نکاتی ضروری در مورد مراقبت کردن از نوزاد
مراقبت از نوزاد بسیار مهم بوده و بسیار حساس است. هر گونه سهل انگاری
در نگهداری و از نوزاد تازه به دنیا آمده می تواند باعث به خطر افتادن او
شود.
در این موضوع مطالبی را در رابطه با مراقبت از نوزادان برای شما جمع
آوری کرده ایم. یکی از مسائلی که والدین باید توجه داشته باشند این است که
دمای اتقا نوزاد باید متعادل باشد.
نکاتی ضروری در مورد مراقبت کردن از نوزاد
حرارت اتاق نوزاد را بين ۱۸تا۲۰ درجه بيشتر نباشد ، نوزاد را در سرما قرار ندهيد و بيش از اندازه نيز نپوشانيد .
لباس نوزاد بايستي سبك و گشاد و راحت باشد . از قنداق كردن نوزاد كه يك عمل
غيربهداشتي و زيان آور است بپرهيزيد و از قنداق كردن نوزاد حتي بمدت كوتاه
خودداري كنيد
حمام كردن روزانه نوزاد با داشتن بند ناف نه تنها اشكالي ندارد بلكه مفيد
است . از بدو تولد نوزاد بايستي حداقل يك روز در ميان حمام داده شود و تمام
بدن نوزاد را با آب و صابون و يا شامپوي مناسب شستشو داد .
حمام دادن نوزاد بهيچوجه اثر سوء روي ناف نوزاد و محل ختنه نداشته بلكه شستشوي ناف با آب و صابون از بروز عفونت جلوگيري مي نمايد.
حتما ناف نوزاد را با الكل يده پانسمان و با كاز استريل بپوشانيد . روزي
جند بار ناف نوزاد را با الكل و يا بتادين تميز نمائيد و پس از افتادن ناف ،
محل بندناف را با الكل و يا بتادين تميز كنيد
به هيچ وجه به چشم نوزاد دست نزنيد ، اگر ترشحي نشان مي دهد به پزشك مراجعه كنيد
در موقع گرفتگي بيني به هيچ وجه از شير و سنجاق استفاده نكنيد ، كمي سرم فيزيولوزيك ، نرمال سالين ، داخل بيني او بچكانيد
براي جلوگيري از سوختگي پاي نوزاد نخاطر ادرا و مدفوع او را زود به زود عوض
نمايي و در صورت ابتلا از پودر استفاده نكنيد ، پاي نوزاد را با آب و
صابون بشوئيد و خشك كنيد سپس با پماد آ+د چرب نمائيد
هر گريه نوزاد بخاطر گرسنگي نيست ، در صورت تداوم گريه حتما به پزشك مراجعه كنيد .
وجود ترشحات بيرنگ يا خون آلوده در قسمت تناسلي نوزاد دختر طبيعي است
در صورت مشاهده مواردي نظير : زردي ، اسهال ، بيحالي ، بدنفس كشيدن و
استفارغ مكرر ، خوب شير نخوردن ، تب ، سرفه ، جوشهاي چركي ، ترشح از ناف و
تشنج و حركات غيرطبيعي در نوزاد هر چه سريعتر به پزشك و يا مركز بهداشتي
مراجعه كنيد
زردي در نوزادان موجب ضايعات جبران ناپذير سلول مغزي و عقب ماندگي
عقلاني مي شود . در هفته هاي اول تولد بايستي دقيقا مراقب زردي در نوزاد
بود .
شروع زردي بيشتر در سفيدي چشم كودك بروز مي كند و در تنه گسترش پيدا مي
كند ، بمجرد مشاهده زردي بدون فوت وقت در هر زمان از شبانه روز مراجعه
نمايد . اين مسئله اورژانس و فوريت دارد . هرچه زردي زودتر تشخيص داده شود
درمان سبكتر و راحتتر است .
در موارد خفيف شايد نياز به بستري و قرار گرفتن در زير نور مخصوص باشد و در موارد شديد تعويض خون حتما بايد انجام گيرد .
از بكار بردن پيشنهاد اطرافيان در مورد استفاده از شيرخشت و يا نور مهتابي
و …و نظاير آن خودداري كنيد . بكار بردن اين روشها به قيمت سلامت نوزاد
تمام مي شود
توجه داشته باشيد كه نوزاداني كه با شير مادر تغذيه ميشوند دفعات اجابت
مزاجشان بيشتر است ولي حجم مدفوع آنها كم ، رنگ آن زرد و احيانا كف آلود و
گاهي سبز است ، آن را با اسهال اشتباه نكنيد
خوردن مايعات زياد توسط مادر و مك زدن پستان مادر بوسيله نوزاد شير را زياد مي كند و ناراحتي عصبي موجب كم شدن شير مادر ميشود .
قرص ضدحاملگي اثر سوء بر روي شير مادر دارد .
در موقع شير دادن بهداشت شخصي را رعايت كنيد قبل از شير دادن دستها را بايستي با آب و صابون و نوك سينه ها را با آب ولرم تميز كرد
از بوسيدن زياد نوزاد به خصوص توسط ملاقات كنندگان جدا خودداري كنيد .
ملاقات افراد متعدد كه اغلب ناقل ميكروبهاي مختلف مي باشند با نوزاد خطر
انتقال عفونت را در بر دارد
دود سيگار براي همه كس مضر است و براي شيرخوار خطرناكتر است ، به هيچ وجه اجازه ندهيد در جايي كه كودكان هستند سيگار كشيده شود.
مشاوره پزشكي با پزشك كودكان دو بار در ماه اول و سپس ماهي يكبار توصيه مي
شود. شيرخوار بايستي در فواصل معين براي معاينه ، بررسي رشد و تكامل ،
دريافت دستورات تغذيه و واكسيناسيون بموقع به متخصص اطفال مراجعه نماييد .
در شش ماه اول هر ماه يك بار ، در شش ماه دوم هر دو ماه يكبار ، در سال
دوم هر سه تا چهار ماه يكبار و بعد از دو سال هر شش ماه يكباراز بكار بستن
توصيه هاي افراد غيرمتخصص و اطرافيان غيرپزشك در مورد نوزاد جدا خودداري
كنيد
واكسن ها را بطور منطم انجام دهيد برنامه واكسيناسيون را بخوانيد . توصيه مي شود كه واكسيناسيون كودك در يك محل واحد انجام شود.
شيرخوراني كه از پستان مادر تغذيه مي شوند ، غريزه مكيدن آنان ارضاء ميشود و
معمولا تمايلي به مكيدن پستانك و يا انگشت خود ندارند ، لذا عدم استفاده
از پستانك ارجح است ولي چنانچه شيرخوار شروع بمكيدن انگشت خود نمود بهتر
است به وي پستانك داده شود تا عادت به مكيدن انگشت پيدا نكند.
از روز پانزدهم بعد از تولد روزانه ۶تا۱۰ قطره مولتي ويتامين در يك قاشق آب جوشيده خنك شده به نوزاد داده مي شود.
در صورتيكه شيرخوار از شير مادر استفاده مي كند نيازي به نوشيدن آب اضافي
ندارد چنانچه بعلت گرمي محيط شيرخوار نياز به آب اضافي داشته باشد ميتوان
آب جوشيده خنك شده بدون قند به شيرخوار داد . تا يكسالگي بايستي از آب
جوشيده خنك شده استفاده شود.
از تجويز آب قند زياد يا داروهاي خانگي مثل ترنجبين يا شيرخشت و غيره به نوزاد بايستي خوداري شود.
چگونگی برقراری رابطه عمیق عاطفی با نوزادمان
پیوند و ارتباط بین شما و نوزادتان فوق‌العاده عمیق و بادوام است و در چند
سال اولیه زندگی او توسعه پیدا می‌کند. این پیوند برای شما رابطه منحصر به
فردی ایجاد می‌کند و رشد نوزادتان را به دنبال خواهد داشت. این پیوند به
شما انگیزه می‌دهد توجه بیشتری به نیازهای او نشان دهید. پس نیمه شب برای
شیردهی از خواب بیدار شوید، حواس‌تان به عوض کردن پوشک او باشد و معنای
متفاوت گریه‌های او را درک کنید!
فرآیند
پیوند و ارتباط با نوزاد به طور طبیعی هنگام مراقبت از او اتفاق می‌افتد
اما همیشه آسان و عاری از استرس نیست. طبیعی است که ابتدا احساس عدم
اطمینان، ترس و گسستگی به سراغ‌تان بیاید. با وجود این برای ساخت پیوندی
مطمئن بین خودتان و نوزاد کارهای زیادی می‌توانید انجام دهید. این پیوند
نوعی ارتباط منحصر به فرد بین نوزاد و شما به عنوان نخستین مراقب و پرستار
است. این رابطه غریزی شما را به سوی هم می‌کشاند تا مطمئن شوید نیازهای
نوزاد بی‌دفاع و آسیب‌پذیرتان را برآورده می‌کنید. در سال 1990 اطلاعات
فراوانی در این باره به دست آمد و مشخص شد این پیوند فاکتور کلیدی در رشد
اجتماعی، روانی، جسمانی و هوش نوزاد به شمار می‌آید. کیفیت این رابطه در
میان افراد گوناگون متفاوت است. یک پیوند مطمئن، شالوده زندگی بهینه نوزاد
در آینده (اشتیاق برای یادگیری، خودآگاهی سالم، اعتماد و توجه به دیگران)
را می‌سازد. یک رابطه نامطمئن در رفع نیازهای نوزاد به بن بست می‌خورد و در
آینده منجر به بروز سردرگمی و اختلال در یادگیری و ارتباط او با اطرافیان
خواهد شد.
پیوند مادر و نوزاد پیش از تولد آغاز می‌شود
در
3 ماهه پایانی حاملگی، نوزاد شروع به دریافت اطلاعات از محیط خارج از رحم
مادر می‌کند. شما متوجه حرکات نوزاد می‌شوید و او نیز صدای شما را می‌شنود و
استرس‌تان را درک می‌کند. لازم است آرامش خود را حفظ کنید و از سوی
اطرافیان حمایت شوید تا از رابطه خود و نوزادتان در آینده بیشترین بهره را
ببرید. فرآیند برقراری پیوند با نوزاد دوجانبه و پویاست. هم شما و هم نوزاد
در تبادل سرنخ‌های غیرکلامی شرکت دارید. حتی در چند روز اول زندگی نوزاد،
او سرنخ‌ها، تن صدا، حرکات و عواطف شما را درک می‌کند و با گریه کردن، صدا
درآوردن، حالات صورت و در نهایت لبخند زدن، خندیدن، اشاره کردن و حتی جیغ
کشیدن برای شما سیگنال ارسال می‌كند. شما نیز متقابلا او را تماشا می‌کنید،
به صدایش گوش می‌دهید و نسبت به نیازهای او برای غذا، گرما و محبت واکنش
نشان می‌دهید. پیوند بین شما و نوزادتان از همین ارتباط غیرکلامی حاصل
می‌شود.
چرا پیوند با نوزاد تا این اندازه اهمیت دارد؟
پیوند
مطمئن با نوزاد به او می‌آموزد که چگونه به شما اعتماد کند، احساسات خود
را منتقل كند و در نهایت به اطرافیان نیز اطمینان داشته باشد. وقتی شما و
نوزادتان با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنید، او یاد می‌گیرد که چگونه حس خوب
و سالمی نسبت به خود داشته و بخشی از یک رابطه عاشقانه و دلسوزانه باشد.
پیوند مطمئن با نوزاد موجب توسعه حس مسئولیت‌پذیری و ارتباط در مغز او شده و
این رابطه را رشد و توسعه دهد. این پیوند، اساس توانایی نوزاد در برقراری
ارتباط سالم با دیگران خواهد بود. خصلت‌هایی که شما در دوران بزرگسالی به
فراموشی سپرده‌اید مانند دلسوزی، درک، عشق و واکنش به دیگران نخستین
چیزهایی هستند که نوزاد می‌آموزد.
زمانی که نوزاد رابطه مطمئنی با شما داشته باشد بهتر می‌تواند…
- روابط صمیمی و مثمر ثمر برقرار کند.
- تعادل عاطفی خود را حفظ كند.
- اعتماد به نفس و احساس خوبی نسبت به خود داشته باشد.
- از بودن در کنار دیگران لذت ببرد.
- از حالت افسردگی و غم و غصه بیرون بیاید.
- احساسات خود را با دیگران قسمت کند و به دنبال جلب حمایت آنها باشد.
ارتباط با نوزاد برای شما هم مفید است
طبیعت،
مادران را به گونه‌ای برنامه‌ریزی کرده که درست مانند نوزاد از طریق این
پیوند عشق را تجربه کنند. لذتی که هنگام برقراری ارتباط نوزاد به دست
می‌آورید تاثیر به سزایی در تسکین خستگی ناشی از بی‌خوابی یا استرس‌های
مراقبت از او دارد. این پیوند موجب آزادسازی اندورفین در بدن شما و در
نتیجه به وجود آمدن انگیزه می‌شود، به شما انرژی می‌دهد و شادتان می‌کند.
خلق یک رابطه مطمئن با نوزاد ممکن است نیازمند کمی تلاش و کوشش باشد اما
پاداش نهایی برای هر دوی شما فوق‌العاده خواهد بود.
ارتباط با نوزاد با مراقبت شما از خودتان آغاز می‌شود
نوزادان
باید در محیطی آرام و در هوشیاری کامل با شما ارتباط برقرار کنند. شاید
کار دشواری باشد اما لازم است مراقب خودتان باشید تا ارتباط بین شما و
نوزادتان شکل بگیرد.
- سعی کنید به اندازه کافی بخوابید: کمبود
خواب می‌تواند شما را بد اخلاق، خسته و افسرده و زودرنج کند. بعضی از
والدین نوبتی شب بیدار می‌مانند یا حداقل یک صبح در هفته تا ظهر می‌خوابند.
- حمایت
اطرافیان را جلب کنید: مخصوصا در روزهای اول پس از تولد نوزاد، تا جایی که
می‌توانید از همسر، اعضای خانواده و دوستان خود کمک بگیرید.
- برای
تفریح خود برنامه‌ریزی کنید: مراقبت از نوزاد کار طاقت‌فرسایی است و کمی
تفریح می‌تواند در نقش شما به عنوان پدر یا مادر تاثیر بسزایی داشته باشد.
یک ساعت رفتن به کافی شاپ، قدم زدن، کلاس یوگا یا هر کاری که خودتان دوست
دارید می تواند انرژی شما را تجدید کند.
آرامش در لحظات سخت
از
آنجا که نوزادان نمی‌توانند صحبت کنند، عادت دارند علائمی از اضطراب و
استرس از خود نشان دهند. آنها برای آرامش به کمک‌های خارجی نیاز دارند اما
یک پدر یا مادر مضطرب می‌تواند استرس نوزاد را افزایش دهد و آرامش او را
مشکل تر کند. در صورت امکان، اگر خودتان دچار استرس شده‌اید، سعی کنید پیش
از برقراری ارتباط با نوزاد راهی برای بازگشت آرامش خود پیدا کنید.
- نفس
عمیق بکشید: این یعنی اجازه بدهید نوزادتان یک دقیقه بیشتر گریه کند تا
شما بتوانید پیش از بغل کردن و آرام کردن او چند نفس عمیق بکشید.
- همکاری
کنید: فکر نکنید خودتان به تنهایی از عهده تمام کارها برمی‌آیید. سعی کنید
فهرستی از کمک‌هایی که همسر، دوستان، اعضای خانواده یا حتی پرستار بچه
می‌توانند به شما بکنند تهیه کنید تا گاهی آنها از نوزاد شما مراقبت‌های
لازم را به عمل آورند.
- قدم بزنید: هوای تازه و تغییر
منظره می‌تواند برای حال شما و نوزادتان معجزه کند. در لحظات سرشار از
استرس سعی کنید محیط خود را تغییر دهید تا ببینید آیا این کار به آرام شدن
خودتان و نوزاد کمک می‌کند یا خیر.
یاد بگیرید سرنخ های خاص نوزاد را درک کنید
پدر
و مادرهایی که چند فرزند دارند می‌دانند که فرمول مشخصی برای درک نیازهای
یک نوزاد وجود ندارد. هر نوزاد از لحظه تولد، شخصیت و اولویت‌های خاص خودش
را دارد. سیستم عصبی هر نوزاد نیز با دیگری متفاوت است. بعضی از نوزادان با
شنیدن سر و صدا آرام می‌شوند و بعضی دیگر سکوت و آرامش را ترجیح می‌دهند.
نکته این است که نیازهای نوزادتان را بشناسید و مطابق با آنها واکنش نشان
دهید.
اگرچه ابتدا ممکن است تمام صداها و گریه‌های نوزاد شبیه هم به
نظر برسند اما نوزادتان با اصوات و حرکات مختلف در حال برقراری ارتباط با
شماست. خم کردن پشت، جمع کردن چشمها، گره کردن مشت، مالیدن چشمها، بیش
فعالی یا حرکات پرهیجان، همگی علائم وضعیت خاص جسمی و روانی نوزاد شما
هستند. وظیفه شما این است که مانند یک کارآگاه بفهمید نوزادتان سعی دارد به
شما چه بگوید و بهترین واکنشی که می‌توانید به او نشان دهید، چیست.
به
حالات صورت و حرکات نوزادتان نگاه کنید و به دنبال سرنخ باشید. به عنوان
مثال اگر با حرکت بدن، حالت صورت و حرکات دست و پا به صدای شما واکنش نشان
می‌دهد، می‌خواهد به شما بفهماند که سردش شده یا باید او را در آغوش
بگیرید.
با صداهایی که نوزاد در می‌آورد و معانی آنها آشنا شوید.
به عنوان مثال، گرسنگی با گریه‌های کوتاه و کم صدا همراه است در حالی که
نوزاد خستگی خود را با ناآرامی و ناله‌های بلند نشان
می‌دهد.
ببینید
نوزاد از چه نوع لمس و تماسی لذت می‌برد و مقدار فشار خوشایندی که به بدن
او وارد می‌کنید را شناسایی کنید. نوزاد تقریبا با هر تماس خود چیزی درباره
زندگی می‌آموزد. هر چه ملایم‌تر او را لمس کنید، او دنیا را مکان آرام‌تری
خواهد شناخت.
به حرکات، اصوات و محیط‌های مورد علاقه نوزادتان
توجه کنید. بعضی از نوزادان حرکت – مانند تاب خوردن – را دوست دارند در
حالی که سایرین به صداهایی مانند موسیقی ملایم یا تغییر محیط – خروج از
فضای بسته – واکنش نشان می‌دهند.
ارتباط با نوزاد وظیفه پدران نیز هست
بدیهی
است که پدر نمی‌تواند ارتباط نزدیکی را که مادر هنگام شیردهی با نوزاد
دارد، تجربه کند اما باز هم قادر به انجام فعالیت‌های خاص در کنار نوزاد و
خلق یک پیوند زود هنگام است. این فعالیت‌ها عبارتند از:
- شیر
دادن به نوزاد با شیشه: پدر می‌تواند با تغذیه نوزاد با شیر در شیشه و
تعویض پوشک نوزاد ارتباط خاصی با او برقرار کند و باید این کار را در حالی
که به چشمان او نگاه می‌کند، لبخند می‌زند و سخن می‌گوید، انجام دهد.
- صحبت
کردن، کتاب خواندن و آواز خواندن: حتی اگر نوزادتان هنوز متوجه چیزی که
شما می‌گویید، نمی‌شود. وقتی آرامش پدر و صدای اطمینان‌بخش او را می‌شنود،
احساس امنیت می‌کند.
- بازی دالی موشه و تقلید حرکات، صداها و اداهای نوزاد.
- بغل
کردن و لمس نوزاد تا جایی که امکان دارد. پدر می‌تواند با استفاده از یک
حائل هنگام انجام فعالیت‌های خود نوزاد را نیز در آغوش داشته باشد.
- اجازه بدهید نوزاد اجزای صورت شما را به عنوان پدر خود لمس کند.
تغییر بزرگ در او
گاهی
هر کاری می‌کنید نوزاد آرام نمی‌شود که علت آن معمولا دندان درآوردن،
بیماری یا بروز یک تغییر بزرگ در او است. زمانی که با چنین موردی مواجه
می‌شوید به تلاش خود برای برقراری ارتباط با نوزاد و آرام کردن او ادامه
دهید. شکیبایی، عشق و توجه شما به نفع او است حتی اگر به بدخلقی‌های خود
ادامه دهد. مراقب فشار همسالانی که در میان اعضای خانواده و دوستان یافت
می‌شوند و نیت بدی هم ندارند، باشید. چیزی که به درد نوزاد آنها خورده
ممکن است برای نوزاد شما کارساز نباشد. با آموختن آنچه نوزاد خودتان را
آرام می‌کند، حس اعتماد را در وجود او خلق کنید تا نوزاد خود به تدریج
بیاموزد که چگونه باید آرام شود.
خوردن و خوابیدن فرصت‌های مهمی را خلق می‌کنند
بسیاری
از سیگنال‌های اولین نوزادان مربوط به نیاز آنها به خواب یا غذاست.
افزایش تعداد دفعات شیردهی یا ساعت خواب آنها در مواقع لزوم می‌تواند
تفاوت بزرگی در توانایی او در برقراری ارتباط هنگام بیداری ایجاد کند.
نوزاد
بدون استراحت کافی نمی‌تواند آرام و هوشیار باشد و با شما ارتباط برقرار
کند. نوزادان زیاد می‌خوابند (در ماه‌های اول پس از تولد روزانه 16 تا 18
ساعت) و سیگنال‌های خواب نوزاد شما اغلب بیشتر از آنچه فکرش را می‌کنید،
تکرار می‌شوند. نوزادانی که زیاد خسته می‌شوند معمولا در ساعات بیداری بیش
از حد هوشیار هستند و حرکت و هیجان فراوانی دارند. ممکن است به اشتباه این
انرژی زیاد نوزادتان را میل به فعالیت تلقی کنید اما در واقع، او نیم ساعت
است که می‌خواهد به شما بفهماند وقت خوابش فرارسیده است.
گرسنگی
نیز می‌تواند علت بسیاری از سرنخ‌های اولیه نوزاد باشد. برنامه‌ریزی مفید
است اما رشد ناگهانی سریع ممکن است موجب تغییر هر چند هفته یک بار نیازهای
نوزاد شود. پس باید توجه دقیقی به علائم و سیگنال‌های منحصر به فرد
نوزادتان نشان دهید.
حرف بزنید، بخندید و با نوزادتان بازی کنید
اهمیت
تفریح، بازی و تقسیم شادی با نوزاد را نمی‌توان انکار کرد. لبخند، خنده،
لمس و ارتباط همگی مانند خواب و خوراک بخش‌هایی از روند رشد او به شمار
می‌روند. زبان بدن، لحن صدا و تماس‌های محبت‌آمیز شما در برقراری ارتباط با
نوزادتان اهمیت به سزایی دارند.
وقتی علائمی از نوزاد می‌بینید که
خواهان بازی کردن با شماست، سعی کنید آرام باشید و از تبادل لبخند،
شکلک‌های خنده‌دار و ایجاد صداهای شاد با او لذت ببرید. اسباب بازی، کتاب و
موسیقی نیز می‌توانند نقطه شروع خوبی برای بازی کردن باشند اما اغلب تنها
چیزی که برای دعوت نوزاد به بازی لازم است یک صدای خنده‌دار یا دالی موشه
است. اگر به درستی نمی‌دانید چگونه با نوزادتان بازی کنید، به تلاش خود
ادامه دهید. زمانی که می‌خواهید شادی را در کنار او تجربه کنید باید هرگونه
احساس شرمساری یا ناراحتی را کنار بگذارید.
سعی نکنید پدر و مادر کامل و بی‌عیب و نقصی باشید
لازم
نیست تمام مدت یک پدر و مادر فوق‌العاده عالی باشید تا به مرور زمان با
نوزادتان ارتباط برقرار کنید. تنها کافی است تمام تلاش خود را بکنید و
نگران این نباشید که همیشه از خواسته‌های او آگاهی ندارید. آنچه پیوند شما
با نوزاد را قطعی می‌كند، کیفیت و تاثیرپذیری این ارتباط است.
اغلب
می‌گویند پدر و مادر بودن سخت‌ترین شغل دنیاست. شگفت‌انگیز است که چگونه یک
موجود کوچک این همه کار و مسئولیت به دنبال دارد. اما هیچ‌کس نمی‌تواند
همیشه حضور داشته باشد و 24 ساعته مراقب نوزاد باشد. هر پدر و مادری به کمک
و حمایت دیگران نیاز دارد تا بتواند آرام، خونسرد و سرگرم باشد.
موانعی که ارتباط با نوزاد را دشوار می‌كند
پیوند
با نوزاد در حالت ایده‌آل باید به تدریج شکل گیرد و این ارتباط مطمئن قطعا
نمی‌تواند بدون ایراد و اشکال باشد اما اگر شما یا نوزاد در حفظ آرامش و
تمرکز بر یکدیگر مشکل داشته باشید، این ارتباط به تعویق افتاده و مختل
می‌شود.
بیشتر نوزادان برای برقراری ارتباط با کسی که مراقب آن‌هاست،
متولد می‌شوند. اما گاهی نوزاد برای ارتباط و پیوند مطمئن برقرار کردن مشکل
دارد. این مشکلات عبارتند از:
- نوزادانی که به اختلالات سیستم عصبی دچار هستند.
- نوزادانی که در رحم مادر یا هنگام تولد مشکلاتی را تجربه کرده‌اند.
- نوزادانی که در بدو تولد یا در روزهای اول زندگی بیماری خاصی داشته‌اند.
- نوزادان نارسی که پس از تولد تحت مراقبت‌های ویژه بوده‌اند.
- نوزادانی که در بدو تولد از والدین خود جدا شده‌اند.
- نوزادانی که پرستاران و مراقبان گوناگون داشته‌اند.
شناسایی مشکلات نوزاد
هر
چه زودتر مشکلات نوزاد را شناسایی کنید، اصلاح آنها آسان‌تر می‌شود.
می‌توانید از پزشک کمک بگیرید.والدینی که خودشان در کودکی ارتباط مطمئنی با
پدر و مادر خود نداشته‌اند ممکن است در برقراری ارتباط با نوزاد خود دچار
مشکل شوند. دیگر مشکلاتی که ممکن است در توانایی شما برای این ارتباط
اختلال ایجاد کند، عبارتند از:
- افسردگی، اضطراب و اختلالات روانی دیگر
- مصرف الکل و مواد مخدر
- استرس شدید (ناشی از مشکلات مالی، کمبود حمایت، کار زیاد و…)
- مورد سو استفاده قرار گرفتن، نادیده گرفته شدن یا دوران کودکی ناآرام
- زندگی در یک محیط ناامن
- خاطرات بد از دوران کودکی
