عفونت های خفیف دستگاه تناسلی زنان…
شایع ترین عفونت های دستگاه تناسلی در ساحل دریا کدامند؟
شایع ترین عفونت های واژنی، واژینوز باکتریال و پس از آن قارچ است.
با هم توضیحاتی از دکتر داوید الیا دربارۀ این دو عفونت دستگاه تناسلی زنان، می‌خوانیم.
واژینوز باکتریال
واژینوز باکتریال بر اثر وجود میکروبی به نام “گراندرلا واژینال”، که بسیار زیاد است، ایجاد می‌شود.
انتقال آن ممکن است هم از راه تماس جنسی باشد و هم از راهی دیگر (حتی تماس با پوست یا آب).
ویژگی
خاص این عفونت این است که باعث ترشح مقدار بسیار زیادی مایع، به رنگ
کبود/مایل به سبز است و بویی شبیه به بوی ماهی گندیده می‌دهد. (به همین علت
“سندروم ماهی” هم نامیده می‌شود).
این بو به خصوص بعد از واکنش شیمیایی بین ترشحات و اسپرم یا خون، خود را نشان می‌دهد.
بنابراین بعد از رابطۀ جنسی یا طی مدت قاعدگی، زنان می‌توانند به طور جدی متوجه این بوی ناخوشایند بشوند.
واژینوز باکتریال چندان شدید نیست و به ندرت علائم دیگری غیر از این ترشحات بدبو با خود به همراه دارد.
درمان این عفونت بسیار ساده است، استفاده از چند شیاف و یا خوردن تعدادی قرص طی چند روز تمام این عفونت را از بین می‌برد.
عموماً
درمان کمکی دیگری انجام نمی‌شود مگر در موارد عودهای مکرر عفونت؛ زیرا در
این موارد احتمالاً تعدادی از میکروب ها از مجرای ادرار خارج نشده اند.
قارچ واژنی
قارچ
واژنی نیز بسیار خفیف است، عامل ایجاد آن قارچی است به نام “کاندیدا
آلبیکان”، که مثل همۀ قارچ های دیگر، در محیط های مرطوب خیلی بهتر رشد
می‌کند.
قارچ
واژنی خود را به شکل ترشحات بسیار غلیظ و سفید نشان می‌دهد، کمی هم بوی
شیر یا ماست دارد. هر چه مقدار عفونت کمتر باشد، این ترشحات کمتر خارج
می‌شوند.
اما
این ترشحات همراه با علامت بسیار تحریک کنندۀ دیگری نیز هستند: خارش شدید
که لبه های کوچک، لبه های بزرگ و فرج را مبتلا می‌کنند. در سطح فرج نیز
علائم التهابی مشاهده می‌شوند، از جمله: قرمزی، دانه های کوچک و گاهی اوقات
بریدگی های کوچک.
درمان قارچ واژنی نیز با استفاده از شیاف و/یا قرص صورت می‌گیرد.
اما
زمانی که این دو عفونت با یکدیگر تلفیق می‌شوند، همه چیز پیچیده خواهد شد،
واژینوز باکتریال و قارچ واژنی در کنار هم، همزیستی دارند زیرا درمان یکی،
برای آن دیگری فایده ای ندارد. بنابراین باید طی حدوداً ده روز درمان
دوگانه ای را پی گرفت.
ایراد قارچ این است که مزمن است و رابطۀ زنان و همسران شان را دچار اختلال می‌کند، زیرا این بیماری باعث دردناکی رابطۀ جنسی می‌شود.
شرایط وقتی بدتر می‌شود که این عفونت در حالت خفته و بدون هیچ علامتی است، و دقیقاً در مواقع روابط جنسی بیدار می‌شود.
به
همین خاطر است که مردان را در انتقال این عفونت مقصر می‌دانند. در حالی که
آنها هیچ تقصیری ندارند، زیرا اگر مردی به قارچ مبتلا شود، به وضوح آن را
تشخیص می‌دهد، دانه های قرمز رنگ بر روی آلت جنسی او ظاهر می‌شوند، ضمناً
ممکن است التهاب خود را به شکل زخم یا بریدگی نشان دهد. همان طور که
می‌بینید این علائم درمردان غیر قابل مشاهده نیستند.
توجه، آنتی بیوتیک باعث ایجاد قارچ های واژنی می‌شوند!
آنتی
بیوتیک ها نیز می‌توانند باعث ایجاد مشکل بشوند. دلیل تجویز آنتی بیوتیک
هر چه که باشد (ورم مثانه، عفونت دندان، آبسه، آکنه و…)، باعث ایجاد قارچ
می‌گردد زیرا تمام میکروب ها به جز کاندیدا آلبیکان را نابود می‌کند.
کاندیدا آلبیکان نیز از فرصت ایجاد شده برای رشد بیشتر بهره می‌برد.
همچنین،
بسیار معمول است برای زنی که مبتلا به ورم مثانه و در پی آن خارش شده،
آنتی بیوتیک تجویز شود. درمان بر پایۀ آنتی بیوتیک، ورم مثانه را از بین
می‌برد، اما شرایط را برای رشد قارج فراهم خواهد کرد!
در
نتیجه، قارچ به واسطۀ خارش ها خود را نشان می‌دهد در حالی که واژینوز
باکتریال با ترشحات خیلی زیاد که هنگام برقراری رابطۀ جنسی یا طی مدت
قاعدگی، بوی بسیار بدی متصاعد می‌کند، شناخته می‌شود.
این
عفونت های شایع خطرناک نیستند، برعکسِ عفونت های جنسی قابل انتقال (هرپس
تناسلی، گنوکوک، کلامیدیا) که می‌توانند تبدیل به عامل ناباروری بشوند.
استرس را به آسانی مدیریت کنید
مشکلات فردی، اجتماعی، شغلی، اقتصادی، زندگی مشترک، روابط بین افراد،
ترافیک، کارهای ناتمام، امتحانات و آزمون ها و … عوامل استرس زای زندگی
ما هستند. متخصصان رشته های مختلف روش های متعددی را برای کنترل و مدیریت
استرس های روزانه پیشنهاد نموده اند. این روزها در قالب مهارت های زندگی به
افراد آموزش داده می شود که چگونه استرس های روزمره را کاهش دهند.
از
آنجایی که استرس و اضطراب بخش جدا نشدنی زندگی مدرن و امروزی به شمار می
رود، نمی توانیم آن را به طور کامل از زندگی خود حذف کنیم. بنابراین پذیرش
این واقعیت به عنوان اولین قدم در کاهش و مدیریت استرس می باشد.
ورزش
به عنوان یک عامل مهم و موثر در تنظیم متابولیسم بدن شناخته می شود.
روان‌شناسان معتقدند که ورزش یک رفتار مفرح و لذتبخش بوده و نشاط، شادابی
و بهبود روحیه را به همراه دارد. رفتارهای مفرح و به ویژه ورزش، بدن را در
انجام وظایف خود از جمله ایمنی و مقابله با بیماری ها تقویت نموده و به
تامین و حفظ سلامتی کمک می کند.
فعالیت بدنی و ورزش یکی از ساده
ترین ابزاری است که استرس را کاهش داده و به حفظ و تامین آرامش کمک می کند.
ورزش به خودی خود مشکلات ما را حل نمی کند اما به دلیل فعل و انفعالاتی که
در بدن ایجاد می کند، تحمل شرایط سخت و فشارهای روحی را آسان تر نموده و
کمک می کند که تصمیمات منطقی تری بگیریم.
تحقیقات نشان می
دهند که ورزشکاران در اغلب موارد مشکلات روانی کمتری نسبت به سایر افراد
دارند و از واکنش مناسب تری در مقابله با استرس برخوردارند. همچنین
افسردگی، نا امیدی و بی‌انگیزگی در این افراد کمتر مشاهده می شود.
اگر
ورزش در درازمدت و به صورت مداوم انجام شود، در کاهش سطح هورمون کورتیزول و
بهبود علایم استرس تاثیر بسزایی دارد. هورمون کورتیزول در پاسخ به استرس و
از غدد فوق کلیوی ترشح می شود.
متخصصان
معتقدند که ورزش اگر از استقامت بالایی برخوردار باشد در کنترل استرس
موثرتر است. همچنین یوگا که یک ورزش روحی وجسمی بوده و با اعتماد به نفس
شخص ارتباط مستقیمی دارد یک فعالیت موثر در کاهش استرس می باشد.
مطالعات
نشان می دهند افرادی که به طور منظم و مداوم ورزش می کنند معمولا در شرایط
سخت تصمیمات بهتری می گیرند و قادرند فشارهای روحی خود را آسان تر کنترل
نموده و بر اوضاع مسلط شوند.
اگر تصمیم دارید برای کاهش استرس، ورزش را در برنامه روزانه خود بگنجانید، این موارد را به خاطر بسپارید:
ورزشی
را انجام دهید که برای شما لذتبخش است: اگر از انجام یک ورزش لذت نمی برید
خود را مجبور به انجام آن نکنید. انجام اجباری ورزشی که دوست ندارید، سبب
کاهش خلق و بی حوصلگی شده و استرس شما را افزایش خواهد داد.
به
صورت گروهی ورزش کنید: کوه رفتن با دوستان و یا ورزش صبحگاهی به همراه
دیگران نمونه های مناسبی برا ی کاهش استرس هستند. در ورزش گروهی از حمایت
اجتماعی و عاطفی سایرین برخوردار شده و لحظات شاد و دلپذیرتری را تجربه
خواهید نمود.
درحد توانایی بدن خود ورزش کنید:
محدودیت های بدن خود را بشناسید، واقع گرا باشید و درحد توانایی جسمی خود
ورزش کنید. هرگز سعی نکنید بیش از حد به بدنتان فشار بیاورید. این کار نه
تنها استرس را کاهش نمی دهد بلکه موجب آسیب دیدگی شما نیز می شود.
ورزش های ساده را انتخاب کنید: اگر تازه کار هستید، ورزش هایی را انجام دهید که نیاز به تمرکز و مهارت زیادی ندارند.
ورزش
های غیر رقابتی انجام دهید: در اغلب افراد پرداختن به ورزش های غیر رقابتی
اثرات مفیدتری در کاهش علایم استرس دارد. اضطراب برنده شدن را به استرس
های خود اضافه نکنید.
فعالیت بدنی و ورزش را
آهسته آغاز کنید: در جلسات اول فعالیت سبک و ملایمی داشته باشید و در جلسات
بعدی به تدریج بر مدت و شدت تمرین اضافه کنید.
به
تغذیه خود توجه کنید: برای ورزش مستمر و موثر می بایست از یک الگوی تغذیه
صحیح پیروی کنید. در این مورد می توانید از یک متخصص تغذیه کمک بگیرید.
