به گزارش خبرچه به نقل از ایرنا، استقبال مردم از این برنامه و بازگشت آنان به پای تلویزیون محلی که عنوان شبکه ‘فرهنگ و اصالت’ را نیز برای خود برگزیده است می توان نه تنها دستاورد این برنامه بلکه سرآغازی برای جذب مردم به برنامه های مخاطب پسند سیمای کردستان عنوان کرد.
این برنامه ثابت کرد این اصل که سیمای محلی کردستان حرفی برای گفتن ندارد و در جذب مخاطب ناکام مانده است زیر سوال برود، اصلی که حداقل در یک دهه گذشته مصداق داشته است و در جذب مخاطب بی فرجام مانده است.
چنین برنامه هایی نشان می دهد اگر تلویزیون با اطلاع از علاقه مندی و نیازهای رسانه ای مردم برنامه سازی کند می تواند فرصتی را برای آشتی رسانه ملی در کردستان با مردم فراهم کند، فرصتی که در رابطه و معادله میان مخاطب و رسانه، رابطه برد برد داشته باشد.
برنامه ‘چریکه شه و’ یک برنامه ترکیبی از سیمای مرکز کردستان است که هر شب از شبکه استانی پخش می گردد این برنامه با محوریت موسیقی دارای آیتم های نمایش، دوربین مخفی، مسابقه خوانندگی، معرفی افراد و جاذبه های دیدنی و … است.
آنچه بیش از همه این برنامه را مخاطب پسند کرده است نه شیوه اجرای مجریان، چینش دکور و بخش های مختلف برنامه و یا عوامل کارگردانی است بلکه ماهیت برنامه است که توانسته در عصر افول مخاطبان رسانه های مختلف، با استقبال مردم مواجه شود، هر چند نباید نقش عوامل پیش گفته را نیز فراموش کرد.
موسیقی که محور اصلی این برنامه است همواره در میان مردم مناطق کُردنشین جایگاه خاصی داشته و با زندگی مردم عجین شده است موضوعی که مدیرکل جدید و بومی صدا و سیمای کردستان با تشخیص درست این موضوع توانست برنامه ‘چه ریکه ی شو ‘ را در مدت زمان کوتاهی به یکی از برنامه های پرمخاطب تلویزیون تبدیل کند.
اما در کنار این موفقیت نسبی، برنامه ‘چریکه ی شو’ ضعف هایی هم دارد، اجرای خیابانی آوازها از سوی مردم از جدی ترین انتقادهای قابل قبول بر این برنامه است، آواز خواندن مردم در کوچه و خیابان و در جمع رهگذران و انعکاس ان در این برنامه، باعث تنزل و تضعیف موسیقی اصیل کردی می شود و لازم است دست اندرکاران این برنامه، به این نکته مهم توجه داشته باشند.
بهرحال موفقیت نسبی ‘چریکه ی شه و’ ثابت کرد صدا و سیما در صورت نیاز سنجی و تشخیص نیازهای رسانه ای مردم، می تواند برنامه های موفق دیگری در حوزه های مختلف از جمله شعر و داستان، میراث فرهنگی، آداب و سنن مردم، گردشگری و صنایع دستی کردستان تهیه و پخش کند و با استقبال مخاطب مواجه شود.
تغییرات در صدا و سیمای کردستان و کاهش برنامه های خسته کننده آن تنها به این برنامه ختم نشده است و فضای تغییر را می توان در این مجموعه لمس کرد، اما چیزی که می تواند موج تغییرات در برنامه های صدا و سیمای استان را تسریع بخشد و ادامه دهد استفاده از نخبگان و به اصطلاح باز کردن درب صدا و سیما به روی سلیقه ها و تنوع های مختلف است تنوعی که قبلا وجود نداشت و با برنامه های کلیشه ای تنها مردم را خسته می کرد.
در پایان هیچ کس منکر برنامه­های پر زحمت و تلاش دست اندرکاران صدا و سیمای کردستان نیست و مردم، روزنامه­نگاران و روسنفکران نیز اگاه به سختی های این حوزه هستند اما مردم که امروزه باید عنوان مخاطب کنشگر و فعال را بر آنها نهاد هم چنان در انتظار ارتقا سطح کیفی و کمی برنامه­ها و از همه مهمتر ساخت برنامه­های امروزی برای مخاطبان امروزی هستند، موضوعی که به طور قطع باید در راس برنامه های مدیرکل جوان و خوش فکر این رسانه قرار گیرد و گر نه آش همان آش و کاسه همان کاسه خواهد شد و یا به تعبیری دیگر شبکه استانی کردستان و همان داستان تکراری بی مخاطبی، همچنان پا بر جا خواهد بود.ک/4
1904
یاداشت از مسعود احمدی