موضوع : مدیریت کار عملی در سازمان – رشته علوم تربیتی – در اداره آموزش و پرورش
گفتار اول
اینجانب هاجر شاهرودی دلیری دانشجوی ترم آخر علوم تربیتی گرایش مدیریت و
برنامه ریزی آموزشی می باشم. و این واحد درسی (مدیریت کار عملی در
سازمانها) را در نیمسال اول پاییز 90-89 اخذ نمودم. برای این درس چهار جلسه
توجیهی ارائه کرده بودند. بعد از شروع کلاسها، استاد برای بار اول که وارد
کلاس شد پس از پاره ای توضیحات به ما اعلام کردند که باید این درس را
بصورت عملی در سازمان آموزش و پرورش بگذرانیم. چند نمونه کار هم در این
زمینه به ما ارائه کردند. ما هم برای این کار نیاز به معرفی نامه داشتیم،
به آموزش دانشگاه مراجعه کردیم و مسئول آموزش گفتند که ما امسال با آموزش و
پرورش ناحیه (2) قرارداد بسته ایم و نیاز به معرفی نامه نیست. فقط لیست
دانشجوهای متقاضی به سازمان ارائه شده است.
بعد از چند هفته اعلام
کردند که می توانید به سازمان مراجعه و کار خود را شروع کنید. بنده هم به
همراه دو نفر از دوستان دیگر که این واحد درسی را داشتند با همدیگر، به
سازمان آموزش و پرورش ناحیه (2) رشت رفتیم. ابتدا نمی دانستیم که باید به
کجا مراجعه کنیم و یا از چه کسی سؤال نماییم. به همین خاطر چون نمی دانستیم
از کجا شروع کنیم پیش خود گفتیم که برویم پیش رئیس سازمان که ناگهان
تابلویی نظرمان را به خودش جلب کرد که روی آن نوشته شده بود رئیس سازمان
برنامه ریزی و توسعه، پس از دق الباب و کسب اجازه به همراه دوستان وارد
اتاق شدیم. از منشی رئیس در مورد کارمان سؤال کردیم.
ایشان گفتند: کار
شما به این قسمت مربوط نمی باشد و شما باید به اتاق ضمن خدمت مراجعه کنید.
چون آدرس دقیقی نداشتیم به همین دلیل چند دقیقه ای در کریدور معطل شدیم.
بعد از مدتی گشتن اتاق مورد نظر را پیدا کردیم. پس از کسب اجازه وارد اتاق
شدیم. چیزی که در ابتدا نظر آدم را به خودش جلب می کرد شلوغی بسیار زیاد
اتاق از لحاظ چیدمان وسایل بود. در اتاق دو نفر کارمند آقا نشسته بودند.
ما خودمان را معرفی کردیم. یکی از کارمندان از جایش بلند شد و خود را
بعنوان مسئول امور کارورزی معرفی کرد. و به میزی اشاره کرد و گفت بفرمایید
نامتان را از درون لیست ها پیدا کنید. روی میز خیلی شلوغ بود، ما هر چقدر
تلاش کردیم نتوانستیم اسم خود را بیابیم چون لیستها مربوط به دو گروه
متفاوت از کارورزی بود، هم برای کودکان استثنائی بود و هم برای کارورزی
سازمان، ما به مسئول مربوطه گفتیم که نام ما در لیست موجود نمی باشد، مسئول
که فرد بسیار خشک و کج خلقی بود گفت دوباره بگردید و ما دوباره به گشتن
مشغول شدیم. مسئول مربوطه هیچ گونه همکاری لازم را با ما نمی کرد. متأسفانه
باز هم موفق نشدیم. این بار مسئول مربوطه یک گروه دیگر از لیستها را به ما
داد که نام ما در داخل این لیست بود او یک ماژیک برداشت و نام ما را درون
لیست علامت گذاری کرد. و گفت فرم ساعت ورود و خروج خود را به من تحویل دهید
و نامه ای ضمیمه فرم ما کرد و به ما گفت این را به مسئول اتاق مدیریت و
برنامه ریزی برای امضاء تحویل دهید. وقتی وارد اتاق شدیم چند نفر مراجع
کننده قبل از ما حضور داشتند. کمی صبر کردیم تا کار آنها تمام شود تا بعد
نامه های ما را امضاء کند. فرمها را به همراه نامه تحویل مسئول دادیم او هم
با خوشرویی تمام نامه ها را امضاء کرد و به ما تحویل داد. پس از امضا نام
دوباره به اتاق خدمت برگشتیم، مسئول ضمن خدمت گفت که باید به اتاق آمار و
بودجه بروید و دفتر شرح وظایف کارکنان را بگیرید. رفتیم اتاق بودجه، وارد
اتاق شدیم، بعد از اینکه درخواستمان را مطرح کردیم یکی از کارمندان که آقای
بسیار بداخلاقی بود گفت: دفتر شرح وظایف را یکی از دوستانمان به امانت
برده است و بعد با عصبانیت گفت: اصلاً چرا شما همگی جمع نمی شوید و یکبار
دفتر را نمی برید و تک به تک برای گرفتن دفتر مراجعه می کنید و ما هم از
اتاق بیرون آمدیم و بدنبال کسی که دفتر را برده بود گشتیم.
بیرون
سازمان جلوی درب ورودی یک مغازه فتوکپی قرار داشت که بچه ها آنجا داشتند از
روی دفتر فتوکپی می گرفتند. پس از اتمام کار آنها با هم به اتاق بودجه
برگشتیم و آنها دفتر را تحویل دادند و بعد ما با گذاشتن فرم کارورزی دفتر
را به امانت گرفتیم. تشکر کرده و از اتاق خارج شدیم و به طرف اتاق ضمن خدمت
برگشتیم. فردی که مسئول ضمن خدمت بود گفت که امروز دیگر دیروقت است از
فردا می توانید برای گرفتن امضاء به سازمان بیائید اما حق نشستن و صحبت
کردن در هیچ اتاقی را ندارید و بر روی یک برگه هم نام اتاقهایی را که به
هیچ وجه حق ورود به آنها را نداشتیم نوشتند و به ما تحویل دادند. ایشان
گفتند شما فقط باید امضاء بگیرید و از اتاق بیرون بیائید وسلام. ما هم از
حرف مسئول بسیار دلخور شده و به ایشان اعتراض کردیم ولی ایشان گفتند به هر
حال حق نشستن ندارید. سپس از او خداحافظی کرده و از سازمان خارج شدیم.
مقدمه
اینجانب هاجر شاهرودی دلیری در تاریخ 15/8/89 روز شنبه ساعت 8 صبح در واحد مسئول بایگانی حضور داشتم.
ثبت مشاهدات
از روی تابلوی ساختمان اتاق مسئول بایگانی را پیدا کردم. به اتاق مراجعه
نمودم، پس از معرفی خود به کارمند مسئول، ایشان با خوشرویی تمام در مورد
رشته تحصیلی بنده سؤال کردند و من هم پس از جواب دادن به سؤالات ایشان
نگاهی به اطراف خود انداختم. اتاق دلگیر و تاریکی بود که کفش با موکت فرش
شده بود و قفسه های زیادی در آن وجود داشت که پُر از زوم کنهای مختلف بود.
زوم کنها پر از اسناد و مدارکی بود که کسی حق نگاه کردن و دست زدن به آنها
را نداشت. بر روی یک صندلی که در گوشه اتاق قرار داشت، نشستم. مسئول این
قسمت فرد بسیار آرامی بودند که فقط در حد یک سلام و علیک و پاسخ به سؤال
مراجعه کنندگان اکتفا می کردند و هر از گاهی هم که خسته می شد از
جای خود بلند می شد و از اتاق خارج شده و برای خود چای می آورد. هر از
گاهی هم به سراغ قفسه ها می رفت و بعضی از زوم کنها را بررسی می کرد. زمان
به همین منوال تا پایان وقت اداری سپری می شد تا اینکه پایان وقت فرا رسید و
من برگه ورود و خروج خود را برای امضاء به ایشان تحویل دادم و پس از گرفتن
برگه از ایشان خداحافظی کرده و از اتاق خارج شدم.
نقد و بررسی انتقادات و پیشنهادات
مسئول بایگانی فردی بود که زیاد در مورد کارش توضیحی نمی داد. تمایلی نداشت
که کارورز از کار او بیشتر اطلاع حاصل کند. خیلی محافظه کار بود. رغبت
چندانی برای حضور کارورز در محل کارش نداشت. ولی از لحاظ برخورد با مراجعین
سعی می کرد اعتدال را رعایت کند. پیشنهاد بنده این است شخصی که مسئول
اینکار است؛ تا حد امکان باید در کمک به کارورزان و برطرف کردن سؤالات و
ابهامات، آنها را یاری برساند و اگر امکان داشته باشد به آنها اجازه بعضی
از کارهای کوچک و متفرقه را بدهد تا کارورز با نحوه ی انجام کار این قسمت
آشنا شود.
………….
اینجانب هاجر شاهرودی دلیری در تاریخ 15/8/89 روز شنبه ساعت 8 صبح در واحد مسئول بایگانی حضور داشتم.
ثبت مشاهدات
از روی تابلوی ساختمان اتاق مسئول بایگانی را پیدا کردم. به اتاق مراجعه
نمودم، پس از معرفی خود به کارمند مسئول، ایشان با خوشرویی تمام در مورد
رشته تحصیلی بنده سؤال کردند و من هم پس از جواب دادن به سؤالات ایشان
نگاهی به اطراف خود انداختم. اتاق دلگیر و تاریکی بود که کفش با موکت فرش
شده بود و قفسه های زیادی در آن وجود داشت که پُر از زوم کنهای مختلف بود.
زوم کنها پر از اسناد و مدارکی بود که کسی حق نگاه کردن و دست زدن به آنها
را نداشت. بر روی یک صندلی که در گوشه اتاق قرار داشت، نشستم. مسئول این
قسمت فرد بسیار آرامی بودند که فقط در حد یک سلام و علیک و پاسخ به سؤال
مراجعه کنندگان اکتفا می کردند و هر از گاهی هم که خسته می شد از
جای خود بلند می شد و از اتاق خارج شده و برای خود چای می آورد. هر از
گاهی هم به سراغ قفسه ها می رفت و بعضی از زوم کنها را بررسی می کرد. زمان
به همین منوال تا پایان وقت اداری سپری می شد تا اینکه پایان وقت فرا رسید و
من برگه ورود و خروج خود را برای امضاء به ایشان تحویل دادم و پس از گرفتن
برگه از ایشان خداحافظی کرده و از اتاق خارج شدم.
نقد و بررسی انتقادات و پیشنهادات
مسئول بایگانی فردی بود که زیاد در مورد کارش توضیحی نمی داد. تمایلی نداشت
که کارورز از کار او بیشتر اطلاع حاصل کند. خیلی محافظه کار بود. رغبت
چندانی برای حضور کارورز در محل کارش نداشت. ولی از لحاظ برخورد با مراجعین
سعی می کرد اعتدال را رعایت کند. پیشنهاد بنده این است شخصی که مسئول
اینکار است؛ تا حد امکان باید در کمک به کارورزان و برطرف کردن سؤالات و
ابهامات، آنها را یاری برساند و اگر امکان داشته باشد به آنها اجازه بعضی
از کارهای کوچک و متفرقه را بدهد تا کارورز با نحوه ی انجام کار این قسمت
آشنا شود.
اطلاعات کتاب کار عملی مدیریت در سازمانها
پدیدآورندگان : نویسنده: هما غفوریان , نویسنده: علیرضا عراقیه , نویسنده: شهروز فرجادپیله‌سوار , نویسنده: شهربانو ربیعی
موضوع : كارآموزی (آموزش و پرورش) , كارآموزی , ایران – وزارت آموزش و پرورش – شرح وظایف
ناشر : رشد
محل نشر : تهران
قطع : وزیری
نوع کتاب : تالیف
زبان اصلی : انگلیسی
قیمت : 30000
نوع جلد : شومیز
قطع : وزیری
تیراژ : 3000
تعداد صفحات : 104
تاریخ نشر : 1390/7/26
رده دیویی : 03701146
شابک : 978-964-2802-67-8
, “در این كتاب، نگارنده سعی دارد طی چهارده فصل به معرفی سیستم عملكرد
مدرسه؛ وظیفه معلم در رابطه با دانش‌آموزان؛ و مدیریت و سازماندهی مدرسه
بپردازد. از جمله عنوان‌های مطالب كتاب می‌توان این موارد را ذكر كرد:
تعریف مدرسه؛ گزینش مدیر؛ گزینش معلم راهنما؛ گزینش دانش‌آموز؛ وظایف موسس و
مدیر؛ و سخنی با اولیا.”
