مصرف زیاد چای سبز خطرناک است؟
مصرف چای سبز به جای قهوه فواید بسیار زیادی برای سلامتی دارد اما باید
تعادل را در مصرف آن رعایت کنید. اگر نگران عادت کردن به قهوه و مقدار زیاد
کافئین آن هستید، احتمالا به فکر جایگزین کردن چای سبز با آن افتاده اید.چرا که نه؟ تحقیقات نشان میدهند چای سبز حاوی آنتی اکسیدان هایی به نام
کاتچین است که فواید زیادی برای سلامتی دارد. کاتچین خدمات زیادی برای بدن
ما انجام میدهد از بهبود عملکرد حافظه گرفته تا پیشگیری از سرطان.
حتما
درباره برخی معایب چای سبز هم چیزهایی شنیده اید مانند خبر بستری شدن دختر
16 ساله ای که به علت آسیب شدید کبدی که پس از نوشیدن سه فنجان چای دارویی
چینی که به صورت آنلاین سفارش داده بود، بروز کرد.
نکته نگران
کننده این است که احتمالا سه فنجان چایی که او مصرف کرده بود، بسیار غلیظ
بوده است. در واقع خطر چای سبز مربوط به اور دوز چای هایی است که به عنوان
مکمل لاغری به فروش میرسند(مانند مثال بالا) .دوز زیاد هر گیاه دارویی
میتواند مانع از عملکرد درست کبد شده و عفونت ایجاد نماید.
در چه مواردی درباره چای سبز باید محتاط بود؟
دکتر
مایک راسل متخصص و مشاور تغذیه میگوید: تاننهای موجود در چای سبز مانع جذب
آهن غیر گوشتی میشوند. بنابراین ممکن است هنگامی که چای سبز می نوشید بدن
کمتر بتواند از منابع گیاهی و غنی شده آهن مانند حبوبات، تخم مرغ یا
لبنیاتی که مصرف میکنید، استفاده کند. به نظر نمی رسد چای سبز بر جذب آهن
منابع گوشتی مانند گوشت قرمز تاثیر داشته باشد.
دکتر راسل میگوید
در صورتی که بیماری خود ایمن (از آلرژی و آسم گرفته تا سرطان، هپاتیت B یا C
و یا عفونتهای ویروسی) دارید بهتر است این نوشیدنی آرام بخش را مصرف
نکنید. اگر چه چای سبز در بدن سالم سیستم ایمنی را به شیوه مثبت تحریک و
تقویت میکند اما اگر دچار اختلالی در سیستم ایمنی باشید ممکن است تحریک
سیستم ایمنی باعث شود بیشتر به بدنتان حمله کند و بیماری تشدید شود.
به
طور کلی میتوان گفت فواید چای سبز برای سلامتی بر خطرات آن برتری دارد.
دکتر راسل میگوید افرادی که برای کاهش مصرف کافئین، چای سبز را جایگزین
قهوه میکنند 25 تا 50 میلی گرم کافئین در هر فنجان چای سبز دریافت میکنند
در حالی که معمولا در هر فنجان قهوه 59 تا 200 میلی گرم کافئین وجود دارد.
البته اگر چای غلیظ میخورید یا در مصرف آن زیاده روی میکنید، باید این
فاکتور را نیز در محاسبه مقدار کافئین دریافتی به حساب بیاورید.
دکتر
راسل میگوید حداکثر چهار فنجان چای در روز بنوشید. این مقدار به کاهش وزن
کمک میکنددر حالی که کافئین زیادی ندارد و تاثیر منفی بر جذب آهن نمیگذارد.
برای بهره بردن بیشتر از چای بهتر است آن را با معده خالی مصرف کنید تا
حداکثر جذب آنتی اکسیدانهای چای در بدن انجام شود.
دهانتان تلخ می شود؟
علت ایجاد طعم تلخ در دهان چیست؟
گاهی اوقات حس چشایی همیشگی
ما، موقتا تغییر می کند و طعم بد یا فلزی در دهان خود احساس می کنیم. این
حالت میتواند دلایل مختلفی داشته باشد.
چشایی چگونه کار می کند؟
طعم
در دهان توسط ساختارهای ویژه ای به نام جوانه های چشایی احساس میشود. به
طور متوسط 10000 جوانه چشایی در دهان وجود دارد که اکثر آنها روی زبان قرار
گرفته اند اما برخی نیز در سقف دهان و در پشت حلق واقع شده اند. هر یک از
این جوانه های چشایی حدود 50 سلول گیرنده حسی دارد که به نوشیدنیها و غذاها
واکنش نشان میدهند. جوانه های چشایی به پنج طعم اصلی حساس هستند: شیرینی، ترشی، شوری، تلخی و اومامی (طعم گوشتی / لذیذ).
بزاق موجود در دهان، مواد شیمیایی موجود در غذا و نوشیدنیهایی که مصرف
میکنیم را در خود حل میکند و پرزهای چشایی کوچک روی سلولهای گیرنده،
سیگنالهایی به مرکز چشایی در مغز ارسال میکند. بو نیز نقش مهمی در چشایی ما
ایفا میکند. پوشش داخلی بینی حاوی سلولهای گیرنده بو است که بوی
غذاها را میگیرند و این دو حس در کنار هم کار کرده و طعمهای متفاوت گوناگون
را شناسایی میکنند. حس چشایی بستگی به ترکیب غذا نیز دارد. اگر
غذای شیرین را پس از بلع غذای بی مزه، بخورید طعم آن شیرین تر احساس
میشود. اگر به خوردن یک نوع غذا پشت سر هم ادامه دهید، کاهش رضایت از طعم
را احساس میکنید که به علت سازگاری و انطباق با آن غذا است.
چه چیزهایی میتواند موجب تغییر چشایی شود؟
جوانه
های چشایی دائما در حال جایگزین شدن هستند بنابراین تغییر در سلامت، مواد
مغذی دریافتی و تغذیه، داروها، هورمونها و سن، همگی میتوانند بر عملکرد
آنها تاثیر گذاشته و باعث شوند غذاها بی مزه یا مشابه به نظر برسند یا طعم
بد، شیرین، گچی، خون مانند یا طعمهای نامطلوب دیگر در دهان ایجاد کنند.
از جمله دلایل محتمل طعمهای غیر طبیعی در دهان عبارتند از:
– سلامت ضعیف دهان: بهداشت ضعیف دهان میتواند به معنی مشکلات لثه و دندان مانند التهاب لثه باشد که موجب طعم بد در دهان میشود.
– عفونت دستگاه تنفسی فوقانی:
سرما خوردگی، آلرژی و سینوزیت از جمله بیماریهایی هستند که موجب احتقان
مسیر بینی و کاهش حس بویایی میشوند و به این ترتیب توانایی چشیدن طعمها
کاهش می یابد.
– بارداری: در مراحل اولیه
بارداری، برخی از زنان متوجه میشوند حس چشایی شان تغییر کرده است. ممکن است
طعم فلزی عجیب در دهان احساس کنند یا برخی نوشیدنیها و غذاهایی که سابقا
لذت بخش بودند، ناگهان ناخوشایند به نظر برسند. همچنین فرد ممکن است از
غذاهایی که پیش از این خوشش نمی آمد، لذت ببرد.
– شیمی درمانی و داروهای درمان بیولوژیکی: افرادی که با این داروها تحت درمان سرطان قرار دارند ممکن است طعم عجیبی در دهان حس کنند که فلزی، تلخ یا شور احساس میشود.
– داروهای دیگر:
برخی از داروهایی که برای درمان آلرژی، بیماری آلزایمر، آنمی، آسم، فشار
خون، گلوکوم (آب سیاه)، بیماری پارکینسون، نقرس، آرتروز روماتیسمی،
اسکیزوفرنی و مشکلات تیروئید مصرف میشوند و نیز آنتی بیوتیکها (مانند
مترونیدازول)، ضد قارچها، کورتیکواستروئیدها، دیورتیکها و چسبهای نیکوتین،
میتوانند طعم بد و غیر طبیعی در دهان ایجاد کنند.
– مشکلاتی در سلامتی:
خشکی دهان به علت بی آب شدن بدن یا آسیب غدد بزاق، میتواند به طعم فلزی در
دهان منجر شود. در افرادی که به دیابت یا بیماری تیروئید، کبد یا کلیه
مبتلا هستند، و نیز افرادی که ام اس، فلج صورت یا سکته دارند، مشکلات طعم
دهان محتمل تر است. سوء هاضمه در نتیجه بیماری رفلاکس مری – معده نیز
میتواند طعم شیرین یا اسیدی در دهان ایجاد کند.
– پیری یا سوء تغذیه: طعم شیرین و شور اغلب با تغذیه نامناسب یا پیری، کاهش می یابد.
– سندرم سوزش دهان:
این وضعیت که به نامهای گلاسودینیا ( glossodynia)، گلاسوپیروز (
glossopyrosis)، استومودینیا (stomodynia) و دیسستزی دهان نیز شناخته
میشود، با حس مداوم سوزش در لبها، زبان یا جای دیگری در دهان مشخص میشود.
این وضعیت میتواند با طعم تلخ یا فلزی نامطلوب در دهان یا کاهش چشایی همراه
باشد.
– جراحی: جراحی هایی که در دهان، بینی و حلق انجام میشود، میتوانند به عصبهای جوانه های چشایی یا غدد بزاق آسیب وارد کنند.
– اختلالات چشایی:
نادر هستند اما برخی افراد به صورت ارثی ممکن است ناتوانی بویایی یا چشایی
بوها و طعمهای خاصی را تجربه کنند. ضعف چشایی (Hypogeusia) به کاهش چشایی و
اختلال چشایی (dysgeusia) یک طعم غیر طبیعی اشاره دارد. احتمال این که
اختلالات بویایی مسئول مشکلات چشایی مزمن باشند، بیشتر است.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنم؟
طعمهای
غیر طبیعی به علت عفونت دستگاه تنفسی فوقانی یا دارو باید ظرف چند روز تا
چند هفته پس از رفع عفونت یا قطع مصرف دارو، و در صورتی که به علت بارداری
باشد، معمولا پس از سپری کردن سه ماهه اول بارداری باید برطرف شود. اما
اگر تغییر بلند مدتی در حس چشایی احساس کردید، به پزشک مراجعه کنید. پزشک
عمومی احتمالا شما را به متخصص گوش و حلق و بینی ارجاع میدهد.
توانایی
شناسایی طعمها را میتوان با استفاده از محلولهای مختلف در نواحی مختلف
دهان و زبان امتحان کرد. ساکروز سلولهای گیرنده شیرینی، کلرید سدیم طعم شور
و سرکه یا اسید سیتریک طعم ترش را مشخص میکند. آزمایش خون برای کمک به
تشخیص ممکن است توصیه شود. در صورتی که درمان لازم باشد، شیوه آن به علت
کاهش چشایی بستگی دارد. بزاق مصنوعی ممکن است در موارد خشکی دهان
توصیه شود یا ممکن است تجویز بلند مدت دارو، به داروهایی که همین عوارض را
نداشته باشند، تغییر داده شود.
در دوره ای که حس چشایی تغییر کرده است، چه اقدامی میتوانم انجام دهم؟
در اینجا چند توصیه برای کمک به لذت بردن از غذا (در صورت تغییر موقت حس چشایی) آمده است:
– اگر طعم همه غذاها برایتان مانند هم است، غذاهایی با طعم قوی تر مصرف کنید.
– با استفاده از گیاهان معطر، سس و ادویه طعم بیشتری به غذا بدهید
– گوشت قرمز را در سرکه یا آب میوه بخوابانید یا آن را با سس کاری یا سس شیرین یا ترش مصرف کنید.
– غذاهای سرد ممکن است طعم بهتری از غذاهای گرم داشته باشند.
– ترشی یا شور برای افزایش طعم در کنار غذا مصرف کنید.
– اگر قهوه یا چای معمولی برایتان طعم خوبی ندارد، آب لیمو یا چای سبز را امتحان کنید.
– نوشیدنیهای گاز دار یا زنجبیلی که طعم قوی تری دارند ممکن است برایتان جالبتر باشند.
– مقدار زیادی آب خالص بنوشید، میتوانید مقداری آب لیموی تازه نیز به آن اضافه کنید.
– مرکباتی مانند پرتقال، گریب فروت و کیوی میتوانند مفید باشند.
– جویدن آدامس بدون شکر یا مکیدن آب نبات سخت ممکن است مفید باشد.
–
دندانهایتان را دو تا سه بار در روز مسواک بزنید، هنگام مسواک، زبانتان
را نیز مسواک بزنید. استفاده روزانه از نخ دندان به خصوص در اطراف لثه را
فراموش نکنید.
