی
نکند خدا او را در دنیا و آخرت خوار کند.  نهج الفصاحه حدیث ۲۹۴۹


روایاتی و پیام هی تربیتی در مورد غیبت

حضرت محمد(ص):

کسی که غیبت کسی را بشنود ولی متغیر نشود و اعتراض نکند، مانند کسی است که غیبت می کند.

از غیبت پرهیز کنید همانا غیبت شبیه کفر است.

آتش به آن سرعت هیزم خشک را از بین نمی برد، که غیبت حسنات و عبادات بنده را از بین می برد.

امام علی(ع):

مبغوضترین مردم نزد خداوند غیبت کننده است.

شنونده غیبت، مانند غیبت کننده است.

غیبت کردن علامت منافق است.

شنونده غیبت، یکی از دو غیبت کننده است.

غیبت کردن منتهای کوشش فرد ناتوان است.

امام صادق(ع):

در غیاب برادر خود او را به نحوی یاد کنید، که دوست دارید دیگران در غیاب شما، شما را همان گونه یاد کنند.

غیبت بر هر مسلمانی حرام است و مرتکبش در هر حال گناهکار است، غیبت حسنات انسان را از بین می برد
همانطور که آتش هیزم را از بین می برد.

پیامهایی در مورد غیبت

معنای غیبت

«غیبت» عبارت است از ذکر نقاط ضعف و معایب پنهانی دیگران که اگر بشنوند ناراحت شوند، خواه این نقاط،
مربوط به جنبه های دینی، اخلاقی، روحی و اجتماعی باشد؛ یا مربوط به جهات جسمی، همچون قیافه، کیفیت
اعضای بدن، طرز حرکات و رفتار و یا مربوط به آنچه به انسان تعلق دارد مثل لباس، خانه و امثال آن.

کینه توزی از انگیزه های غیبت

برای خاموش کردن شعله های کینه و انتقام که در درون سینه بعضی از افراد زبانه می کشد راهی آسانتر و ساده تر
از غیبت و تضییع آبرو و حیثیت شخص مورد نظر یافت نمی شود. اما آیا نباید آثار دنیوی و اخروی این عمل زشت
را محاسبه کرد؟

حسد از انگیزه های غیبت

شخص حسود چون همیشه طالب زوال نعمت طرف مقابل است هنگامی که دسترسی به مقصود خود پیدا
نمی کند برای جبران آن سعی می کند بوسیله غیبت و ذکر نقاط ضعف، از حیثیت و اعتبار او بکاهد و آتش حسد
خود را از این راه تسکین بخشد. غافل از اینکه به بیماریها و فشارهای روحی دیگر خود را مبتلا کرده است.

غیبت از نظر قرآن

قرآن مجید غیبت را یک عمل غیرانسانی دانسته و آن را همچون خوردن گوشت برادر میّت خود معرفی نموده
است. بدیهی است «آدم خواری» آنهم به این صورت، زننده ترین عملی است که ممکن است از کسی سر بزند و
این تعبیر منحصرا درباره این گناه وارد شده و نشانه میزان بدی این عمل نزد خداوند است.

زشتی غیبت

یکی از اعمال خیلی زشت این است که انسان بر بدن مرده بی دفاع حمله ور شود. مخصوصا اگر آن مرده برادر
انسان باشد و خصوصا که نحوه ستم این باشد که گوشت بدن وی را بخورد؛ این عمل آن قدر ناهنجار و انزجارآور
است که از کمتر کسی سر می زند. آری غیبت کردن همانند خوردن گوشت بدن برادر مرده خویش است.

نابودی اتحاد و صمیمیت

اگر غیبت در اجتماع شایع شود یکی از بزرگترین سرمایه های اجتماعی را که همان روح برادری و اتحاد است
خدشه دار می سازد و پایه های حسن ظن و اعتماد عمومی را که نخستین شرط همکاریهای اجتماعی است متزلزل
می سازد. زیرا توسعه غیبت سبب می شود که مردم از نقاط ضعف پنهانی یکدیگر آگاه شوند و از آنجا که بیشتر افراد
خالی از نقاط ضعف نیستند با آگاهی از این نقاط ضعف، سوءظن بر اجتماع سایه می افکند و عملاً روح اتحاد و
همکاری و صمیمیت از بین می رود.

گسترش کینه و دشمنی

غیبت در بسیاری از موارد موجب دامن زدن به آتش فتنه و گسترش کینه و دشمنی در میان افراد می گردد، زیرا
عیوب پنهانی افراد ممکن است در ارتباط با تضییع حقوق دیگران باشد و یا لااقل دستاویزی به دست افراد
ماجراجو برای انتقام گرفتن و بر باد دادن حیثیت یکدیگر بدهد.

غیبت و احتراز از گناه

غیبت از شخصیت و احترام افراد می کاهد و با از میان رفتن احترام و شخصیت آنها وحشت و احتراز آنان از گناه
کم می شود. زیرا بسیاری از مردم برای حفظ آبرو و حیثیت خود دست به کارهای ناروا نمی زنند و یا بطور مخفیانه
اعمال ناشایست انجام می دهند؛ اما هنگامی که بر اثر غیبت گناهان مردم آشکار شد دیگر دلیلی ندارد که از گناهان
پروایی داشته باشند.

عواقب دنیوی و اخروی غیبت

انسان با در نظر گرفتن عواقب دنیوی و اخروی غیبت باید از آن صرف نظر نماید. غیبت کردن علاوه بر اینکه
موجب دشمنی و کینه توزی در دنیا می شود، اعمال نیکوی انسان را در آخرت نصیب غیبت شونده می کند.

حفظ آبروی مسلمانان

مرحوم نراقی(قدس سره) در کتاب اخلاق خود چنین می نویسد: «دانشمندان گذشته عبادت را تنها در نماز
خواندن و روزه گرفتن نمی دانستند بلکه عبادت را در خویشتن داری از تعرض به عرض و آبروی مردم می دانستند؛
زیرا آنان اینچنین اعتقاد داشتند که بهترینِ اعمال نگه داشتن عرض و آبروی مسلمانان است»


دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Back To Top