مشاعره بیت های مخصوص

شعرها و تک بیت های ناب برای مشاعره ازحرف ( ل تا ی )

لازمه عاشقیست رفتن و دیدن ز دور *** ور نه ز نزدیک هم رخصت دیدار هست
________________________________________
لذت اندر ترک لذت بود، ای آزادگان *** ما گدایان ترک این لذت نمی دانسته ایم
________________________________________
لطف حق با تو مدارا ها کند *** چون که از حد بگذزد رسوا کند

شروع بیت با حرف م
منم که شهره شهرم به عشق ورزيدن *** منم که ديده نيالوده ام به بد ديدن
حافظ
________________________________________
موي سپيد را فلکم آسان نداد *** اين رشته را به نقد جواني داده ام
رهي معيري
________________________________________
مي رسد روزي که شرط عاشقي دلدادگي ست
آن زمان، هر دل فقط يک بار عاشق مي شود
خليل ذکاوت
________________________________________
مي رود عمر عزيز ما، دريغا چاره چيست
دي برفت و ميرود امروز و فردا، چاره چيست
________________________________________
مي روي و گريه مي آيد مرا *** ساعتي بنشين که باران بگذرد
امير خسرو دهلوي
________________________________________
مي يابم از خود حسرتي باز از فراق کيست اين
آماده ي صد گريه ام از اشتياق کيست اين
وحشي بافقي
________________________________________
من اگر نیکم و گر بد تو برو خود را باش *** هر کسی آن درود عاقبت کار که کشت
حافظ
________________________________________
ما چو ناییم و نوا در ما ز توست*** ما چو کوهیم و صدا در ما ز توست
مولانا
________________________________________
من عاشقم و دلم بدو گشته تباه *** عاشق نبود ز عیب معشوق آگاه
فرخی
________________________________________
مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو *** یادم از کشته ی خویش آمد و هنگام درو
حافظ
________________________________________
ما ز یاران چشم یاری داشتیم *** خود غلط بود آنچه می پنداشتیم
حافظ
________________________________________
مردم از فتنه گریزند و ندانند که ما *** به تمنای تو در حسرت رستاخیزیم
________________________________________
ما ز بالاییم و بالا می رویم *** ما ز دریاییم و دریا می رویم
مولوی
________________________________________
من شاخه ی خشکم تو بیا برگ و برم ده*** با زمزمه ی عاطفه هایت ثمرم ده
فریبا آتش
________________________________________
من دست شسته ام از غرورم برای تو *** افتاده ام چو قطره شبنم به پای تو
سپیده آماده
________________________________________
من را به غیر عشق به نامی صدا نکن *** غم را دوباره وارد این ماجرا نکن
حامد ابراهیمی
________________________________________
می برم منزل به منزل چوب دار خویش را *** تا کجا پایان دهم آغاز کار خویش را
حسین اسرافیلی
________________________________________
می خواهمت چنان که شب خسته خواب را *** می جویمت چنانکه لب تشنه آب را
قیصر امین پور
________________________________________
ما بی تو تا دنیاست دنیایی نداریم *** چو سنگ خاموشیم و غوغایی نداریم
سلمان هراتی
________________________________________
مادر موسیقی بهشت همانا صدای توست *** گوش دلم به زمزمه لای لای توست
شهریار
________________________________________
مادر هستی ام به امید دعای توست *** فردا کلید باغ بهشتم رضای توست
شهریار
________________________________________
ما را نه غم دوزخ و نه حرص بهشت است *** بردار پرده ز رخ که مشتاق لقاییم
مولوی
________________________________________
ما نمی پوشیم عیب خویش، اما دیگران *** عیب ها دارند و از ما جمله را پوشیده اند
پروین اعتصامی
________________________________________
محبوب دلم ز من جدایی تا کی؟ *** من درطلب و تو بی وفایی تا کی؟
سلمان هراتی
________________________________________
مرا کدام جدا کرد بی گناه از تو؟ *** سیاه بختی من یا که اشتباه از تو؟
حسین احمدی محبوب
________________________________________
مردان عشق را به هیاهو چه حاجت است *** رندان روزگار خموشی گزیده اند
معین کرمانشاهی
________________________________________
مُردم از حسرت به پیغامی، دلم را شاد کن *** ای که گفتی، فراموشت نسازم، یاد کن
افضل لاهوری
________________________________________
مُردم از درد و نمی آیی به بالینم هنوز *** مرگ خود می بینم و رویت نمی بینم هنوز
رهی معیری
________________________________________
مرده بُدَم زنده شدم، گریه بُدَم خنده شدم *** دولت عشق آمد و من دولت پاینده شدم
مولوی
________________________________________
مرغ در دامم مرا پروانه ی پرواز نیست *** در گلویم نغمه هست و رخصت آواز نیست
مهدی سهیلی
________________________________________
مرهم نمی نهی به جراحت، نمک مپاش *** نوشم نمی دهی به دلم نیشتر مزن
جلال الدین همائی
________________________________________
مغرور مشو این همه بر سوز خود ای شمع *** کاین سازش پروانه هم از روی حساب است
لنگرودی
________________________________________
مکن ز غصه شکایت که در طریق طلب *** به راحتی نرسید آنکه زحمتی نکشید
حافظ
________________________________________
مگر امروز به بالین من آیی که دگر *** عمر کوتاه مرا وعده ی فردا تنگست
بهادر یگانه
________________________________________
مگر جانی که هر گه آمدی ناگه برون رفتی؟ *** مگر عمری که هر گه می روی دیگر نمی آیی؟
هلالی جغتایی
________________________________________
من از بیگانگان هر گز ننالم *** که با من هر چه کرد آن آشنا کرد
حافظ
________________________________________
من از حُسن روز افزون که یوسف داشت دانستم *** که عشق از پرده عصمت برون آرد زلیخا را
حافظ
________________________________________
من بد کنم و تو بد مکافات دهی *** پس فرق میان من و تو چیست بگو
خیام نیشابوری
________________________________________
من بی مایه که باشم که خریدار تو باشم *** حیف باشد که تو یار من و من یار تو باشم
سعدی
________________________________________
من تهی دست به بازار محبت نروم *** سر و جان است که سرمایه ی سودای من است
ابوالحسن ورزی
________________________________________
من درد تو را ز دست آسان ندهم *** دل بر نکنم ز دوست تا جان ندهم
مولوی
________________________________________
من شمع جانگدازم، تو صبح جانفزایی *** سوزم گرت نبینم، میرم چو رخ نمایی
مدامی
________________________________________
منم و دلی که دانم به دو دست دارم او را *** اگرش نگاه داری به تو می سپارم او را
میر صبری اصفهانی
________________________________________
من هر چه دیده ام ز دل و دیده دیده ام *** گاهی ز دل بود گله گاهی ز دیده ام
سلمان ساوجی
________________________________________
می بخشی یا الهی، جرم مرا که گاهی *** گر غیر حضرت تو، یاری گزیده بودم
عارف طوطی همدانی
________________________________________
مرا مهر سیه چشمان زسر بیرون نخواهد شد *** قضای آسمانیست و دگرگون نخواهد شد

شروع بیت با حرف ن
نبايد بستن اندر چيز و کس دل *** که دل برداشتن کاريست مشکل
سعدي
________________________________________
نمي توان به تو شرح بلاي هجران کرد*** فتاده ام به بلايي که شرح نتوان کرد
هلالي جغتايي
________________________________________
نمی دانم چه می خواهم بگویم*** زبانم در دهان باز بسته ست
هوشنگ ابتهاج
________________________________________
نابرده رنج گنج میسر نمی شود *** مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد
سعدی
________________________________________
نا کرده گناه در جهان کیست بگو *** وان کس که گنه نکرد چون زیست بگو
خیام نیشابوری
________________________________________
ندانستم چو نیکو قدر ایام جوانی را *** دلم خون می شود چون بشنوم نام جوانی را
کاظم پزشکی
________________________________________
نشاط جوانی ز پیران مجوی *** که آب رفته باز نیاید به جوی
سعدی
________________________________________
نشود فاش کسی آنچه میان من و توست
تا اشارات نظر نامه رسان من و توست
هوشنگ ابتهاج
________________________________________
نقش پیری را ز آب و رنگ ها نتوان زدود
در زمستان برف رسوا بر سر هر بام بود
مهدی سهیلی
________________________________________
نمی توان غم دل را به خنده بیرون کرد*** ز خنده رویی گل تلخی از گلاب نرفت
صائب
________________________________________
نیابد مراد آنکه جوینده نیست*** که جویندگی عین بالندگی ست
خواجوی کرمانی
________________________________________
نیازارم ز خود هرگز دلی را *** که می ترسم در او جای تو باشد
نظیری نیشابوری
________________________________________
نیست در عالم ز هجران تلخ تر *** هر چه خواهی کن و لیک آن نکن
مولوی

شروع بیت با حرف و
وفا نکردی و کردم، جفا ندیدی و دیدم *** شکستی و نشکستم، بریدی و نبریدم
مهرداد اوستا
________________________________________
وارث تمام اضطراب های من سلام *** لیلی قشنگ خواب های من سلام
فرهاد احمدی
________________________________________
وصف تو کار واژه های لال من نیست *** این شعر های عاشقانه مال من نیست
سهیل محمودی
________________________________________
وفا نکردی و کردم خطا ندیدی و دیدم*** شکستی و نشکستم بریدی و نبریدم
مهرداد اوستا
________________________________________
وفایی نیست در گل ها منال ای بلبل مسکین *** کزین گلها پس از ما هم فراوان روید از گلها
شهریار
________________________________________
وقت اجلم ناله نه از رفتن جانست *** از یار جدا می شوم این ناله از آن است
معروف تبریزی
________________________________________
وقت است که بنشینی و گیسو بگشایی *** تا با تو بگویم غم شب های جدایی
هوشنگ ابتهاج
________________________________________
وقتی که پرسشی کنی اصحاب درد را *** چون من شکسته دل ترم اول مرا بپرس
سلمان ساوجی

شروع بیت با حرف ه
هر چيز که بشکند ز بها افتد و ليک *** دل را بها و قدر بود تا شکسته است
هادي رنجي
________________________________________
هر سر موي تو را با زندگي پيوندهاست*** با چنين دلبستگي از خود بريدن مشکل است
صائب تبريزي
________________________________________
هر شبي گويم که فردا ترک اين سودا کنم *** باز چون فردا شود امروز را فردا کنم
هلالي جغتايي
________________________________________
هر کجا رفتيم داغي بر دل ما تازه شد *** سوخت آخر جنس ما از گرمي بازارها
بيدل دهلوي
________________________________________
هر کجا شاخه گلي همرنگ خون رويد ز خاک
کشته ي عشقي است مدفون، از مزار ما مپرس
پرتو بيضايي
________________________________________
هر کجا عدل روي بنموده است *** نعمت اندر جهان بيفزوده است
سنايي
________________________________________
هر که پا از حد خود برتر نهد *** سر دهد بر باد و تن بر سر نهد
عطار
________________________________________
هر که در کارها شتاب کند*** خانه عقل را خراب کند
________________________________________
هر که عيب دگران پيش تو آورد و شمرد *** بي گمان عيب تو پيش دگران خواهد برد
سعدي
________________________________________
هر که غيرت نداشت دينش نيست*** آن ندارد کسي که اينش نيست
اوحدي
________________________________________
هر که نان از عمل خويش خورد *** منت حاتم طايي نبرد
سعدي
________________________________________
هر که در آتش سوداي تو امروز بسوخت *** ظاهر آنست که فردا بود ايمن ز عذاب
خواجوي کرماني
________________________________________
هر که شد خاک نشين، برگ و بري پيدا کرد *** سبز شد دانه، چو با خاک سري پيدا کرد
اعلايي
________________________________________
هر که گفتار نرم پيش آرد *** همه دل ها به قيد خويش آرد
مکتبي
________________________________________
هر که منظور خود از غير خدا مي طلبد*** چو گدايي است که حاجت ز گدا مي طلبد
خادم اصفهاني
________________________________________
هر که از جاده ي انصاف نهد پا بيرون *** سينه ي او هدف تير حوادث گردد
________________________________________
هر گه که دل به عشق دهي خوش دمي بود*** در کار خير حاجت هيچ استخاره نيست
حافظ
________________________________________
هر نا کس و کس مي کند آزار دل من *** با آنکه به گيتي سر آزار کسم نيست
مشفق کاشاني
________________________________________
هر نفس چون گل به بادش مي دهم *** گنج باد آورده را ماند دلم
علي معلم
________________________________________
هزار خويش که بيگانه از خدا باشد *** فداي يک تن بيگانه که آشنا باشد
سعدي
________________________________________
هست تيغ زبان ز تيغ بتر *** کاين خورد بر تن و آن خورد به جگر
مکتبي
________________________________________
همت بلند دار که نزد خدا و خلق *** باشد به قدر همت تو، اعتبار تو
ابن يمين
________________________________________
همرهي شرط است اندر کارها *** تا رسد آسان به منزل بار ها
ياسمي
________________________________________
همه جا به بي وفايي مثلند خوبرويان *** تو ميان خوبرويان مثلي به بي وفايي
هاتف اصفهاني
________________________________________
همه خفتند و به غير از من و پروانه و شمع *** قصه ي ما دو سه ديوانه دراز است هنوز
عماد خراساني
________________________________________
همه را بياموزدم، ز تو خوشترم نيامد *** چو فرو شدم به دريا چو تو گوهرم نيامد
مولوي
________________________________________
همه شهر ايران سراي من است *** که نيک و بدش از براي من است
فردوسي
________________________________________
همه کارم ز خود کامي به بد نامي کشيد آخر
نهان کي ماند آن رازي کزو سازند محفل ها
حافظ
________________________________________
همه کس به يک خوي و يک خاست نيست
ده انگشت با يکديگر راست نيست
اسدي
________________________________________
همه هست آرزويم که ببينم از تو رويي *** چه زيان تو را که من هم برسم به آرزويي
فضيع الزمان رضواني
________________________________________
همه ي سهم من از عشق تو غم بود ولي *** دوست دارم که تو را شاد ببينم اي دوست
سلمان هراتي
________________________________________
هميشه دختر امروز، مادر فرداست *** ز مادر است ميُسّر بزرگي پسران
پروين اعتصامي
________________________________________
همي وعده دهي امروز و فردا *** همين امروز و فردايت مرا کشت
بابا طاهر
________________________________________
هيچ کس جاي مرا ديگر نمي داند کجاست *** آنقدر در عشق او غرقم که پيدا نيستم
معين کرمانشاهي
________________________________________
هيچ کس ما را نمي آرد به خاطر، اي عجب *** ياد عالم مي کنيم اما فراموشيم ما
پرتو بيضايي
________________________________________

هر چند موثر است باران *** تا دانه نيفکني نرويد
سعدي
________________________________________
هر بد که به خود نمي پسندي *** با کس مکن اي برادر من
سعدي
________________________________________
هر جا نقش پاي تو بر خاک مانده است*** عشقت مرا به خاک همانجا کشانده است
بهادر يگانه
________________________________________
هر آنگه که موي سيه شد سپيد *** به بودن نماند فراوان اميد
فردوسي
________________________________________
هر چه گشتيم در اين شهر نبود اهل دلي *** که بداند غم دلتنگي و تنهايي ما
معين کرمانشاهي

شروع بیت با حرف ی
یک نعره مستانه ز جایی نشنیدیم
ویران شود این شهر که میخوانه ندارد
________________________________________
یک نفر آمد صدایم کرد و رفت *** در قفس بودم، رهایم کرد و رفت
الناز اسفند فر
________________________________________
یک سال دیگر آمد و دنیا عوض نشد *** چیزی بغیر پیرهن از ما عوض نشد
میثم امانی
________________________________________
یاد ایامی که در گلشن فغانی داشتیم *** در میان لاله و گل آشیانی داشتیم
رهی معیری
________________________________________
یاد بگذشته به دل ماند و دریغ *** نیست یاری که مرا یاد کند
فروغ فرخزاد
________________________________________
یاد روزی که به عشق تو گرفتار شدم *** از سر خویش گذر کرده سوی یار شدم
امام خمینی ره
________________________________________
یادگار از تو همین سوخته جانی است مرا *** شعله از توست اگر گرم زبانی ست مرا
ساعد باقری
________________________________________
یاد وصال می کنم، دیده پر آب می شود *** شرح فراق می کنم، سینه کباب می شود
________________________________________
یار آن بود که صبر کند بر جفای یار *** ترک رضای خویش کند بر رضای یار
سعدی
________________________________________
یارا بهشت، صحبت یاران همدم است *** دیدار یار نامناسب، جهنم است
سعدی
________________________________________
یار رب چه چشمه ای است محبت که من از آن *** یک قطره آب خوردم و دریا گریستم
واقف هندی
________________________________________
یا رب، نگاه کس، به کسی آشنا مکن *** گر میکنی، کرم کن و از هم جدا مکن
علی شیرازی
________________________________________
یارم تویی در عالم، یار دگر ندارم*** تا در تنم بود جان، دل از تو بر ندارم
امام خمینی ره
________________________________________
یار من پاک تر از برگ گل است*** یار من جاذبه ی لطف و وفاست
منصوره فیلی
________________________________________
یافتم روشندلی، از گریه های نیمه شب *** خاطری چون صبح دارم، از صفای نیمه شب
رهی معیری
________________________________________
یا گل نورسته شو، یا بلبل شوریده باش*** یا چراغ خانه، یا آتش به جان پروانه باش
فروغی بسطامی
________________________________________
یک جمع نکوشیده رسیدند به مقصد*** یک قوم دویدند و به مقصد نرسیدند
فروغی بسطامی
________________________________________
یک جهان بر هم زدم وز جمله بگزیدم تو را *** من چه می کردم به عالم گر نمی دیدم تو را
لاهیجی
________________________________________
یک دل و یک جهت و یک رو باش *** از دو رویان جهان یک سو باش
جامی
________________________________________
یک ذره وفا را به دو عالم نفروشیم *** هر چند در این عهد خریدار ندارد
صائب تبریزی
________________________________________
یک قصه بیش نیست غم عشق و این عجب *** کز هر زبان که می شنوم نامکرر است
حافظ
________________________________________
یک وعده خواهم از تو که باشم در انتظار *** حاکم تویی در آمدن دیر و زود خویش
وحشی بافقی
________________________________________
یوسف گم گشته باز آید به کنعان غم مخور *** کلبه ی احزان شود روزی گلستان غم مخور
حافظ
________________________________________
یاد باد آنکه سر کوی توام منزل بود *** دیده را روشنی از خاک درت حاصل بود
حافظ

شروع بیت با حرف غ

غافل از مور مشو گرچه سلیمان باشی که ز هر ذره به درگاه خدا راه بود

صائب تبریزی

غرق خون بود و نمی مرد ز حسرت فرهاد خواندم افسانه ی شیرین و به خوابش کردم

فرخی یزدی

غلط است این که گویند به دل رهست دل را دل من ز غصه خون شد، دل تو خبر ندارد

عرضی شیرازی

غم به هر جا که رود سرزده آید، به دلم چه کنم؟ خانه ی من بر سر راه افتاده است

سنجر کاشانی

غمگین مکن اگر نکنی شاد خاطری گر مرهم دل نشوی نیشتر مباش

صائب تبریزی

غمناک نباید بود از طعن حسود ای دل شاید که چو وابینی خیر تو درین باشد

حافظ

غیبت نکرده ای که شوم طالب حضور پنهان نگشته ای که هویدا کنم تو را

فروغی بسطامی

غیر از گهر عشق که پاینده و باقی است باقی همه چون موج، ز دریا گذرانند

سعدی

مشاعره بیت های مخصوص