بخش: نورولوژی (بیماریهای مغز و اعصاب)
این بخش
بیماریهایی نظیر MS، میاستنی گراویس، گیلن باره، نوروپاتی، CVA، ICH، SAH،
ترومبوز سینوسی، تشنج، نوریت اپتیک، میوپاتی، پارکینسون، ALS، MND، TIA،
RICP و دیگر بیماریهای مغز و اعصاب را پوشش می دهد.
مکان: مرکز تحقیقات بیماریهای مغز و اعصاب – طبقه 3
شماره تماس: 61192424
رشته
نورولوژی که در زمانهای قدیم تحت عنوان کرسی بیماریهای مغز و پی فعالیت می
نمود. قبل از سال 1320 توسط آقای دکتر چهرازی در بیمارستان روزبه نهاده
شد. این بخش که 60 تحت داشت در دی ماه سال 1328 از بیمارستان روزبه به
بیمارستان امام خمینی(ره) (پهلوی سابق) منتقل و در طبقات سوم و چهارم جناح
غربی بنای مرکزی (مکان فعالی بخش اورولوژی و ریه) استقرار یافت.
در آن
زمان آقای دکتر چهرازی استاد کرسی و رئیس بخش و دکتر صبا رئیس درمانگاه
بوده اند. این بخش در هنگام انتقال، 4 دستیار و 6 کارورز داشته است.
بخش
اعصاب این بیمارستان در اواخر دهه 40 (بین سالهای 50-1348) بدلیل پاره ای
تعمیرات بیمارستان و متعاقب آن تعطیلی و ادغام بعضی بخشها به بیمارستان
وزیری انتقال یافته و مدت کوتاهی بعد از آن مجددا بخشها به بیمارستان روزبه
منتقل شد و در سال 1354 دوباره به بیمارستان امام خمینی(ره) منتقل و در
مکان فعلی بخش پیوند کلیه (طبقه پنجم جناح غربی بنای مرکزی) مستقر شد. پس
از آماده شدن ساختمان مرکز تحقیقات بیماریهای مغز و اعصاب در اواخر مرداد
ماه سال 1383، این بخش به طبقه سوم این ساختمان منتقل گردید. مدتی بعد هم
درمانگاه و بخش EEG آن نیز به طبقه دوم منتقل و این بخش و ضمائم آن به صورت
منسجم در کنار هم قرار گرفتند.
ریاست بخش را پس از انتقال به بیمارستان
امام خمینی(ره) در سال 1354 آقای پروفسور بریمانی و سپس آقای دکتر اقدسی و
هم اکنون آقای دکتر مجید غفارپور به عهده دارند.
این بخش هم اکنون 7
عضو هیئت علمی (2 استاد، 1 دانشیار، 4 استادیار)، 16دستیاری تخصصی و
حدوداً 13-10 کارآموز که طی یک دوره یک ماهه آموزش می بینند را
دارا می باشد.
بخش مغز و اعصاب مجتمع بر اساس مستندات موجود که از سال
1377 تا 1390 جمع آوری شده موفق به کسب رتبه های زیر در امتحانات بورد
تخصصی بیماریهای مغز و اعصاب در کشور گردیده است.
– سال 1380 رتبه دوم
– سال 1382 رتبه اول و دوم
– سال 1385 رتبه دوم و سوم
– سال 1390 رتبه اول
اقدامات آموزشی، پژوهشی و درمانی که برای اولین بار توسط این بخش صورت گرفته عبارتند از:
انجام سونوگرافی داپلر عروق : دکتر مجید غفارپور – دکتر حسینعلی قلیچ نیا عمرانی
راه اندازی EMU (EEG Monitoring Unite) : دکتر محمد حسین حریرچیان – دکتر مژده قبائی- دکتر محمدمهدی صابرتهرانی
راه اندازی دی کلینیک: دکتر محمد حسین حریرچیان
اسامی روسای این بخش از ابتدا تاکنون بر اساس مستندات:
دکتر ابراهیم چهرازی : از سال 1328 تا1353
پروفسور جلال بریمانی : از سال 1354 تا از سال 1358
دکتر عزیز اقدسی : از سال 1359 تا 1370
دکتر مجید غفارپور: از سال 1371 ادامه دارد
اسامی سرپرستاران این بخش از سال 1357 به بعد براساس مستندات عبارتند از:
بخش : فاطمه آستانه- حکیمه سادات موسوی- کلثوم بهادری- گیتا پاک سرشت- افسانه نظری حقیقی
تــــــــــاریخـــچــه بیمارستان فوق تخصصی جم تهران:
در اواسط
دهه 40 خورشيدي با پيشرفت علم پزشكي و توسعه دانشگاههاي كشور از سويي و
تبادل روز افزون اطلاعات و بازگشت پزشكان تحصيل كرده در خارج به ميهن از
سوي ديگر ، نياز به راه اندازي مراكز پزشكي نوين با فن آوري بروز و پيشرفته
بيش از پيش احساس مي شد .
بيمارستانهاي
خصوصي دهه چهل به سبك بيمارستانهاي دهه 20 ساخته شده بودند و براستي با
بيمارستانهاي دولتي تفاوت چنداني نداشتند . اتاقهاي عمل بسيار ساده و بدون
تجهيزات خاص و اتاق بيماران نيز در نهايت سادگي ساخته شده بود . بيشتر اين
بيمارستانها با سرمايه خصوصي يك يا چند نفر معدود بنيان نهاده شده بود و
بدين سان سرمايه گذاري قابل ملاحظه اي برا ي تجهيزات در نظر گرفته نشده
بود.
براي
مثال متخصص بيهوشي بعنوان ارائه دهنده تخصصي نوپا ناگزير به حمل دستگاههاي
بيهوشي از بيمارستاني به بيمارستان ديگر در صندوق اتومبيل خود بود .
در
سالهاي مياني 40 اساتيد نامداري همچون پروفسور حسن هاشميان و پروفسور
ابراهيم سميعي به تشويق دكتر عبداله عليخاني بر آن شدند تا با تأسيس گروه
پزشكان جم بيمارستاني نو با فن آوري بروز و پيشرفته بنيان گذارند .
پس
از بررسي هاي لازم درنزديكي تپه هاي عباس آباد و در مجاورت خيابان تازه
احداث شده تخت طاووس زميني به مساحت تقريبي 4000 مترمربع خريداري شد . بدين
ترتيب مأموريت ساخت بيمارستان به شركت مهندسي گروه چهار و مسئوليت نظارت
بر انجام امور به آقايان دكتر موحدي ، دكتر عليخاني و دكتر فرين محول گرديد
اين گروه جوان و نوآور ، نقشه اي زيبا و كارآمد براي ساخت بيمارستان تهيه
نمودند و در شهريور سال 1347 كلنگ احداث بيمارستان توسط زنده يادان پروفسور
حسن هاشميان و پروفسور ابراهيم سميعي به زمين زده شد .
كار
احداث بيمارستان در سال 1349 پايان گرفت و بيمارستان جم با زيربناي 9000
متر مربع و دارا بودن 128 تخت بستري و 3 اتاق عمل پيشرفته و مجهز به
پيشرفته ترين دستگاههاي راديولوژي و تجهيزات قلبي در سال 1350 به بهره
برداري رسيد .به كوشش مرحوم دكتر صادق نظام مافي بيمارستان جم نخستين
بيمارستان خصوصي تهران بود كه مجهز به دستگاه راديوايزوتوپ گرديد و بدين
ترتيب امكان بررسي بيماريهاي تيروئيد كه در ايران بسيار شايع بود ميسر
گرديد .
با گذشت زماني كوتاه
شمار ديگري از پزشكان بنام تهران نيز به هسته اصلي بيمارستان جم پيوستند و
بدين سان در اوايل دهه 50 گروهي از پزشكان بنام و خوش نام در محيطي نو و
مجهز در بيمارستان جم شروع به فعاليت نمودند و بيمارستان جم از شهرت بسزايي
برخوردار گرديد .
بزرگاني كه
پايه هاي استوار بيمارستان جم را پي نهادند همواره قداست درمان آلام
بيماران را باور داشتند و از آغاز كار رعايت حال بيماران و دوري از هر گونه
اجحاف بر آنان را سر لوحه كار خود قراردادند .اينك نيز رمز موفقيت
بيمارستان جم پس از قريب به نيم قرن تلاش بي وقفه و پيشرفت روز افزون همانا
ارج نهادن به بيماران و دوري از اجحاف به آنان مي باشد .
امروز پزشكان بيمارستان جم خرسندند كه به پيروي از بنيانگذاران بيمارستان
جم و اقتدا به خصلت نيكوي آن بزرگان به ارائه خدمت به بيماران مي پردازند .
