گزیده ای از سخنان زیبای دکتر حسین الهی قمشه ای –
خداوند زیباست و زیبایی را دوست دارد محمد ص
زیبایی حقیقت است و حقیقت زیبایی افلاطون
پس ظاهر و باطنمان زیبا باشد تا به حقیقت نزدیکتر باشیم
شما
رهبر ارکستر سمفونیک افکار و احساسات خویشید. نباید گامهای خود را با صدای
طبل و شیپور دیگران هماهنگ کنید. گوش به نوای درون خود بسپارید. نواهایی
که از درونتان بر میخیزد را هدایت کنید.
چه
چیزی در این دنیا هم ارزش ِ زمان کوتاه زندگی توست؟ برنامه های بی سر و ته
ِ تلویزیون؟ مکالمات بی ثمر تلفنی؟ یادمان باشد که مدت محدودی بما فرصت
دادند که از امکانات نامحدود ِ این دنیا بهره ببری. امروز بگو : می خواهم
منشاء یک کشف تازه برای مردم باشم. وقتی همه قتی همه ی امکانات هست و خالقت
قسم خورده که هر چیزی را که بخواهی راهش را به تو نشان خواهد داد، دیگر چه
جای درنگ است؟
وقتی دعا می کنی، دعای تو از این جهان خارج می شود و به جایی می رود که هیچ زمانی نیست. دعایت به قبل از پیدایش عالم می رود. دعایت به آنجا که دارند تقدیرت را می نویسند می رود و تقدیر نویس ِ مهربان ِ عالم، تقدیرت را با توجه به دعایت می نویسد.
انسانهایی
که هدف دارند حتا راه رفتنشان هم با دیگران فرق دارد. حتا حرکات چشمشان هم
بی هدف نیست. از دور می توان تشخیص داد که کدام انسان دارد وقت تلف می کند
و کدام آمده تا کار بزرگی انجام بدهد. در خیابان دقت کنید و ببینید چقدر
انسانها سوار بر پاهایشان می شوند و بی هدف راه می روند. در عین حال به
وقار راه رفتن بزرگان دقت کنید.
ای به زمین بر، به فلک نازنین
نازکش ات هم فلک و هم زمین
ما موجودات خاکی نیستیم که به بهشت می رویم. ما موجودات بهشتی هستیم که از خاک سر بر آورده ایم
تنها
مانع موجود بر سر شادمانی و نشاط، اعتقاد شما به وجود مانع بر این راه
است. به همین دلیل راه را اشتباه می روید و گرفتار مشکل می شوید.
در سکوت فکرت، صدای خدا وجود دارد که دائم می گویدت: ” آه …عشق من”
بدن ما نسبت به برنامه ریزی در راه عشق پاسخ مثبت نشان می دهد و عمر انسان طولانی تر میشود
چه فروشگاهی بهتر از فروشگاه این عالم هست!؟
وقتی
یک دانه ی گیاه میکاری، هزاران هزار دانه میشود، همه اش برای تو.وقتی یک
گل به کسی میدهی، هزاران هزار گل از دیگران میگیری؟ می دانی عزیز ، تو روی
گنج داری زندگی میکنی و امیدوارم این را بدانی.
سلیمان
باش و دستور بده. به خشمت بگو : برو اونطرف وایسا. برو و بر سر تکبرم خالی
شو. به قهرت بگو: شما بفرمایید و بین من و جناب دروغ قهر برقرار کنید. به
دیو درونت قاطعانه بگو: نـــــــــه ، من غلام ِ تو نیستم. تو غلام منی.
مانند سلیمان مُـلک وجودت را فرمانروایی کن
مشکل فرصتیست تا چیزی مسی در وجودت را به طلای ناب تبدیل کنی
کسی که بینایی را خلق کرده است، یقینا بیناست . یک کور نمی تواند بینایی را خلق کند. پس او تو را می بیند. از او کمک بخواه
انسانها
معمولا ما را تشویق می کنند که به بهای از دست دادن کنجکاوی، احتیاط را بر
گزینیم و به قیمت از دست دادن ماجراجویی ، به امنیت متوسل شویم، از
مجهولات بپرهیزیم و پا به وادی ناشناخته ها نگذاریم. ولی به این حقیقت توجه
کنیم که زندگی که در آن لذت کشف کردن نباشد، حتما طعمی امتحان شده دارد و
تکراریست…بروید و عالمهای ناشناخته را در وادی علم، هنر و موسیقی کشف کنید و
لذت ببرید
اگر
می گویند ذکر کنید ، منظور این نیست که یک تسبیح دستمون بگیریم و بگوییم:
یا الله ، یا رحمان ، یا رحیم و … ،اسم ببریم! اینها ذکر نیست. ذکر اینست
که او در کل زندگی ما حضور داشته باشه. اگر یک اسم خدا جمیل است، پس باید
در معماریمان باشد، توی رفتارهایمان باشد، تو لباسمون باشد تو ظاهر و
باطنمون باید باشد، تو صحبت کردنمون باید باشد. کو جمیل!؟ که تو می گویی من
ذاکرم! هر کس ذاکر نباشد به اسماء الله زندگیش سخت می شود، معیشتش تنگ می
شود
سخنانی زیبا و گرانبها از حضرت علی (ع) –
قناعت پیشه کردن، از عزت نفس است.
احمق ترین خلق کسی است که خود را عاقلترین خلق بداند.
آفت وقار و هیبت مرد، شوخی است.
اگر چشم دل بینا نباشد، شنوائی گوش سودی ندهد.
با نیکان بدی مکن، چه آنان را از نیکی باز می داری.
بالاترین بخشش آن است که پیش از خواری خواستن باشد.
با پدران خود نیکی رفتار کنید، تا پسرانتان به شما نیکی کنند.
انسان در زیر زبان خویش پنهان است.
انسان را پس از مرگ خانه ای نیست، مگر خانه ای که قبل از مرگ بنا کرده است.
بد ترین رفیق کسی است که تو را به معصیت خدا تشویق کند.
ترسو را توفیق و کامیابی محال است.
پوزش طلبیدن نشان خردمندی است.
به هر چیز در دنیا بیشتر انس داری، زیادتر از آن بترس.
بلای آدمی در زبان اوست.
کسی که در کار کوتاهی کند به غم و اندوه دچار می شود.
کسی که خودخواهی و اسراف پیشه کند، از برتری و بزرگواری می افتد.
بزرگوار کسی است که در کیفر بدی نیکی کند.
مؤمن را شادی در جبین است و اندوه در دل.
نادانی دردناک ترین دردهاست.
هنگامی که هوس ها بر عقل چیره شوند، انسان به پرتگاه ها کشیده می شود.
هیچ مالی پر فایده تر از عقل نیست.
دانائی میراثی است شریف و گرامی.
هر که مرا حرفی بیاموزد، مرا بنده خود گردانیده است.
هر کس میدرود آنچه را میکارد و جزا می بیند آنچه را عمل می کند.
خوبی سخن در کم گفتن است.
دانشی که تو را اصلاح نکند، گمراهی است.
هر کس از خدا بترسد، ترسش از مردم کمتر می شود.
سه کار شرم برنمی دارد: خدمت به مهمان، برخاستن از جا در برابر معلم و گرفتن حق خود.
دین مرد خرد اوست، کسی که عقل ندارد، دین ندارد.
رشکبر همیشه بیمار است.
درباره آنچه از آن شناختی نداری، سخن مگوی.
سینه عاقل، صندوق اسرارش می باشد.
یا دانشمندی زبان دار و گویا باش و یا شنونده ای علم نگهدار، مبادا جز این دو، شخص سومی باشی.
غررالحکم، ج 4، ص 603
علم با عمل مقرون است پس هر که می داند، باید عمل کند، و علم عمل را صدا زند اگر او پاسخش را نداد از نزد او برود.
نهج البلاغه، قصارالحکم، 366
بخل، گردآورنده همه عیبهای زشت است و افساری است که بهر کار بدی انسان را می کشد.
نهج البلاغه، قصارالحکم، شماره 378
از بخل و نفاق اجتناب کنید که از مذمومترین اخلاقهاست.
غررالحکم، ج3، ص303. بحارالانوار، ج78، ص369
بخیل پیش عزیزان خود خوار است.
غررالحکم، ج1، ص199،377،128 و ج2، ص17
بخل ورزیدن به آنچه در دست داری، بدگمانی به معبود است.
بخشندگی آدمی او را محبوب مخالفانش می کند و بخلش او را نزد فرزندانش هم منفور می سازد.
