نزدیکی بعد از وضع حمل

۵ نکته درباره شروع رابطه زناشویی بعد از زایمان

مادر شدن یکی از ودیعه‌های الهی است که
خداوند به زنان عطا کرده است. هنگامی که پس از ۹ ماه بارداری، موعد زایمان
فرا می‌رسد یکی از زیباترین پدیده‌های خلقت، یعنی تولد نوزاد به وقوع
می‌پیوندد و پس از آن، دوران زیبای مادرشدن و شیردهی آغاز می‌شود.

طبیعتا
دوران پس از زایمان و شیردهی، تجربه جدیدی برای پدر و مادر است. شرایط
فیزیولوژیک این دوران باید مورد توجه قرار گیرد؛ چراکه به دلیل بی اعتنایی
به این قضیه کم کم کانون خانواده به سردی می گراید. دوران پس از زایمان
همراه با تغییرات فیزیکی و روانی خاصی است که به تغییراتی در میل و فعالیت
جنسی منجر می شود.
 عوامل
موثر براین فرآیند عبارتند از: درد حین رابطه زناشویی به خاطر بخیه های
محل زایمان، ترس هایی که در مادران اول زا وجود دارد، خون ریزی های
واژینال، سرگیجه، خشکی واژن، ترس از بیدار شدن و شنیدن کودک، ترس از صدمه
دیدن و کاهش حس جنسی ارگان های حساس جنسی.
بسیاری
از زنان شیرده در دوران پس از زایمان بیان می کنند که میل جنسی آنها در
سطح بسیار پایینی است و خستگی، ضعف و درد ناشی از آمیزش از دلایل ذکرشده
توسط آنهاست.
در
مقابل، بسیاری از زنان شیرده نیز بیان می کنند که بیشترین تحریک جنسی را
پس از زایمان داشته اند و شروع زودتر فعالیت جنسی در زنانی که به طور فعال
به کودک خود شیر می دهند، گزارش شده است.
تغییرهای رابطه زناشویی بعد از زایمان
پس
از زایمان، اغلب اعضای دستگاه تناسلی طی ۴ تا ۶ هفته به حالت عادی برمی
گردند. بخیه محل زایمان در زایمان طبیعی معمولا موجب نگرانی هایی در زن و
همسر می شود.
بهبود
زخم معمولا ۲ تا ۴ هفته زمان می برد اما ممکن است زمان بیشتری طول بکشد تا
نزدیکی راحت و بدون مشکل انجام پذیرد. اغلب به زنان توصیه می شود پیش از
آغاز مجدد فعالیت های زناشویی، ۴ تا ۶ هفته صبر کنند و توصیه هایی در مورد
به کارگیری روش موثر پیشگیری از بارداری، اغلب در همین هفته به زائو داده
می شود.
 با
وجود این بسیاری از زوج ها رابطه زناشویی خود را زودتر از این زمان و بین
هفته های سوم و چهارم پس از زایمان، آغاز می کنند. آغاز زودهنگام فعالیت
زناشویی در دوران پس از زایمان و پیش از توقف کامل خون ریزی می تواند منجر
به بروز مشکلاتی برای مادر شود. بهترین توصیه برای زن و شوهر به
تاخیرانداختن این عمل تا توقف جریان ترشحات پس از زایمان است.
در
این حالت، زن از نظر روانی نیز آمادگی بیشتری کسب می کند و رابطه زناشویی
با مشکلات کمتری همراه خواهد بود. زمان اعلام آمادگی برای شروع این فعالیت
میان افراد مختلف، متفاوت است.
 بسیاری
از زنان در هفته های اول این آمادگی را کسب می کنند؛ حال آنکه بسیاری دیگر
آن را ترسناک و غیرمعمول می دانند. بسیاری از زنان برای کسب این آمادگی به
۶ ماه وقت نیاز دارند. زوجین باید از زمان طولانی لازم برای سازگاری
دوباره زن با فعالیت های زناشویی، آگاهی یابند.
اگر
چنین آگاهی ای به والدین داده نشود زن ممکن است احساس بی کفایتی و گناه
کند و مرد نیز در پایان هفته ششم پس از زایمان احساس کند که کنار گذاشته
شده یا فراموش شده است.
 بنابراین
آمیزش جنسی طی ۳ ماهه سوم بارداری و پس از زایمان برای افراد مختلف،
متفاوت است. اگرچه زن ممکن است در اوایل دوره پس از زایمان، از نظر
فیزیولوژیک، توان لازم برای شروع آمیزش زناشویی را داشته باشد، ولی ممکن
است آمادگی روانی لازم را نداشته باشد. این مساله باید توسط پزشک به صورت
انفرادی مورد بررسی قرار گیرد.
 اغلب
زنان از اینکه بلافاصله پس از آمادگی فیزیکی به رابطه آمیزشی برگردند،
نگران هستند. در این مورد، باید آنها را تشویق کرد. بین زن ها افرادی وجود
دارند که ترجیح می دهند پرهیز آمیزشی درازمدت داشته باشند که وضع این افراد
و دلایل شخصی شان باید مورد بررسی قرار گیرد.
علل کاهش فعالیت زناشویی پس از زایمان
رایج ترین دلایل کاهش فعالیت جنسی پس از زایمان عبارتند از:
درد هنگام رابطه زناشویی یا دیسپارونیا:
درد
موقع نزدیکی، ناشی از بخیه محل زایمان حتی در صورت التیام نیز می تواند
موجب کاهش فعالیت جنسی زنان شود. در این مرحله یک معاینه واژینال برای
بررسی ناراحتی های بدنی ضروری است و علل ترس و اضطراب زن را در مورد واژن
مشخص می کند.
شیردهی:
شیردهی
موجب ایجاد دلبستگی بین مادر و نوزاد می شود اما زن و شوهر ممکن است
نتوانند با نقش دوگانه سینه ها کنار بیایند و بسیاری از زنان، این ترشح شیر
را زشت و خجالت آور تلقی کنند.
خستگی:
بارداری
و زایمان موجب خستگی فوق العاده زن می شود. کسب مسوولیت بیشتر و مراقبت
کودک و شب بیداری ها نیز به این خستگی اضافه می کند. در این موارد معمولا
خواب به رابطه زناشویی ترجیح داده می شود. اختصاص زمانی به این مسایل در
اوایل روز و پیش از بروز خستگی ها می تواند در حل این مشکل مفید باشد.
افسردگی پس از زایمان:

۱۰
درصد از مادران جوان دوره ای از افسردگی شدید را در اولین سال پس از
زایمان تجربه می کنند. از دست دادن میل جنسی یکی از ویژگی های شاخص این
بیماری است. این بیماران نیازمند حمایت و درمان کافی هستند. مشکلات جنسی در
زنان افسرده شایع است و آنها تمایلی به شروع فعالیت جنسی در ۶ ماه اول پس
از زایمان ندارند.
مشکلات زنانگی:
بسیاری
از زنان که روابط زناشویی را تنها به عنوان بهانه ای برای بچه دارشدن فرض
کرده اند، دوره جنسی را پس از زایمان دیرتر آغاز خواهند کرد. این زنان ممکن
است مسایل جنسی را تنها برای بچه دار شدن تحمل کرده باشند اما پس از
زایمان، آن را غیرضروری تشخیص دهند.
۵ نکته درباره شروع زناشویی بعد از زایمان
۱)
فعالیت جنسی در هر ۲ شیوه زایمان طبیعی و سزارین پس از توقف خون ریزی می
تواند از سر گرفته شود ولی بهترین زمان ۶ هفته بعد از زایمان است.
۲)
از آنجا که تولید استروژن توسط شیردهی مهار می شود، خشکی واژن ممکن است
اتفاق بیفتد و به همین دلیل، بهتر است از ژل های مرطوب کننده استفاده شود.
۳) باید حین رابطه زناشویی، فشار کمتری به سینه ها وارد شود و از وضعیت های مناسب استفاده شود.
۴)
زوجی که تازه پدر و مادر شدن را تجربه می کنند، در صورت مواجه شدن با مشکل
در زمینه روابط زناشویی باید به مراکز مشاوره جنسی در کلینیک ها مراجعه و
راهنمایی های لازم را دریافت کنند.
۵)
فقدان رابطه زناشویی در دوران پس از زایمان نباید زن و شوهر را سرد کند؛
بلکه آنها باید بیشتر به یکدیگر عشق بورزند و یک رابطه گرم و صمیمی به وجود
آورند زیرا وقت و فرصت کافی برای مراحل فیزیکی ابراز علاقه و عشق به مرور
پیش خواهد آمد. رابطه زناشویی بعد از زایمان ممکن است تا مدتی ناراحت کننده
باشد ولی با حوصله و ملایمت همسر به تدریج به حالت طبیعی برمی گردد.

درباره رابطه جنسی پس از زایمان بیشتر بدانید

بسیاری از زوج های جوان به دلیل عدم آشنایی و نداشتن آگاهی
کافی درباره نحوه برقراری روابط عاطفی و ارتباط جنسی با همسران خود، با
مشکلات بسیاری مواجه می شوند و متاسفانه این مشکلات در برخی زندگی ها تبدیل
به بحران شده و کار به جدایی می کشد. یکی از دوران حساس در روابط جنسی
زوجین، دوران پس از زایمان است. روزهای پس از
زایمان و دوران شیردهی، تجربه جدیدی برای پدر و مادر است. تغییرات جسمی و
روانی بسیار زیادی در بدن مادر ایجاد می شود بنابراین روابط جنسی نیز تحت
تاثیر قرار می گیرد. مدیریت زوجین در کنترل مشکلات این دوران و حفظ رابطه
مناسب از اهمیت ویژه ای برخوردار است.  رابطه جنسی پس از زایمان
یکی
از نکات مهم توجه به شرایط روانی زن پس از زایمان است. اغلب مادران پس از
تولد نوزاد احساس خستگی و افسردگی می کنند، بنابراین حمایت عاطفی و درک
وضعیت روحی زن نخستین گام برای بهبود روابط عاطفی است. اگرچه زن ممكن است
در اوایل دوره پس از زایمان، از نظر فیزیولوژیك، توان لازم برای شروع روابط
زناشویی را داشته باشد، ولی ممكن است از آمادگی روانی مناسبی برخوردار
نباشد. پس از زایمان، رحم و سایر بخش های دستگاه
تناسلی در طی 4 تا 6 هفته به حالت عادی باز می گردند. بنابراین توصیه می
شود که ارتباط جنسی را تا 6 هفته پس از زایمان به تعویق بیندازید. مقاربت
زودهنگام موجب آسیب به بخیه های مادر (هم در زایمان طبیعی
و هم سزارین)  و بروز مشکلاتی برای او می شود. در این مدت خونریزی پس از
زایمان نیز قطع شده و ترشحات سیستم تناسلی زن به حال طبیعی باز می گردد.
زوجین
باید قبل از شروع روابط جنسی، روش پیشگیری از بارداری مناسبی را انتخاب
نمایند. این کار استرس و نگرانی را کاهش داده و موجب بهبود روابط عاطفی و
جنسی می شود.
توصیه می شود قبل از شروع روابط جنسی پس از
زایمان، حتما با پزشک خود مشورت کنید. در صورت نیاز می توانید از مشاوره
روانشناسی نیز کمک بگیرید. عدم آگاهی زوجین در این دوران موجب افسردگی و
احساس گناه در زن و همچنین احساس سرخوردگی در مرد می شود. علل كاهش فعالیت جنسی پس از زایمان و رفع آنها
احساس
درد در هنگام  نزدیکی: درد در حین نزدیکی  که معمولا ناشی از بخیه محل
زایمان است، حتی در صورت التیام نیز می‌تواند موجب كاهش فعالیت جنسی زنان
شود. در این مرحله با مراجعه به پزشک و معاینه توسط او، وضعیت بخیه های
زایمان مشخص شده و اضطراب و نگرانی زوجین به خصوص زن برطرف می شود.
توجه
افراطی به نوزاد: برخی از مادران آن چنان گرفتار نوزاد و نگهداری از او می
شوند که وظایف خود را به عنوان یک همسر فراموش می کنند. مدیریت خانواده و
حفظ روابط از مواردی است که زنان باید در مورد آن آگاهی های لازم را کسب
کنند.
نگرانی در مورد وضعیت جسمی: برخی از زنان پس از
بارداری و زایمان به دلیل تغییرات جسمی زیاد و افزایش وزن احساس خجالت کرده
و به دلیل نگرانی در مورد وضعیت ظاهری خود از رابطه جنسی سرباز می زنند. باید این اطمینان به زن داده شود که تغییرات جسمی او پس از زایمان طبیعی بوده و به مرور زمان به حالت اول باز می گردد. خستگی:
بارداری و زایمان موجب خستگی بسیار زیادی در زنان می‌شود. مسوولیت،
نگهداری از نوزاد و بر هم خوردن نظم خواب نیز مادر را با مشکلاتی همراه می
سازند. بنابراین تمایل او به ارتباط جنسی کاهش می یابد. در طول شبانه روز
باید ساعاتی برای استراحت مادر در نظر گرفته شود تا خستگی مفرط  اختلالی در
روابط عاطفی زوجین ایجاد نکند.
افسردگی پس از زایمان:
بسیاری از زنان پس از زایمان، دوره ای از افسردگی را تجربه می کنند. این
حالت به ویژه در زایمان اول شایع تر است. از دست دادن میل جنسی یكی از
ویژگی‌های شاخص این بیماری است. این بیماران نیازمند حمایت و درمان مناسب
هستند. برای حل این بحران از روانپزشک و روانشناس کمک بگیرید. نکاتی درباره روابط جنسی پس از زایمان
بهترین زمان برای آغاز فعالیت جنسی در هر دو شیوه سزارین و زایمان طبیعی، 6 هفته پس از تولد نوزاد است.
ممکن
است به دلیل تغییرات هورمونی در دوران شیردهی، مادر با خشکی واژن روبرو
شود. برای حل این مشکل با تجویز پزشک می توان  از لوسیون ها و ژل های مناسب
استفاده نمود.
در هنگام نزدیکی شرایط جسمی زن در نظر گرفته شود و این عمل در موقعیت بدنی مناسبی انجام گیرد.
ممکن است اولین ارتباطات جنسی پس از زایمان به خوبی قبل نباشند. این موضوع طبیعی بوده و به مرور زمان به حالت طبیعی باز می گردد.