سلام سلام بچه ها خوش آمدید به اینجا
داریم جشن الفــبـا تو این مکان زیـبـا
آب آبی ، دریا آبی ما میخوانیم چه عالی
داستان های قرآنی آن نور آســمــانـی
علوم ، هنروَ ورزش دانش هاي با ارزش
همه با هم آمــــــاده كه در سال آيــنـده
بريــم كــلاس دوم با خوش حالي و خنده
دست ميبريم پيش خدا ما مي كنيم شكر خدا
ادامه مطلب :
دیروز پنجشنبه 26 اردیبهشت 92 جشن الفبای نوگلای باغ زندگیمون بود . انگار همین
دیروز بود که رفتن مدرسه تا خوندن و نوشتن یاد بگیرن . همه چی عــــالی بود جای بابا
حسین خالی . ( بابا جون برا کاری رفته تهران و نتونست خودشو برا جشن برسونه
متاسفانه 
)
بچه ها رو از سه و نیم بردیم که تمرین کنن و آماده بشن برا جشن . همه ی مامانا
رفتن ولی من موندم و کمک کردم .
ساعت پنج بچه ها جشن رو با تلاوت دسته جمعی سوره ی نصر شروع کردن
بعد هم معنی همون سوره رو با شعر خوندن و بعد از اون سرود ملی ایران .
بعدشم شعر الفبا رو خوندن که گل گلی ما حرف ط بود تو این شعر .
آ مثل آتش و آب آدم برفی و آفتاب
ب مثل باغ و بابا بهار و بوی گل ها
پ مثل پاییز سرد پرواز یک برگ زرد
ت مثل توپ خورشید قرمز و زرد و سپید
ث مثل ثلث آخر با نمره های بهتر
ج مثل جوجه جیک جیک جنگل سبز و تاریک
چ مثل چوب و چنار چکاوک و چمن زار
ح مثل حوله ، حُباب حیاط و حوض پر آب
خ مثل خوبی ، خدا خندیدن بچّه ها
د مثل دشت و دریا درخت سبز و زیبا
ذ مثل ذرّت شاد بازی کاکل و باد
ر مثل رنگین کمان هفت تا کمان توی آن
ز مثل زنبور و زاغ زنبق زیبای باغ
ژ مثل ژاله بر گل هدیه ی گل به بلبل
س مثل سایه ی بید ستاره های سپید
ش مثل شش تا شبتاب سه تابیدار سه تاخواب
ص مثل صبح و صدف صدتا صدف توی صف
ض مثل ضربه ای سخت که زد تبر بر درخت
ط مثل طوق اردک طوطی سبز و کوچک
ع مثل عید و عمو عروسک کوچولو
غ مثل غاز و غنچه هر دو تا توی باغچه
ف مثل فوّاره ها در آفتاب زیبا
ق مثل قمری و قو قاصدک قصّه گو
ک مثل کوه پر برف کاج و کلاغ پر حرف
گ مثل گل یا گلاب گردش گلهــا در آب
ل مثل لک لک خواب زیر لحاف محتاب
م مثل موج و ماهی چه ماهی سیاهی
ن مثل نــور و نوروز گل داده نرگس امروز
و مثل وقت ورزش صبح قشنگ و نرمش
ه مثل هوهوی باد هوای پاک و آزاد
ی مثل یاس زیبا در آخــر الفبــــا
بعد سرود مادر خوندن
تا بچه ها آماده بشن برا نمایش ، به مامانایی که تو جشنواره تلاش شرکت کرده بودن و
رتبه آورده بودن یه لوح تقدیر و یه نقاشی از گلاشون دادن ، که اسم ما هم بینشون بود
🙂
حالا دیگه بچه ها آماده بودن برا نمایش قشنگ آقاجانعلی که باران گلی نقش جوجه رو
داشت و طبق معمول عــالــی بود .
داستان نمایش از این قرار بود :
یه مرغ پر طلا بوده که خیلی مغرور بوده . همه ی حیوونا یکی یکی میان میگن با ما
بازی میکنی ؟
مثلا جوجو ناز من میگفت :
جوجه ی پر طلا منم
طلاییه مو و تنم
شیطون و ناز و زیرکم
یه دختر خوب و تکم
جیک و جیک و جیک میگم من
تیک و تیک و تیک میرم من
دارم یه حرف آشنا
جیک و جیک و جیک شکر خدا
آ پر طلا آ چشم سیاه کاکل حنا
میای بریم به بازی ؟
مرغه میگفت :
ایییییششش نه که نمیام
نه که نمیام
پرم طلــــا
چشمم سیــــاه
تــــاج سرم قشنگه
نوکم حنایی رنگه
چرا که بیام اییییشششش
بعد همه ی حیوونا ناراحت میشن و میشینن یه گوشه
وقتی مرغ مغرور تنها میشه روباهه که کمین کرده بوده میپره و میگیردش
مرغ مغرور شروع میکنه قدقد کردن و کمک خواستن و آقاجانعلی صداشو میشنوه و
میاد روباهه رو میزنه و فراری میده .
روباهه فرار میکنه ولی …..
تمام پرهای طلای مرغ پر طلا دیگه ریخته بوده ….
مرغ پر طلا میفهمه که هیچی مثل دوستی و محبت خوب نیست و از همه ی دوستاش
عذر خواهی میکنه و می خواد که ببخشنش و همه با هم دوست میشن .
آخرش هم بچه ها خودشونو معرفی کردن :
باران باقریان هستم در نقش جــوجــه ( الهــی مامان قربونت بره جوجه کوچولوی من )
تو مدتی که بچه ها رفتن برای برنامه ی بعدی آماده بشن ، خانوم شیشه بر ( مدیر
مدرسه ) اومدن و یه سری صحبت کردن . اولش هم یه متن خوندن که اشک همه رو
در آورد . برای هر کدوم از حروف الفبا یکی از بچه ها رو مثال میزد . خیلــی زیبا بود .
برای باران گفت : ف مثل فروتنیِ باران ….
بعد هم آهنگ بارون بارونه ی گروه رستاک رو گذاشتن و بچه ها با لباس محلی
هنرنمایی کردن
.
در آخر هم عکس و لوح و جایزه هاشونو دادن
بعد هم کیک رو آوردن
و از بچه ها و معلمشون و خودمون یه سری عکس گرفتیم .
الــــهــــی ….
بچه ها معلمشونو بغل کرده بودن و گریه میکردن ….
بارانم نبینم اونجوری اشک میریزی مامانـم . الهی قربون تک تک اون اشکات برم عسلم
انشالله دانشگاه رفتنت نفسم
یه سری از کاردستی هاشونم چیده بودن رو میز :
اینم عکس و لوحشون
و یک شعر زیبا :
مادر بده مژده که من درس الفبا خوانده ام
امروزبا آموزگار من آب ،بابا خوانده ام
آموزگار آب را با مهربانی بخش کرد
او با نگاه گرم خود بس مهربانی پخش کرد
با دست های کوچکم مادر نوشتم آب را
روز دگر خواهم نوشت خورشید را،مهتاب را
بر سینه ام خواهم نوشت بابا که امید من است
درآسمان زندگی او مثل خورشید من است
بر قلب خود خواهم نوشت مادر چراغ خانه است
یا بی حضور روی او پژمرده باغ خانه است
**********************************************
بقیه ی تصاویر در پست های بعد
قسمتی از سالن جشن را به یک موزه اختصاص دادم.
به تصویر خوب نگاه کنید.
ابتدا یک پارچه سبز روی این وایت برد سیار کشیدم.
با روبان زرد و سوزن ته گرد برای این تابلو، خط زمینه درست کردم.
این خانم معلمی هم که کنار تخته ایستاده است ، من نیستم
یک ماکت با یونولیت است که بعد از تهیه به کمک یکی از والدین آن را روی یک چوب نصب کردیم و مانتو شلوار و مقنعه به آن پوشاندیم.
دو دانش آموزی را هم که مشاهده می کنید دو تکه یونولیت و یک گوی تزیینی هست که به آن فرم پوشانده و به صندلی چسبانده ام.
مخروط های قرمز هم با مقوا درست کردم و با روبان آن ها را به هم وصل کردم تا موزه از قسمت جشن جدا شود.
بقیه جزییات این موزه مثل جدول حروف الفبا ، ضبط صوت ، شیر سهمیه دانش آموزی و …هم در تصویر معلوم می باشد.
امیدوارم این ایده و ابتکار به درد شما هم بخورد و ازآن استفاده کنید.
سلام نمایشتون خیلی زیبابودمیشه شعربقیه حیوناتم بزاریدباتشکر.