راز سلول‌های بنیادی

راز طول عمر خانم ها تا ۱۰۰ سالگی/نقش سلول های بنیادی

طبق یک مطالعه جدید
افرادی که بیش از یک قرن زندگی کرد‌ه‌اند، حداقل در یک مورد با یکدیگر
مشترک بوده و آن این است که بیش از ۹۵ درصد این افراد زن هستند.

به گزارش خبرنگار مهر،
دانشمندان از مدت ها پیش مشاهداتی پیرامون تفاوت های زن و مرد در رابطه با
طول عمر داشته اند. اما هیچ توضیح روشنی که نشان دهد چرا زنان بیشتر از
مردان عمر می کنند وجود ندارد. پژوهشگران بر این باورند که در ادامه بحث
سلول های بنیادی باید به تفاوت های کاهش ظرفیت احیاکنندگی این سلول ها در
زنان و مردان بپردازند. این تحقیقات می تواند دریچه ای به روی اثر هورمون
های جنسی مانند استروژن و تستوسترون و یا عوامل تاثیرگذار دیگر بر طول عمر
بگشاید.

از دیرباز تاثیر مستقیم استروژن روی سلول های بنیادی موش
ماده، که شامل افزایش تعداد سلول های بنیادی خون (که در دوران بارداری
بسیار مهم است) تا افزایش ظرفیت احیاءکنندگی سلولهای بنیادی مغز است،
شناخته شده می باشد. آنچه که تاکنون به آن پرداخته نشده تاثیر آن بر طول
عمر است. با این حال، مطالعات اخیر نشان داده است که مکمل های استروژن
می‌توانند طول عمر موش های نر را افزایش دهند.

هنوز برای درک چگونگی
اثرات ژنتیکی روی طول عمر سلول های بنیادی در مردان و زنان تحقیقات بیشتری
مورد نیاز است. دانشمندان در این آزمایش مشاهده کردند تلومر موش نر – تلومر
به بخش انتهایی کروموزوم‌های خطی اطلاق می‌شود- در مقایسه با موش ماده
کوتاهتر بود که خود نشانه‌ای از عمر سلولی کوتاهتر است.

اینطور به
نظر می‌رسد که جنسیت نقش مهمی در طول عمر و تندرستی انسان ایفا می‌کند.
بنابراین برای جستجوی روش هایی برای کاهش سرعت فرآیند پیری و حفظ ظرفیت
احیاءکنندگی سلول های بنیادی، نباید این عامل موثر را فراموش کرد.

راز سلول های بنیادی فاش شد/ کشف سازوکار تمایز سلولی

توانایی
سلول های بنیادی جنینی برای تمایز یافتن به انواع سلول های مختلف با
عملکردهای متفاوت و با مجموعه های پیچیده ای از تعاملات شیمیایی تنظیم و
حفظ می شوند که این یافته جدید محققان درباره عملکرد سلولهای بنیادی است.
به گزارش خبرگزاری مهر، درک بیشتر در مورد این فرایند می تواند راه را برای درمانهای برپایه سلولی هموار سازد.
در
راستای این شناخت، دانش پژوهان دانشگاه کارنگی فرایندی را بررسی کرده اند
که در آن سلول های بنیادی وضعیت تمایز نیافته خود را حفظ می کنند.
سلول
های بنیادی جنینی در فرایندی موسوم به خود – نوسازی قرار دارند که در آن
این سلول ها بدون آنکه به سلول دیگری تمایز بیابند چرخه های متعددی از
تقسیم را می گذرانند.
این فرایند به سه شبکه پروتئینی وابسته است که
خود- نوسازی و در نهایت تمایز را هدایت می کند. اما ادغام این سه شبکه هنوز
یک راز باقی مانده بود.
این دانشمندان با استفاده از ترکیب ژنتیک،
راهبردهای پروتئین مدار و فیزیولوژیکی دخیل در سلول های بنیادی جنینی موش،
از سازوکاری پرده برداشتند که هر سه این شبکه ها را در خود-نوسازی سلول های
بنیادی جنینی ادغام می کند و حلقه گمشده شناخت این فرایند را نشان می دهد.
کلید همه این رازها پروتئینی موسوم به Utf1است.
این پروتئین سه نقش مهم دارد: یک، ایجاد تعادل بین فعال سازی و غیرفعال سازی ژنهای لازم برای هدایت سلول ها به سوی تمایز یافتن.
دوم آنکه به طور همزمان، همین پروتئین بر روی RNAپیام بر که محصول رونویسی شده ژنهاست، عمل، و آنها را فعال می سازد.
و
در نهایت، این پروتئین حیاتی، حلقه بازخورد ژنتیکی را که به طور معمول
مهار کننده تکثیر سلولی است، مسدود می کند و موجب می شود این اتفاق در
ویژگی ماهیت سریع سلول های بنیادی جنینی روی دهد.
این پژوهشگران می
گویند: به کندی اما به شکل مطمئنی در حال افزایش دانش خود از فیزیولوژی
سلول های بنیادی هستیم و لازم است به انجام تحقیقات پایه خود در مورد
عملکرد این سلول ها ادامه دهیم.
نتایج این تحقیقات درنشریه سلول منتشر شده است.