ارتودنسي كنم يا لمينت؟
خنده انهم از نوع زیبای آن همیشه آبی بوده بر روی آتش و راهی بوده برای برقراری ارتباط و حفظ آن . به
همین دلیل بسیاری از افراد دارای هوش هیجانی بالا با آگاهی از قدرت لبخند
و خنده ،استفاده از این ابزار را در کارهای روزمره مدنظر داشته و اگر راهی
برای بهتر و زیباتر شدن لبخند به آنها پیشنهاد شده آنرا بررسی کرده اند.
برای خنده زیبا،
در دوره های متفاوت راههایی مثل کشیدن دندان ها و جایگزین کردن دندان ها
با دندان مصنوعی تا روکش کردن دندان ها ، لامینیت ، ترمیم با کامپوزیت( مواد ترمیمی همرنگ دندان ها) و ارتودنسی دندان پیشنهاد شده است. با افزایش اطلاعات مردم و درک اهمیت دندان های دائمی، کشیدن دندان و جایگزین کردن دندان های مصنوعی ردیف شده تقریبا منسوخ شده است. اما، روش های دیگری مثل روکش کردن دندان کج، اصلاح نامرتبی دندان با ترمیم های همرنگ دندان، لامینیت و ارتودنسی همچنان رایج است. اطلاع
از مزایا و معایب هرکدام از روش های درمانی می تواند تاثیر بسیار مهمی بر
انتخاب علاقمندان گذاشته و از بروز بسیاری از مشکلات در آینده جلوگیری
نماید. در این مقاله چند مسئله مهم دو روش ردیف کردن دندان هابا ارتودنسی و لامینیت را مرور می کنیم.
اساسا مقایسه این دو روش از نقطه نظر تخصصی مقایسه دو روش درمانی صحیح برای حل یک مشکل مشترک نمی باشد. درمان
ارتودنسی و لامینیت در دندانپزشکی برای مشکلات متفاوتی پیشنهاد می شوند
ولی متاسفانه در کشور ما، به دلیل عدم اطلاع کافی مردم ممکن است درمان
لامینیت دندان بجای درمان ارتودنسی پیشنهادشود و با توجه به فراگیر بودن
این موضوع در تبلیغات و اهمیت حفظ سلامت دندان ها به این موضوع می پردازیم.
درمان ارتودنسی برای اصلاح نامرتبی دندان ها بوده و هیچ روشی نمی تواند جایگزین آن تلقی شود. اگر مشکل دندان ها مربوط به محل قرار گیری است، جابجا نمودن و حرکت دندان تنها راه حل صحیح است. از
طرف دیگر اگراندازه دندان کوچک باشد یا بد رنگی بر روی دندان ها وجود
داشته باشد تنها درمان صحیح استفاده از روش های درمانی ترمیم زیبایی خواهد
بود. مثلا
بستن فضای اضافی بین دندان ها که ناشی از کوچکی اندازه دندان هاست به
بهترین شکی با درمان ترمیمی زیبایی و نه ارتودنسی اصلاح می شود. بنابراین، با توجه به ماهیت مشکل روش درمانی صحیح متفاوت خواهد بود. انتخاب روش درمانی نادرست قطعا مشکلات متعددی را در پی داشته و باعث پشیمانی خواهد بود.
ایراد عمده درمان ارتودنسی طول دوره درمانی نسبتا زیاد آن است که به همین دلیل افراد به سمت راههای درمانی نادرست تشویق می شوند. این مسئله ممکن است در ابتدا منطقی بنظر برسد ولی واقعیت ماجرا در این است که درمان ارتودنسی در طول دوره زمانی ۱/۵
تا ۲ سال انجام می شود ولی درمان های ترمیم زیبایی همانند درمان های
لامینیت درمان هایی هستند که فرد را در تمام مدت عمر گرفتار می کند. اگر
فردی درمان لامینیت انجام دهد و دو تا ۱۰ سال بعد دچار مشکل تغییر رنگ،
جدا شدن یا پریدگی شود راهی برای فرار از ادامه درمان ندارد و اینجاست که
فرد فکر کرده در یک یا چند جلسه درمان را به انجام رسانیده و تمام شده است
در صورتی که ناچار است در دوره های متفاوت برای اصلاح مشکلات آن مراجعه
نماید.
در درمان لامینیت سطح بسیار نازک ولی مهمی از سطح دندان که شامل مینا می
باشد تراشیده می شود و بجای آن ماده ترمیم مصنوعی قرار داده می شود. عمده مقاومت دندان در برابر سایش و تحریکات حرارتی وابسته به وجود مینای دندان است . بنابراین اگر پوششی بجای آن قرار داده نشود بروز حساسیت های دندانی در زمان برداشتن لامینیت اجتناب ناپذیر خواهد بود. به
این مفهوم که درمان لامینیت یک درمان انتخابی و برگشت پذیر نیست که اگر
فرد تمایلی به استفاده از آن نداشت آنرا بردارد و درمان را خاتمه دهد. از طرف دیگر اگر از بافت دندان کمتر برداشته شود و ضخامت ماده ترمیمی به فضای لثه تجاوز کند هم مشکلات مرتبط با لثه بروز خواهد کرد. برای درک موضوع توجه شما را به جرم گرفتن دندان ها و عقب نشینی لثه ناشی از آن جلب می کنم. قرار گرفتن هر ماده اضافه مثل جرم و موادترمیمی واکنش بافت های لثه را در پی دارد. عکس
این موضوع هم صادق است یعنی اگر ماده ترمیمی ضخامت کمتری نسبت به اندازه
دندان داشته باشد عکس العمل لثه با افزایش حجم لثه خود را نشان خواهد داد. در درمان های ارتودنسی خطر بروز پوسیدگی با رعایت نکردن بهداشت دهان زیاد می شود. اگر فرد از نظر رعایت بهداشت مشکوک باشد توصیه به درمان ارتودنسی و لامینیت صحیح نیست. در طی دوره درمان ارتودنسی بیمار در دوره های یک ماهه ویزیت می شود. متخصصان
ارتودنسی معمولا در ابتدای هر ویزیت بیماران را از نقطه نظر بهداشتی
ارزیابی می کنند و اگر نیازی به اقدامات تکمیلی باشد آنرا به بیمار آموزش
داده و خطرات را گوشزد می نمایند. اگر همکاری بیمار مناسب نباشد و خطر بروز پوسیدگی افزایش یابد درمان ارتودنسی برای پیشگیری از بروز پوسیدگی قطع می شود.
سایش های طبیعی، جزیی از روند تکامل طبیعی و افزایش سن را تشکیل می دهند.اگر همه اجزاء مرتبط به هم با یک فرآیند مشخصی این سیر را طی نکنند می توانند اثرات مخربی بر روی همدیگر داشته باشند. اگر
سایش در دندان های دارای لامینیت نسبت به دندان های طبیعی کمتر باشد نتیجه
آن خواهد بود که دندان های با سایش کمتر زودتر بهم رسیده و تماس پیشرس
ایجاد می کنند. نتیجه
چنین تماس پیشرسی احساس باقی ماندن یک چیز اضافه در بین دندان ها را به
فرد می دهد بنابراین ممکن است فرد برای فرار از چنین موقعیتی فک خود را به
طرفین هدایت کرده وانحراف فک ایجاد شده یا حتی باعث بروز ناهنجاری در مفصل
فکی شود. در درمان های ارتودنسی موقعیت نهایی دندان را بافت های بدن در هماهنگی با همدیگر تعیین می کنند. در
دوران نگهداری بعد از درمان ارتودنسی ثابت ، با استفاده از پلاک های
نگهدارنده، دندانها فرصت حرکت مختصری دارند تا موقعیت نهایی خود را در
هماهنگی با سایر بافت ها مشخص نمایند. بنابراین اگر اشکالی در محل دندان ها باشد با نیروی طبیعی خود عضلات اصلاح می شود و سایر اجزا با یکدیگر تطبیق پیدا می کنند.
اگر
تمایلی برای اصلاح مشکلی در دندان هایتان دارید حتما مشکل خود را با
متخصص دندانپزشکی مربوطه در میان بگذارید و از ایشان بخواهید تا مزایا و
معایب درمان را برای شما بطور کامل توضیح دهد. به حفظ سلامت بافت های دهان و دندان هایتان بعنوان اولین اولویت فکر کنید. از دست دادن ذره ای از این بافت ها با یک طرح درمان غلط هیچ نتیجه ای بجز پشیمانی در پی نخواهد داشت.
چگونه در هوای سرد ورزش کنیم تا آسیب نبینیم؟
بهتر است در زمستان در فضای بسته ورزش کنید
چگونه در هوای سرد ورزش کنیم تا آسیب نبینیم؟
زمستان، در حال نزدیک شدن
است و این یعنی ما به زودی باید در هوای سرد بدویم و تمرین کنیم. مگر در
مواردی که ترجیح می‌دهید در باشگاه تمرین کنید، متوجه خواهید شد که احتمال
آسیب دیدگی‌تان در زمستان، بیشتر است. بسیار مهم است که برای جلوگیری از
آسیب دیدگی که در آب و هوای سرد به مراتب شایع‌تر است، اقدامات لازم را
انجام دهید!
آسیب های ورزش کردن در هوای سرد
• هیپوترمی (سرمازدگی):
قرارگیری طولانی مدت در معرض سرما می‌تواند باعث شود درجه حرارت مرکز بدن
به زیر ۳۵ درجه سانتی‌گراد برسد که این امر به لرزیدن، خواب آلودگی، کاهش
هماهنگی و شاید حتی بیهوشی منجر می‌شود.
• آفتاب سوختگی:
آفتاب در طول زمستان تابش شدیدی دارد اما شما به لطف سرما، گرمای آفتاب را
احساس نمی‌کنید. آفتاب سوختگی در زمستان، تقریبا شایع‌تر از تابستان است.
• یخ زدگی: اگر بافت پوست یخ بزند بلو‌رهای یخ، گردش خون را متوقف می‌کنند و پوست، بدون اکسیژن می‌ماند و ممکن است از بین برود.
• تاول:
جوراب‌ها و کفش‌هایی با اندازه نامناسب می‌تواند منجر به تشکیل تاول گردند
و اضافه شدن رطوبت ناشی از برف، تگرگ یا باران، احتمال تاول را افزایش
می‌دهد.
• رگ به رگ شدگی یا کشیدگی عضله:
بافت همبند (مفاصل، تاندون‌ها و رباط‌ها) در سرما، کمتر حالت ارتجاعی
دارند و در نتیجه، بیشتر احتمال دارد که در طول تمرین پاره شوند.
• برف کوری:
هنگامیکه نور خورشید به برف‌های سفید می‌خورد و باز می‌تابد، می‌تواند
قرنیه‌ی چشم‌ها را بسوزاند. این مسأله می‌تواند منجر به چشم درد، آبریزش از
چشم و حتی تاری یا کوری موقت شود.
اگر می‌خواهید در هوای سرد ورزش کنید، حداقل ۱۵ دقیقه را به گرم کردن اختصاص دهید
روش هایی برای جلوگیری از آسیب دیدگی هنگام ورزش کردن در هوای سرد
اجازه ندهید که آسیب دیدگی مانع شود که هر روز تمرین کنید. در اینجا چند روش برای جلوگیری از آسیب دیدگی در هوای سرد بیان می‌کنیم:
√ زیاد لباس بپوشید
به جای پوشیدن یک ژاکت
حجیم، از چند لایه لباس برای در امان ماندن از سرما استفاده کنید. در
پوشیدن زیرشلواری بلند یا اسپندکس در زیر شلوارتان، تردید نکنید و حداقل ۲
تا ۳ لایه لباس روی قفسه سینه‌تان بپوشید.
√ ساپورت بپوشید
در صورت نیاز، با پوشیدن
ساپورت از مفاصل‌تان محافظت کنید. مچ ها، زانوها، شانه‌ها و آرنج‌های شما،
همه در معرض خطر هستند بنابراین با باندها و ساپورت‌های مناسب از آنها
محافظت کنید.
√ گرما را نادیده بگیرید
اگر بعد از تمرین، احساس
گرما می‌کنید، به وسوسه درآوردن لباس‌تان توجهی نکنید. اگر قفسه سینه‌تان
را در معرض هوای سرد قرار دهید، احتمال بیمار شدن‌تان را افزایش خواهید
داد.
√ خودتان را به مدت طولانی‌تری گرم کنید
اگر می‌خواهید در هوای سرد
ورزش کنید، حداقل ۱۵ دقیقه را به گرم کردن اختصاص دهید. حتی اگر قرار است
در باشگاه تمرین کنید، خودتان را چند دقیقه بیشتر گرم کنید.
√ در فضای بسته ورزش کنید
ورزش کردن در یک باشگاه یا سالن ورزشی، یک راه خوب برای اجتناب از سرمای زمستان است بنابراین در زمستان در فضای بسته ورزش کنید.
√ از رطوبت اجتناب کنید
خیس شدن، احتمال تاول زدن
را افزایش می‌دهد اما اگر مراقب نباشید می‌تواند منجر به هیپوترمی نیز
بشود. سعی کنید از باران و برف دوری کنید و هنگام ورزش کردن، تا حد ممکن
خشک بمانید.
√ تمرین را آسان بگیرید
به همان شدتی که در
تابستان تمرین می‌کردید، به خودتان فشار نیاورید. احتمال بیشتری دارد که در
سرما خودتان را مصدوم کنید، حتی اگر در فضای داخل باشید. سخت تمرین کنید
اما تمام قدرت و انرژی‌تان را به کار نگیرید.
√ از ضدآفتاب استفاده کنید
فقط به این خاطر که شما
نمی‌توانید تابش شدید خورشید را روی پوست‌تان احساس کنید، به این معنا نیست
که تشعشع آن، پوست‌تان را نخواهد سوزاند. مطمئن شوید برای هر مدت زمانی که
در آفتاب هستید، از ضدآفتاب استفاده می‌کنید.
√ مایعات بنوشید
احتمال بیشتری دارد که در طول زمستان دچار کم آبی شوید، بنابراین حتما در هنگام انجام تمرینات، مایعات اضافی بنوشید.
√ میان وعده به همراه داشته باشید
داشتن چیزی برای خوردن، احتمال کم آبی و خستگی شما را کاهش خواهد داد.
هوشمندانه ورزش کنید تا با اندامی عالی، زمستان را سپری کنید.
