ماليات بر درآمد حقوق
درآمدى که شخص حقيقى در خدمت شخص ديگر (اعم از حقيقى يا حقوقي) در قبال
تسليم نيروى کار خود بابت اشتغال در ايران برحسب مدت يا کار انجام‌يافته
به‌طور نقد يا غيرنقد تحصيل مى‌کند مشمول ماليات بر درآمد حقوق است. (ماده
۸۲ ق.م.م)
بنا به ماده ۸۳ ماليات‌هاى مستقيم درآمد مشمول ماليات حقوق عبارت
است از حقوق (مقررى يا مزد يا حقوق اصلي) و مزاياى مربوط به شغل اعم از
مستمر يا غيرمستمر قبل از وضع کسور و پس از وضع معافيت‌هاى مقرر در اين
قانون
مزاياى مستمر غيرنقدى
استفاده از مسکن واگذارى از طرف کارفرما (يا اثاثيه و يا بدون اثاثيه)
استفاده از اتومبيل اختصاصى واگذارى از طرف کارفرما (با راننده و يا بدون راننده)
ساير مزاياى غيرنقدى مستمر از قبيل خواروبار، بن،…
حقوق و مزاياى مستمر نقدى شغلى
حقوق ثابت ـ مزاياى مستمر شغلى ـ حق مقام ـ حق اولاد ـ حق مسکن ـ
حق اياب و ذهاب ـ مدد معاش ـ فوق‌العاده‌هاى (بدى آب و هوا) ـ محروميت از
تسهيلات زندگى ـ محل خدمت ـ اشتغال خارج از مرکز ـ مرزى ـ شرايط محيط کار ـ
نوبت کارى ـ کشيک ـ جذب ـ مزاياى ارزى ـ اشتغال مأمورين در خارج کشور)
فوق‌العاده کسر صندوق ـ فوق‌العاده تضمين صاحب‌جمعان
به‌طور مستمر به اشخاص حقوق‌بگير پرداخت يا تخصيص داده مى‌شود.
ساير مزايائى که طبق مقررات استخدامى کارفرما تحت عناويتى غير از
موارد فوق همراه با حقوق و مزاياى نقدى ماهانه به‌طور مستمر به اشخاص
حقوق‌بگير پرداخت يا تخصيص داده مى‌شود.
مزاياى غيرمستمر
مزاياى غيرمستمر به استناد قانون ماليات‌ها و قانون کار عبارتند از:
اضافه‌کار، فوق‌العاده مأموريت، هزينه سفر، پاداش انجام کار، عيدى و پاداش آخر سال،
وجوه پرداختى بابت لباس کار و يا در اختيار گذاردن آن ـ
پرداختى‌هاى بابت هزينه درمان و معالجه کارکنان ـ بازخريد مرخصى ـ پاداش ـ
بهره‌ورى
ساير مزاياى غيرمستمر که طبق مقررات استخدامى يا قانون کار از طرف کارفرما به کارکنان پرداخت و يا در اختيار آنان قرار داده مى‌شود.
نحوهٔ محاسبه درآمد مشمول ماليات حقوق
به استناد ماده ۸۲ قانون ماليات‌ها براى محاسبه درآمد مشمول
ماليات حقوق بايد درآمدهاى غيرنقدى به معادل نقدى آن تقويم و سپس به
درآمدهاى نقدى اضافه گردد تا درآمد مشمول ماليات حقوق مشخص گردد.
چگونگى تقويم مزاياى غيرنقدى به نقدى
به استناد تبصره ذيل ماده ۸۳ قانون ماليات‌هاى مستقيم در حال حاضر صرفاً مبناى تقويم درآمدهاى غيرنقدى زير به نقدى مشخص گرديده است.
– مسکن با اثاثيه معادل ۲۵ درصد و بدون اثاثيه ۲۰ درصد حقوق و
مزاياى مستمر نقدى (به استثناء مزاياى نقدى معاف موضوع ماده ۹۱ قانون
ماليات‌ها) در ماه پس از وضع وجوهى که از اين بابت از حقوق کارمند کسر
مى‌شود.
– اتومبيل اختصاصى با راننده معادل ۱۰ درصد و بدون راننده معادل ۵
درصد حقوق و مزاياى مستمر نقدى (به استثناء مزاياى نقدى معاف موضوع ماده
۹۱ قانون ماليات‌ها) در ماه پس از وضع وجوهى که از اين بابت از حقوق کارمند
کسر مى‌شود.
– ساير مزاياى غيرنقدى معادل قيمت تمام‌شده براى پرداخت‌کننده حقوق.
معافيت مالياتى درآمد حقوق
با توجه به اينکه قانون اصلاح ماده (۸۴) قانون ماليات‌هاى مستقيم
در ۱۹/۱۲/۷۵ به تصويب مجلس شوراى اسلامى و در ۲۵/ ۱۲/ ۷۵ نيز به تأييد
شوراى نگهبان رسيده که از ۱/۱/۱۳۷۶ قابل اجرا مى‌باشد لذا نخست متن قانون
مزبور جهت اطلاع ذکر مى‌شود:
ماده واحده ـ ماده ۸۴ قانون ماليات‌هاى مستقيم مصوب ۱۳۶۶ و اصلاحات بعدى آن به‌شرح زير اصلاح مى‌شود:
ماده ۸۴ ـ تا ميزان ۶۰ برابر حداقل حقوق مبناى جدول حقوق موضوع
ماده يک قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت، مصوب ۱۳۷۰، درآمد سالانه
مشمول ماليات حقوق کليه حقوق‌بگيران، از جمله کارگران مشمول قانون کار، از
يک يا چند منبع، از پرداخت ماليات معاف مى‌شود.
تبصره ۱.
درصد ماليات حقوق، تا مبلغ
۱۲ برابر حداکثر حقوق موضوع ماده ۸ لايحه قانونى مربوط به حداکثر و حداقل
حقوق مستخدمين شاغل و بازنشسته و آماده به خدمت مصوب ۴/۲/۱۳۵۸ شوراى انقلاب
جمهورى اسلامى ايران در سال، علاوه بر اعمال معافيت موضوع اين ماده بخشوده
مى‌شود و نسبت به مازاد آن، ماليات براساس نرخ‌هاى مقرر در ماده ۱۳۱ قانون
ماليات‌هاى مستقيم، مصوب ۱۳۷۱، محاسبه مى‌شود. اين بخشودگي، مانع استفاده
از بخشودگى مقرر در ماده ۹۲ قانون ياد شده نيست. اين قانون از تاريخ
۱/۱/۱۳۷۶ لازم‌الاجراء است.
تبصره ۲.
ماليات اضافه‌کارى براى
کارمندان مشمول قانون نظام هماهنگ و کارگران مشمول قانون کار، يکسان دريافت
مى‌شود. ميزان اضافه‌کار قابل محاسبه براى کارگران مشمول قانون کار، بيش
از ۵۰ درصد ساعات کار روزانه نخواهد بود. (حداکثر سقف مجاز اضافه‌کارى
مشمول نرخ ۱۰% برابر ۹۶ ساعت براى کارگران مى‌باشد).
حداکثر حقوق موضوع ماده يک قانون نظام هماهنگ پرداخت حقوق کارکنان
دولت طبق مصوبات هيئت‌وزيران در سال‌هاى در سال‌هاى ۱۳۷۶ تا ۱۳۷۸ به‌شرح
ذيل مى‌باشد:
جدول حداقل و حداکثر معافيت موضوع لايحه اصلاحى ماده (۸۴) قانون ماليات‌هاى مستقيم
| تاريخ اجرا | ضريب حقوق | حداقل معافيت ساليانه | حداقل معافيت ماهيانه | حداکثر معافيت تبصره (۱) ماده ۸۴ اصلاحى | ||||||||||
| از ۱/۱/۱۳۷۶ | ۱۴۰ | ۲،۸۸۰،۰۰۰ = ۱۲۰×۰۰×۰ | ۲۴۰،۰۰۰ | ۱،۲۰۰،۰۰۰ | ||||||||||
| از ۱/۵/۱۳۷۶ از |
۱۶۰ ۱۸۰ |
۳،۸۴۰،۰۰۰ = ۱۶۰×۰۰×۰ ۴،۳۲۰،۰۰۰ = ۱۸۰×۰۰×۰ |
۳۲۰،۰۰۰ ۳۶۰،۰۰۰ |
۱،۴۰۰،۰۰۰ ۱،۸۰۰،۰۰۰ |
||||||||||
| ۱۳۷۷/۱/۱از ۱/۱/۱۳۷۸ | ۲۰۰ | ۴،۸۰۰،۰۰۰= ۲۰۰×۰۰×۰ | ۴۰۰،۰۰۰ | ۲،۰۰۰،۰۰۰ | ||||||||||
| از ۱/۱/۱۳۷۹ | ۲۳۰ | ۵،۵۲۰،۰۰۰ = ۲۳۰×۰۰×۰ | ۴۶۰،۰۰۰ | ۲،۴۰۰،۰۰۰ | ||||||||||
نحوه محاسبه حداقل و حداکثر موضوع ماده (۸۴) لايحه اصلاحي
۱. عدد مبناى جدول حقوق نظام هماهنگ پرداخت حقوق کارکنان دولت عدد ثابت ۴۰۰ مى‌باشد.
۲. ضريب حقوق کارکنان دولت معمولاً در بهمن يا اسفندماه و يا در تبصره‌هاى قانون بودجه کل کشور همه ساله توسط دولت اعلام مى‌شود.
تذکر:
با توجه به توضيحات فوق براى
به‌دست آوردن حداکثر معافيت مالياتى موضوع ماده ۸۴ بايد معادله X= ضريب
حقوق سالانه×۰۰×۶۰ را حل نمود و پس از به‌دست آوردن X آن را بر دوازده
تقسيم مى‌کنيم تا معافيت ماهيانه حداقل حقوق و مزاياى حقوق‌بگيران به‌دست
آيد.
نکته مهم:
چنانچه مجموع درآمد حقوق و
اضافه‌کار هريک از کارکنان کمتر از حداکثر حقوق و مزاياى موضوع در ماده
باشد (براى سال ۱۳۷۹ تا مبلغ دو ميليون و چهارصد هزار ريال در ماه) باشد.
اضافه‌کار پرداختى در ماه نيز تا تکميل سقف حداکثر معافيت ساليانه (در سال
۱۳۷۹ معادل ۲،۴۰۰،۰۰۰ ريال) نيز شامل معافيت ۲۵ درصدى مى‌شود.
ساير معافيت‌هاى مالياتى درآمد حقوق
درآمدهاى حقوق (حقوق و مزايا) افراد ذيل به استناد ماده ۹۱ قانون ماليات‌ها از پرداخت ماليات معاف است:
ـ رؤسا و اعضاء مأموريت‌هاى سياسى خارجى در ايران و رؤسا و اعضاء
هيئت‌هاى نمايندگى فوق‌العاده دول خارجى نسبت به درآمد حقوق دريافتى از
دولت متبوع خود به شرط معامله متقابل
ـ رؤسا و اعضاء هيئت‌هاى نمايندگى سازمان ملل متحد و مؤسسات تخصصى
آن در ايران نسبت به درآمد حقوق دريافتى از سازمان و مؤسسات مزبور در
صورتى‌که تابع دولت جمهورى اسلامى نباشند.
ـ رؤسا و اعضاء مأموريت‌هاى کنسولى خارجى در ايران و همچنين
کارمندان مؤسسات فرهنگى دول خارجى نسبت به درآمد حقوق دريافتى از دول متبوع
به شرط معامله متقابل
ـ کارشناسان خارجى که با موافقت دولت جمهورى اسلامى ايران از محل
کمک‌هاى بلاعوض فنى و اقتصادى و علمى و فرهنگى دول خارجى وى با مؤسسات
بين‌المللى به ايران اعزام مى‌شوند نسبت به حقوق دريافتى آنان از دولت
متبوع يا مؤسسات بين‌المللى مذکور.
ـ کارمندان محلى سفارتخانه‌ها و کنسولگرى‌ها و نمايندگى‌هاى دولت
جمهورى اسلامى ايران در خارج نسبت به درآمد حقوق دريافتى از دولت جمهورى
اسلامى ايران در صورتى‌که داراى تابعيت دولت جمهورى اسلامى ايران نباشند به
شرط معامله متقابل.
ماليات بر درآمد حقوق
محاسبه ماليات حقوق و مزاياى مستمر ماهانه
براى محاسبه ماليات حقوق و مزاياى مستمر ماهيانه نخست حقوق و
مزاياى مستمر ماهانه هريک از کارکنان پس از کسر معافيت‌هاى قانونى را
دوازده برابر نموده سپس با اعمال نرخ ماده ۱۳۱ ماليات ساليانه درآمد حقوق
را محاسبه که يک‌دوازدهم اين مبلغ به‌عنوان ماليات درآمد حقوق و مزاياى
مستمر ماهانه تلقى خواهد شد.
محاسبه ماليات مزاياى غيرمستمر
به‌منظور محاسبه ماليات مزاياى غيرمستمر هريک از کارکنان، نخست
حقوق و مزاياى ساليانه آنان محاسبه و مزاياى غيرمستمر (پس از کسر
معافيت‌هاى قانوني) به آن اضافه و آنگاه با اعمال نرخ ماده ۱۳۱ ماليات
ساليان حقوق‌بگير محاسبه مى‌گردد که يک‌دوازدهم اين مبلغ به‌عنوان ماليات
ماهانه محسوب مى‌گردد. لازم به ذکر است که در محاسبه ماليات مزاياى
غيرمستمر بايد توجه نمود که در بخش دولتى ماليات مزاياى غيرمستمر صرفاً
مشمول نرخ ۱۰ درصد خواهد شد و لزومى به اعمال جمع درآمد ساليانه با مزاياى
غيرمستمر نخواهد بود اما در بخش خصوصى و بخش نهادهاى عمومى غيردولتى پس از
وضع معافيت‌هاى قانونى مزاياى غيرمستمر، افزودن آن به درآمد ساليانه (حقوق و
مزاياى مستمر) الزامى خواهد بود. (به استثناء اضافه‌کار تا سقف ۹۶ ساعت در
ماه)
بديهى است چنانچه در طى يکسال چندين مرتبه به حقوق‌بگيران مزاياى
غيرمستمر پرداخت شود، در آمد ساليانه حقوق و مزاياى مستمر بايد با کليه
مزاياى غيرمستمر دريافتى تا آخرين بار جمع‌شده و سپس با اعمال نرخ ماده ۱۳۱
ماليات مربوطه محاسبه گردد.
محاسبه مزاياى غيرمستمر از طرف اشخاصى غير از پرداخت‌کنندگان
به استناد ماده ۸۶ قانون ماليات‌ها پرداخت‌هائى که از طرف اشخاص
غير از پرداخت‌کنندگان مقرري، مزد و حقوق اصلى به‌عمل مى‌آيد نظير حق حضور
در جلسات، مشمول مالياتى به نرخ ۱۰ درصد مى‌باشد که پرداخت‌کنندگان اين
قبيل وجوه مکلف هستند هنگام هر پرداخت ماليات متعلق را کسر و ظرف مدت سى
روز با صورتى حاوى نام و نشان دريافت‌کنندگان و ميزان آن به حوزهٔ مالياتى
محل پرداخت کنند.
محاسبه ماليات اضافه‌کار
ـ چنانچه شرکت دولتى باشد.
در اين حالت مبلغ اضافه‌کار صرفاً شامل ۱۰ درصد ماليات خواهد شد
ـ چنانچه شرکت خصوصى يا نهاد عمومى غيردولتى باشد.
در
اين حالت مبلغ اضافه‌کار ماهيانه به شرط اينکه بيش از ۵۰ درصد ساعات کار
ماهيانه نباشد. (۹۶ ساعت در ماه) نباشد مشمول نرخ ده درصد و مازاد بر آن به
حقوق نو مزاياى ماهيانه اضافه خواهد شد يعنى نخست حقوق و مزاياى مستمر
مشمول ماليات حقوق‌بگير را دوازده برابر نموده و سپس اضافه‌کار مازاد بر ۹۶
ساعت را به آن افزوده و با توجه به نرخ ماده ۱۳۱ ماليات آن محاسبه مى‌شود.
تذکر مهم:
چنانچه مجموع حقوق و مزاياى
ماهيانه مشمول ماليات و اضافه‌کار هريک از پرسنل کمتر از ۲،۴۰۰،۰۰۰ ريال
باشد اضافه‌کارى مزبور نيز مشمول معافيت ۲۵ درصد خواهد بود.
مثال:
شخصى از تاريخ ۱/۷/۱۳۷۹ در يک
شرکت استخدام شده است چنانچه حقوق و مزاياى مستمر ماهيانه وى ۹۰۰،۰۰۰ ريال
باشد و اضافه‌کار مجاز مهرماه نامبرده ۴۵۰،۰۰۰ ريال باشد و در همين ماه نيز
مبلغ ۵۳۰،۰۰۰ ريال به‌عنوان پاداش کارکرد به او تعلق گرفته باشد ماليات
درآمد حقوق و مزاياى اين کارمند در مهرماه چقدر خواهد بود.
حالت اول: شرکت دولتى است
| ۴۴۰،۰۰۰ = (۴۶۰،۰۰۰ ـ ۹۰۰،۰۰۰) | |
| درآمد حقوق مشمول ماليات مهرماه | |
| ۵،۲۸۰،۰۰۰ = ۱۲ ۴۴۰،۰۰۰ | |
| ۹۰۹،۷۵۰ = %۷۵ ۱،۲۱۳،۰۰۰ نرخ ماده ۱۳۱ ۵،۲۸۰،۰۰۰ |
|
| ماليات حقوق سالانه | ۷۵،۸۱۲ = %۱۲ ۹۰۹،۷۵۰ |
| ماليات اضافه‌کار مهرماه | ۳۳،۷۵۰ = %۷۵ ۱۰% ۴۵۰،۰۰۰ |
| ماليات پاداش کارگر | ۳۹،۷۵۰ = %۷۵ ۱۰% ۵۳۰،۰۰۰ |
به استناد بخشنامه مورخ ۲۰/۳/۷۱ وزارت امور اقتصادى و دارائى عيدى
و پاداش جزء مزاياى غيرمستمر و پس از کسر معافيت‌هاى قانونى مشمول نرخ
مالياتى ۱۰ درصد خواهد بود.
| ماليات حقوق و مزاياى مهرماه | ۱۰۹،۵۶۲ = ۳۳،۷۵۰ + ۷۵،۸۱۲ + ۳۹،۷۵۰ |
حالت دوم: شرکت خصوصى است
| ۵،۲۸۰،۰۰۰ = ۱۲ (۴۶۰،۰۰۰ ـ ۹۰۰،۰۰۰) |
|
| ۹۰۹،۷۵۰ = %۷۵ ۱،۲۱۳،۰۰۰نرخ ماده ۱۳۱ ۵،۲۸۰،۰۰۰ |
|
| ماليات مهرماه | ۷۵،۸۱۲ = ۱۲ ۹۰۹،۷۵۰ |
| ۵،۸۱۰،۰۰۰= ۵۳۰،۰۰۰ + ۵،۲۸۰،۰۰۰ | |
| ماليات پاداش مهرماه | ۱۸۵،۵۰۰ = %۳۵ ۵۳۰،۰۰۰ |
چون مجموع اضافه‌کارى مهرماه کارمند يا کليه حقوق و مزاياى مشمول
ماليات کمتر از ۲،۴۰۰،۰۰۰ ريال در ماه است پس اضافه‌کارى هم مشمول معافيت
۲۵% مى‌باشد.
| ۳۳،۷۵۰ = %۷۵ ۱۰% ۴۵۰،۰۰۰ |
|
| ماليات حقوق و مزاياى مهرماه | ۲۹۵،۰۶۲ = ۷۵،۸۱۲ + ۱۸۵،۵۰۰ + ۳۳،۷۵۰ |
مثال:
حقوق اصلى ماهانه حقوق‌بگيرى در
خردادماه ۱۳۷۹ معادل ۱،۳۰۰،۰۰۰ ريال، حق تخصص ۱۴۵،۰۰۰ ريال، حق کشيک،
۳۶۴،۲۰۰ ريال، اشتغال خراج از مرکز ۳۸۶،۵۰۰ ريال، بدى آب و هوا ۲۵۵،۸۰۰
ريال و اضافه‌کار ۷۲۰،۰۰۰ ريال مى‌باشد. چنانچه ساعات اضافه‌کار خردادماه
اين حقوق‌بگير ۱۲۰ ساعت اعلام‌شده و حقوق‌بگير مزبور شاغل در روستا باشد
ماليات درآمد حقوق نامبرده را در خردادماه با هر دو حالت دولتى و خصوصى
محاسبه نمائيد.
فرض اول: کارفرما (پرداخت‌کننده حقوق) شرکت دولتى است
| حقوق و مزاياى مستمر ماهانه مشمول ماليات | |
| ۱،۴۴۵،۰۰۰ = ۱۴۵،۰۰۰ + ۱،۳۰۰،۰۰۰ | |
| درآمد سالانه مشمول ماليات | ۹۸۵،۰۰۰ = ۴۶۰،۰۰۰ ـ ۱،۴۴۵،۰۰۰ |
| ۱۱،۸۲۰،۰۰۰ = ۱۲ ۹۸۵،۰۰۰ |
|
| ۲،۷۳۲،۲۵۰ = %۷۵ ۳،۶۴۳،۰۰۰ماده ۱۳۱ با اعمال معافيت ۱۱،۸۲۰،۰۰۰ |
|
| ماليات حقوق و مزاياى خردادماه | ۲۲۷،۶۸۷ = ۱۲ ۲،۷۳۲،۲۵۰ |
| باقيمانده معافيت | ۱،۴۱۵،۰۰۰ = ۹۸۵،۰۰۰ ـ ۲،۴۰۰،۰۰۰ |
| ۵۷۶،۰۰۰ = ۹۶ (۷۲۰،۰۰۰۱۲۰) |
|
| ماليات اضافه‌کارى | ۵۴،۰۰۰ = %۷۵ ۱۰% ۷۲۰،۰۰۰ |
| کل ماليات خردادماه حقوق‌بگير | ۲۸۱،۶۸۷ = ۲۲۷،۶۸۷ + ۵۴،۰۰۰ |
چون حقوق‌بگير شاغل در روستا مى‌باشد و از جمله کارکنان مؤسسات
دولتى مشمول ماده ۹۲ (ق.م.م) مى‌باشد ۵۰ درصد ماليات مزبور بخشوده يعنى
ماليات درآمد حقوق و مزاياى خردادماه نامبرده صرفاً معادل ۱۹۲،۶۴۳ = ۵۰% ×
۳۸۵،۲۸۷ خواهد بود.
فرض دوم: شرکت خصوصى است
| %۳۰ حقوق اصلى طبق بند ماده ۹۱ | ۳۹۰،۰۰۰ = %۳۰ ۱،۳۰۰،۰۰۰ |
| جمع مزاياى موضوع بند ۶ ماده ۹۱ | |
| ۱،۰۰۶،۵۰۰ = ۲۵۵،۸۰۰ + ۳۸۶،۵۰۰ + ۳۶۴،۲۰۰ | |
| مازاد مزاياى بررسى درصد | ۶۱۶،۵۰۰ = ۳۹۰،۰۰۰ ـ ۱،۰۰۶،۵۰۰ |
| حقوق و مزاياى مستمر ماهانه مشمول ماليات | ۲،۰۶۱،۵۰۰ = ۱۴۵،۰۰۰ + ۶۱۶،۵۰۰ + ۱،۳۰۰،۰۰۰ |
| حقوق و مزاياى مستمر سالانه مشمول ماليات | ۱،۶۰۱،۵۰۰ = ۴۶۰،۰۰۰ ـ ۲،۰۶۱،۵۰۰ |
| درآمد مشمول ماليات پس از کسر ماليات و لحاظ معافيت موضوع قانون اصلاح ماده ۸۴ | |
| ۱۹،۲۱۸،۰۰۰ = ۱۲×،۰۶۱،۵۰۰ | |
| ماليات سالانه حقوق و مزاياى مستمر | |
| ۴،۹۵۱،۶۵۰ = %۷۵×،۶۰۲،۲۰۰ ماده ۱۳۱ ۱۹،۲۱۸،۰۰۰ | |
| ماليات حقوق و مزاياى خردادماه | ۴۱۲،۶۳۷ = ۱۲ ۴،۹۵۱،۶۵۰ |
| سقف مجاز اضافه‌کارى مشمول ۲۵% | ۷۹۸،۵۰۰ = ۱،۶۰۱،۵۰۰ ـ ۲،۴۰۰،۰۰۰ |
| ۵۷۶،۰۰۰ = ۹۶×۲۰،۰۰۰۱۲) | |
| ريال ۴۳۲۰۰ = ۷۵%×۰% ۵۷۶،۰۰۰ | |
| ماليات اضافه‌کار بيش از سقف ۹۶ ساعت | ۴۳،۲۰۰ = %۷۵×۰%×۷۶،۰۰۰ ـ ۷۲۰،۰۰۰) |
با توجه به معافيت ۲۵ درصدى تبصره (۲) قانون اصلاح ماده ۸۴ ماليات اضافه‌کارى به‌شرح ذيل محاسبه مى‌شود.
| ماليات اضافه‌کارى | ۸۶،۴۰۰ = ۴۳،۲۰۰ + ۴۳،۲۰۰ |
| کل ماليات حقوق و مزاياى خردادماه | ۴۹۹،۰۳۷ = ۴۱۲،۶۳۷ + ۸۶،۴۰۰ |
محاسبه ماليات عيدى يا پاداش آخر سال
ـ به استناد بند ۱۰ ماده ۹۱ قانون ماليات‌هاى مستقيم عيدى سالانه
يا پاداش آخر سال مجموعاً تا ميزان يکصد هزار ريال از پرداخت هرگونه ماليات
معاف مى‌باشد. عيدى و پاداش حقوق‌بگيران که شاغل در وزارتخانه و مؤسسات و
شرکت‌ها و شهردارى‌ها باشند. مازاد بر مبلغ فوق صرفاً شامل مالياتى به نرخ
۱۰ درصد خواهد بود.
ـ عيدى و پاداش حقوق‌بگيران شاغل در بخش خصوصى و نهادهاى عمومى
غيردولتى مازاد بر مبلغ يکصد هزار ريال به مجموع درآمد سالانه حقوق آنان
اضافه شده و مشمول ماليات به نرخ ماده ۱۳۱ قانون ماليات‌هاى مستقيم خواهد
شد.
ـ بديهى است چنانچه طى سال چند بار پااش به هر يک از کارکنان
پرداخت شود صرفاً معادل يکصد هزار ريال آن از پرداخت ماليات معاف و مازاد
بر آن طبق توضيحات فوق مشمول ماليات مقرر خواهد بود.
