شهادت مولای متقیان حضرت علی (ع)
شهادت مولای متقیان
امشب به سردارد علی گویا هوای فاطمه
بر گوش جانش می رسد گویا صدای فاطمه
امشب بود ذکر علی یا فاطمه, یا فاطمه
امشب چرا دارد علی حال و هوای دیگری
امشب مناجات علی دارد صفای دیگری
امشب مگر مرغ دلش دارد نوای دیگری
هر دم کند راز و نیاز او با خدای فاطمه
امشب بود ذکر علی یا فاطمه, یا فاطمه
امشب فرو ریزد چرا ارکان دین مصطفی
شمشیر کین آید چرا بر آن جبین مرتضی
ماتم شود آخر چرا امشب قرین مجتبی
این ناله ی مولا بود یا ناله های فاطمه
امشب بود ذکر علی یا فاطمه, یا فاطمه
امشب مگر شق القمر آن ماه تابان می شود
در زیر ابر خون مگر یکباره پنهان می شود
در خون خود غلطان مگر آن کوه ایمان می شود
بر سر مگر دارد علی عشق لقای فاطمه
امشب بود ذکر علی یا فاطمه, یا فاطمه
امشب غم دیرینه اش از سینه بیرون می رود
آن عقده های در گلو با ناله بیرون می رود
از زخم سر خون دلش همواره بیرون می رود
زخم سرش باشد دوا آن هم شفای فاطمه
امشب بود ذکر علی یا فاطمه, یا فاطمه
امشب غریق بحر غم زهرا نجاتش می دهد
امشب به بزم عاشقان زهرا براتش می دهد
او را ز آب وصل خود زهرا شفایش می دهد
گوید ( شفیعی ) یا علی هستم گدای فاطمه
امشب بود ذکر علی یا فاطمه, یا فاطمه
عید بزرگ غدیر و واقعه ی مهم
در زمانهای گذشته زمانی که پیامبر ما مسلمانان حضرت محمد ( ص ) زنده بودند در
سال آخر زندگی آن حضرت مردم همگی آماده می شدند تا به سفر حج بروند هر کس
ازهر گوشه و دیاری می آمد تا درمکه ی معظمه اعمال حج را به جا آورد در راه بازگشت
به مدینه هنگامی که قسمتی از راه را گذرانده بودند جبرییل امین در روز هیجدهم
ذیحجه بر پیامبر نازل شد و این ایه را برایشان خواند که :
یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک و ان تفعل فما بلغت رسالته و الله یعصمک من الناس ان الله لا یهدی القوم الکافرین
آری امین وحی الهی از طرف
خداوند آن حضرت را امر کرد که علی ( ع ) را به ولایت و امامت معرفی و منصوب
فرماید و آنچه درباره ی پیروی از اطاعت امر او از جانب خدا بر خلق واجب
آمده به همگان ابلاغ فرماید. پیامبر فرمان ایست دادند و امر کردند که مردم
گرد ایشان جمع شوند همگی مردم از هر طرف بازگشتند و گرد پیامبر جمع شدند،
هنگام ظهر بود و هوا به شدت گرم، مردم برای نماز آماده شدند بعد از نماز
پیامبر بر بالای بلندی که از پشته ی شتران آماده شده بودند رفتند و
فرمودند:
حمد و ستایش مخصوص ذات
خداست یاری از او می خواهیم و به او ایمان داریم و توکل ما به اوست و
ازبدیهای خود و اعمال ناروا به او پناه می بریم، گمراهان را جز او راهنمایی
نیست و آن کس را که راهنمایی فرموده گمراه کننده نخواهد بود و گواهی می
دهیم که معبودی ( در خور پرستش ) جز او نیست. اینکه محمد ( ص ) بنده و
فرستاده ی اوست .
پس از ستایش خداوند و گواهی به یگانگی او فرمودند:
ای گروه مردم همانا خداوند
مهربان و دانا مرا آگاهی داده که دوران عمرم سپری گشته و بزودی دعوت خداوند
را اجابت کرده و به سرای باقی خواهم شتافت من و شما هر کدام به حسب آنچه
به عهده داریم، مسولیم. اینک اندیشه و گفتار شما چیست؟
مردم گفتند: ما گواهی می
دهیم که تو ابلاغ رسالت فرمودی و از موعظه و ارشاد و کوشش در راه وظیفه
دریغ نفرمودی خدای به تو پاداش نیکو عطا فرماید.
قضیه ی ولایت
پیامبر فرمودند: آیا نه این است که شما به یگانگی خداوند و اینکه محمد ( ص ) بنده و فرستاده ی اوست گواهی می دهید.
همگان گفتند: آری به این حقایق گواهی می دهیم.
پیامبر فرمودند: من به سرای باقی خواهم رفت، مواظب باشید با دو چیز گرانبها که در میان شما می گذارم چگونه رفتار می نمایید.
شخصی پرسید یا رسول الله آن دو چیز گرانبها چیست؟
حضرت فرمودند: آنکه بزرگتر
است کتاب خداست که وسیله ی ارتباط شما با خداست و دیگری عترت من که همان
اهل بیت من هستند. این دو هرگز از یکدیگرجدا نخواهدشد تا کنار حوض کوثر بر
من وارد شوند بنابراین شما بر آن دو پیشی نگیرید و از پیروی آن دو کوتاهی
نکنید که هلاک نخواهید شد. ( حدیث ثقلین )
بعد از آن دست حضرت علی ( ع
) را گرفتند و بلند کردند و فرمودند: آیا من بر شما برتر از خود شما
نیستم؟ مردم گفتند : البته حضرت فرمودند: هر کس را که من مولا هستم علی نیز
مولای اوست. این سخن را چند بار تکرار کردند و بعد دعا کردند که بار خدایا
دوست بدار کسی را که علی را دوست دارد و یاری فرما یاران او را و خوار
گردان خوارکنند گان او را ، و او را محور حق قرار ده. بعد از حاضرین
خواستند که این جریان را به غایبین برسانند. سپس مردم آن جمع ، یکایک به
حضرت علی تبریک گفتند و ایشان را امیرالمومنین نامیدند. این واقعه در محلی
به نام غدیر خم اتفاق افتاد. به همین دلیل شیعیان روز به امامت رسیدن حضرت
علی ( ع ) را عید غدیر خم نامگذاری کردند. آن سال را چون آخرین سفر حج
پیامبر بود حجه الوداع نامیدند.
به ما که پیرو حضرت علی
هستیم و ایشان را به عنوان اولین امام قبول داریم شیعه ی اثنی عشری می
گویند ما حضرت علی ( ع ) و فرزندان ایشان را که یازده نفر هستند قبول داریم
و اکنون در انتظاریم تا آخرین فزرند ایشان حضرت مهدی ظهور کنند و اسلام
واقعی را در تمام جهان برقرار سازند.
