چرا درخت نقاشی‌های کودکان آبی است!
محققان دانشگاه ویسکونزین با انجام آزمایشهایی بر روی کودکان چهار و پنج
ساله دلیل استفاده از رنگهای نامتناسب با طرح را در نقاشی های کودکان
اعلام کردند.
به گزارش خبرگزاری مهر، محققان اعلام کردند دلیل اینکه برخی از کودکان
درختان را به رنگ آبی کشیده و علف ها را قرمز رنگ آمیزی می کنند این است که
مغز این کودکان توانایی تلفیق رنگ و شکل یک جسم را با یکدیگر ندارد.
به بیانی دیگر مغز شکل و رنگ یک جسم را در دو گروه متفاوت نرونی ذخیره
می کند و عدم توانایی در تلفیق اطلاعات این دو گروه منجر به شکل گرفتن
درختی آبی یا ماهی سبز در نقاشی یک کودک خواهد شد. محققان دانشگاه
ویسکونزین بر این اساس اعلام کردند چنین کودکانی هنوز توانایی برقراری
ارتباط میان اطلاعاتی که در مغز آنها ذخیره شده است را به دست نیاورده اند.
به منظور اثبات این نظریه دانشمندان از ۲۸ کودک چهارساله و ۲۸ کودک پنج
ساله در یک آزمایش استفاده کردند. در این آزمایش سه شکل مختلف از یک تصویر
در فاصله ای کوتاه در رایانه به کودکان نشان داده شد. بلافاصله پس از آن
تصویری جدید نمایش داده شده و محققان از کودک پرسیدند آیا این تصویر با
آنچه قبلا دیده است مشابه است یا تفاوت دارد.
نتایج نشان داد کودکان چهار ساله به خوبی قادر به تشخیص دادن رنگ جدید
در اشکال بودند اما متوجه جابجایی رنگ اصلی دو شکل از میان دیگر اشکال
نشدند. در مقابل کودکان پنج ساله این مشکل را نداشتند و به خوبی قادر به
تشخیص تفاوتهای به وجود آمده درتمامی شکلها و رنگها بودند.
بر اساس گزارش نیوساینتیست، محققان معتقدند این نظریه می تواند دلیل
استفاده کودکان از رنگهای نابه جا در نقاشی هایشان را توضیح داده و
نشاندهنده رشد توانایی تلفیق انواع مختلف اطلاعات بصری در سن پنج سالگی
کودکان به شمار رود.
روانشناسی کودک از روی نقاشی
گرایش کودک به اجتماعی بودن، سرزنده بودن و
تحرک و تا حدی، بیش‌فعالی را نشان می‌دهد. کودک، از خلاقیت به‌نسبت بالایی
برخوردار است. میل کودک به مدیریت و تسلط بر هم‌سالان و تا حدودی بر
اطرافیان، از این نقاشی، قابل برداشت است. هم‌چنین نمی‌توان نوعی تعارض و
دوگانگی را در این نقاشی نادیده گرفت. احتمال می‌رود کودک، در مواقعی، دچار
خشم و اضطراب می‌شود که بهتر است کودک را از محرک‌های آزاردهنده محیطی که
او را تحت فشار قرار می‌دهند، دور نگه داشت.
اولین مرحله ترسیم آدمک، از سه سالگی است.
در این سن، آدمک ترسیمی، معمولا از یک دایره نامنظم که معرف سر آدمک است،
تشکیل و به‌مرور، خطوطی به‌عنوان دست و پا، به آن افزوده می‌شود. این نقاشی
با توجه به سن کودک، کاملا طبیعی و استفاده از رنگهای شاد برای کشیدن دو
سر بزرگ که می‌تواند بیان‌گر پدر و مادرکودک باشد، نشاندهنده احساس خوب
کودک نسبت به والدینش است.
کودک، خود را در ابعادی بسیار کوچک و با
فاصله از پدرش ترسیم کرده است که می‌تواند جای کمی تعمل داشته باشد و
این‌گونه برداشت کرد که کودک، خود را از پدرش دور می‌داند یا از او می‌ترسد
و بیش‌تر، به مادرش پناه می‌برد که البته باید باز هم تاکید کرد که بدون
مشاهده دقیق کودک و شرح حال گرفتن از خانواده، نمی‌توان به‌طور قاطع،
درباره کودک و خانواده قضاوت کرد.
کودک، در دومین مرحله رشد ترسیم قرار دارد و
به‌مرور، ترسیمات و نقاشی‌های او، کامل‌تر و پخته‌تر خواهند شد. کودک، به
اعضای خانواده خود، بسیار علاقه‌مند و ارتباط او با همه آنها، به یک نسبت،
صمیمانه است. کودک، به جلب محبت و توجه، تمایل نشان می‌دهد، در بیان
احساساتش، مشکلی ندارد و کودکی است که رفتارهایش، تاحدودی، با ملایمت همراه
است. هم‌چنین گرایش به نظم و ترتیب، احساس امنیت و آرامش در خانواده و
پرجنب‌وجوش بودن را نمی‌توان در کودک نادیده گرفت.
در و پنجره در این نقاشی، نشاندهنده روابط
نزدیک بین کودک و اطرافیان، تمایل به برون‌گرایی و مشارکت در کودک است.
هم‌چنین، پنجره در این نقاشی، با پرده تزیین شده که نشانه احساس خوب کودک
به زندگی است.
خانه و درخت که می‌توانند به ترتیب، سمبل
مادر و پدر باشند، در کنار هم و با فاصله‌ای نزدیک از هم قرار دارند که
نشاندهنده روابط مساعد والدین در خانواده است. درختی که کودک ترسیم کرده
است، ثمره و میوه دارد که بیان‌گر احساس امنیت کودک نسبت به پدر و هم‌چنین
تامین نیازهای کودک توسط خانواده است.
کودک، هنگام بازی با حیوانات، فاصله‌ای بین
خود، درخت و خانه قائل شده که از این طریق و با زبان کودکانه خود بیان
می‌کند که در آرامش کامل و با احساس امنیت نسبت به حضور دایم والدین خود،
می‌تواند به کشف و کنجکاوی در محیط بپردازد و می‌توان اطمینان داشت که
کودک، هنگام ورود به مدرسه، اضطراب جدایی نخواهد داشت.برخاستن دود از دودکش
خانه هم در این نقاشی، از جو عاطفی و گرم خانه، حکایت دارد.
