روش نگهدارری از جوجه اردک
محل نگهداری جوجه اردک باید خنک باشه تو تابستون نباید اونو تو حیاط نگهداری کنید ممکنه بمیره اما اگه اردکتون بزرگ بود اشکال نداره
چیزی رو که یه جوجه اردک خیلی بهش نیاز داره آبه . جوجه
اردک ها دهان و بینی شون باید همیشه خیس باشه در غیر این صورت راه تنفسشون
بسته میشه و ممکنه بمیرن پس فراموش نکنید ظرف آبشون همیشه پر باشه .
کنار هر غذایی که بهشون میدین باید ظرف آب هم قرار بدین اونا در حین غذا خوردن مدام نوکشونو تو آب فرو میبرن
توجه کنید که جوجه اردک رو تا یک هفته بعد تولدش تو آب نزارید چون بدنش ضعیفه و ممکنه مریض بشه
شما میتونید به جوجه اردکتون هر غذایی که بیشتر میخوره
بدین کلا اردکا همه چیز خوارند اما به نظر من جوجه اردک ها خیار رو بیشتر
از هر غذایی دوست دارند شما میتونید یه خیارو رنده کنید بدین بخوره جوجه
اردک من که خیار خیلی دوست داشت
برای تشخیص نر و ماده بودن جوجه اردک یه راه وجود داره و
اونم اینه که اگه وقتی میخواید به جوجه اردکتون غذا بدین بعد از دیدن شما
دهانشو باز کرد و یه صدایی مثل تند تند نفس کشیدن از خودش در اوورد یعنی
اینکه اردکتون ماده است اما اگه غیر از این بود نره . اینم حاصل تجربه من
در نگهداری از جوجه اردکه
جوجه اردک بر خلاف جوجه خروس کسی رو که بهش غذا بده رو
فراموش نمیکنه اگه شما تنها کسی باشید که به جوجه اردکتون هروز غذا میدین
مطمئن باشید که اون دیگه از دیدن شما احساس ترس نمیکنه و به شما عادت میکنه
و خیلی راحت اجازه میده بهش دست بزنید اما هیچوقت به یه غریبه این اجازه
رو نمیده
فراموش نکنید که زیر جوجه اردکتون رو تمیز نگه دارید تا
مریض نشه . اردکها خیلی گند کاری میکنن به همین خاطر باید هروز زیرشونو عوض
کنید
پرسش های رایج درباره گیاهخواری
1.چرا سعی دارید دیگران را تشویق به گیاهخواری کنید؟ مگر این مساله ای شخصی نیست؟
از
دیدگاه اخلاقی، اعمالی که به دیگران صدمه می زند مسائل شخصی قلمداد نمی
شوند. به عنوان مثال، قتل، کودک آزاری و خشونت نسبت به حیوانات اعمالی غیر
اخلاقی هستند و در نتیجه شخصی نیستند.
امروزه، جوامع ما گوشتخواری و
پرورش تجاری را ترویج می دهند و زمانی هم جوامع برده داری، کار کودکان و
بسیاری موارد دیگر که امروزه نادرست شناخته می شوند را ترویج می کردند.
2. حیوانات برای غذا همدیگر را می خورند، چرا ما نخوریم؟
حیواناتی
که برای غذا می کشند، اگر این کار را نکنند می میرند ولی در مورد انسان
اینطور نیست. در واقع، برای ما حتی بهتر است که گوشت نخوریم.
بیشترحیوانات از جمله نزدیکترین خویشان نخستی ما، گیاهخوارند. اگر قرار است معیار این باشد، باید به آنه نگاه کنیم نه گوشت خوارن.
3. حیوانات به هر حال می میرند، چه عیبی دارد که ما آنها را بخوریم؟
انسان ها هم می میرند ولی این واقعیت به شما حق نمی دهد که آن ها را بکشید یا در طول زندگی آزار دهید.
4. آیا کشاورزان با حیوانات خود به خوبی رفتار نمی کنند تا تخم مرغ و شیر بیشتری تولید کنند؟
حیوانات
در پرورش دهندگان تجاری چاق می شوند، تخم می گذارند و شیر تولید می کنند،
ولی نه به این خاطر که از ان ها به خوبی نگهداری می شود، راحت هستند و راضی
بلکه به این خاطر که بدن هایشان با دارو، هرمون ها، تغییرات ژنتیکی و
تکنیک های مدیریتی دستکاری شده اند.
به علاوه حیواناتی که برای گوشت
پرورش می یابند وقتی هنوز بسیار کوچک هستند به کشتارگاه فرستاده می شوند
قبل از آنکه فلاکت و بیماری از پا بیندازدشان.
پرورش دهندگان تجاری تعداد بسیار زیادی از حیوانات را پرورش می دهند زیرا فراهم کردن شرایط مناسب و انسانی برایشان گران تمام می شود!
5. اگر همه گیاهخوار شوند با این همه خوک، گاو و مرغ چه کنیم؟
غیر واقع بینانه خواهد بود که گمان کنیم همه یک شبه گیاهخوار خواهند شد.
با کاهش تقاضا برای گوشت، پرورش این حیوانات هم پایین می آید.
تولید کنندگان دیگر این همه حیوان پرورش نمی دهند و به کشاورزی رو می آورند.
وقتی تعداد این حیوانات کاهش یابد، خواهند توانست زندگی هایی طبیعی تر داشته باشند.
6. اگر همه گیاهخوار شوند، حیوانات بسیاری حتی متولد نخواهند شد، آیا این بدتر نیست؟
زندگی
در پرورش گاه های تجاری، بسیار فلاکت بار است که حتی تصور اینکه چه بر سر
حیواناتی که برای غذا پرورش می یابند، می آید هم دشوار است. اگر فکر می
کنید با به دنیا آوردن حیوانات و قرار دادنشان در چنان شرایطی، محبوس
کردنشان، شکنجه شان و به کشتارگاه فرستادنشان به آنها لطف می کنیم، سخت در
اشتباهید.
7. اگر همه از گیاهان و غلات تغذیه کنند، آیا غذا به اندازه ی کافی برای همه وجود خواهد داشت؟
البته. آنقدر غلات به خورد حیوانات می دهند تا چاق و قابل مصرف شوند که برای تغذیه تک تک افراد روی زمین کافی خواهد بود.
در آمریکا، حیواناتی که برای گوشت پرورش داده می شوند 70% ذرت، گندم و سایر غلاتی را که می کاریم مصرف می کنند.
مصرف غذای گاوهای گوشتی معادل کالری مورد نیاز 8.7 بیلیون نفر است. رقمی بیش از کل جمعیت کره زمین!
8. آیا گیاهخواری موجب کمبود پروتئین نمی شود؟
در دنیای غرب، مشکل این است که افراد بیش از حد پروتئین مصرف می کنند نه کم.
غالب
آمریکایی ها حداقل پروتئینی معادل دو برابر میزان مورد نیاز دریافت می
کنند. و پروتئین بیش از حد، به خصوص پروتئین حیوانی احتمال پوکی استخوان و
بیماری های کلیوی را افزایش می دهد.
شما با مصرف نان گندم بلغور
جودوسر، لوبیاها، ذرت، نخودها، قارچ ها یا کلم بروکلی می توانید پروتئین
کافی دریافت کنید. بسیاری غذاها حاوی پروتئین هستند.
مگر اینکه مدام از غذای ناسالم و هله هوله تغذیه کنید.
در واقع غیر ممکن است که به میزان کالری مورد نیاز بدنتان غذا بخورید و پروتئین کافی دریافت نکنید.
9. مگر گوشت برای سلامتی لازم نیست؟
وزارت کشاورزی آمریکا و انجمن تغذیه آمریکا رژیم غذایی گیاهی را تایید کرده اند.
مطالعات
نشان داده اند که گیاهخواران سطح کلسترول پایین تری نسبت به گوشتخواران
دارند و با احتمال بسیار کمتری بر اثر حمله ی قلبی یا سرطان می میرند.
مصرف گوشت و لبنیات بطور قطع با دیابت، ورم مفاصل، پوکی استخوان، بسته شدگی رگ ها، چاقی، آسم و سستی کمر است.
10. مگر انسان ها بطور طبیعی همه چیز خوار نیستند؟
در واقع رژیم گیاهی بیش از رژیم حاوی گوشت با بدن انسان سازگار است.
حیوانات
همه چیز خوار پنجه دارند، مجاری هاضمه ی کوتاه تر و دندانهای نیش بلند و
منحنی دارند. در حالیکه انسان ناخن هایی مسطح و انعطافپذیر دارد و دندان
نیش ما در مقایسه با دندان های گوشتخواران و حتی نخستی های گیاهخواری همچون
گوریل و اورانگوتان بسیار ریز است.
دندان های نیش بسیار کوچک ما بیشتر برای جویدن سبزیجات مناسب است تا فرو رفتن در پوست سفت بقیه جانداران.
ما دندان های آسیاب مسطح و مجاری هاضمه ی طولانی داریم که برای رژیم های حاوی گیاهان، غلات و میوه ها مناسب است.
مصرف گوشت می تواند برای سلامت خطرناک باشد و موجب بیماری های قلبی، سرطان و غیره شود.
11. مگر گاوها شیری نیاز به دوشیده شدن ندارند؟
برای اینکه گاو شیر تولید کند، باید گوساله داشته باشد. هر گاو شیری هرساله آبستن می شود تا میزان یکنواختی شیر را تولید کند.
در
طبیعت، گوساله شیر مادر را می خورد و دیگر نیاز ی به دوشیدن شیرش توسط
انسان نیست ولی در دامداری های تجاری، گوساله ها را زمانی که یک یا دو روز
بیشتر از عمرشان نگذشته از مادرشان جدا می کنند تا شیری که طبیعتا متعلق به
آنهاست را انسان ها مصرف کنند.
گوساله های ماده را بلا فاصله برای گوشت به کشتارگاه می فرستند یا به عنوان گاو شیرده نگه می دارند.
گوساله های نر را برای مدت 16 هفته در قفس های بسیار کوچک حبس می کنند. جعبه هایی آنقدر کوچک که در آن ها حتی به سختی تکان می خورند.
به
دلیل تقاضای بالا برای محصولات لبنی، گاوها را دستکاری ژنتیکی شده اند و
هورمون های رشد مصرف کرده اند تا وادار به تولید شیر به میزان فراتر از حد
توان طبیعیشان شوند.
حتی پرورش دهندگان محدودی که بطور فشرده پرورش
نمی دهند ناچارند به نحوی گوساله ها را از سر باز کنند چون در غیر این صورت
شیر را مصرف خواهند کرد.
و وقتی گاوهای شیری دیگر برای تولید شیر مناسب نباشند، به کشتارگاه فرستاده می شوند.
12. من گیاهخواری را می شناسم که ناسالم است. آیا گیاهخواری مفید است؟
گیاهخوران
سلامت و ناسلامت وجود دارند ولی پزشکان معتقدند که گیاهخوارانی که از رژیم
های متنوع با چربی پایین بهره می برند در مقایسه با همتایان گوشتخوار خود،
سلامت ترند و عمر بیشتری خواهند داشت.
13. چرا باید از خوردن گوشت ناراحت شوم، من که آن حیوانات را نکشته ام؟
شاید
شخصا آن را نکشته باشید ولی شما کسی را که اینکار را انجام داده استخدام
کرده اید. هر گاه که گوشت می خرید، کشتار به خاطر شما رخ داده و شما هزینه
اش را پرداخته اید.
14. اگر در قایقی روی دریا از گرسنگی در حال مرگ بودید هم گوشت حیوانات را نمی خوردید؟
نمی دانم. انسانها برای حفظ جان ممکن است به هر کاری دست بزنند حتی اگر لطمه زدن با بیگناهی باشد.
در
برخی شرایط بسیار دشوار، حتی گوشت هم نوعشان را هم خورده اند. ولی این
مثال در شرایط عادی زندگی بی معناست. برای اکثر ما هیچ ضرورت و توجیهی برای
کشتن حیوانات به خاطر غذا وجود ندارد.
15. مرغ ها بطور طبیعی تخم می گذارند، چه عیبی دارد ما آن را بخوریم؟
بی رحمی موجود در تولیدات تخم مرغ، مربوط به نحوه ی نگهداری از مرغ هاست.که می توان گفت مظلوم ترین حیوانات پرورشی هستند.
هر
تخم مرغ تولید شده در مرغداری های تجاری حاصل 34 ساعت زجر است و متعلق به
مرغی است که همراه پنج مرغ دیگر در قفسی به کوچکی یک کشوی کابینت نگهداری
شده.
در مرغداری ها، تعداد زیادی قفس روی هم چیده شده و مدفوع مرغ های قفس های بالایی روی سر پایینی ها می ریزد.
مرغ
ها ضعیف می شوند و به پوکی استخوان مبتلا می گردند چون مجبورند بی حرکت
بمانند و برای تولید مکرر پوسته ی تخم مرغ، کلسیم زیادی از دست می دهند.
برخی
به دلیل ناتوانی در دستیابی به غذا، از گرسنگی می میرند. تنها در سن دو
سالگی، بیشتر مرغ ها از کار افتاده می شوند و به کشتارگاه فرستاده می شوند.
جوجه کشی ها از جوجه خروس ها هیچ استفاده ای نمی کنند و در نتیجه خفه شان می کنند، سرشان را می برند، لهشان می کنند و …
16. مگر ماهی ها هم درد را حس می کنند؟
تحقیقات
نشان داده که ماهی ها درد را حس می کنند. طبق گفته های دکتر دونالد بلوم،
مشاور رفاه حیوانات در دولت بریتانیا، “از لحاظ آناتومی، فیزیولوژیکی و
بیولوژیکی، سیستم درد در ماهی ها کاملا مشابه پرندگان و پستانداران است”.
ماهی
ها مغز و سیستم عصبی کاملا تکامل یافته و دهانی بسیار حساس دارند. ماهی ها
از زبان (آلت مکنده) و دهانشان همان استفاده ای را می کنند که انسان ها از
دست هایشان: برای رفتن و جمع کردن غذا، لانه سازی و مخفی کردن فرزندانشان
از خطر.
ماهی ها ترس را هم درک می کنند. مطالعه ای در استرالیا
نشان داد که وقتی ماهی را دنبال می کنید، محصور می کنید یا به هر نحوی
تهدید می کنید، آنها با ضربان تندتر قلب و مقادیر بسیار زیاد آدرنالین پاسخ
می دهند. دقیقا مانند انسان.
17. مگر غذای دریایی سالم و کم چرب نیست؟
بر
خلاف عقیده ی رایج، ماهی غذای چندان سالمی هم نیست. گوشت ماهی حاوی سموم
آب است که ماهی در آن زندگی می کرده و این سموم به افرادی که از گوشتش
تغذیه کنند، منتقل می شود.
ماهی های پرورشی هم آنتی بیوتیک مصرف کرده اند که آن هم به مصرف کننده منتقل می شود.
طبق
آمار “مرکز کنترل و پیشگیری بیماری”، هر ساله 325000 نفر در آمریکا به
دلیل مصرف غذای دریایی آلوده بیمار شده یا جان خود را از دست می دهند. حتی
اگر اطمینان داری ماهی که مصرف می کنید عاری از مواد شیمیایی است، گوشت
برخی جانوران دریایی به خصوص میگو و صدف اسکالوپ، کلستروا بیشتری نسبت به
بیف دارند!
18. چرا باید حیوانات حقوقی داشته باشند؟
مدافعان حقوق حیوانات معتقدند که آن ها حقوقی ذاتی دارند- ارزشی کاملا مستقل از میزان مفید بودن آن ها برای انسان ها.
