زگیل چیست وعوامل ایجادکننده ی آن کدامند؟؟
از چندی پیش ضایعه ای روی انگشت کوچک پای خود داشتم که فکر می کردم
میخچه است ولی چون ناراحتم نمی کرد به آن اهمیت نمی دادم اما مرتب روی آن
را با ناخن می کندم از سه هفته پیش متوجه شدم که ضایعه ای مثل همان درکنار
ناخن دستم به وجود آمد که مرا مجبور کرد پیش پزشک بروم، نظر پزشک خانوادگی
این است که ضایعه مزبور زگیل است لطفاً بفرمایید برای درمان وجلوگیری از
زیاد شدن آن چه کنم.
خانم دکتر، لطفاً بفرمایید زگیل چیست و عامل ایجاد کننده آن کدام است؟
ـ
زگیل یک بیماری ویروسی است که عامل ایجاد کننده آن پاپیلوما ویروس انسانی
است لازم به توضیح است تاکنون بیش تر از ۷۰ نوع ویروس زگیل شناخته شده که
درایجاد زگیل موثرند. برخی از این ویروس ها فقط می توانند پوست را گرفتار
کنند و برخی دیگر فقط مخاط ها را (مثل نواحی تناسلی بیرونی و حتی نواحی
تناسلی داخلی خانم ها و مخاط چشم و بینی و حلق) گرفتار می کنند و برخی هم
پوست و هم مخاط را گرفتار می کنند.
سلول های پوست به دنبال آلوده شدن
به ویروس دچار افزایش سرعت در تکثیر و تقسیم سلولی می شود که این افزایش
رشد باعث به وجود آمدن توده گوشتی روی سطح پوست و گاهی سطوح مخاطی می شود.
آیا زگیل انواع و اشکال متفاوت دارد و آیا فقط در دست ها و پاها ایجاد می شود؟
ـ بله، زگیل ها انواع مختلفی دارند و نواحی مختلف بدن را گرفتار می کنند. شایع ترین نوع آن ها عبارتند از:
۱)
زگیل معمولی که بیش تر در بچه ها دیده می شود تعداد ضایعات این نوع زگیل
در بچه ها از یک تا ده ها عدد می رسد ، البته این نوع زگیل در بالغین هم
مشاهده می شود ولی تعداد آن ها نسبت به بچه ها کم تر است. در این نوع زگیل
ضایعات به صورت برجستگی هایی با سطح خشن و به رنگ مایل به خاکستری دیده می
شود که اندازه آن ها می تواند از چند میلی متر تا یک سانتی متر و بزرگ تر
مشاهده شود. بیش ترین جاهایی که این نوع زگیل درگیر می کند معمولاً روی پشت
دست ها و پشت انگشتان و پاها، روی تنه، پوست سر، صورت، بینی و … می باشد
.
۲) زگیل صاف: این نوع زگیل به صورت ضایعات ۴ ۲ میلی متری به رنگ
پوست یا مایل به رنگ صورتی و با سطح کمی برجسته دیده می شود . این نوع زگیل
بیش تر در صورت ، گردن، پشت دست ها، مچ دست و زانوها دیده شده که معمولاً
در جوان ها بیش تر ظاهر می شود.
۳) زگیل کف پا: این نوع زگیل به صورت
نقاط فرو رفته در کف پاها دیده می شوند و گاهی این نقاط به هم پیوسته و
سطح بزرگی را به وجود می آورند که اصطلاحاً به آن زگیل موزاییکی گفته می
شود.
۴) زگیل های ظریف نوک تیز یا انگشتی: این نوع زگیل به صورت
ضایعات مجزا و پایه دار نازک است و معمولاً در صورت وگردن آقایان دیده می
شود که با shave کردن صورت زیاد می شوند.
۵) زگیل های تناسلی: این
نوع زگیل ها به صورت ضایعات مجزا و یاگل کلمی به هم پیوسته و گاهی به صورت
مرطوب و بدبو درنواحی تناسلی خانم ها و آقایان دیده می شوند. این نوع زگیل
ها از طریق مقاربت واگیر می یابند.
ویروس زگیل از چه راه هایی به پوست سالم منتقل می شود؟
ـ
زگیل نوعی بیماری مسری و واگیر دارد است ولی از آن جا که این ویروس فقط در
انسان بیماریزاست لذا انتقال بیماری نیز تنها از انسان به انسان صورت می
گیرد. ویروس زگیل در محیط اطراف و روی پوست انسان ها است و زمانی که این
ویروس ها محیط مناسب را پیدا کنند وارد پوست شده و ایجاد بیماری می کنند،
به عنوان مثال کسانی که کف دست و پاهایشان زیاد عرق می کند و یا کسانی که
به صورت مداوم با آب سر و کار دارند بیش تر در معرض ایجاد زگیل می باشند.
در واقع اصلی ترین سد دفاعی در مقابل ویروس، پوست است و چنان چه این سد
دچار اختلال شود ویروس می تواند سلول های پوستی را آلوده کند رطوبت لچ
افتادگی خراشیدگی و زخم های پوستی به ویروس ها اجازه ورود و رد شدن از مانع
دفاعی را می دهد.
این ویروس در خارج از بدن انسان در کجاها قرار دارد و آیا حیوانات خاصی می توانند عامل انتقال زگیل باشند؟
ـ
این ویروس، بسیار مقاوم است ودر محیط اطراف ما وجود دارد و هروقت شرایط
مناسبی پیدا کند شروع به رشد و تکثیر می کند. حیوانات هم دچار زگیل می شوند
ولی ویروس آن ها با نوع ویروس انسانی متفاوت است و تاکنون درگزارش های
علمی به موردی اشاره نشده که ویروس های حیوانی قادرباشند انسان را گرفتار
کنند.
بعد از ایجاد اولین زگیل چه عواملی موجب افزایش تعداد آن ها می شود؟
ـ
همان طور که گفته شد مهم ترین عامل برای ازدیاد ضایعات، محیط نمناک است
(مانند کسانی که کف پاهایشان بیش تر عرق می کند یا کسانی که بیش تر با آب
سرو کار دارند و یا با مواد نمناک کار می کنند) و کسانی که ناخن هایشان را
می جوند و هم چنین افرادی که زگیل هایشان را دستکاری می کنند. بیش تر در
معرض انتشار این بیماری اند به عبارتی دستکاری کردن زگیل می تواند سبب
انتقال ویروس به نواحی اطراف زگیل اول و هم چنین سایر قسمت های بدن شود.
چه عواملی زمینه ساز بروز زگیل می شوند و چه افرادی در معرض گرفتاری هستند؟
ـ
از نظر سنی بچه ها و نوجوانان مستعدترین افراد برای زگیل می باشند. اما
زگیل های کف پا بیش تر در بالغین دیده می شود. خصوصا در کسانی که بیش تر از
استخر و سونا استفاده می کنند چون مرطوب شدن پوست کف پا ورود ویروس را
آسان تر می کند.
از نظر شغلی کسانی که دارای حرفه هایی هستند که
مرطوب یا زخمی شدن پوست در آن ها شایع تر است بیش تر در معرض این بیماری
هستند. کارکنان استخرها، حمام ها، قصاب ها، مکانیک ها در معرض خطر بیش تری
اند.
هم چنین کسانی که به دلایلی وضعیت ایمنی خوبی ندارند مثل
بیماران مبتلا به ایدز و یا کسانی که داروهای ضعیف کننده سیستم ایمنی مصرف
می کنند شانس بیش تری جهت ابتلا دارند.
روش درمان زگیل به چه صورت است؟
ـ
با توجه به این که زگیل انواع مختلف دارد و نقاط مختلف پوست ومخاط ها را
گرفتار می کند و هم چنین بسته به تعداد ضایعات در نقاط مختلف بدن، درمان
های متفاوتی برای زگیل وجود دارد. البته لازم به تاکید است که هیچ کدام از
روش های درمانی، پاسخ ۱۰۰ درصد نمی دهند و احتمال عود زگیل حتی با کلیه روش
های درمانی وجود دارد.
برای درمان زگیل معمولی که بیش تر پشت دست ها و پاها دیده می شوند و یا زگیل های کف پا می توان از روش های زیر استفاده کرد:
۱) استفاده از محلول ها و یا پمادها و چسب های ضد زگیل
۲) کرایوتراپی یا فریز کردن ضایعات
۳) سوزاندن ضایعات
۴) لیزر کردن ضایعات
۵) استفاده از مواد سوزاننده
۶) تزریق آمپول بلئومایسین برای فرم های مقاوم و بزرگ کف پا.
آیا امکان عود زگیل بعد از درمان آن وجود دارد و آیا یک بار ابتلا به آن مصونیت می دهد؟
ـ
زگیل به صورت کامل مصونیت نمی دهد چون همان طور که ذکر شد بیش از ۷۰ نوع
ویروس می توانند در ایجاد زگیل دخیل باشند و علاوه بر آن به دنبال هر نوع
درمان احتمال عود مجدد نیز وجود دارد.
توصیه شما برای پیش گیری از ابتلا به زگیل چیست؟
۱) به طور دایم و مرتب باید بهداشت شخصی را رعایت کرد.
۲) به هیچ وجه از وسایل شخصی دیگران نباید استفاده کرد.( مانند حوله ، کفش، جورا، وسایل ریش تراش وغیره)
۳) تا حد ممکن کف دست هاو پاها را باید خشک نگه داشت.
۴) در استخرها و سونا حتا از دمپایی شخصی استفاده شود.
۵) از بی بند و باری های جنسی پرهیز کنید.
۶) هر چه سریع تر نسبت به درمان ضایعات اقدام شود.
۷)
کسانی که زگیل دارند باید حتماً پی گیری های مداوم داشته باشند و مخصوصاً
در مورد خانم هایی که مبتلا به زگیل تناسلی هستند توصیه می شود که پس از
درمان زگیل هر ۶ ماه یک بار به پزشک متخصص زنان خود مراجعه نمایند و تست
پاپ اسمیر انجام دهند. چون احتمال دارد خانم هایی که زگیل تناسلی پیدا
کردند پس از ۲۰ ۵ سال دچار سرطان دهانه رحم شوند.
برای جلوگیری از افزایش تعداد زگیل چه توصیه ای دارید؟
برای
جلوگیری از افزایش زگیل درمان به موقع بسیار کمک کننده است . هم چنین
رعایت موارد ذکر شده در پیش گیری از ایجاد زگیل می تواند تا حد زیادی از
افزایش زگیل جلوگیری نماید.
توصیه ی شما به این خواننده ی عزیز چیست؟
ـ
زگیل یک بیماری ویروسی واگیر دار است و هنگامی که شخصی مبتلا به زگیل شود
باید حتما ضایعه هر چه زودتر درمان شود به سبب واگیر دار بودن زگیل، نه
تنها ممکن است تعداد ضایعات روی بدن شخص زیاد شود بلکه برای اطرافیان هم
ممکن است واگیردار باشد. علاوه بر درمان زگیل، خشک نگه داشتن پوست و رعایت
بهداشت شخصی، عدم استفاده از وسایل دیگران و هم چنین ندادن وسایل شخصی خود
به دیگران هم از اهمیت به سزایی برخوردار هستند. چنان که این افراد نکات
ذکر شده را رعایت کنند تا حد بسیار زیادی مانع از گسترش و واگیری زگیل می
شوند.
بنابراین لازم است به طور کلی بهداشت را رعایت کرده و از
وسایل شخصی دیگران استفاده نکنند. تا حد امکان پوست خود را خشک نگه دارند.
ازجویدن ناخن های خود خودداری کنند. از دست کاری زگیل خودداری کنند و از
محیط های نمناک دوری کنند. به یاد داشته باشید که درمان به موقع ضایعات
زگیل باعث پیش گیری از بیماری و یا جلوگیری از انتشار زگیل می شود.
بیماری بواسیر یا هموروئید چیست و نحوه درمان آن چگونه است؟
علائم بواسیر
بستگی به نوع آن دارد. بواسیر داخلی معمولاً همراه با خونریزی مقعدی
بی‌درد است، اما بواسیر خارجی ممکن است علائم کمتری داشته‌باشد یا اگر
ترومبوز باشد همراه با درد و تورم در ناحیه مقعد خواهد بود. بسیاری از مردم
به اشتباه هرنوع علامت رخ‌داده در اطراف منطقه مقعدی-راست روده‌ای را
«بواسیر» می‌دانند و دلایل جدی این علائم را نادیده می‌گیرند. اگرچه علت
اصلی بواسیر ناشناخته است، تعدادی از عوامل که باعث بالا رفتن فشار درون
شکمی می‌شوند، به‌ویژه یبوست، نقش اصلی را در رشد آن دارند.
بواسیر شایعترین بیماری مقعد است. احتمالاً نیمی از افراد تا سن پنجاه سال، به بواسیر دچارمی‌شوند. بواسیرها
ناشی از گرفتاری سیاهرگ‌های ناحیه مقعدی هستند. اگر به هر علتی، فشار بیش
از حد به پایین راست روده (رکتوم) و ناحیه مقعدی وارد شود، به طور غیرطبیعی
این سیاهرگ‌ها متورم می‌شوند. فشار زیاد، ممکن است به علت وارد آمدن فشار
مکرر به سیاهرگ‌های مقعد یا راست روده عوامل افزایش دهنده خطر، رژیم غذایی
بدون فیبر، نشستن یا ایستادن به مدت‌طولانی، چاقی، یبوست، کم‌شدن توان
عضلانی در سنین بالا، جراحی راست روده یا پارگی مجرای تناسلی به هنگام
زایمان و دوختن آن، بیماری کبدی، سرطان روده بزرگ، سکس مقعدی، بالا بردن
فشار خون در سیستم سیاهرگی دستگاه گوارش باشد. بواسیرهای خارجی به صورت
توده نرم و متورم و یا توده سفت در اطراف ناحیه مقعدی ظاهر می‌شوند
بواسیرهای داخلی در داخل کانال مقعدی ایجاد می‌شوند.
بواسیر ممکن در مجرای مقعدی (بواسیر داخلی) یا در مدخل مقعد
(بواسیر خارجی) واقع شده باشد. بواسیر ممکن است سال‌ها وجود داشته
باشد اما تنها با وقوع خونریزی بدان پی‌برده شود.
نشانه‌های بواسیر
افرادی که به این بیماری مبتلا گشته اند، معمولاً حین عمل دفع دچار
خونریزی، خارش، درد و ناراحتی در ناحیه مقعد می شوند. در موارد شدید،
بواسیرهای داخلی ممکن است از دهانه ی مقعد بیرون بیایند، و بواسیرهای خارجی
لخته های خونی ایجاد خواهند کرد.
آیا شما نیز در خطر ابتلا هستید؟
همه می توانند به بواسیر مبتلا شوند. در واقع بیش از نیمی از افراد پس از ۵۰ سالگی گرفتار این بیماری می شوند.
در اکثر موارد این بیماری از فشار و درد در هنگام انجام عمل دفع ایجاد
می شود. از عوامل دیگر این بیماری می توان به وراثت، بالا رفتن سن، یبوست،
اسهال، و عمل جنسی اشاره کرد.
وقتی کسی یکبار به این بیماری مبتلا شود، احتمال تکرار مداوم آن بسیار
زیاد است. این به این دلیل است که تورم باعث ضعیف شدن دیواره های رگ ها می
شود و در نتیجه آمادگی بیشتری برای تورم دوباره پیدا می کنند.
علائم بواسیر خارجی که در اطراف مقعد فرد دیده می‌شود
- خونریزی. امکان دارد خون قرمز روش به صورت
رگه‌هایی در اجابت مزاج دیده شود یا به دنبال اجابت مزاج، خون به
مقدار کم و به مدت‌کوتاهی چکه کند. - درد، خارش یا ترشح مخاطی پس از اجابت مزاج
- وجود یک برجستگی در مقعد
- احساس این که پس از اجابت مزاج، راست روده به‌طور کامل تخلیه
نشده باشد (این حالت تنها در مورد بواسیر بزرگ دیده می‌شود). - التهاب و تورم
بواسیر داخلی
و خارجی ممکن است شکل‌های متفاوتی داشته‌باشند؛ البته ممکن است بسیاری از
افراد ترکیبی از هردو را داشته‌باشند. خونریزی به‌حدی که موجب کم‌خونی شود
نادر است، و خونریزی خطرناک برای حیات فرد از آن هم نادرتر. بسیاری از
مردم در مواجهه با این مشکل احساس شرم می‌کنند و معمولاً زمانی به سراغ
درمان پزشکی می‌روند که مشکل پیشرفت کرده‌است.
انواع مختلف بواسیر یا شقاق
همه ی ما در قسمت مقعد، رگ های بواسیری داریم. اگر این رگ ها تحریک
شوند، ممکن است ملتهب شده، ورم کرده یا حتی خونریزی کنند. این وضعیت
معمولاً بواسیر نامیده می شود. بواسیر دو نوع دارد: بواسیر خارجی و بواسیر
داخلی.
بواسیر داخلی
بواسیر داخلی معمولاً همراه با خون قرمز روشن خونریزی مقعدی بی‌درد حین
یا پس از کار کردن مزاج است. معمولاً خون سطح مدفوع را می‌پوشاند، که به
این شرایط مدفوع خونی می‌گویند، یا روی کاغذ توالت دیده می‌شود، یا در کاسه
توالت چکه می‌کند. معمولاً رنگ خود مدفوع طبیعی است. سایر علائم ممکن است
شامل ترشح مخاط، تودهٔ میان‌دوراهی) در صورتی‌که فروافتادگی از مقعد وجود
داشته‌باشد (خارش و بی‌اختیاری مدفوع باشد. بواسیر داخلی معمولاً زمانی
دردناک می‌شود که ترومبوز یا نکروز شود.
تشخیص بواسیر داخلی
بواسیر را معمولاً ازطریق معاینه جسمانی تشخیص می‌دهند. معاینه دیداری
مقعد و اطراف آن ممکن است به تشخیص بواسیر خارجی یا پایین‌افتاده منجر شود.
ممکن است از معاینه مقعدی برای تشخیص نئوپلاسم، پولیپ، پروستات متورم، یا
دمل استفاده شود. ممکن است به‌دلیل درد، انجام این معاینه بدون استفاده از
آرام‌بخش مناسب میسر نباشد، اگرچه اکثر بواسیرهای داخلی همراه با درد
نیستند. تأیید دیداری بواسیر داخلی ممکن است نیاز به آندوسکوپ داشته‌باشد،
وسیله‌ای شبیه لوله‌ای توخالی که به یک سر آن منبع نور متصل شده است. دونوع
بواسیر وجود دارد: خارجی و داخلی. تفاوت این دو باتوجه به موقعیت‌شان نسبت
به خط شانه‌ای مشخص می‌شود. ممکن است برخی افراد هم‌زمان گونه‌های
علامت‌دار هردو را داشته‌باشند. اگر درد وجود داشته‌باشد، احتمال بیشتری
برای وقوع بریدگی مقعدی یا بواسیر خارجی است تا بواسیر داخلی.
انواع بواسیر داخلی
درجه I: بدون
فروافتادگی. فقط رگ‌های خونی برجسته. در این مرحله هموروئید به داخل کانال
آنال متورم می‌شود ولی پایین‌تر از خط دندانه‌ای نمی‌آید. بواسیرهای کوچکی
در لایه ی داخلی دهانه ی مقعد ایجاد می شوند. در اکثر این افراد، این مرحله
مورد توجه قرار نمی گیرد، مگر اینکه کشیده شدن مدفوع سخت بر روی سطح مقعد
ایجاد کمی خونریزی کند.
درجه II: فروافتادگی
هنگام نشستن اما همراه بازگشت خودکار. در این مرحله هموروئید به پایین‌تر
از خط دندانه‌ای پرولاپس یافته ولی با فشار دادن آن به جای اصلی باز
می‌گردد و یا به عبارتی قسمت کوچکی از بواسیر در حین عمل دفع از دهانه ی
مقعد بیرون می آید. اما بافت پیوندی کانال مقعد هنوز آنقدر سخت و محکم هست
تا این بواسیرها را دوباره به داخل مقعد برگرداند.
درجه III: فروافتادگی
هنگام نشستن و نیازمند بازگرداندن با دست. در این مرحله هموروئید با زور
زدن یا اجابت مزاج بیرون زدگی می‌یابد و با وارد کردن فشار بر روی توده
اندازه آن کاهش می‌باید. بواسیرهای دردناک در حالت پایین افتادگی و بیرون
از مقعد باقی می مانند. اما می توان با دقت زیاد آنها را با دست به داخل
دهانه ی مقعد بازگرداند.
درجه IV:
فروافتادگی و غیرقابل برگشت با دست. هموروئید به طور دائم بیرون زدگی
می‌یابد و غیر قابل بازگشت. شدیدترین و جدی ترین مرحله از این بیماری زمانی
است که میزان زیادی از این بواسیرها در یک زمان از دهانه ی مقعد بیرون می
آیند. این موقعیت دردناک و خطرناک نیاز به جراحی فوری دارد.
بواسیر خارجی
یک بواسیر خارجی ترومبوز شده
بواسیر خارجی آن‌هایی هستند که زیر خط شانه‌ای یا خط دندانه‌دار رخ
می‌دهند. آنها در سوی نزدیک توسط مقعد و در سوی دور توسط پوست پوشانده
شده‌اند، که هردو به درد و دما حساس می‌باشند. به عبارت دیگر بواسیر خارجی
برآمدگی نرمی در اطراف دهانه ی مقعد است. گاهی اوقات ممکن است حالتی به نام
بواسیر ترومبوز رخ دهد. در این وضعیت، یک لخته ی خونی ایجاد شده و آن
برآمدگی سفت می شود. از آنجا که بافت های اطراف مقعد پوشیده از پایانه های
عصبی است، بواسیر خارجی معمولاً بسیار دردناک است.
موارد متفاوت
بسیاری از مشکلات مقعدی-روده‌ای شامل بریدگی‌ها، فیستول‌ها، دمل‌ها،
سرطان روده بزرگ، واریس‌های روده‌ای و خارش علائم مشابهی دارند و ممکن است
به اشتباه بواسیر نامیده شوند. خونریزی روده‌ای هم ممکن است در اثر سرطان
روده بزرگ، التهاب روده بزرگ شامل بیماری التهابی روده، دیورتیکولوز، و
آنژیودیسپلاسیا رخ دهد. اگر کم‌خونی مشاهده شود، علت‌های احتمالی دیگر باید
درنظر گرفته شود.
سایر مواردی که توده‌ای مقعدی به‌وجود می‌آورند عبارتند از: زگیل
تناسلی، پرولاپس رکتوم، فروافتادگی مقعدی، پولیپ و بزرگ شدن پستانچه‌های
مقعدی. واریس‌های مقعدی-روده‌ای به سبب پرفشاری ورید باب (فشار خون در شبکه
سیاهرگی) ممکن است شبیه بواسیر به‌نظر آید اما موردی متفاوت است.
علت‌ها
در واقع به اختصار می توان به موارد زیر اشاره نمود:
- یبوست مزمن
- اسهال مزمن
- زور زدن موقع اجابت مزاج
- نشستن طولانى مدت در توالت
- افزایش سن ، کم‌شدن تون عضلانی در سنین بالا
- عوامل ارثى
- حاملگى
- وارد آمدن فشار مکرر به سیاهرگ‌های مقعد یا راست روده
- عوامل افزایش دهنده خطر
- رژیم غذایی بدون فیبر ، مصرف غذاهاى کم فیبر، عدم استفاده از میوه جات و سبزیجات، مصرف الکل و…
- نشستن یا ایستادن به مدت‌طولانی ، تحرک کم
- بالا بردن فشار خون در سیستم سیاهرگی دستگاه گوارش
- چاقی
- لواط
- جراحی راست روده یا پارگی مجرای تناسلی به هنگام زایمان و دوختن آن
- بیماری کبدی
- سرطان روده بزرگ
عواقب مورد انتظار
بواسیر معمولاً با مراقبت مناسب خوب می‌شود، اما علایم ممکن است
افت و خیر داشته باشند (یعنی بواسیر ممکن است پس از یک دوره یبوست
دوباره ظاهر شود). در مواردی که به درمان محافظه‌کارانه خوب پاسخ
نمی‌دهند شاید جراحی مورد نیاز باشد.
عوارض احتمالی
- کم‌خونی فقر آهن اگر خونریزی قابل توجه باشد.
- درد شدید در اثر وجود لخته خون در بواسیر
- عفونت یا زخم شدن بواسیر
داروها
برای درد خفیف، خارش، یا کاهش تورم، می‌توان از داروهایی که
اختصاصاً برای تخفیف علایم بواسیر ساخته شده‌اند استفاده کرد. اگر
علایم بواسیر به هنگام حاملگی رخ دهند، از پزشک خود در مورد داروهای
مناسب که در حاملگی مشکلی ایجاد نکند سؤال کنید.
اگر نیاز به استفاده از مسهل باشد، از نرم‌کننده‌های اجابت مزاج استفاده کنید.
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
محدودیتی برای آن وجود ندارد. کار روده با آمادگی جسمانی مناسب بهبود می‌یابد.
رژیم غذایی
برای پیشگیری از یبوست،
یک رژیم متعادل حاوی مواد غذایی دارای فیبر زیاد، مثل میوه‌های
تازه، کلوچه، حبوبات، سبزیجات و غلات سبوس‌دار داشته باشید.
روزانه ۱۰-۸ لیوان مایعات بنوشید.
اگر اضافه وزن دارید، وزن خود را کم کنید.
درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
اگر در همان جایی که بواسیر بوده است یک برجستگی سفت تشکیل شود.
اگر بواسیر باعث درد شدید می‌شود که با درمان‌های ذکر شده در بالا تخفیف نیابد.
اگر خونریزی زیاد باشد (بیش از مقداری که در قسمت علایم ذکر شد).
البته باید به یادداشت که خونریزی ممکن است یکی از علایم اولیه
سرطان باشد.
شیوه های جدید معالجه هموروئید (بواسیر)
هموروئید یا بواسیر بیماری بسیار شایعی است که افراد را در سنین مختلف
چه جوان و چه پیر مبتلا می کند اما بسیاری افراد به علت شرم از بیان آن و
مراجعه به پزشک خودداری می کنند.
مقاله زیر به شیوه هاى جدید درمان این بیمارى مى پردازد.شما ممکن است با
اسم هموروئید آشنا نباشید ولى حتماً کلمه بواسیر را شنیده اید. بایستى
متذکر شد که هموروئید همان بواسیر است و یکى از بیمارى هاى شایع جراحى است و
حدود ۷۵ درصد افراد به ویژه افراد بالاى ۳۰ سال در طول زندگى خود به این
بیمارى مبتلا مى شوند.
* عمل بواسیر با لیزر و بی حسی موضعی بصورت سرپایی انجام می گردد و در مورد
بواسیر ها با هر میزان بزرگی و اندازه قابل انجام می باشد. پس از عمل نیاز
به پانسمان داخل مقعدی نداشته و درد و خونریزی پس از عمل بسیار کمتر از
جراحی معمولی می باشد.
