نحوه صحیح صحبت کردن با نوجوانان چیست ؟
مکالمه سازنده با نوجوانان در نهایت جامعه ما را میسازد. در ادامه این
مطلب از سایت ایران ناز نحوه صحیح صحبت کردن با نوجوانان آموزش داده می
شود.
شروعِ صحبت با نوجوانان دشوار است. صحبت درمورد مواد مخدر و الکل حتی
سخت‌تر نیز می‌باشد. به عنوان پدرمادر اغلب با مقاومت روبرو می‌شوید. خبر خوب این است که روش‌هایی برای تعامل با نوجوانتان که روابط باز و مثبت را ترویج می‌دهد وجود دارد.
چند شیوه‌ی موثر برای گفتگو با نوجوانان :
روشنفکر باشید
اگر می‌خواهید یک مکالمه سازنده با نوجوانتان داشته باشید، یک چیز را به
خاطر داشته باشید این است که هنگامی که یک بچه احساس مورد قضاوت بودن و یا
محکوم شدن می‌کند، احتمال کمتری دارد که پذیرای پیام شما باشد. پیشنهاد
می‌کنیم به منظوردستیابی به بهترین نتیجه برای شما و نوجوانتان، سعی کنید
موقعیتی بی‌طرف و آزاد را حفظ کنید. ما درک می‌کنیم که چالش برانگیز است و
به تمرین نیاز دارد.
خودتان را جای نوجوانتان قرار دهید
برای مثال، رفتاری را که خودتان ترجیح می‌دهید زمانی که در مورد یک
موضوع دشوار صحبت می‌کنید مورد خطاب قرار بگیرید را در نظر بگیرید. فکر
کردن درمورد چگونگی احساستان در زمان نوجوانی می‌تواند سودمند باشد.
در مورد اهدافتان صریح و شفاف باشید
نوشتن آنها می‌تواند موثر باشد. زمانی که شما هدفتان از یک مکالمه را
بدانید، می‌توانید بعدا به آن برگردید و آنچه را که درست پیش رفت، آنچه که
نادرست بود، چه اهدافی داشتید و کدام‌ها باید برای یک وقت دیگر بمانند و
آیا قادر به ارائه موثر آنها بودید را مرور کنید.
مثبت فکر کنید
اگر به یک موقعیت با شرم، خشم،ترس یا ناامیدی نزدیک شوید، تلاش‌های شما
نتیجه معکوس خواهد داشت. در عوض مراقب، کنجکاو، مودب و فهمیده باشید.صحبت
کردن با نوجوانتان در مورد مواد مخدر نباید زشت و یا ناراحت باشد.
به حرف های نوجوان گوش کنید
بسیاری از نوجوانان شاکی هستند که والدین به حرف آنان گوش نمی کنند.
ارتباط مانند خیابان دوطرفه است. اگر می خواهید نوجوان به حرف شما گوش کند،
با دقت شنوای حرف هایش باشید.
برای نظر نوجوان احترام قائل شوید
در برخی موضوعات نظر فرزندان را بپرسید. گاهی نظر آنان با ارزش است. این
امر به نوجوان کمک می کند که در مورد مسائل مختلف فکر کند و از طرفی
اعتماد به نفس او افزایش می یابد.
نظر نوجوان را بی ارزش و مسخره ندانید
شاید نوجوان حرفی بزند که به نظر ما احمقانه و کودکانه است. اگر این امر
را مستقیماً به او بگوییم ناراحت می شود و کمتر صحبت می کند.در برخی موارد
که نظر او را قبول ندارید، آن را مطرح نکنید، زیرا نوجوان در این مقطع به
تأیید نیاز دارد.
با رفتار و گفتار مثبت سرمشق و الگوی فرزندان باشید
اگر با همسر و فرزندان رفتار خوبی داشته باشید، نوجوان می کوشد رفتار شما را سرمشق خود قرار دهد.
انعطاف پذیر باشید
به موضوعات مورد علاقه نوجوان توجه کنید. علایق و خواسته های نوجوان با
ما فرق دارد؛ همان طوری که ما نوجوان بودیم، خواسته های ما با والدین
متفاوت بود. خود را جای او بگذارید و مسائل را از دید او ببینید.
نظرات خود را به فرزندان تحمیل نکنید
هرگز فرزندتان به زور و اجبار نظرتان را نمی پذیرد. تحمیل نظر باعث جبهه گیری فرزندان می شود.
زمانی که فرزندتان آمادگی دارد با او صحبت کنید
بزرگ ترین اشتباه را زمانی مرتکب می شوید که فرزندتان خود را برای رفتن
به میهمانی دوستش آماده می کند و به او می گویید می خواهم باتو صحبت کنم.
هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد. اگر زمانی که فرزندتان حوصله و وقت کافی
دارد با او صحبت کنید بهتر نتیجه می گیرید.
همیشه فرزندتان را نصیحت نکنید
گرچه نصایح شما به نفع نوجوانان است، ولی آنان در این مقطع کمتر مایل به
شنیدن آن هستند. توجه به نوجوان از اهمیت خاصی برخوردار است. ساکت باشید،
به او فرصت دهید صحبت کند. با عجله حرفش را قطع نکنید و نظرتان را نگویید.
چگونه طبق میل نوجوان خانواده عمل کنیم؟
چگونه طبق میل نوجوان خانواده عمل کنیم؟
این مطلب را والدین بخوانند تا با جوان خود رفتار بهتری داشته باشند. به
گزارش ایران ناز امروزه کمتر نوجوانی را پیدا می کنید که با افتخار بگوید:
«من با پدرم دوستم یا من و مادرم مثل دوتا دوستیم.»
رفاقت و صمیمیت از نگاه نوجوان
و والدین تعاریف متفاوتی دارد. در عین حال هرگز مختصات یك رابطه دوستانه
با یك فرد همسال را با رابطه رفاقت با والد، نمی توان یكی دانست. هر كدام
ابعاد، قوانین و باید و نبایدهای خود را دارند. ادبیاتی كه در ارتباط
هرچقدر صمیمانه با والدین استفاده می شود با ادبیاتی كه در ارتباط دوستانه
با غیر والدین به كار می رود متفاوت است. اما با همه اینها نباید قید
صمیمیت را زد و رابطه ای رسمی و اداری با نوجوان داشت. آنها رفاقت و صمیمیت
را می پسندند و تنها در این شرایط است كه مسائل و مشكلات و دغدغه های
نوجوانی شان را كه كم هم نیستند، با شما درمیان می گذارند و نسبت به خانه
دلگرم است.
چه احساسی دارید؟
آیا خود شما هم واقعا با
نوجوانتان احساس رفاقت و صمیمیت می كنید؟ اگر تنها برای ادای وظیفه دست به
چند حركت نمایشی می زنید كه خودتان هم می دانید، اسم واقعی اش صمیمیت نیست،
بدانید كه نوجوان خیلی زود متوجه تصنعی بودن رفتار شما خواهد شد. اتفاقا
این عدم صداقت در ارتباط، نه تنها رفاقتی در پی ندارد كه او را بیش از پیش
نسبت به شما بی اعتماد می كند. بنابراین دوستی، رفاقت و صمیمیت نمی تواند
یك رابطه یك سویه باشد، هر دو طرف باید احساس صمیمیت كنند و از بودن در
كنار هم لذت ببرند.
او را می شناسید؟
آیا می دانید نوجوانتان ترجیح می
دهد به سینما برود یا یك بازی فوتبال تماشا كند؟ اگر فراغتی داشته باشد
واقعا دوست دارد آن را پای كامپیوتر و فضای مجازی بگذراند یا به باغ و گردش
و ارتباط حقیقی بپردازد؟ می دانید غذای مورد علاقه اش چیست؟ می دانید چه
چیزهایی او را متأثر می كند؟ پس در قدم اول بهتر است نكاتی را كه در یك
رابطه صمیمانه به آن نیاز دارید در مورد نوجوانتان بدانید. بدون هیچ اضطراب
و استرس و قضاوتی تماشاگر فرزندتان باشید.
آغوش باز
برخی والدین گمان می كنند كه انسان تنها
زمانی كه كودك است نیازمند و لایق آغوش گرم پدر و مادرش است و باید دائم
قربان صدقه اش رفت. همین كه كودك پا به نوجوانی می گذارد، دیگر دست و دلشان
به قربان صدقه و بغل گرفتن فرزندشان نمی رود، یا شرم می كنند. نوجوان بیش
از هر زمان دیگری نیاز به شنیدن محبت والدینش دارد؛ نیاز به شنیدن و لمس
توجه، احترام و محبت. او را در آغوش بگیرید، ببوسید و در دفعات متعدد مثل
كودكی اش به او بگویید كه عاشقش هستید.
حواستان كجاست؟
همه می دانیم كه یكی از راه های
كشف دنیای نوجوانان و ایجاد ارتباط صمیمانه با آنها، گفت وگوی سالم است؛
گفت وگویی كه خالی از سرزنش، قضاوت، تهدید و عصبانیت باشد. آیا شما توانایی
برگزاری چنین گفت وگویی را دارید؟ می توانید بشنوید و مدام وسط حرفش نپرید
و از او ایراد نگیرید؟ این توانایی را در خودتان ایجاد كنید. خود را در
مقام یك دوست ببینید و از بالا به او نگاه نكنید.
احترام بگذارید
نوجوان تشنه احترام است. چندبار در
طول روز از او می شنوید: «من دیگه بچه نیستم». او با این جمله می خواهد به
شما بگوید كه ترجیح می دهد مثل یك بزرگسال با او رفتار كنید. گمان نكنید
كه ارتباط صمیمانه فاقد احترام دوجانبه است. شك نكنید كه احترام چه كلامی
باشد و چه رفتاری، شما را چندین قدم به او نزدیك تر خواهد كرد. زمانی كه می
خواهید وارد اتاقش بشوید حتما در بزنید و اجازه بخواهید. اینكه سر زده
وارد اتاقش بشوید تا بفهمد شما حواستان به او هست و او را زیرنظر دارید،
راهكار خوبی برای ابراز توجه نیست. شاید لازم باشد برای وقت گذراندن با
فرزند نوجوانتان، مرخصی بگیرید، از یك مهمانی دوستانه انصراف بدهید، قید
سفرتان را بزنید و… اما مطمئن باشید كه او متوجه این اهمیتی كه به او داده
اید می شود.
نمی دانم چه بگویم
همه می گویند با نوجوان صحبت
كنید، اما خیلی از والدین نمی دانند در یك نشست باید با دختر یا پسر
نوجوانی كه اتفاقا بسیار هم كم حرف شده، از چه دری حرف بزنند. یكی از
چیزهایی كه می توانید درباره اش صحبت كنید خاطرات نوجوانی و كودكی، خودتان
است. از رفاقت ها و حتی شیطنت های زمان كودكی از تصمیم هایی كه گرفتید،
موفق شدید یا سرتان به سنگ خورد و پشیمانی نصیبتان شد، بگویید. فقط مراقب
باشید كه خود نوجوانتان را به رخش نكشید.
مسئولیت های مهم را به او بسپارید
نیاز است كه به
نوجوان شخصیت بدهید. او به دنبال استقلال و پیدا كردن هویت خود است و لذت
می برد از اینكه در دسته بزرگسالان محسوب شود. شما می توانید مسئولیت های
كوچك اما مهم را به او بسپارید. البته سعی كنید مسئولیت های مورد علاقه اش
را به او سپرده و با خشونت او را مجبور به انجام كارهایی كه از آنها متنفر
است یا حالش را ندارد نكنید.
توپ و تشر ممنوع
دیگر زمان آن گذشته است که با یک
تشر و داد و بیداد او را به اطاعت از خود وادار کنید هر چند که چنین
رفتارهایی در دوران کودکی نیز نامناسب و مخرب بوده اند اما در نوجوانی آسیب
های بیشتری برای فرزندتان در پی خواهد داشت؛ زیرا در این سنین او دارای
توانایی لازم برای مقابله و فریاد کشیدن متقابل است که بیشتر باعث می شود
تا رابطه شما مخدوش شود.
نظارت غیرمستقیم اما همیشگی
نظارت دورادور خود بر روابط عاطفی، اجتماعی و مجازی او را تداوم دهید تا چنانچه با مشکلی مواجه شد به موقع او را راهنمایی کنید.
نوجوانی را به او بشناسانید
او را از ویژگی های دوران نوجوانی آگاه سازید تا با بینش صحیحی بتواند با مشکلات و تغییرات مواجه شود.
از راهنمایی های مشاور غافل نشوید
هرچند که گفته
شد بسیاری از رفتارهای نوجوانان ویژگی طبیعی تحولی آنان است اما چنانچه
تغییرات خلقی شدید مثل غمگینی، تحریک پذیری، کناره جویی و بی بند و باری
متفاوت از دیگر همسالان فرهنگ خانوادگی و ارزشی شما را نشان می دهد از کمک
های تخصصی یک روان شناس و یا یک روان پزشک استفاده کنید تا شیوه فرزندپروری
خود یا حل مشکلات احتمالی فرزندتان را از مسیر درست آن پیگیری کنید.
