گرفتگی صدا در صبح
دلیل گرفتگی صدا برگشت شبانه ی اسید معده
به مری و گلو در هنگام خواب است. اشکال این برگشت در این است که انسان
متوجه آن نمی شود. یکی از نشانه های آن بدبوئی تنفس در صبح است. پس اگر
گرفتگی بدون دلیل صدا همراه با بدبوئی تنفس صبحگاهی دارید، ممکن است برگشت
شبانه اسید معده علت آن باشد.
آلرژی ها هم می توانند عامل غیر مستقیم
گرفتگی صدا باشند، چون باعث سرفه کردن ، تنفس از دهان و آبریزش پشت بینی به
داخل حلق میشوند که التهاب تارهای صوتی را به دنبال دارد. چیزهائی مثل
سیگار کشیدن و بخار مواد شیمیائی هم تارهای صوتی را تحریک کرده و گرفتگی
صدا ایجاد کنند.
سیگاری ها از طریق دیگری هم دچار گرفتگی صدا می
شوند: با به وجود آمدن تومور سرطانی یا رشد غیر عادی تارهای صوتی. این
مورد در سیگاری ها بسیار بیشتر از سایرین دیده می شود. و در تمام موارد،
خشکی هوا گرفتگی صدا را تشدید می کند.
درمان گرفتگی صدا
– به صدایتان استراحت بدهید. سکوت کامل
بهترین راه بهبود گرفتگی صداست. لااقل از پچ پچ کردن و فریاد زدن بپرهیزید.
پچ پچ کردن فشار زیادی بر تارها وارد می کند. اگر لازم است، با صدای آرام
حرف بزنید.
– گلو را مرطوب کنید. استنشاق بخار آب داغ
از درمان های بسیار مؤثر است. از دوش آب گرم یا دستگاه بخور کمک بگیرید.
گذاشتن دستگاه بخور در اتاق خواب از خشک شدن هوای آن جلوگیری می کند.
– در درون بدن هم نیاز به آب کافی دارید.
خوردن آب را به قدری زیاد کنید تا ادرارتان بی رنگ شود. اگر ویتامین هائی
مثل A یا B12 یا داروهای تغییر رنگ دهنده ی ادرار مصرف می کنید و ادرار
بیرنگ نمی شود، خوردن روزانه ی10 تا 12 لیوان آب کافی است.
– سوپ مرغ بخورید. اگر دچار گرفتگی صدا در
اثر سرماخوردگی شده اید، سوپ مرغ را با سیر بخورید. گرمای آن گلو را مرطوب
می کند و سیر کمک کننده ی ترشح مخاطی است.
– ترشحات مخاطی را کم کنید. داروهای کاهش دهنده ی ترشحات مخاطی بخورید. اما از مصرف داروهای ضدحساسیت
خودداری کنید، چون گلو را خشک می کنند. داروهای ضدّاحتقان هم در کاهش مخاط
مؤثرند، ولی اگر ناراحتی قلبی دارید، قبل از مصرف آنها با پزشک مشورت
کنید. بعضی داروهای ضدّاحتقان ممکن است فشار خون را بالا ببرند.
– آسپیرین نخورید. در التهاب ناشی از
سرماخوردگی تارهای صوتی، آسپیرین باعث آزرده شدن بیشتر آنها می شود و
گرفتگی صدا را تشدید می کند. از مُسکن های دیگر استفاده کنید.
– سرفه نکنید. برای جلوگیری از سرفه و آسیب بیشتر تارهای صوتی، از داروهای ضدّسرفه و خلط آور استفاده کنید.
– غرغره نکنید. بر خلاف عقیده ی شایع،
غرغره کردن با دهانشویه عملاً گرفتگی صدا را بدتر می کنند. محلول های غرغره
اصلاً نزدیک به تارهای صوتی نمی شوند و خود عمل غرغره کردن مضر است، چون
تارهای صوتی را به هم زده و تورم آنها را بیشتر می کند.
– کافئین نخورید. کافئین موجود در قهوه، کولا و شکلات یک عامل خشک کننده گلو است و کمکی به تارهای صوتی نمی کند.
– درمان های طبی. اگر گِرِهَک های روی تارهای صوتی یا بزرگ شدن آنها مشاهده شود، پزشک می تواند به درمان آنها کمک کند.
– آوا درمانی کنید. اگر گرهک های تارهای صوتی
با استراحت و روش های رفع گرفتگی صدا از بین نروند، پزشک شما را به متخصصی
برای آموزش دوباره ی تارهای صوتی معرفی می کند. در موارد شدید، ممکن است،
عمل جراحی لازم شود.
– تومور را درمان کنید. اگر پزشک وجود
توموری را تشخیص دهد، زیاد نگران نشوید. بیشتر تومورهای تارهای صوتی کوچکند
و اگر در مراحل اولیه دیده شوند، به آسانی قابل درمانند.
پیشگیری
اگر یک بار دچار گرفتگی صدا شدید، می توانید از تکرار آن جلوگیری کنید.
– خود را گرم کنید. کسی که زیاد از صدایش استفاده می کند یک ورزشکار صوتی است و مانند هر ورزشکاری باید پیش از شروع مسابقه خود را گرم کند. شما هم قبل از سخنرانی یا آواز خواندن کمی گلویتان را تمرین بدهید.
– ماهیچه های گردن را با دست هایتان به
آرامی بمالید و به راحتی تنفس کنید و آرواره را آزاد بگذارید. شانه هایتان
را در جهات مختلف بگردانید و آنها را به آرامی تکان دهید.
– چند جرعه آب بخورید. زبان را کمی در دهان حرکت دهید و بیرون بیاورید.
– چند خمیازه بکشید و با لب های بسته
صداهای آرامی ادا کنید تا لرزش آنها را حس کنید. بعد از سخنرانی یا کنسرت
هم همین کارها را تکرار کنید تا دچار گرفتگی صدا نشوید.
– گلو را تحریک نکنید. دود سیگار، بخارهای
شیمیائی و خاک ارّه باعث گرفتگی صدا می شوند. سیگار نکشید و با سیگاری ها
همنشین نشوید. در جاهائی که مواد محرّک و خاک ارّه وجود دارد ماسک بزنید.
– صدا را صاف نکنید. صاف کردن صدا عادت
بدی است که ترک آن سخت است. به جای آن آب دهان را قورت بدهید. یک عمل بلع
را به آهستگی انجام دهید، انگار واقعاً لقمه ی غذا را قورت می دهید. این
کار احساس وجود چیزی در گلو را از بین می برد.
– پیش از پرواز دوش بگیرید. اگر زیاد با
هواپیما مسافرت می کنید، صدایتان دو دشمن پیدا می کند: هوای خیلی خشک و
لزوم صحبت کردن در میان صدای موتور هواپیما. دوش گرفتن با آب گرم پیش از پرواز و خوردن مقادیر زیادی آب در حین پرواز مفید است.
– نزدیک به هم حرف بزنید. اگر در محیط پر
سروصدائی مجبور به صحبت با کسی هستید، در میدان شنوائی او حرف بزنید.
بهترین روش صحبت رو در رو است که در آن، شنونده حرکات لب ها را نیز می
خواند.
تفاوت انواع مرگ و میر در اندام های مختلف
تفاوت انواع مرگ و میر در اندام های مختلف
آیا ممکن است صاحب اندامی متناسب باشیم اما
چاق نشویم و به تدریج این عارضه برایمان مشکلی به وجود نمی آورد مرگ و میر
افراد چاق و متناسب نسبت به افراد سالم و با وزن ایده آل چه تفاوتی دارد؟
وزن همه چیز نیست. غذایی که می خورید، اینکه
چقدر خوب می خوابید و کیفیت رابطه تان همه روی سلامت بدن تاثیر می گذارد.
تحقیقات همچنان اصرار دارد که رسیدن به وزن ایده آل به معنای سلامت کامل
نیست ( هر چند تاثیر زیادی دارد ).
در یک تحقیق بسیار جامع، محققان 1.3 میلیون مرد که به صورت متوسط 29
سال داشتند را مورد بررسی قرار دادند. محققان رابطه بین وزن، تناسب اندام
هوازی و خطر مرگ زودرس را در این افراد با هم مقایسه کردند. آنها متوجه
شدند مردانی که در وزن طبیعی قرار دارند – بدون توجه به سطح تناسب اندام – 30
درصد کمتر از کسانی که اندامشان متناسب است اما چاق هستند در معرض خطر مرگ
در جوانی قرار دارند. نتیجه نشان داد مزیت متناسب بودن به واسطه چاقی
کمرنگ می شود و شاید در مواردی که چاقی زیاد باشد این تناسب اصلا تاثیری
نداشته باشد ( به عنوان نمونه وزنه برداری را به ذهن بیاورید که عضلات قوی
دارد اما چاق است ). دکتر پیتر نوردستورم، استاد و پزشک ارشد پزشکی اجتماعی
و توانبخشی در دانشگاه اومئو در سوئد و مسئول این تحقیقات می گوید: تثبیت
وزن سلامت در جوانی بسیار مهم تر از تناسب اندام است.
اما این یافته چه معنایی می تواند برای شما داشته باشد؟ اول از همه، شایان
ذکر است که این مطالعه فقط مردان را در نظر گرفته نه خانم ها و مرگ های
ناشی از خودکشی و مصرف مواد مخدر را نیز حساب کرده است. نوردستورم می گوید
با اینکه خطر مرگ زودرس در مردان چاق اما متناسب بیشتر از مردان با وزن
طبیعی است، اما خطر همچنان آنقدرها هم بالا نیست ( آن 30 درصد را به خاطر دارید؟ حتی اگر افراد دارای اضافه وزن و یا چاق، 30 درصد بیشتر در خطر باشند، فقط 3.4
درصد از شرکت کنندگان در این تحقیق جان خود را از دست دادند. پس به این
شکل نیست که چاق ها همینطور از چپ و راست روی زمین بیفتند و بمیرند! )
همچنین یک تحقیق در سال 2014 نشان داد نرخ مرگ و
میر افراد چاق اما متناسب آنچنان فرقی با افراد سالم و متناسب ندارد. در
این تحقیق نتیجه دیگری نیز گرفته شد که می گفت افراد نا متناسب بدون توجه
به وزنی که دارند دو برابر بیشتر از افراد متناسب در خطر مرگ قرار دارند.
دکتر تیموتی چرچ، پروفسور طب پیشگیری در مرکز تحقیقات پزشکی پنینگتون در
لوئیزیانا می گوید: مهم نیست وزنتان چه مقدار است، داشتن فعالیت بدنی همیشه
برایتان مزایایی به همراه دارد. من اهمیتی به وزن افراد نمی دهم، قند خون
ناشتا چقدر است؟ فشار خون؟ سطح تری گلیسیرید؟ برای سنجش سطح سلامت
این موارد از وزن قابل اعتماد تر هستند. تحقیقات نشان داده افراد با اضافه
وزن اگر چنین مشخصه هایی را تحت کنترل داشته باشند درصد خطر مرگشان به
اندازه فردی با وزن طبیعی پایین خواهد آمد. وزن و سلامت هرگز با هم یکسان
نیستند.
افراد با مقدار زیادی از یک چربی خاص مانند چربی شکمی، بیشتر در خطر مشکلات
سلامتی هستند تا آنهایی که چربی هایشان بیشتر در ران ها، باسن و
بازوهایشان انباشته شده. بر خلاف چربی های زیر پوستی که برای خود زیر پوست
پرسه می زنند، چربی های احشایی به عمق حفره های شکمی می روند و ارگان های
درونی بدن را احاطه و به خطر می اندازند. حتی تحقیقات نشان داده چربی های
منطقه ران و باسن سالم هستند، بدن را از اسید های چرب مضر رها کرده و
ترکیبات ضد التهابی تولید می کنند که به کاهش خطر بیماری قلبی و دیابت نوع 2 کمک می کند. گلابی بودن آنقدرها هم بد نیست!
به همین دلیل است که میان تنه بزرگ و فرم بدن سیبی شکل به عنوان عامل خطر
سندروم متابولیک تعیین شده اند، چون مجموعه ای از عوامل را شامل می شوند که
خطر بیماری قلبی، دیابت نوع 2 و سکته مغزی را افزایش می
دهند. این را هم در نظر بگیرید: تحقیقات نشان داده خانم هایی که وزن طبیعی
دارند اما میان تنه ای بزرگ بیشتر از خانم هایی با وزن طبیعی اما میان تنه
کوچک در خطر مرگ قرار دارند.
وزنتان هرچه که باشد ساده ترین روش برای تعیین میزان سلامت ممکن است اندازه میان تنه باشد. انجام ورزش و داشتن فعالیت بدنی بهترین راه برای کاهش چربی شکمی و اندازه میان تنه است.
