انواع خواب از منظر طب سنتی (نباید های خواب)

خواب و مراحل خوابیدن ، مکان خواب

سردی و
رطوبت به کاهش حرارت زیادی بدن کمک می‌کند. برعکس پرخوابی در شخص دارای
مزاج سرد و تر باعث افزایش سردی و رطوبت بدن می‌شود. خواب روز در بیماران
دارای سوء مزاج سرد و تر باعث افزایش وزن و احساس کسالت می‌گردد.

 محل خواب:

 1- محل خواب هر فردی باید متناسب با مزاج او‌، دمای مناسبی داشته باشد.

 2- محل خواب باید پاکیزه و به دور از بوهای ناگوار و مواد محرک مثل عطر و گل باشد.

 3- محل خواب باید از دسترس حیوانات موذی در امان باشد.

 4-
زیرانداز و لباس خواب هر فردی باید متناسب با مزاج او و فصل باشد. یعنی در
فصل گرما و برای افراد گرم‌مزاج از زیرانداز کتان استفاده شود و در فصل
سرما و برای افراد سردمزاج از زیرانداز پشم و یا پنبه.

 5- مکان خواب باید تاریک و بی سر و صدا باشد.

 6- خوابیدن در مکان سفت و سخت باعث آسیب به اعصاب می‌شود.

 7- خواب بر زمین سرد و نمناک باعث برخی بیماری‌ها مانند فلج‌، دردپشت و ضعف و سستی می‌شود.

 آماده شدن برای خواب: 

 1-
باید پیش از وقت خواب برای خواب آماده شد. یعنی پیش از خواب حتی‌الامکان از
کار و اعمال مهیج و درگیری‌های ذهنی خودداری کرد، چون اگر بلافاصله پس از
‌این امور به خواب برویم‌، سبب اختلال در خواب می‌شود.

2- برای
استراحت کامل مغز در خواب باید خون را به سمت پاها سوق داد و برای ‌این
کار دو راه توصیه می‌شود: یکی آن که پاها را گرمتر از سر نگه داریم و دیگر
آن که رخت‌خواب را به نحوی سرازیر قرار دهیم که طرف سر رخت‌خواب 10 تا 15
سانتی متر بالاتر از پا باشد. بدین ترتیب خون از سر و سینه به سمت پاها
حرکت می‌کند و باعث خواب راحت می‌شود.

 3- لباس در هنگام خواب باید گشاد باشد تا مانع حرکت خون در رگها نشود.

 4- در
هنگام خواب حتما باید پوششی روی خود بکشیم، چون در هنگام خواب‌، حرارت به
باطن می‌رود و سطح بدن سرد می‌شود لذا با تغییر دمای اندک هم امکان بیماری
وجود دارد.

 5- لحاف و روانداز نباید چندان سنگین باشد که باعث عرق کردن شود.



انواع خواب از منظر طب سنتی (نباید های خواب)

٫خواب در حال گرسنگی: در خواب حرارت غریزی به باطن می‌رود و به هضم غذا
در معده کمک می‌کند. در گرسنگی معده خالی است و غذایی برای هضم وجود ندارد.
بنابراین از آنجایی که ‌این حرارت نمی‌تواند بیکار باشد در اخلاط و رطوبات
بدن تصرف کرده و موجب تحلیل آنها و لاغری و در نهایت باعث ضعف حرارت غریزی
می‌شود.

 

۲٫خواب در روز: خوابیدن در روز مضر است زیرا به دلیل روشنایی هوا‌، خواب
عمیق در روز حاصل نمی‌شود و هضم معدی دچار فساد می‌شود. در نتیجه عوارضی
چون بد رنگ شدن پوست‌، سستی بدن‌، احساس کسالت‌، کاهش اشتها و بدبویی دهان
حاصل می‌شود. خواب روز در زمستان ضرر بیشتری دارد و باعث‌ ایجاد بیماری‌های
رطوبی و نزله می‌شود. اما خواب روز برای فردی که عادت به خوابیدن در روز
نداشته باشد و به سبب کاری، شب را بیدار مانده باشد‌، چندان مضر نیست.
افرادی که عادت به خواب روز دارند باید به صورت تدریجی عادت خود را تغییر
دهند.

۳٫خوابیدن بر پشت: به پشت خوابیدن باعث جریان فضولات بدن به غیر مجاری
اصلی خود می‌شود و باعث ‌ایجاد کمردرد‌، نزله‌، بی‌خوابی‌، کابوس و…..
می‌گردد.

۴٫خوابیدن دائم بر روی صورت: از خوابیدن دائم بر روی صورت باید اجتناب کرد زیرا باعث کاهش جریان خون پوست و چروکیدگی پوست می‌شود.

۵٫خوابیدن زیر نور خورشید: به علت تحریک صفرا و افزایش حرارت می‌تواند باعث سردرد شود.

۶٫خوابیدن زیر نور ماه: همان طور که ماه باعث جذر و مد در سطح آب‌های
کره زمین می‌شود‌، اگر زیر نور ماه بخوابیم می‌تواند باعث جذب خون به سطح
بدن و خونریزی از بینی و تحریک شهوت جنسی شود.

۷٫خواب «عَیلوله»‌، «حَیلوله» و «فَیلوله»:
«عَیلوله» خواب پس از نماز صبح است که موجب بیماری می‌شود، بویژه اگر بلافاصله پس از اذان صبح باشد.
«حَیلوله» به خواب پس از اذان ظهر می‌گویند که خواب مضری است و باعث فراموشی می‌شود.
«فَیلوله» خواب آخر روز و پیش از اذان مغرب است و باعث بیماری‌های زیادی می‌شود.

۸٫ خوابیدن به صورتی که برخی از اعضای بدن در آفتاب و برخی در سایه باشند‌، موجب بیماری می‌شود.



دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Back To Top