تاثیر حرکات بدنی بر بیماران دیابتی
تحقیقات نشان داده اند که امکان بوجود آمدن بیماری های قلبی و سکته در
بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ بیش از پنج برابر اشخاص سالم است. عوامل
خطرسازی که برای ابتلا به این بیماری ها شناخته شده اند شامل سن، سابقه
خانوادگی و چاقی می باشند از این رو خط اول درمان برای این بیماری ها شامل
رعایت رژیم غذایی سالم، کاهش وزن و انجام فعالیت بدنی منظم می باشد.
مطالعات همچنین ثابت کرده اند که در تمام گروه های جمعیتی انجام فعالیت
بدنی باعث کاهش خطر بیماری های قلبی عروقی و میزان مرگ و میر شده است.
در این رابطه مطالعه ای در کشور سوئد انجام شده است و نتایج آن به تازگی
در نشریه European Journal of Preventive Cardiology منتشر شده است. در این
مطالعه آینده نگر ۱۵۳۶۲ فرد با میانگین سنی ۶۰ سال شرکت کرده اند که از
بین این افراد ۶۹۶۳ فرد فعالیت بدنی کم داشتند و ۸۴۹۹ فرد فعالیت بدنی بالا
داشتند. فعالیت بدنی کم در مطالعه به این صورت تعریف شد که که فرد هیچ
فعالیت بدنی نداشته باشد یا ۱ یا ۲ بار در هفته ۳۰ دقیقه فعالیت بدنی داشته
باشد در حالی که فعالیت بدنی بالا به این معنی بود که فرد ۳ بار در هفته
یا بیشتر فعالیت بدنی داشته باشد. میزان فعالیت بدنی شرکت کنندگان از طریق
پرسشنامه جمع آوری شد. شرکت کنندگان در مطالعه به مدت ۵ سال تا زمان بروز
بیماری قلبی عروقی یا مرگ فرد مورد پیگیری قرار گرفتند.
نتایج این بررسی ها نشان داد که در گروهی که فعالیت بدنی کم داشتند خطر
بیماری قلبی عروقی و بیماری های کرونر قلب ۲۵ درصد و خطر مرگ و میر ناشی از
بیماری های قلبی عروقی ۷۰ درصد بیشتر از افرادی بود که فعالیت بدنی بالا
داشتند. همچنین افرادی که در ابتدای مطالعه و بعد از ۵ سال، فعالیت بدنی
کمی داشتند نسبت به افراد دیگر(افرادی که در طول ۵ سال فعالیت بدنی خود را
افزایش داده بودند) خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری های کرونر قلب و
بیماری های قلبی عروقی داشتند ( بین ۷۰ تا ۱۱۰ درصد ). بنابراین افزایش مدت
و دفعات فعالیت بدنی بعد از تشخیص دیابت نیز می تواند خطر عوارض قلب عروقی
و مرگ و میر را در این بیماران کاهش دهد.
نکته عملی: فعالیت بدنی، بخش مهم برنامه های مدیریت و کنترل دیابت می باشد و
در کاهش عوارض قلبی عروقی دیابت و مرگ و میر این بیماران مؤثر است.
بنابراین بیماران مبتلا به دیابت باید در کنار رعایت رژیم غذایی مناسب،
حتماً فعالیت بدنی نیز داشته باشند.
رازیانه بخورید تا جوان و لاغر بمانید
رازیانه گیاهی دارویی است که خواص معجزه آسایی از قبیل ضد پیری، پیشگیری از
سرطان، کاهش وزن، درمان بیماری های گوارشی و هورمونی و جلوگیری از پوکی
استخوان دارد.
رازیانه گیاهی است که در طبقه بندی ادویه ها قرار می گیرد و در آشپزی و
صنعت دارو کاربرد دارد. رازیانه حاوی ویتامین C، پتاسیم و فیبر است.
این گیاه معطر معمولا عارضه جانبی ندارد ولی مصرف آن در زنان باردار توصیه
نمی شود. در کشورهای مختلف، از رازیانه به شکل های گوناگونی استفاده می
شود. برخی، از رازیانه در مواد کیک و نان استفاده می کنند. برخی دیگر در
سالاد و سبزیجات آب پز می ریزند و گاهی اوقات پس از غذا جویده می شود.
پیشینه استفاده از رازیانه به روم باستان می رسد. کتاب های تاریخی نشان می
دهد که سربازان رومی از این ادویه برای افزایش قوای جسمانی و آمادگی رزم
استفاده می کردند.
کارشناسان طب سنتی آمریکا برخی از خواص رازیانه را در گزارشی جمع آوری کرده اند.
دارای خواص ضد پیری است
رازیانه خواص فوق العاده ای برای پوست دارد. تمام اجزای این گیاه، اعم از
دانه، ساقه و برگ، منبع ویتامین B و C هستند که سبب سنتز کلاژن و حفظ جوانی
می شوند.
بسیاری از کشورهای از این گیاه معطر در ساخت لوازم آرایشی و بهداشتی طبیعی استفاده می کنند.
خواص ضد سرطانی دارد
رازیانه دارای یک ماده ضد التهابی به نام آنتول است که خواص ضد سرطانی فوق
العاده ای دارد و به ویژه در پیشگیری از سرطان سینه موثر است.
به گزارش نشریه Nutrition and Cancer، رازیانه سبب کاهش مولکول NF-kappa B
می شود. این مولکول یک تحریک کننده التهابی و تغییر دهنده ژن است.
فیبر موجود در رازیانه از سرطان روده بزرگ پیشگیری می کند.
سبب کاهش وزن می شود
مصرف رازیانه باعث کاهش اشتها و احساس سیری می شود. این گیاه با افزایش
سوخت و ساز بدن، چربی ها را می شکند و از احتباس آب در بدن جلوگیری می کند.
از پوکی استخوان جلوگیری می کند
رازیانه حاوی آهن، فسفر، کلسیم، منیزیم، منگنز، روی و ویتامین K است و به حفظ استخوان ها کمک می کند.
-سبب بهبود عملکرد دستگاه گوارشی می شود
-از بروز نفخ، سوء هاضمه، گاز معده و تهوع جلوگیری می کند
-تحرک روده کوچک را افزایش می دهد و از اسپاسم روده جلوگیری می کند
-حاوی آنتی اکسیدان است
-طبیعت گرم دارد
-حاوی هورمون های زنانه است
-سبب دفع سنگ کلیه می شود
-در درمان التهاب چشم موثر است
-سبب معطر شدن دهان می شود
