زنگ لوبیا
مقدمه
زنگ لوبیا (Uromyces phaseoli)
برای اولین بار در سال 1795 از آلمان گزارش گردید و در هر کشور که رطوبت
نسبی برای مدت 8 تا 10 ساعت بالا باشد، دیده می‌شود. هنگامی که شرایط فصل
فراهم باشد زنگ می‌تواند تمام محصول را از بین ببرد. زنگ حداقل می‌تواند به
12 گونه لوبیا حمله کند که اینها شامل لوبیا خشک معمولی ، لوبیا سبز و لوبیا اسپانیولی می‌باشد. در ایران این بیماری برای اولین بار در سال 1325 گزارش شد. عامل این بیماری از قارچهای بازیدیومیست می‌باشد.
 |
نشانه های بیماری
جوشهای مربوط به بیماری در همه قسمتهای هوایی ظاهر می‌شود. آنها بیشتر در سطح زیر برگ دیده می‌شوند. در غلافها تعداد آنها کمتر از برگها
می‌باشد و روی ساقه‌ها تعداد آنها کمتر است. نشانه‌های اولیه بیماری به
صورت جوشهای کمی برجسته ، تقریبا سفید و کوچک و که بعدا به رنگ قرمز مایل
به قهوه‌ای درمی‌آیند، ظاهر می‌شود. هر کدام از جوشها تعداد زیادی اسپور به
همراه دارند که هر چیزی که با آن تماس پیدا کند، گردی به رنگ قهوه‌ای شبیه
به حالت زنگ‌زدگی روی آن مشاهده می‌شود. هنگامی که برگها کاملا به زنگ
آلوده شوند می‌ریزند. در صورت حمله شدید بیماری ، بیشتر شاخه‌ها از بین
می‌روند و محصول شدیدا کاهش می‌یابد.
عامل بیماری
عامل بیماری قارچی است به نام Uromyces phaseoli که تمام طول زندگی
خود را روی لوبیا می‌گذراند. جوشهای قهوه‌ای مایل به قرمز در لوبیا دارای
اسپورهای تابستانه هستند. اسپورها به محض اینکه به مرحله بلوغ رسیدند
می‌توانند جوانه بزنند. در شرایط مناسب لوله جوانه وارد روزنه شده و بعد از
5 روز نشانه‌های بیماری ظاهر می‌شود. باد عامل اصلی پخش اسپور به فواصل
دور می‌باشد. بارانهای شدید که سبب شستن اسپورها و افتادن آنها بر روی زمین
می‌شوند برای اپیدمی بیماری زنگ در مقایسه با هوای ابری و روزهای مرطوب که
شبنم روی برگها تا صبح دیر باقی میماند چندان مناسب نیست. دمای متوسط تا دمای نسبتا بالا برای آلودگی شدید لازم است.
مبارزه
اسپورهای Uromyces می‌توانند بوسیله باد به فواصل دوردست حمل شوند و
گیاهان لوبیا را حتی در مناطقی که قبلا کشت نشده است، آلوده نمایند. به هر
حال موقعی که بعد از محصول لوبیا دوباره در همان مزرعه کشت شود مقدار ماده
تلقیحی به میزان زیادی افزایش می‌یابد و در نتیجه سبب انهدام محصول
می‌گردد. بنابراین استفاده از تناوب طولانی مفید است. لوبیای خشک و لوبیا
نباید بیش از یکبار در طول سه سال کاشته شوند. بعد از برداشت محصول مزرعه
را باید شخم زد تا همه بقایای گیاهان زیر خاک برود.
بازدید منظم
مزرعه در مدت داشت برای مشاهده اولین علایم بیماری لازم است. چون به محض
بروز بیماری باید از قارچ‌کش برای مبارزه با بیماری استفاده کرد. از زمان
بروز اولین شکوفه (8 هفته قبل از برداشت) تا 4 هفته قبل از برداشت، زمان
بحرانی است که باید سمپاشی
انجام شود. در خلال این مدت بازدید هفتگی اجباری است. هنگامی که بطور
متوسط دو لکه در هر برگ در مزرعه مشاهده شود، سمپاشی باید شروع شود و در
مدت بحرانی سمپاشی باید ادامه یابد.
 |
سموم مورد استفاده بر علیه این قارچ
سمومی که برای مبارزه با زنگ مناسب هستند شامل کلورتالونیل ، ترکیبات مس و گوگرد
می‌باشند. این سموم قبل از اینکه گیاه آلوده شود باید روی گیاه پاشیده
شود. مواد چسبنده اگر به محلول سمی اضافه شود، معمولا مفید است. سم اکسی کربوکسین
نیز علیه بیماری زنگ لوبیا تا 3 روز بعد از تلقیح موثر می‌باشد. نژادهای
فیزیولوژیک بسیاری برای قارج عامل این بیماری شناخته شده است که از نظر
بیماریزایی متفاوت می‌باشند.
واریته‌های مختلفی از لوبیا برای تشخیص
نژادهای زنگ و علایم کلروز و نکروز روی برگ بکار می‌روند. مقاومت ژنتیکی
به نژادهای اختصاص معمولا ساده و غالب می‌باشد. بیشتر واریته‌ها به یک یا
چند نژاد مقاوم هستند. هیچکدام از واریته‌های بدست آمده ایمن نبوده و به
همه نژادهای عامل بیماری مقاوم نیستند. بسیاری از واریته‌ها نسبت به
نژادهای خاص موجود در منطقه از خود مقاومت نشان می‌دهند.
بیماری های قارچی درختان زیتون
پژمردگی ورتیسیلیومی زیتون :
Olive Verticillium Wilt
عامل بیماری :
قارچ Verticillium dahliae و گونه Verticillium albo atrum که در برخی نقاط فقط گونه اول گزارش شده است.
رده بندی عامل:
قارچ
ورتیسیلیوم از قارچهای ناقص و از گروه Phialosporea است. در نوعی دیگر از
رده بندی ورتیسیلیوم در راسته Hyphales از Deuteromycota قرار می گیرد.
آلودگی و گسترش:
پژمردگی
ورتیسیلیومی یكی از مهمترین بیماری های زیتون است. این بیماری زیتون های
تجاری كشت شده در باغها و همینطور زیتون هایی كه در فضای سبز به كار رفته
اند، حمله می كند. نماتد مولد غده، نماتد مولد زخم و سایر پوسیدگی های ریشه
ای كه باعث آسیب رسیدن به ریشه می گردند، ورود ورتیسیلیوم را به گیاه، در
خاكهای آلوده، تسهیل می كنند.
شرح بیماری :
به عنوان یك
قارچ خاكزاد، ورتیسیلیوم ابتدا به سیستم ریشه های زیتون، زمانی كه دمای هوا
پایین است، حمله میكند. ( قارچ در دمای بالاتر از ۳۰ درجه رشد نمی كند ).
بعد از نفوذ به ریشه ها، قارچ رشد كرده، ازمیان آوندها شروع به حركت می
نماید و سرانجام به شاخه ها و سرشاخه ها می رسد. دوره آلودگی از اواخر
زمستان شروع شده و تا بهار طول می كشد. با شروع اولین گرمای تابستانه، قارچ
غیرفعال می شود ولی متاسفانه تا آن زمان خسارت وارد شده است و درختان
علائم بیماری را نشان می دهند. حضور قارچ در بافتهای آوندی باعث كاهش و قطع
شدن جریان آب از ریشه به برگ می گردد. علائم پژمردگی ورتیسیلیومی را می
توان مستقیما به توكسین هایی كه توسط قارچ تولید می شوند و مانع انتقال آب
از ریشه به ساقه می شوند، نسبت داد.
قارچ از فصلی به فصل دیگر درون
خاك و احتمالا ریشه های آلوده باقی می ماند. هر دو قارچ عامل بیماری تولید
كنیدی هایی می كنند كه عمر کوتاهی دارند. قارچ V. dahliae تولید
میكرواسكلروت هم میكند ولی V. albo atrum میسلیومی با دیواره ضخیم و
سیاهرنگ، شبیه به میكرواسكلروت تولید میكند كه البته میكرواسكلروت نیست.
مناسب ترین دما برای رشد گونه اول ۲۸ ۲۵ درجه و برای گونه دوم ۲۵ ۲۰ درجه
است. قارچ V. dahliae در خاك به صورت میكرواسكلروت تا ۱۵ سال هم باقی
میماند. هر دوی آنها می توانند به صورت میسلیوم در میزبان های پایا، اندام
های تكثیری یا در بقایای گیاهان زمستان گذرانی كنند.
علائم:
شروع
ظهور علائم، در بهار، نزدیك زمان گلدهی است. برگهای تازه به سمت داخل پیچ
میخورند و رنگ سبز تیره و جلوه براق خود را از دست می دهند. رنگ آنها
خاكستری كدر و قهوه ای می شود. ریزش برگ و میوه های كه بعد از ین صورت می
گیرد، بستگی به شدت آلودگی، شدت وزش باد و استرس گرمایی موجود دارد. دستجات
گل روی شاخه های آلوده از بین می روند و چسبیده به درخت باقی می مانند.
رنگ پوست ممكن است تقریبا آبی رنگ شود. شاخه های تكی و مجزا، بخشهای بزرگی
از درخت یا كل تاج درخت ممكن است در طول یك فصل زراعی ازبین برود. با این
حال مرگ كل درخت به ندرت دیده شده است.
سیستم آوندی گیاهانی كه آلوده
به وریسیلیوم هستند، علامت مشخصی به صورت تغییر رنگ آوندها نشان می دهند.
آوندهای آبكش در طول ساقه و ریشه به زنگ قهوه ای یا سبز در می آیند. ولی
این علامت در درختان زیتون كمتر دیده شده است. برای مشاهده این علامت شاخه
ای از درخت را ببرید و پوست آن را بكنید تا بتوانید تغییر رنگ آوندها را
مشاهده كنید. ولی برای اینكه از وجود ورتیسیلیوم مطمئن شوید باید نمونه ها
را در آزمایشگاه كشت دهید.
با سرد شدن دوباره هوا، قارچ بار دیگر
فعال می شود و رشد وتكثیر را از سر می گیرد. شاخه ها هر سال، در طول دوره
های سرد، بارها مورد حمله قرار می گیرند.
كنترل:
هیچ راه
مبارزه ای برای درختان آلوده شده وجود ندارد. هرس سرشاخه های آلوده توصیه
می شود ولی نمی توان با این روش باعث عقب نشینی قارچ از درون شاخه ها شد.
محل اصلی قارچ درون ریشه ها است و از آنجا به سمت شاخه ها پیش روی می كند.
استفاده از قارچكش ها هم موثر نیست. حتی تركیبات سیستمیك هم اثر كمی در
توقف قارچ ورتیسیلیوم دارند.
پیشگیری بهترین روش مبارزه است ولی
همیشه امكان پذیر نیست ببسیاری از گیاهانی كه به عنوان خوراك دام به کار می
روند،سبزیجات و گیاهان زینتی به ورتیسیلیوم حساسند. خاكها به آسانی قبل از
كشت به ورتیسیلیوم آلوده می شوند. عامل بیماری می تواند تا چندین سال درون
خاك زنده بماند و به محض كشت گیاه حساس، در صورت مناسب بودن شرایط آن را
آلوده كند. بنا براین بهتر است تا جایی كه ممكن است از كشت در زمین های
آلوده، به ویژه زمین هایی كه سبزیجات به مدت طولانی در آنها كشت می شده اند
خودداری كنیم.
ضدعفونی خاك با حرارت دادن خاكهای مرطوب به مدت نیم
ساعت تا ۷۱ درجه سانتیگراد باعث حذف ورتیسیلیوم از خاك گلخانه ها شده است
ولی این روش در باغها عملی نیست .
آفتاب دهی (Soil Solarization)
روشی موثر برای كاهش شیوع پژمردگی ورتیسیلیومی در بسیاری از باغها و زیتون
های كشت شده در فضای سبز می باشد. قبل از كشت در محلی كه به وجود بیماری در
آن شك دارید، آن را آبیاری كنید و عمیقا شخم بزنید . بعد از آن خاك را با
یك پلاستیك شفاف به قطر ۴ تا ۶ میلیمتر به مدت ۸ ۶ هفته و یا اگر امكان
دارد، بیش از این مدت، بپوشانید. لبه های پلاستیك را با خاك محكم كنید و
روی چند نقطه از پلاستیك خاك بریزید تا مانع از حركت پلاستیك موقع وزش باد
شود. محلی كه برای آفتاب دهی انتخاب می كنید باید كاملا در معرض نور خورشید
باشد تا اشعه های خورشید بتواند ۳۰ ساتنیمتر اول خاك را گرم و ضدعفونی
كند.
آفتاب دهی با موفقیت نسبی در باغهای زیتون مورد استفاده قرار
گرفته است. قبل از استقرار پلاستیك ها علفهای هرز پای درختان را ازبین
ببرید، شاخه های آلوده را قطع كنید و خاك را آبیاری كنید. پلاستیك ها باید
با فاصله چندین سانتیمتر از محدوده سایه انداز درخت روی خاك قرار داده
شوند. اگرچه دمای خاك در طول دوره های آفتابی كنترل بسیار بالا می رود، ولی
درختان هیچ علائمی مبنی بر ناسازگاری نشان ندادند. طی آزمایشات انجام شده
مقدار ورتیسیلیوم خاك با این روش كاهش پیدا كرد و جمعیت میكروارگانیسم های
مفید خاك به طور معنی داری افزایش یافت. درخت بعد از آن به خوبی رشد كرد و
دوباره كمتر به ورتیسیلیوم آلوده شد. ولی متاسفانه آلودگی های قبلی درخت
هنوز وجود داشتند.
تدخین خاك (Soil Fumigation) روش دیگری است كه می
توان انجام داد و البته اگرچه می توان با روش های تدخینی زمین را قبل از
كشت ضدعفونی كرد ولی بهتر است از كشت در زمین آلوده خودداری كنیم زیرا
تدخین روشی پرهزینه است و به ندرت باعث كنترل ۱۰۰% می شود و مصرف برخی از
مواد تدخینی موثر مثل متیل بروماید، به خاطر آسیب هایی كه محیط زیست می
زنند به تدریج منسوخ شده. انتخاب دقیق زمین و استفاده از نهال های سالم می
تواند جلوی بسیاری از روش های پر هزینه را بگیرد.
مخلوط كلروپیكرین/ متیل بروماید و سم متام سدیم بیشترین سموم استفاده شده علیه ورتیسیلیوم برای تدخین خاك هستند.
نحوه استفاده از متیل بروماید در بخش كنترل قارچ Armillaria آمده است.
راه دیگر مبارزه استفاده از ارقام مقاوم است. واریته Ascalano اگرچه یك واریته مقاوم نیست ولی متحمل محسوب می شود.
بسیاری
از گیاهان زراعی نظیر پنبه ( كه یك میزبان مطلوب است و اینوكولوم قارچ در
مزارع پنبه به سرعت افزایش می یابد ) ، خانواده كدوئیان، فلفل، پسته، هسته
داران، گوجه فرنگی و گیاهان زینتی مثل پیچ امین الدوله، یاس بنفش،
ماگنولیا، درخت پر، درخت لاله و درختانی مثل افرا، نارون، اقاقیا، زبان
گنجشك، درخت عرعر، سنجد و انجیر به ورتیسیلیوم حساسند.
از گیاهان
مقاوم می توان بسیاری از بازدانگان مثل سرو، ژنكیو، نراد، سروكوهی، نوئل،
سرخدار، تمام تك لپه ای ها مثل خرما، برخی از دولپه ای ها ( سیب، گلابی،
به، زالزالك، شاه بلوط، بلوط، مركبات، توت، گردو، چنار، تبریزی، نمدار، بید
) را نام برد.
