قندها مسبب تمام بیماری ها هستند نه چربی ها !
پژوهشگران
می گویند نتایج جدیدترین تحقیقات نشان می دهد که چربی های غذایی بر خلاف
آنچه فکر می کنیم منشا چاقی و ابتلا به امراضی نظیر ناراحتی های قلبی عروقی
و بیماری های حاد نیست بلکه در حقیقت قندها مسببان اصلی هستند.
به
گزارش سایت پزشکان بدون مرز به نقل از خبرگزاری فرانسه، درواقع قندها بر
انسولین تاثیر می گذارد. قندها میزان انسولین را افزایش داده و سبب بروز
دیابت می شوند.
در ضمن قند فعالیت کبد را نیز افزایش می دهد و می تواند خطر ابتلا به بیماری آلزایمر، برخی سرطان ها و بیماری های حاد را افزایش دهد.
دلایل
علمی زیادی وجود دارد که اثرات مضر مصرف زیاد قند و شکر را بر سلامت انسان
نشان می دهد. بسیاری از این شواهد، علمی و اثبات شده هستند و تردیدی
درباره آنها وجود ندارد.موارد زیر فهرستی از اثرات ناخوشایند مصرف زیاد این
دو ماده مضر، بر سلامت انسان است:
1- دستگاه ایمنی بدن را تضعیف می کنند، در نتیجه دفاع بدن را در مقابل میکروب ها و عوامل بیماری زا کاهش می دهند.
2- خطر بیماری قلبی را افزایش می دهند.
3- تری گلیسرید خون را بالا می برند.
4- کلسترول بد خون (LDL) و کل کلسترول را افزایش می دهند.
5- کلسترول خوب خون (HDL) را پایین می آورند.
6- در جذب کلسیم و منیزیم تداخل ایجاد می کنند.
7- در ایجاد استئوپروز (پوکی استخوان )نقش دارند.
8- قند خون را بالا می برند.
9- باعث ابتلا به چاقی می شوند.
10- موجب پوسیدگی دندان ها می شوند.
11- بیماری های لثه را بدتر می کنند.
12- ترشح اسید معده را افزایش می دهند.
13- خطر بیماری های التهابی روده را افزایش می دهند.
14- با کمبود مس در بدن ازتباط دارند.
15- احتمال چسبندگی پلاکت های خون به یکدیگر را بالا می برند.
16- با احتمال افزایش فشار خون،ارتباط جدی دارند.
17- بر کار کلیه ها تاثیر نا مطلوبی دارند، در نتیجه باعث باقی ماندن مایعات اضافی (ادم) در بدن می شوند.
18- از علل ایجاد آلرژی غذایی هستند.
19- سرعت تشکیل رادیکال های آزاد در خون را افزایش می دهند.
20- میزان چربی کبد را افزایش می دهند.
21-
با حالاتی مثل افسردگی ،سردرد(میگرنی)،اضطراب،اختلال تمرکز و بیش فعالی ،
خصوصا در کودکان ارتباط دارند و مقادیر آدرنالین خون کودکان (مرتبط با
اضطراب) را بالا می برند.
22- حملات افت قند خون را موجب می شوند.
23- غذای اصلی سلول های سرطانی در بدن هستند.
هر
کدام از موارد بالا ، حاصل سال ها تحقیقات پزشکی گوناگون است که قصد دارند
باعث تغییر رفتار هر کدام از ما ، برای حفظ سلامت مان شوند.
ژن آلزایمر با دیابت مرتبط است
پژوهشگران به تازگی به ارتباط میان ژن آلزایمر با بیماری دیابت دست
یافتهاند و امیدوارند برای درمان آلزایمر راههای تازهای پیدا کنند.پیش
از این هم دانشمندان میدانستند که افراد مبتلا به دیابت بیشتر از سایرین
در معرض ابتلا به آلزایمر هستند اما تاکنون دلیل این موضوع مشخص نبود.به
گزارش بیبیسی، حالا تحقیقات ژنتیک متخصصان آمریکایی نشان میدهد که ژن
آلزایمر بر شیوه تولید انسولین در بدن نقش دارد.
آلزایمر عمده ترین دلیل بیماری دمانس (زوال عقل) محسوب میشود.
اهمیت
این تحقیقات از آنجایی است که در حال حاضر داروهایی وجود دارند که پیشروی
بیماری آلزایمر را کند میکنند، اما دارویی که بتواند پیشرفت این بیماری را
متوقف کند تا به حال شناخته نشده است.همچنین یک نشانه مهم
آلزایمر، وجود نوعی پلاک چسبنده پروتئینی در مغز بیمار است اما آن را تنها
بعد از مرگ بیمار میتوان تشخیص داد. دانشمندان پیش از این دریافته بودند
که جهش ژن این پروتئین در بیماری آلزایمر امری ارثی است.
تحقیقات تازه
افرادی که به دیابت نوع دوم مبتلا هستند در معرض احتمال فزاینده ابتلا به دمانس نیز هستند.این
نتیجه تازه گروه تحقیقاتی سیتی کالج نیویورک از پژوهشهایشان است. این
گروه تحقیقاتی بر روی ژنهای مشابه نماتودها (کرمهای لولهای) مطالعه
کردهاند. این کرمها، مدلی قابل استفاده و مفید برای مطالعه ژنتیک
انسانها محسوب میشوند و به همین دلیل مطالعاتی از این دست بیشتر بر روی
نماتودها انجام میشود.
در هرحال این تیم تحقیقاتی ژنی را پیدا
کرده است که بر روند تولید انسولین و تاثیرگداری آن در بدن نماتودها نقش
دارد. اتفاقی که پروفسور کریس لی، سرپرست این تیم تحقیقاتی در مورئ آن
میگوید: «خط سیر انسولین در بدن به فعل و انفعالات متابولیک بدن (سوخت و
ساز بدن) مربوط است و ساز و کاری که سیستم عصبی را سلامت نگه میدارد هم از
جمله همین فعل و انفعالات متابولیک است.»
وی البته تاکید میکند که برای کشف جزییات این ارتباط و تاثیراتش، تحقیقات و پیگیریهای بیشتری مورد نیاز است.محققان
بر این باورند که این تحقیقات منجر به «کشف مهمی» شده است. چراکه با وجود
آنکه مشخص بود رابطهای بین آلزایمر و دیابت وجود دارد، اما تا به حال این
ارتباط، اسرار آمیز بود.اما این کشف تازه میتواند امیدهای
تازهای برای درمان و یا پیشگیری از ابتلا به آلزایمر و دمانس باشد و
راههای تازهای برای پیشگیری و یا درمان این بیماریها در اختیار محققان
قرار دهد.
این متخصصان همچنین براین باورند که لازم است مطالعات
بیشتری انجام شود تا تشابهات بین ژنهای انسانها و این کرمها بررسی شود و
معلوم شود این مکانیسم دقیقا چگونه عمل میکند و جزئیات آن چیست.