مراکز دیدنی و تفریحی
مینسک پایتخت جمهوری
بلاروس و یکی از بزرگترین مراکز اداری، فرهنگی و علمی این کشور به حساب می
آید و مساحت این شهر تقریبأ ۱۵۹ کیلومتر مربع و دارای جمعیت یک میلیون و
هفتصد و بیست و نه هزار نفری و همچنین دارای نه منطقه میباشد.
مینسک آب و هوایی معتدل با رطوبت متأثر ازاقیانوس اطلس را دارا می باشد و
علیرغم این که امروز مینسک دارای ظاهری بسیار جوان و مدرن می باشد اما یکی
از قدیمی‌ترین شهرهای اروپا حتی قدیمی‌تر از مسکو (۱۱۴۷)، ویلنوس (۱۳۲۳)،
برلین (۱۱۳۷) و استکهلم (۱۲۵۲) است. برای اولین بار در سال ۱۰۶۷ میلادی نام
این شهر در متون کتبی نوشته شده است و در این سال در رودخانه نمیگا جنگ
خونین بین شاهزادگان “کیف ” و “پولوتسک ” در گرفت که حتی در حماسه‌های روسی
نیز از آن یاد شده است.
نام ابتدایی این شهر منسک بوده است، این کلمه از واژه “مینا ” یا “مینیات ”
روسی گرفته شده است که ترجمه آن به معنی “تبادل ” و “مبادله کردن ”
میباشد و علت اتخاذ نام برای این شهر از لغات فوق‌الذکر، قرار گرفتن آن در
مسیر بازرگانی میباشد یعنی جایی که در قدیم در آن تبادل کالا می‌شد، بعضی
دیگر معتقدند که نام این شهر از رودخانه نمیگا گرفته شده است.
در قرن یازدهم میلادی، مینسک یکی ازشهرهای پر قدرت و ثروتمند بود و دو
جاده بزرگ از این شهر می‌گذشت ، جاده شمالی از روستاهای ”لوگویسک ” و
“باریسف ” ، “اورشو ” ، ” آسمالنسک ” به سمت شهر مسکو و جاده جنوب شرقی از
“اسلوتسک ” به “والین ” و نهایتاً به “برست ” در غرب منتهی می‌شدند که در
حکم دو جریان اصلی توسعه و غنی سازی مینسک به شمار می‌رفتند.
طی قرون ۱۷ و۱۸ میلادی، مینسک از قسمت جنوبی و شرقی و همچنین از سمت غرب
گسترش می‌یابد و فقط بخش باتلاقی واقع در قسمت شمالی این شهر مانع از
پیشروی این شهر از سمت شمال بوده است و این شهر توسط دژهای محکم احاطه شده
بود و رودخانه و باتلاق‌های غیر قابل عبور حاشیه ای نیز به این شهر قدرت و
استحکام بخشیده بودند.
رودخانه “اسوایسلوچ ” این شهر را به دو بخش پایینی شامل بازار و ناحیه هم
جوار آن و بخش بالایی شامل مبادین مختلف و نیز بازار بالایی تقسیم کرده
بود.در سال ۱۷۹۶ میلادی و در زمان امپراتوری روسیه پاول اول، نماد شهر
تصویب شد و این نماد تصویر مادر مقدس “مریم مقدس ” در آسمان به همراه
فرشتگان است که با نماد دولتی تلفیق شده است.
در قرن‌های ۱۷ تا ۱۹ میلادی، ارزشمندترین سبک‌های هنر معماری مینسک مربوط
می‌شود به ساختمان‌های اصلی و مذهبی شهر که بیشتر آنها در مناطق قدیمی شهر
واقع شده اند. در سال ۱۹۷۴ میلادی برای قدر دانی از شهروندان این شهر و
شایستگی آنها در طی جنگ جهانی دوم علیه نیروهای آلمان در سالهای ۱۹۴۱-۱۹۴۴
میلادی، به این شهر لقب شهر قهرمان داده شد و در طی این جنگ تقریبأ ۹۰ درصد
این شهر تخریب شد.
امروزه مینسک مرکز سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و تبلیغاتی کشور بلاروس به شمار
می رود و شهری زیبا و با روحیه می باشد، با قدم زدن و گردش کردندر
خیابانها و مکان‌های دیدنی این شهر، گذشت زمان احساس نمی‌شود و این شهر با
ظاهری امروزی و جوان خود دارای خیابان‌های تمیز، گیاهان سر سبز و میدان‌های
زیبا میباشد ولی مهمتر از همه ساکنان مهربان و مهمان نواز و خون گرم این
شهر می باشند که بر زیبایی شهر افزوده است و تآثیر عمیقی بر خاطرات
می‌گذارد به طوری که گفته می‌شود انسان همیشه دوست دارد به مینسک برگردد تا
دوباره عشق و بی‌ریایی این شهر را تجربه کند.
جاده استالين
در دهه ۳۰ قرن ۲۰
میلادی و در مرز غربي شوروی سابق، يكسری سنگر نظامی ساخته شد و اين سنگرها
از دريای بالتيك تا دريای سياه كشيده شدند.آن روزها مرز غربی بلاروس، ۳۵ تا
۴۰ كيلومتر از مينسك (پايتخت كشور) فاصله داشت. همه اين تاسيسات به نام
جاده استالين در دنيا معروف بودند. در تاریخ ۳۰ ژوئن سال ۲۰۰۵ میلادی، جاده
استالين به عنوان مجموعه تاريخی و فرهنگی نزديك شهر zaslavl افتتاح
شد (در فاصله ۳۵ كيلومتری شهر مينسك). سنگرهای مختلفی در فنلاند، آلمان،
لهستان و جموری چك بازسازی شدند، ولی كل مجموعه در بلاروس (جاده استالين،
۴۰ هكتار) و فرانسه (جاده مكينوت) واقع شده است.
در اين محدوده آزادی عمل داريد به لانه توپ و مسلسل ۲-۳ منفذی رفته و
توپچی شويد و روی صندلی آن جا نشسته و آماده شليك باشيد و در خندق‌ها قدم
زده و يا سوار تانك شويد. اين يكی از معروف‌ترين موزه‌های نظامي است كه
بازديدكننده خود را در ميدان نبرد مي‌بيند. خاطره جنگ در سوغاتيها و
عكس‌هايی كه از اين جا مي‌آوريد، پنهان است.
روستای توريستی
روستای كوچك و جذاب
واقع در سواحل بديع رود (هجده كيلومتري مينسك) نمايان‌گر زندگی اصيل
بلاروسی است. نوع معماری ساختمان‌ها، شيوه زندگی، وسايل خانه، ابزار، وسايل
آشپزخانه، بلورجات، ظروف سفالی و غيره، همگی نشانه های اين نوع زندگی
هستند. در اين محل شما به مقایسه سبك روستایی بلاروس و معماری كشور خود
خواهيد پرداخت و ساختمان‌های محلی، صدها صنايع دستی و ابزارهای كشاورزی
مورد استفاده روستاييها را خواهيد شناخت.
بيش از ۱۰۰ خانه روستايی، آسياب، آهنگری، چاه، مدرسه و كليسا روی زمينی
بيش از صد هكتار واقع شده‌اند. ابزارهای كشاورزی، وسايل خانه و لباس‌های
محلی به نمايش گذاشته شده اند. كالای به نمايش در آمده در حوزه‌ها، واقعی
می باشند. خانه‌های روستايی، طويله، آسياب بادی و كليسا به فرهنگ قسمت‌های
مختلف بلاروس مربوط می شوند و همه در يك‌جا جمع شده‌اند. همه چيز واقعی است
و بخش‌هايی از روستا نیز قرن‌ها دست نخورده باقی مانده است و سمبل سبك
زندگی روستاي در بلاروس می باشند.
موزه صنايع دستی (تكنولوژی های مردمی)
dubutki موزه
فرهنگ بلاروس است كه تجارت ملی را به تصوير می كشد، نميتوان اسم اين جا را
موزه گذاشت چراکه همه چيز زنده است. آسياب بادی در آن جا در حال كار كردن
می باشد، اسب برانيد و با دست‌های خود نعل اسب بسازيد. يك سفالگر، پارچ
سفالی مي‌سازد و به عنوان سوغاتی به شما مي‌دهد. در صورت تمايل، خودتان هم
مي‌توانيد پشت چرخ سفالگری بنشينيد و آنرا تجربه نمایید. نانوا نیز برايتان
نان محلی مي‌پزد.
مناطق طبيعی berezin sky
جنگل‌های انبوه،
رودخانه‌های عميق و درياچه‌ها و بسیاری از زيبایی های اين مناطق هزاران سال
است که دست نخورده اند و پوشش گياهی و تنوع حيوانی خود را حفظ كرده‌اند.
اين مناطق از نظر طبيعي منحصر به فرد بوده و مشابه آن در اروپا وجود ندارد.
ساختار سیاسی
در سال 1994 میلادی،
نظام سیاسی بلاروس به جمهوری تغییر یافت که در رأس آن رييس جمهور قرار
دارد. رییس جمهور از اختیارات ویژه ای در این کشور برخوردار می باشد و با
رای مردم برای یک دوره 5 ساله انتخاب می شود البته با اصلاح انجام شده در
قانون اساسی این کشور، از سال 1996 میلادی دوره ریاست جمهوری از 4 سال به 5
سال افزایش یافت. رییس جمهور با موافقت مجلس نمایندگان، نخست وزیر، رییس
بانک مرکزی، رییس کمیته مرکزی انتخابات، اعضای هیأت دولت و بالاترین مقامات
قضایی را عزل و نصب می نماید و همچنین فرماندهی کل نیروهای مسلح را به
عهده دارد. هیأت دولت که در رأس آن نخست وزیر قرار دارد مسئول امور اجرایی
(قوه مجریه) کشور می باشد و ایشان از سوی رییس جمهور انتخاب می گردد. هیأت
دولت متشکل از 25 وزیر است که توسط رییس جمهور منصوب می شوند و علاوه بر
آن، کمیته های دولتی مسئولیت امور برنامه ریزی و بودجه کشور را با همکاری
وزارتخانه ها بر عهده دارند.
سیستم قضائی: قوه قضائیه کشور بلاروس متشکل از دادستانی کل، دادگاه عالی،
دادگاه قانون اساسی و دادگاه عالی اقتصادی است که رؤسای هر چهار بخش توسط
شخص رییس جمهور عزل و نصب می گردند.لازم به توضیح است که قضات دادگاه قانون
اساسی وظیفه انتخاب قضات دیگر را برعهده دارند.
سيستم قانونگذاری: در جمهوری بلاروس دو مجلس تحت عناوين مجلس نمايندگان
جمهوری بلاروس و شورای جمهوری بلاروس فعالیت دارد كه مجموع آنها را مجمع
ملی می نامند. مجلس نمايندگان دارای 110 عضو می باشد و شورای جمهوری متشكل
از 64 نماينده است كه 48 نفر آنها توسط شوراهای استان های شش گانه بطور
مساوی انتخاب می گردند و هشت نفر به صورت انتصابی از سوی رئيس جمهور و هشت
نفر ديگر نیز از شهر مينسك انتخاب می گردند. مجلس دارای پنج كميسيون دائمی
میباشد كه وظيفه اعضای آن رسيدگی به لوايحی است كه در مجلس نمايندگان به
تصويب می رسد . طبق قانون اساسی جديد، هفت نفر از دوازده نفر عضو دادگاه
قانون اساسی بايد توسط نمايندگان جديد انتخاب و بقيه توسط رئيس جمهور منصوب
گردند. آخرين تاريخ انتخابات مجلس نمايندگان در 28 سپتامبر سال 2008
میلادی بوده است كه در دور اول آن تمامی 110 نماينده انتخاب شدند.
بلاروس از جمله جمهوری های شوری سابق است که قبل از استقلال، دارای کرسی
عضویت در سازمان ملل متحد بود و درسال 1945 میلادی نیز عضو این سازمان شد.
این کشور بعد از استقلال نیز نسبت به سایر جمهوری های استقلال یافته از
امنیت بیشتری برخودار بود و درگیری و مناقشات داخلی در آن بسیار کم و ضعیف
بوده است. علي رغم تحولات و بحران های سياسی و اجتماعی در كشورهای منطقه،
بلاروس از ثبات سياسی و اجتماعی مناسبی برخوردار می باشد كه اين امر به رشد
اقتصادی این کشور كمك شایانی نموده است. بلاروس به دليل وجود یکسانی و
هماهنگی جمعيتی و قومی فاقد درگيری های داخلی بوده است و مردم اين كشور نيز
كمتر اهل سیاست می باشند و بيشتر به دنبال رفاه اقتصادی هستند و به همين
دليل دولت سياست های رفاهی و مبارزه با فساد اقتصادی مقامات را در دستور
كار خود قرار داده است.
دیدگاه استقلال طلبانه رییس جمهور و مقامات بلاروس زمینه چالش سیاسی این
کشور با اتحادیه اروپا و آمریکا را ایجاد کرده است. این دیدگاه که در سال
های پس از استقلال این کشور به عنوان سیاستی منطقی و با نگاه به جغرافیای
سیاسی این کشور و با تدابیر شخص رییس جمهور دنبال شد، به مذاق غربی ها خوش
نیامده است. اتهامات نقض حقوق بشر، فشارهای بین المللی، تحریم مقامات و از
سال 2011 میلادی نیز تحریم برخی از شرکت های بلاروسی از جمله شرکت بل نفت
خیم برای تسلیم دولت به دنباله روی از سیاستهای غرب از نمونه اقدامات
اتحادیه اروپا و آمریکا بر علیه دولت بلاروس می باشد. این روند به ویژه پس
از انتخابات ریاست جمهوری در سال 2010 میلادی و با دخالت دولتهای خارجی و
متهم کردن مقامات این کشور به تقلب در نتیجه انتخابات، رو به وخامت گرائید و
بعد از انتخابات ریاست جمهوری سال 2010 میلادی ، تعداد مقامات عالی رتبه
بلاروسی ممنوع الورود به اتحادیه اروپا به 192 تن افزایش یافت.
سیاست خارجی
از مشخصه های اصلی
سیاست خارجی بلاروس ارتباط با همه کشورها، حسن همجواری و مشارکت فعال در
سازمانها و مجامع بین المللی با حفظ استقلال و توسعه اقتصادی کشور می باشد.
این کشور علاوه بر عضویت در سازمان ملل متحد، عضویت در طرح مشارکت شرقی را
نیز پذیرفته است. انعقاد قرارداد ایجاد اتحادیه گمرکی با کشورهای قزاقستان
و روسیه و امضاء تفاهمنامه جهت ایجاد اتحادیه اورآسیا در سال 2011 میلادی
از جمله مورادی است که بلاروسدر چارچوب همکاری های منطقه ای و بین المللی
به آن ملحق شده است.
روابط با روسیه و سایر کشورهای همسایه، توسعه همکاری با کشورهای مشترک
المنافع از اولویتهای روابط خارجی بلاروس می باشد و علیرغم فشار غرب،
بلاروس همواره سعی کرده است تا با اتحادیه اروپا نیز روابط مبتنی بر منافع
متقابل را داشته باشد و خود را از اروپا جدا ننماید. روابط با کشورهای شاخص
در آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین مانند اندونزی، چین، ویتنام، ایران،
سوریه، لیبی، ونزوئلا و امثال آن از اولویتهای روابط خارجی کشور بلاروس
قلمداد می شود.
