آشنایی با انواع شیر های گیاهی و خواص آن ها
شیرهای گیاهی برای افرادی که به شیر گاو حساسیت دارند و همچنین برای افرادی که کلسترول بالایی دارند بسیار مناسب است.
بیشترین شیری که همه ی ما به طور روزانه
مصرف می کنیم شیر گاو است. اما حتما خودتان هم می دانید که بحث و جدل های
زیادی در خصوص آن وجود دارد.
برخی افراد مانند گیاهخواران و یا
افرادی که نسبت به لاکتوز (قند طبیعی شیر) یا کازئین(یکی از پروتئین های
شیر) حساسیت دارند این محصول لبنی را به کل از برنامه ی غذایی خود حذف کرده
اند. این افراد به جای شیر گاو از شیرهای گیاهی استفاده می کنند که ارزش
غذایی متفاوتی دارند؛ البته در گیاهان شیری وجود ندارد و این لفظ به اغراق
استفاده می شود. شاید بهتر است به این محصولات «نوشیدنی گیاهی» اطلاق شود.
در هر صورت این شیرها یا نوشیدنی های گیاهی از غلاتی مانند جودوسر، برنج،
شاه بلوط و همچنین سویا یا مغزهایی مانند بادام و فندق و غیره تهیه می
شوند؛ به این صورت که این مواد را با آب خیس کرده و صاف می کنند. نوشیدنی
حاصل را شیر می نامند. با ما باشید تا بیشتر با خواص این نوشیدنی های گیاهی
آشنا شوید.
شیرها با طعم های متفاوتی در فروشگاه ها
عرضه می شوند که بسیاری از افراد که طعم شیر را به تنهایی دوست ندارند و
نمی توانند آن را تحمل کنند به سمت استفاده از شیرهای مزه دار جذب می شوند.
اما
باید توجه داشت که اکثر این شیرها با افزودنی های خوراکی و طعم دهنده ها
مزه دار می شوند و خواص چندانی را برای مصرف کننده ندارد حتی تا جایی که
متخصصان اعلام کردند افزودن پودر کاکائو به شیر از میزان خواص آن می کاهد و
توصیه می شود برای طعم دار کردن این مایع سلامتی از مواد طبیعی استفاده
شودمثل میوه ها و پودر مغزها.
بعضی از مردم از جایگزین های شیر خام
مانند شیر کفیر، شیرسویا، شیربرنج و شیر جو دوسر هم استقبال می کنند اما
کودکان و نوجوانان بیشتر به سمت شیر های مزه دار صنعتی تمایل دارند برای
این تغییر ذائقه متخصصان تغذیه ۹ پیشنهاد می کنند که از مواد طبیعی استفاده
شود. بطور مثال ترکیب شیر با موز در منزل و مزه دادن به شیر با پودر گردو و
بادام و فندق یا استفاده از ترکیبی از این ها به همراه عسل که نوشیدنی
مقوی را برای میان وعده کودکان می سازد که انرژی بخش هم است.
شیرهای گیاهی در یک نگاه
شیرهای
گیاهی به طور کلی حاوی میزان قابل توجهی ویتامین ها، فیبرهای غذایی و مواد
معدنی هستند. این شیرها فاقد کلسترول و چربی های حیوانی بوده و دارای چربی
های خوب یعنی چربی های اشباع نشده هستند که سلامت دستگاه قلب و عروق را
بالا می برند. این نوشیدنی ها جایگزین های مناسب و خوبی برای شیرهای حیوانی
بوده و بسیار زودهضم می باشند.
شیر بادام مغذی و ضدعفونی‌کننده‌ی روده‌ها است
فواید شیر بادام
اما در این میان ترکیب شیر با پودر بادام
جایگاه خاصی دارد و نه تنها برای کودکان بلکه به بزرگ تر ها هم توصیه می
شود که در رژیم روزانه خود این نوشیدنی خاص را قرار دهند. شیربادام جایگزین
خوبی است برای شیرسفید و ساده، چون خاصیت درمانی مختلفی دارد اگر شما هم
یکی از آن هایی هستید که خواص درمانی مواد غذایی که در رژیم روزانه خود
قرار می دهید برایتان اهمیت دارد این نوشیدنی را از دست ندهید. و به سایر
اعضای خانواده خود هم پیشنهاد کنید.
شیر بادام مغذی و ضدعفونی‌کننده‌ی روده‌ها
است و سرشار از ویتامین‌های A ,B و E و همچنین حاوی میزان زیادی کلسیم،
آهن و منیزیم و فیبر می‌باشد.
قدرتمندی عضلات
شیر
بادام برای ساخت و تقویت عضله های بدن موثر است شامل ویتامین D کلسیم و
آهن است که این سه ماده جزو وظیفه های اصلی آن ها تقویت و نیرومندی عضلات
بدن است.
درخشش پوست
شیربادام
حاوی مقادیر زیادی از آنتی اکسیدان ها است و ویتامینE که برای شفافیت و
درخشندگی پوست مناسب است. نوشیدن ترکیبی شیر و بادام به زیبایی پوست شما
کمک می کند.
افزایش قدرت بینایی
شیربادام،
حاوی ویتامین های E.D.A است وظیفه اصلی این سه ویتامین تقویت دید و افزایش
قدرت بینایی است. به همین دلیل حتما روزانه ترکیب شیر و بادام را به
کودکان در حال رشد خود بدهید.
شیر بادام برای دیابتی ها
شیر
بادام شامل هشت اونس کربوهیدرات است در هر یک لیوان و یک وعده که نوشیدن
آن بدون افزودن مواد غذایی به شیر برای بیماران دیابتیک توصیه می شود اضافه
بر ان مصرف این نوشیدنی قند را در بیماران دیابتی کنترل می کند.
کاهش امراض قلبی
شیر
بادام دارای کلسترول خوب است و کلسترول بد را کاهش می دهد بنابراین مراقبت
از قلب با کاهش کلسترول بدن انجام می شود. نوشیدن روزانه شیربادام خطر
ابتلا به بیماری های قلبی را کاهش می دهد.
کاهنده وزن برای کسانی که معضل چاقی دارند
اگر
به فکر گرفتن رژیم های گوناگون برای کاهش وزن و لاغر شدن هستید شیر بادام
را هم در برنامه غذایی اصلی روزانه خود قرار دهید شیر بادام تنها ۶۰ کالری
داردکه برای لاغر شدن نوشیدنی مناسبی است.
کمک به سلامت کلیه
شیربادام
برای کسانی که تنبلی در عملکرد کاری کلیه دارند توصیه می شود و حتی کسانی
که مشکوک به بیماری های کلیوی هستند به جای سایر شیر ها از شیربادام که
مواد معدنی کم تری دارد.
شیر سویا روی تعادل عملکرد تیروئید یا تعادل هورمونی تاثیر می گذارد
شیر سویا
یکی
از شناخته شده ترین و پرمصرف ترین نوشیدنی‌های گیاهی شیر سویا است که از
لوبیای سویا گرفته می شود. این نوشیدنی از نظر ارزش غذایی و از نظر سطح
پروتیدها (3.8 گرم پروتئین در هر لیتر) و لیپیدها شباهت زیادی با شیر گاو
دارد. شیر سویا فاقد لاکتوز، اسیدهای چرب اشباع شده و کلسترول هست و برای
افرادی است که از عدم تحمل لاکتوز رنج می برند و یا برای افرادی که کلسترول
خون شان بالا هست یک جایگزین مناسب محسوب می شود؛ اما باید بدانید که این
شیر همچنین حاوی ایزوفلاون(هورمون های گیاهی) نیز هست که روی مسائلی مانند
تعادل عملکرد تیروئید یا تعادل هورمونی تاثیر می گذارد. در نتیجه اگر دچار
مشکلاتی این چنینی هستید بهتر است قبل از مصرف این نوشیدنی با پزشک خود
مشورت کنید.
شیرِ برنج
این
نوشیدنی از برنج جوشانده شده و آرد برنج کامل تهیه می شود و حاوی میزان
کمی پروتئین (1 گرم در هر لیتر) و کلسیم است. این شیر سرشار از قندهای
دیرجذب می باشد و فاقد کلسترول و لاکتوز محسوب می شود. شیر برنج انرژی خوبی
به بدن می رساند و برای افرادی که از عدم تحمل لاکتوز یا کلسترول بالای
خون رنج می برند مناسب است.
شیر سویا روی تعادل عملکرد تیروئید یا تعادل هورمونی تاثیر می گذارد
شیر نارگیل
شیر
نارگیل از مایع و گوشت میوه ی نارگیل گرفته می شود. این نوشیدنی سرشار از
آهن، پتاسیم و فسفر است. علاوه بر این، شیر نارگیل را منبع خوب منگنز، مس،
سلنیوم و زینک می دانند. از آنجایی که این نوشیدنی حاوی چربی بیشتری است
(21.3 گرم در هر 100 گرم) بنابراین لازم است که در مصرف آن جانب احتیاط را
رعایت کنید و مراقب چربی دریافتی باشید. از شیر نارگیل در آشپزی و برای
تهیه ی برخی غذاها نیز استفاده می شود.
فواید شیر نارگیل :
کاهش وزن
کنترل میزان قند خون
سودمندی در رفع یا کاهش تشنگی
درمان بیماری های گوارشی یا ناراحتی های معده
تقویت سیستم ایمنی بدن
کاهش فشار خون (به دلیل دارا بودن ویتامین های گروه ب و پتاسیم)
شفافیت پوست
شیر جوی دوسر
شیر
جوی دو سر سرشار از کربوهیدرات های پیچیده و همچنین حاوی کلسیم و فیبر است
و منبع خوب انرژی محسوب می شود. این شیر همچنین حاوی بتا گلوکان است که
مانند فیبرها عمل می کند و می تواند قند و چربی خون را کنترل کند. شیر جوی
دوسر فاقد لاکتوز و کلسترول است و برای افرادی که از عدم تحمل لاکتوز و
کلسترول بالای خون رنج می برند یک نوشیدنی مناسب محسوب می شود.
شیر شاه بلوط
نوشیدنی
شاه بلوط سرشار از مواد معدنی، کلسیم و قندهای دیرجذب است. این شیر زودهضم
بوده و مواد معدنی خوبی به بدن می رساند. شیر شاه بلوط باعث افزایش فلور
روده می شود و برای مقابله با حالت اسیدیته ی معده مفید است.
شیر فندق
شیر
فندق سرشار از ویتامین ها و همچنین آنتی اکسیدان، ضد کرم و تجدید کننده
های مواد معدنی است. این نوشیدنی بسیار زودهضم است و به بدن ما کلسیم، آهن،
منیزیم و اسیدهای چرب غیراشباع می رساند. این شیر برای افرادی که از عدم
تحمل لاکتوز و حساسیت به گلوتن رنج می برند مناسب است.
موارد مصرفی شیرهای گیاهی
شیرهای
گیاهی طعم‌های مختلفی دارند و شاید لازم باشد چند شیر را امتحان کنید تا
شیر مورد نظر و باب طبعتان را پیدا کنید. معمولاً شیر بادام و شیر جو دو سر
خوش طعم‌تر هستند.
می‌توانید شیرهای گیاهی شیرین و وانیلی را برای
صبحانه انتخاب کنید. برای آشپزی شیرسویا فوق‌العاده است. این شیر مانند شیر
گاو می‌باشد. شیر بادام نیز یکی از شیرهای چرب محسوب می‌شود و برای آشپزی
مناسب است.
در واقع می‌توانید از شیر سویا به جای شیر گاو برای تهیه
غذاهایتان استفاده کنید. حتی می‌توانید از این شیر، ماست درست کنید. اما
از بقیه‌ی شیرهای گیاهی نمی‌توان ماست تهیه کرد.
می‌توانید از شیر برنج برای تهیه کلوچه استفاده کنید فقط باید توجه داشته باشید که این شیر خیلی زود می‌برد.
طرز تهیه‌ی شیرهای گیاهی
یکی
از برتری‌های شیرهای گیاهی این است که می‌شود در منزل تهیه کرد به شرط این
که حوصله به خرج داده و برایش وقت بگذارید. علاوه بر این تهیه‌ی این شیرها
در منزل به صرفه بوده و سالم‌تر است. البته این کار نیز مانند هر کار
دیگری تکنیک‌های خودش را دارد.
تهیه‌ی شیر گیاهی سه مرحله دارد: برای تهیه‌ی شیر گیاهی اول باید غلات، دانه‌ها و مغزهای روغنی یا حبوبات را آسیاب شود.
البته
می‌توانید از آرد یا پودر آنها استفاده کنید. سپس به آن آب اضافه کرده و
در نهایت صاف می‌کنند. برای تهیه بعضی از این شیرها به فر نیز نیاز هست.
*
برای تهیه‌ی 250 میلی لیتر شیر بادام به 50 گرم بادام نیاز دارید. از قبل
بگذارید بادام‌ها به مدت چند ساعت خیس بخورند، پوست آنها را بکنید و سپس
در مخلوط کن ریخته و با دو لیوان آب مخلوط کنید. سپس این شیر را از صافی رد
کنید. شیرتان آماده است. کار سختی نیست. امتحان کنید.
*
برای تهیه‌ی دو لیتر شیر سویا، 250 گرم دانه‌ی سویا بخرید. سویاها را یک
روز کامل بخیسانید و چند بار آب آن را عوض کنید. اگر دوست داشتید پوست
آنها را بگیرید. سویاها را با نیم لیتر آب مخلوط کنید و سپس یک و نیم لیتر
دیگر آب به آن اضافه کنید و به مدت 30 دقیقه بپزید. سپس مایع را آبکش کنید
و شیر به دست آمده شیر سویا است.
روش دیگر این است که برای تهیه‌ی
یک لیتر شیر سویا 125 گرم دانه‌ی سویا آماده کنید. مثل روش قبل سویاها را
یک روز خیس کنید. سویاها را حرارت دهید تا آنزیم‌های مولد طعم لوبیا، از
بین بروند. برای این کار می‌توانید مدت 2 دقیقه سویاهای خیس خورده را داخل
ماکروویو قرار دهید یا این که داخل فر بگذارید. لوبیاهای سویای خیس خورده
را به همراه 1 لیتر آب داخل مخلوط کن بریزید و مخلوط کنید.
یا اینکه
می‌توانید سویا های خیس خورده را کاملاً آسیاب کنید و با 1 لیتر آب مخلوط
کنید. سپس مایع مخلوط شده را آبکش کنید. مایعی که صاف شده است، شیر سویا
نام دارد. شیر سویا را مدت 5 تا 10 دقیقه بجوشانید. بعد از خنک شدن، شیر
سویا آماده مصرف است و می‌توانید تا 3 روز آن را در یخچال نگه دارید. البته
شما می‌توانید با سلیقه و ذائقه‌ی خودتان ابتکار عمل به خرج داده و شیرها
را باب میل خودتان تهیه کنید.
آشنایی با خواص و مضرات عدس
بخاطر هضم آسان و آهن و پروتئین عدس، خوردن روزانه آن به عملکرد بدن کمک می کند و جلوی بیماری های عفونی را می گیرد.
به گفته کارشناسان تغذیه، عدس یکی از
بهترین راه های تامین پروتئین کم چربی برای بدن ماست که سرشار از مواد
معدنی، ویتامین ها، آنتی اکسیدان و فیبر است و خوردن روزانه آن می تواند به
تقویت و بهبود قوای جسمانی ما منجر شود.
خواص درمانی انواع عدس:
۱-
عدس از نظر طب قدیم ایران معتدل و خشک است و مانند دیگر گیاهان پوست و
دانه آن دارای اثرات متضاد یکدیگر می باشد. یعنی پوست عدس گرم و خود عدس
قابض است. بعبارت دیگر پوست آن ملین و مغز آن ضد اسهال می باشد.
۲- عدس یک غذای کامل است و انرژی لازم را برای کارهای بدنی برای انسان تامین می کند.
۳- عدس منبع غنی پروتئین گیاهی است؛ به طوری که مقدار پروتئین موجود در ۱۵گرم عدس، بسیار بیشتر از ۱۵ گرم گوشت گاو است.
۴- عدس حاوی اسیدهای آمینه مختلف، ویتامین‌های گوناگون از جمله ویتامین B و مواد معدنی‌ای همچون آهن، کلسیم و فسفر است.
۵-
عدس منبع بسیار خوبی از فیبرهای کاهش دهنده کلسترول‌اند که نه تنها کمک به
کاهش کلسترول می‌کنند بلکه خاصیت تنظیم قندخون هم دارند زیرا فیبر بالای
آنها از افزایش قندخون بعد از خوردن یک وعده غذایی جلوگیری می‌کنند.
۶- عدسها همچنین حاوی ۶ ماده معدنی مهم، ۲ ویتامین B و همچنین پروتئین بدون، چربی می‌باشند.
۷ـ عدس به علت داشتن آهن، برای رفع کم‌خونی و افزایش شیر مادران شیرده مفید است.
۸ـ عدس، لعابدار است و به همین علت مصرف آن برای ناراحتی‌های روده‌ای توصیه می‌شود.
۹- عدس را در کنید و روی پوست ملتهب بگذارید التهاب را برطرف می کند.
۱۰- برای درمان زخم های دهان و گلو و دیفتری عدس را پخته و آب آنرا غرغره کنید.
۱۱- برای تقویت معده و برطرف کردن گاز معده عدس پخته را با سرکه میل کنید.
۱۲-
عدسها مثل دیگر حبوبات غنی از فیبرهای غذایی هستند چه از نوع قابل جذب و
چه از نوع غیر قابل جذب. فیبرهای قابل جذب،یک ماده ژله مانندی در دستگاه
گوارش ایجاد می‌کنند که سبب دفع صفرا (حاوی کلسترول ) می‌گردد و آن را به
خارج از بدن می‌برد.
۱۳-
فیبر غیر قابل جذب عدس نیز نه تنها کمک به افزایش مقدار مدفوع و جلوگیری
از یبوست می‌کند بلکه کمک به جلوگیری از بیماری های گوارشی مانند سندرم
روده‌ای تحریک پذیر و التهاب روده‌ای نیز می‌کند.
۱۴-
مصرف عدس در سلامتی قلب نقش به سزایی دارد. این نقش نه تنها به دلیل
فیبرهای موجود در عدس بلکه بعلت مقادیر قابل ملاحظه‌ای از فولات ( Folate) و
منیزم آن است.
۱۵-
عدس به شما انرژی برای سوزاندن می‌دهد در حالی که قندخون را تثبیت می‌کند.
فیبر قابل جذب علاوه بر تأثیرات مفید روی سیستم گوارشی و قلب، به تنظیم
مقدار قندخون نیز کمک می‌کند. اگر شما مقاومت به انسولین، کاهش قندخون یا
دیابت دارید، گیاهان بُنشنی مثل عدس برای تنظیم قند خون مؤثر هستند که
انرژی پایداری را باعث می‌شوند.
۱۶- آش عدس با روغن بادام برای دوران نقاهت بهترین غذاست.
۱۷-
مصرف عدس مخصوصاً برای خانمهایی که در سنین باروری و دوران بارداری هستند و
در معرض کمبود آهن هستند، ایده بسیار مناسبی است. فراموش نکنید که کمبود
آهن باعث کم خونی می شود که برای مادر خوب نیست چون نوزاد بعد از بدنیا
آمدن از شیر مادر تغذیه می کند.
۱۸- پماد در عدس با سرکه برای رفع ترک دست و پا که بعلت سرما عارض شده سودمند است.
۱۹- عدس را می توان به عنوان مسهل هم مصرف کرد چون دارای لعاب زیادی است که در درمان ناراحتی های روده نیز موثر است.
۲۰- عدس پخته را بعنوان مرهم برای زخم نیز می توان بکار برد.
۲۱- آرد عدس بوداده تشنگی را قطع می کند، معده را نیرو می بخشد صفرا را خاموش و هیجان خون را فرو می نشاند و حرارت را خاموش می کند.
عدس پخته را بعنوان مرهم برای زخم نیز می توان بکار برد
خواص تغذیه ای و درمانی عدس
* عدس بهترین منبع پروتئین است که کلسترول مضر مانند گوشت قرمز ندارد، و به همین دلیل باعث مرگ ناشی از سرطان و بیماری قلبی نمی‌شود.
* فیبر موجود در عدس هضم غذا را آسان می کند، و جلوی یبوست را می گیرد و خطر سرطان روده بزرگ را کاهش می دهد.
* عدس
بخاطر مقادیر زیاد فولیک اسید و منیزیوم قلب را تقویت می کند، کار رگها را
آسان کرده و جلوی بیماریهای قلبی را می گیرد و جریان خون را بهبود می
بخشد.
* خوردن روزانه یک فنجان عدس آهن بدن را تامین می کند، خطر کم خونی را کاهش می دهد، و باعث تقویت تمرکز می‌شود.
عدس یکی از حبوباتی است که طبیعت آن
معتدل ولی خشک است و پوست آن گرم و مغزش سرد می باشد. عدس دارای مواد مغذی،
الیاف گیاهی، کربوهیدرات پیچیده و اسیدفولیک است. همچنین سرشار از مواد
غذایی مفید به ویژه پروتئین و اسیدآمینه های مختلف و غنی می باشد. کم کالری
و کم چربی بوده و کلسترول ندارد و در کنار این موارد لازم است متذکر شویم
که عدس بسیار ارزان است (البته در مقایسه با مواد مغذی دیگر).
همان
گونه که یادآور شدیم دارای مقدار زیادی اسیدفولیک است. مطابق توصیه های
انجمن سلامتی ایالات متحده، مصرف 400 میکروگرم اسیدفولیک برای خانم هایی که
باردار هستند ضروری است و اکثر بانوان این مقدار را مصرف نمی کنند.
یک
دوم لیوان عدس پخته، 90 درصد از مقدار توصیه شده را تأمین می کند. در ضمن
عدس منبع خوبی از آهن و برای خانم هایی که کم خونی ناشی از فقر آهن دارند
مناسب می باشد.
مصرف عدس همراه با غذاهای غنی از ویتامین «ث» مانند
گوجه فرنگی، فلفل سبز، کلم بروکلی، مرکبات و عصاره آنها موجب افزایش جذب
آهن موجود در عدس می شود. عدس از لحاظ پروتئین غنی است و فقط یک اسیدآمینه
کم دارد و نام آن «میتونین» است. اضافه کردن مقداری جو یا تخم مرغ، آجیل،
دانه ها، گوشت و یا پنیر سبب کامل شدن پروتئین عدس می شود و می توان گفت
کیفیت پروتئین غذایی را بالا می برد.
همچنین عدس دارای الیاف گیاهی
محلول است که همانند یک برس برای دستگاه گوارش عمل می کند و باعث تمیز شدن
دستگاه گوارش می شود. این نوع الیاف گیاهی موجب کاهش قند و کلسترول خون شده
و به کاهش انسولین مصرفی در بیماران مبتلا به مرض قند می انجامد.
آبی را که عدس در آن پخته می شود اگر تناول کنید، لینت مزاج می دهد.
مضرات عدس:
عدس نفاخ، دیرهضم و کاهش دهنده میل جنسی است.
زیاده روی در مصرفش، غلیظ کننده خون است و
جریان خون را در رگ های باریک کُند می کند و ممکن است موجب کم شدن قوه
بینایی، سوزش ادرار، قولنج، ناراحتی های عصبی، بند آمدن قاعدگی و درد و شدت
بواسیر شود. به همین جهت معمولاً عدس را با روغن کنجد یا روغن بادام و
سرکه و سایر مخلفات دیگر طبخ کرده و می خورند.
هشدار:
زیاده روی در خوردن عدس، قدرت دید چشم را کم کرده و باعث خواب های آشفته می شود.
نقل شده پیغمبر اکرم (ص) فرمود: «عدس
بخورید زیرا عدس، دانه مبارک و مقدسی است که رقّت قلب می آورد و اشک را
زیاد می کند و هفتاد پیامبر که آخرین شان عیسی بن مریم است، آن را مبارک
دانسته اند.»
و نیز نقل شد امیرالمؤمنین علی (ع) فرمود: «خوردن عدس، دل را نازک می کند و اشک را جاری می سازد.»
یکی
از بنی اسرائیل از سنگدلی و کمی اشک خود به خداوند متعال شکایت کرد.
خداوند به وسیله پیغمبری برای او وحی فرستاد که عدس بخور. او نیز چنین کرد.
دلش نازک شد و اشکش جاری گردید.
دانه عدس دارای ویتامین های «آ»،
«ب»، «ث»، «پ پ»، «6B» ،«2B» ،«1B» و فلزاتی چون آهن و کلسیم و از همه
بیشتر فسفر می باشد و از آلبومین، هیدرات دوکربن، چربی، آب، سلولز، پتاسیم،
منیزیم، ترکیب پروتئین، تریپتونان، ترهئونین، ایزولوسین، لوسین، لیزین،
میتونین، سیستین، فنیل آلانین، نیروزین و والین برخوردار است.
عدس
از آن دسته دانه های خوراکی و مغذی است که خیلی زود می پزد. لعابدار است و
در موارد ناراحتی های روده مفید می باشد. عدس پخته را در هر مرهمی برای پاک
کردن زخم های بدن به کار می برند. مسواک زدن با سوخته گرد عدس برای سفید
کردن دندان مفید است.
بهترین طریقه خوردن عدس، جوانه آن است که ضمن
اینکه معایب فوق را ندارد، محسّنات خوب آن را به مقدار فوق العاده بیشتری
نیز به همراه دارد.
مصرف عدس موجب فعالیت کلیه، تقویت عضله قلب،
تقویت خون، عضلات و رشد و نمو کودکان و فعالیت یاخته ها (سلول ها)ی مغز و
هوش و حافظه را افزایش می دهد. علاوه بر این، سوخت و ساز بدن را تنظیم و از
کمی خون جلوگیری می کند. درمان کننده تکرر ادرار و خونریزی قاعدگی است. آب
عدس پخته مسکن سرفه، درد سینه و ملین است.
ضماد عدس پخته با سرکه، ورم و آب را درمان
می کند. گرد سوخته عدس سفیدکننده دندان ها و درمان بخش زگیل است. ضماد
پخته آن با برگ کلم جهت ورم پستان که بر اثر انعقاد شیر به هم رسیده باشد،
مفید است. خون و ترشحات داخلی را ترش می کند. مادرانی که آرزوی داشتن دختر
دارند، از این خاصیت عدس می توانند استفاده نمایند.
