افزایش هوش فرزندان از راه های مجاز!
همه والدین دوست دارند همه امکانات و آموزش های لازم را در اختیار فرزندان
خود قرار دهند. یکی از بهترین کارها نیز تقویت هوش آنها است. برای این
منظور چند راهکار بسیار ساده برایتان نام برده ایم که ضریب هوشی فرزندتان
را افزایش می دهند.
ورزش و تفریحات فیزیکی
شاید
معلم مدرسه ابتدایی کودکتان به شما گفته باشد که آنها پس از زنگ ورزش و
زنگ تفریح رفتار و تمرکز بهتری دارند. البته این تنها مزیت ورزش های فیزیکی
نیست. کودکانی که در کلاس های ورزشی و تفریحی ثبت نام کرده اند اصولا نمره
های بالاتری هم کسب می کنند. زیرا با تحرک زیاد می توانند احساسات خود را
تخلیه کنند.
بنابراین فرزندان خود را به انجام ورزش بیشتر تشویق کنید و اجازه دهید زیاد بازی کنند.
شیر مادر
شیر
دادن از سینه مزایای بیشماری همچون تقویت سیستم ایمنی بدن و مقابله بهتر
با انواع بیماری ها دارد. این پروسه در هوش فرزندان نیز بسیار موثر است.
تحقیقات جدید ثابت کرده اند، هوش فرزند با شیر مادر خوردن رابطه مستقیم
دارد. کودکانی که از شیر مادر تغذیه می کنند حدود 7.5 درصد باهوش تر هستند و
6.5 درصد بهره هوشی بیشتر نسبت به افرادی دارند که شیر مادر نخورده اند.
سعی کنید در شش ماه نخست تولد، نوزاد را فقط با شیر مادر تغذیه کنید.
پرهیز از غذاهای ناسالم
غذاهای
حاضری، چرب و شیرین نه تنها باعث افزایش وزن و بروز بیماری ها قلبی می
شوند، بلکه هوش فرزندان را نیز کاهش می دهند. در تحقیقاتی که روی 4 هزار
کودک سه ساله تا 8 سالگی آنها انجام شد، مشخص شده است کودکانی که غذاهای
حاضری، فرآوری شده، چرب، شیرین و بدون ارزش غذایی مصرف کرده اند، حدود 1.67
درصد بهره هوشی کمتر از آنهایی دارند که همیشه میوه، سبزیجات، ماهی و
پاستا خورده اند.
سعی کنید از همان ابتدا کودک را به خوردن غذاهای سالم و سبزیجات عادت دهید تا هوشش نیز زیاد شود.
آموختن موسیقی
یافته
های علمی ثابت کرده اند، آموزش موسیقی به کودکان 6 تا 11 ساله باعث افزایش
میزان هوش آنها می شود. موسیقی قدرت مغز را زیاد می کند. کودک خود را در
کلاس های موسیقی، ساز یا آواز ثبت نام کنید تا علاوه بر یاد گرفتن یک هنر،
به بهره هوشی او نیز افزوده شود. همه والدین دوست دارند همه امکانات و
آموزش های لازم را در اختیار فرزندان
خود قرار دهند. یکی از بهترین کارها نیز تقویت هوش آنها است. برای این
منظور چند راهکار بسیار ساده برایتان نام برده ایم که ضریب هوشی فرزندتان
را افزایش می دهند.
رفتن به پیش دبستانی
فرستادن کودکان به مهد کودک و پیش دبستانی، به
ویژه مدارسی که روی آموزش زبان تاکید دارند باعث افزایش ضریب هوشی آنها می
شود. رفتن به پیش دبستانی باعث بهبود رفتار اجتماعی کودکان نیز می شود.
بنابراین هرگز این مقطع از تحصیلات کودک خود را نادیده نگیرید.
روغن ماهی
اسیدهای
امگا سه سرشار از منفعت و مزیت هستند. مادران در دوران بارداری یا شیردهی
اگر روزانه یکهزار میلی گرم امگا سه مصرف کنند، تا 3.5 درصد به هوش فرزند
خود اضافه می کنند. این ماده مفید در انواع ماهی های چرب همچون سالمون به
وفور یافت می شود. اگر ماهی دوست ندارید، قرص های امگا سه از داروخانه تهیه
و روزی یک عدد مصرف کنید. البه در دوران بارداری باید با پزشک خود در این
رابطه مشورت کنید.
خوردن صبحانه
این
مساله فقط در مورد کودک صدق نمی کند، به طور کلی همه افرادی که صبح خود را
با صرف صبحانه آغاز می کنند تمرکز، دقت و آمادگی بیشتری برای یادگیری و
انجام کارهای خود دارند. کودکانی که صبحانه کافی میل می کنند ضریب هوشی
بالاتری نیز دارند. لازم نیست صبحانه خیلی مفصل باشد، یک کاسه کورن فلکس با
شیر و یک لیوان آب میوه یا نان و پنیر و چای شیرین نیز بسیار عالی هستند.
در مورد اسمشونبرها با فرزندتان حرف بزنید
شاید اولین سوالی که اغلب والدین به آن با شرم و
اشتباهی عمدی پاسخ می دهند، «من از کجا آمده ام!» اما سوال های بچه ها،
همیشه به این مورد و به سال های اول زندگی محدود نمی شود. فرزند شما بعد از
وارد شدن به مدرسه به اقتضای سن و البته وارد شدن به اجتماعی که آدم هایش
با تجربه های متفاوتی در کنار او می نشینند، با سوال های بی شماری روبه رو
می شود که گاهی از سر ترس و گاهی شرم، خارج از محدوده امن خانه به دنبال
پاسخ شان می گردد.
اما اگر نمی خواهید پاسخ سوال های فرزندتان، مثل
نوشداروی بعد از مرگ سهراب، دیر به او برسد یا اینکه پاسخی اشتباه و گمراه
کننده را خارج از خانه برای سوال هایش پیدا کند، باید خودتان آستین ها را
بالا بزنید و گاهی به خواسته او و گاهی داوطلبانه برخی موضوعات را برایش
شرح دهید. ما در این مطلب، چهار اسمشو نبر مهمی که اغلب کودکان
و حتی نوجوانان به دنبال یافتن پاسخی برای شان هستند را با شما مطرح کرده
ایم و به شما می گوییم چطور باید در مورد آنها با فرزندتان صحبت کنید.
اسمشو نبر های عاشقانه
فرزند
شما شاید هنوز معنای دقیق عشق را نداند و آنقدر در این مورد بی تجربه باشد
که هر احساسی را با عشق اشتباه بگیرد؛ اما چه فرزند شما واقعا عاشق شده
باشد، چه در مورد این احساس از دوستانش شنیده باشد، شما نباید در برابر
سوال هایی که در این زمینه می پرسد سکوت کنید یا به خاطر به زبان آوردن این
واژه، او را سرزنش کرده یا شرمنده کنید. وقتی در مورد این احساس با کنجکاوی یا شرم از شما سوال می کند، دستپاچه نشوید و او را دست به سر نکنید.
در مورد اسمشونبرها با فرزندتان حرف بزنید تربیت کودک,سوالات کودک
مهم
نیست که فرزند شما پنج ساله است یا 15 ساله، شما باید در هر سن با توجه به
قدرت درک او به سوالاتش پاسخ دهید. اگر فرزند شما هنوز به سن مدرسه
نرسیده، نیازی نیست که برای پاسخ دادن به این سوال وارد جزئیات شوید. باید
با کلمات و جملاتی ساده، دوست داشتن و دلیل شکل گرفتن این احساس را برایش
شرح دهید اما اگر با یک نوجوان طرف هستید باید پیش از آنکه شروع به صحبت
کنید، مثل یک شنونده خوب و بی قضاوت، حرف هایش را بشنوید، به سوالاتش با
جزئیات بیشتری پاسخ دهید و برای ایجاد صمیمیت بیشتر در خلال صحبت های تان
نظر او را هم بپرسید.
هرجا هم که احساس کردید حرفی برای گفتن
ندارید به جای اینکه با دادن پاسخ نامناسب یا اشتباه فرزندتان را ناامید یا
بی اعتماد کنید، به او این گونه بگویید: «سوال خوبی پرسیدی. باید بیشتر به
آن فکر کنم و بعدا مفصل در موردش صحبت کنیم.» بعد هم اگر جواب مناسبی برای
این سوال پیدا نکردید، سراغ یک روانشناس بروید و با کمک او بهترین پاسخ را
انتخاب کنید.
اسمشو نبر های زناشویی
اگر
فرزند شما که سال های آخر دبستان را می گذراند، با سوال هایی در مورد
رابطه زناشویی و آینده بعد از ازدواج سراغ شما آمد، باید با یک پیش فرض
بسیار مهم آماده جواب دادن به سوال هایش شوید. پیش فرض شما باید میزان رشد و
بلوغ ذهنی فرزندتان باشد. از یاد نبرید سن، همیشه معیار درست و دقیقی برای قضاوت نیست و فرزند شما با وجود پا گذاشتن به دوران نوجوانی، ممکن است از بلوغ فکری پایینی برخوردار باشد. به همین دلیل پیش از پاسخ دادن به سوال هایش، قدرت درک او را در نظر بگیرید.
اصل
دوم برای صحبت کردن در این موارد، دادن اطلاعات لازم و کافی است. اگر مبهم
و سربسته با فرزندتان صحبت کنید و سوال هایش را بی جواب بگذارید، او برای
دریافت اطلاعات سراغ منابع دیگری مثل دوستان یا اینترنت می رود و بعید نیست
در جریان این جست وجو، اطلاعاتی را به دست بیاورد که برای سن و شرایطش
نامناسب باشد یا راهنماهای نامناسب، اطلاعات نادرستی را به او دهند. پس
بپذیرید شما می توانید بهترین گزینه برای پاسخ دادن به سوالات فرزندتان
باشید و به جای طفره رفتن به دنبال بیان درست موضوع باشید.
اصل سوم
برای پاسخ دادن به این سوالات، دادن جواب های لازم و کافی است. زیاده روی
نکنید و نگذارید اطلاعات سرریز کنند. اصل آخر هم که مثل همیشه، باز گذاشتن
راه گفت وگوست. با آرامش با فرزندتان صحبت کنید و به او بگویید اگر باز هم
سوالی برایش مطرح شد، شما آماده پاسخ دادن به آن هستید.
اسمشو نبر های بهداشتی
برخی
مادرها معتقدند حتی فرزندی که روزی جزئی از بدن شان بوده، نباید برخی بخش
های بدن آنها را مشاهده کند اما برخی معتقدند کنار گذاشتن این پرده پوشی
ها، می تواند به کنجکاوی کودکان
در بعضی موارد پایان دهد و موضوعی مثل دیدن قسمت های مختلف بدن و سوالاتی
که در این مورد در ذهن شان شکل می گیرد را عادی کند. از نظر شما حق با کدام
گروه است؟ این موضوع باید همیشه به عنوان یک اسمشو نبر و حیطه به شدت شخصی
شناخته شود یا اینکه برای کودک عادی شود؟
حق با گروه اول است. بدن
هر شخص، جزئی مهم از حریم شخصی اوست و نباید به سادگی در معرض دید دیگران
قرار گیرد. اگر شما به بهانه اینکه مادرش هستید و بر همه چیز او محرم هستید
به این حریم وارد شوید، نمی توانید مفهوم شخصی بودن آن را به خوبی به کودک
القا کنید. از زمانی که در ذهن فرزند شما سوالاتی در مورد بدن، تفاوت های
بدن خانم ها و آقایان و رابطه زن و مرد مطرح می شود، بهتر است که در انتخاب
لباس های راحتی تان دقت بیشتری به خرج دهید و هم خودتان و هم همسرتان با
پوشش قابل قبولی در مقابل او ظاهر شوید.
گذشته از این، از زمانی که
کودک تان توانایی تنها حمام کردن را به دست می آورد، بهتر است این مسئولیت
را به خودش واگذار کنید و قبل از آن هم هنگام همراهی کردن او در حمام،
لباس زیر خود را حفظ کنید.
اسمشو نبر های بهداشتی
به کودک تان توضیح داده اید که باید خودش را بعد از شست وشو خشک کند؟ او چنین موضوع بهداشتی مهمی را از چه کسی باید یاد بگیرد؟ باید سال ها بگذرد تا شاید مربیان مدرسه در این مورد برایش توضیح دهند؟
می
دانیم برای بسیاری از مادرهایی که خودشان با چنین شرمی بار آمده اند و
هرگز با مادرشان در این مورد حرف نزده اند، صحبت کردن در این مورد آسان
نیست اما وقت آن است که بنا به ضرورت گاهی شرم را کنار بگذارید و اطلاعاتی
که فرزندتان به آن احتیاج دارد را در اختیارش قرار دهید. به او این موضوع
را القا کنید که خصوصی ترین سوالاتش را می تواند از شما بپرسد.
اگر در مورد موضوعات بهداشتی
زنانه با دخترتان صحبت می کنید، با اشاره مختصر از کنار این موضوع نگذرید.
برایش توضیح دهید که در صورت انجام ندادن این کار، چطور سلامتش به خطر می
افتد و به قارچ ها اجازه حمله کردن به بدنش را می دهد. به چشم های متعجب
فرزندتان نگاه کنید و تا زمانی که احساس می کنید قانع نشده، برایش در این
باره توضیح دهید.
دختر شما قبل از 10 ساله شدن باید در مورد عادت
ماهانه خانم ها بداند. اگر هم فرزند پسر دارید، باید قبل از 12 سالگی در
مورد تغییراتی که در بدن پسرها رخ می دهد و نعوظ آقایان با او صحبت کنید.
بهتر است والد همجنس برای صحبت کردن در این موارد سراغ دختر برود و بد نیست
که به او در مورد جنس مخالف و تغییرات بدنی اش هم اطلاعاتی دهد.
