۱۰گام برای تربیت کودک صبور
کودک باید بداند، که به مردم تمامی نژادها و رنگ ها و عقاید افراد مختلف
احترام بگذارد و به خاطر اتفاق های میان انسان ها، رفتار ناهنجار نداشته
باشد.
برای داشتن کودکان برد بار و شکیبا والدین باید حس همدردی و انسان دوستی را
کم کم به کودک القا کنند. باید به کودک بفهمانند که به همه احترام بگذارد.
مسئولیت پذیر باشد و این نکته را بداند که هر انسانی روی کره خاکی گنج
گرانبهایی محسوب می شود.
برای این کار، روش هایی وجود دارد.
۱) در مورد صبر و شکیبایی با کودک خود صحبت کنید. این مسأله ای نیست که یک
شبه بتوان آن را برای کودک توضیح داد. باید در مورد تفاوت ها و اتفاقات
روزهای مختلف، با آنها صحبت کنید. موضوع صحبت را از جایی آغاز و به مسائل
اجتماعی ختم کنید. به کودک خود اجازه دهید که در خلال صحبت های شما به
اهمیت موضوع پی ببرد.
۲) وقتی کودک شما در معرض حادثه یا موضوعی قرار می گیرد، درست در همان لحظه
سعی کنید صبر و شکیبایی را به او بشناسانید. روزانه ممکن است برنامه های
مختلفی از رادیو، تلویزیون و دیگر رسانه های پیرامون موضوع های مختلف نمایش
داده شود، و وقتی چالش در خانواده، افراد فامیل و دوستان ایجاد می شود.
درست در زمان بحث به کودک خود اجازه اظهار نظر، فکر و صبحت بدهید.
۳) با احساس بی صبری، عجز و ناتوانی که برای کودکان به وجود می آید، مبارزه
کنید. برای مثال وقتی کودک از مسأله ای ناراحت می شود و احساس می کند قادر
به تحمل آن نیست، سعی کنید با پیش کشیدن بحثی حس همدردی کودک را تحریک
کنید. مثلاً به او بگویید: دوستت به تو توهین کرده، اما او باید همیشه با
صندلی چرخ دار راه برود، چه احساسی نسبت به او داری با تحریک حس همدردی و
احترام سعی کنید او را به سمت صبر و شکیبایی هدایت کنید.
۴) وقتی کودکان قربانیان عدم بردباری و عجز هستند، از آنها به بهترین شکل
حمایت کنید: مشکلاتی را که برای کودکانتان به وجود آمده جدی بگیرید و سعی
نکنید مشکلات آنها را کوچک جلوه دهید. حمایت عاطفی خود را از آنها دریغ
نکنید و به آنها عکس العمل های مناسب را آموزش دهید.
۵) درک و فهم درست و سالمی از همسانی و همانندی گروه ها به کودک خود ارائه دهید.
برای نوجوانان همسانی گروهی بسیار حیاتی است. به کودک خود یاد دهید که به
گروه افتخار کند و به گروه های دیگر احترام بگذارد. دوست داشتن گروه خود
بدین معنانیست که گروه های دیگر فاقد ارزش های انسانی هستند و آنان نباید
هیچ وقت برای بالابردن جایگاه خود، گروه های دیگر را زیر سؤال ببرند.
۶) مواد و وسایل آموزش متنوع در منزل به کارگیری کتاب هایی شامل فرهنگ های
مختلف با موضوع های مربوط به صبر و شکیبایی برای کودکان خود بخوانید، اسباب
بازی های مربوط به فرهنگ ها و گروه های مختلف را برای کودکان خود خریداری
کنید و به کودکان خود یادآور شوید که چگونه تنوع و گوناگونی فرهنگ ها می
تواند در زندگی هنری، کاری، فردی، موسیقی و ادبیات افراد تأثیرگذار باشد.
۷) فرصت هایی را برای کودکان خود فراهم کنید که با افراد مختلف و متفاوت
معاضدت کنند. کودکان خود را به گذراندن اوقاتی با افراد مسن، بخصوص پدربزرگ
ها و مادربزرگ ها تشویق کنید. آنها را به مراکز و پارک های عمومی ببرید تا
یاد بگیرند با افراد متفاوت رابطه دوستی برقرار کنند. حتی اگر برایتان
مقدور است آنها را به مناطقی ببرید که با کودکان قوم ها و نژادهای دیگر
دوست شوند و معاشرت کنند.
۸) کودکان خود را به همکاری با انجمن های مختلف تشویق کنید. برای مثال
اطلاعاتی در مورد فقر و گرسنگی، بیماری و انجمن های حمایت افراد فقیر،
بیمار و سالخوره بدهید و کودک خود را به همکاری با این انجمن ها و افراد
تشویق کنید.
۹) در مورد اختلاف ها و تفاوت ها با کودک خود صادق باشید. به این معنی که
هرگز به کودک خود نگویید همه افراد مثل هم هستند و یکسانند زیرا واقعاً این
طور نیست. هر کسی دنیا را از یک طریق تجربه می کند و از یک پنجره می بیند.
موضوع اصلی تفاوت ها این تجربه های مختلف است.
۱۰) با کودک خود طوری رفتار کنید که انتظار دارید او همان طور رفتار کند.
سعی کنید مانند یک الگوی خوب رفتار کنید. باید بدانید والدین اصلی ترین و
نخستین الگوی کودکان هستند و فرزندانتان نحوه رفتار با دیگران را از شما
یاد می گیرند. برای مثال آنان از لحن شما هنگام برخورد با افراد مختلف و در
شرایط گوناگون و از نحوه گفتار شما با افراد مختلف تقلید می کنند. واقعیت
این است که در جهان امروزی که تنوع، گوناگونی و اتفاق های غیرمنتظره روز به
روز در حال افزایش است، صبوربودن تنها یک خصلت خوب نیست، بلکه لازم و
ضروری است.
تاثیر تماشای تلوزیون بر کودکان
با توجه به سن فرزندتان برنامه ای را برایش انتخاب کنید. تلویزیون می
تواند بر کودکان تاثیر داشته باشد و تاثیر دارد. تأثیر آن بسته به نحوه
استفاده از آن، می تواند مثبت یا منفی باشد. تلویزیون همیشه برای کودکان بد
نیست بلکه انتخاب آگاهانه والدین می تواند به رشد مهارت های هوشی کودکان
کمک کند.
اگر برنامه ای برای بچه ها نداشته باشیم بچه ها پای تلویزیون روز را شب می
کنند. آزادی بیش از اندازه در زمینه تلویزیون دیدن، مشکلاتی را پدید می
آورد …
اگر برنامه ای برای بچه ها نداشته باشیم بچه ها پای تلویزیون روز را شب
میکنند. تلویزیون جزئی از زندگی شده. آزادی بیش از اندازه در زمینه
تلویزیون دیدن، مشکلاتی را پدید می آورد ؛ اما وقتی به طور صحیح و سازنده
از آن استفاده شود، می تواند تاثیرات مثبتی بر بیننده های کوچک داشته
باشد.والدین باید سعی کنند مانع از آن شوند که کودکان ساعت های طولانی در
یک گوشه تلویزیون تماشا کنند. بسیاری از بچه ها از تماشای تلویزیون لذت می
برند و از آن چیز یاد می گیرند. اگر با دقت و آگاهی از تلویزیون استفاده
کنید می توانید بیشترین بهره را از آن ببرید.بچه های کوچک معمولا آن چه را
که می بینند، چه خوب و چه بد، تقلید می کنند. بنابراین شما باید آداب
تماشای تلویزیون را رعایت کنید و تصمیم بگیرید که او چه برنامه ای را برای
چه مدتی تماشا کند .
آداب تماشای تلویزیون:
– تماشای تلویزیون می تواند باعث افزایش مهارت های گفتگو، همکاری
با کودکان دیگر، بازی تخیلی، فهم داستان ها و آگاهی و هم حسی از مشکلات
انسان دیگر شود. این مزیت ها به طور تصادفی اتفاق نمی افتد، اما می توان آن
ها را پرورش داد. ما باید یاد بگیریم که چطور از تلویزیون استفاده کنیم تا
بیشترین بهره را از آن ببریم و باید به کودکان خود نیز یاد بدهیم که این
طور عمل کنند.
– یک برنامه خوب تلویزیونی ویژگی های زیر را دارد:
– بچه حوصله اش سر نمی رود
– او را به گوش دادن و سوال پرسیدن تشویق می کند
– به او کمک می کند تا لغات بیشتری یاد بگیرد
– احساس خوبی نسبت به خودش پیدا می کند
– عقاید، نظرات و چیزای خوبی به او یاد می دهد
– با توجه به سن فرزندتان برنامه ای را برایش انتخاب کنید. تلویزیون می
تواند بر کودکان تاثیر داشته باشد و تاثیر دارد. تأثیر آن بسته به نحوه
استفاده از آن، می تواند مثبت یا منفی باشد. تلویزیون همیشه برای کودکان بد
نیست بلکه انتخاب آگاهانه والدین می تواند به رشد مهارت های هوشی کودکان
کمک کند.
– زمان تماشای تلویزیون را برای فرزندتان محدود کنید. تماشای زیاد تلویزیون
فرصت کتاب خواندن، بازی با دوستان و صحبت با اعضای خانواده را از بین می
برد. تلویزیون باید به شکل کنترل شده و منظم مورد استفاده قرار گیرد( نه
این که به صورت اتفاقی و بی نظم)
– هر وقت فرصت داشتید در کنار کودکتان به تماشای تلویزیون بنشینید و با او
درباره آنچه می بیند صحبت کنید. به سوالاتش پاسخ دهید. به چیزهایی که به
زندگی روزمره فرزندتان شباهت دارند اشاره کنید.کمک کنید تا داستان را توضیح
دهد و رفتار شخصیت برنامه را تعبیر و تفسیر کند. این روش باعث می شود،
کودکان منفعلانه تمام آن چه را که در برنامه ها نشان داده می شود، نمی
پذیرند بلکه یاد می گیرند که سوال کنند و با دیدی انتقادی به تماشای
تلویزیون بنشینند. علاوه بر آن کودک را نسبت به اثرات زیانبار تلویزیون هم
مقاوم می کند.
– اگر برای تماشای تلویزیون در کنار او فرصت ندارید حداقل نگاه سریعی
بیندازید تا ببینید او چه برنامه ای را نگاه می کند. بعد از اتمام برنامه
از او سوالاتی بپرسید. ببینید چه چیزهایی را یاد گرفته و به خاطر می آورد،
یا چه چیزهایی او را به هیجان آورده یا نگران کرده است.
– اگر دیدید به موضوع یا برنامه خاصی علاقمند شده است به کتابخانه بروید و
کتاب هایی با همان موضوع بیابید. یا این که به او کمک کنید تا با استفاده
از نقاشی های خودش و یا عکس هایی که از مجلات می برد، کتابی بر اساس یک
برنامه تلویزیونی درست کند.
